« Χριστός Ιησούς ήλθεν εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι ων πρώτος ειμί εγώ»Εταπεινωθει ο Θεός σε άνθρωπο να γίνει ο άνθρωπος Θεός ...
Χριστός είναι η κατά θεον ταπείνωσης.. Και ο σατανάς αυτήν φοβάται ...
Η περηφάνια " κατέβασε " τον σατανά , η ταπεινότητα " ανέβασε " τον Τελώνη ... λέει ο Χριστός στην Καρδιά μου ...
Δεν μου βγενει στην πραξη οσα λέει ο Αγιος ...
Ionas έγραψε: .... Πράγματι, αν θέλεις να καταντριοπιάσεις τους λογισμούς και να ησυχάζεις με αγαθότητα και να νήφεις μέσα στην καρδιά σου με ευκολία, ας κολλήσει η ευχή του Ιησού στην αναπνοή σου, και σε λίγες ημέρες θα δεις να γίνεται αυτό.
ΔΟΚΙΜΑΣΕ το φίλε Σωτήριο και θα το δεις στην ΠΡΑΞΗ.......
Κατά την συμβουλή Του "αναπνέω" φίλε μου μέρα νύκτα ... από νήπιο ...
Όχι από δικό μου κόπο αλλά από χάρισμα του Θεου ... μια καραμέλα από το ζαχαροπλαστείο της Αγάπης του παπου ... Ε καλό είναι ...για ΕΔΩ
Αν όμως σκεφτείς ότι όταν αμαρτάνω ο περηφανος και τότε ακόμα προσεύχομαι (και αμαρτίες έχω μπόλικες ...) καταλαβαίνεις τι λόγο θα δώσω ΕΚΕΙ ...
Με όση προσοχή και φυλακή των αισθήσεων και αν προσεύχομαι ... από λογισμούς δεν γλιτώνω ..
Εκ πείρας σου λέω ότι ο αντιρρητικός λογισμός παλεύει και το έλεος του θεού τιθασεύει τον πονηρό λογισμό και όχι η ευχή μόνη της ...
Ας πούμε ...
Πέφτει το βλέμμα μου ενώ λέω την ευχή σε μια όμορφη
Αν είχα όμως ο περήφανος την ταπεινότητα θα έβλεπα χώμα και όχι γυναίκα
Δεν έχω όμως ... και την ίδια στιγμή η χωματένια ύπαρξη μου νοερά πορνεύει ... και πορνεύει ενώ λέω την ευχή ... σαφώς αμαρτάνω ... Η παρθενιά είναι θειο χάρισμα ... ε ! Δεν το έχω ...
Τι ειναι το ολιγο που δυναμαι ?
Τι μου μένει παρά να φέρω στο μυαλό μου τον Θάνατο και την Κρίση ?
Τι μου μένει παρά να Δοξάσω τον Θεό για την ομορφιά που δημιούργησε ,να ομολογήσω την αμαρτία μου , την αδυναμία μου .. να ευχηθώ να την χαίρεται ο Άντρας της και να ζητήσω το έλεος του Θεού ...
Σκέπτομαι το λοιπόν : Δόξα τον Θεό ομορφιά μου , χαρά των ματιών και κόλαση της ψυχής ενός πορνογερου σαν εμένα ... να σε χαίρεται ο άντρας σου και ο θεός ας με συχωρέσει ...
Το τοίχος της υπερηφανείας με χωρίζει από τον Θεό ...
Οχι τον Θεο απο μενα , αλλα εμενα απο τον θεο ...
Ο θεος δεν εμποδιζεται απο τιποτα ... οταν η προαιρεση του ανθρωπου τον ζητά ...
Ο Θεός μου "τρεχει " εγω δεν " τρέχω σωστα ... οπως θα έπρεπε να τρέχω " ...
Το τοίχος της υπερηφανείας με χωρίζει από τον Θεό ...
Και αυτόν τον τοίχο της υπερηφανείας ο Θεός θα τον ρίξει οπως τον τοιχο της Ιερυχω μια μέρα ... ...
Και η ταπεινοτητα δωρο ειναι του θεου ... οπως καθε αρετή ... παν δωρο τέλειο απο τον Πατερα ...
Μέχρι τότε ... αγώνας ... με το ολιγο που δυναμαι ... και δοξα στον ελεημονα Θεό ...
Ο εχων το χαρισμα της ταπεινοτητας εχει απάθεια ... και στον παραδεισο ειναι επι γης ... Ενας Αγιος ... Οχι εγω ...
Ενας τετοιοςε δεν εχει κυνδινο να πέσει .. κυκλοφορει γυμνός αναμεσα σε γυμνές και δεν πορνευει ουτε κατα διανοια γιατι χωμα βλέπει και τον εαυτό του και την προκλητική για μένα ομορφια ... Οχι εγω ...
Και μια και με συμβουλευεις αδελφε μου ... Εσυ θα μπορουσες αραγε αν αθελα σου εμπενες πχ σε αναλογο πειρασμό να προστατευθής με την προσευχή που εκεινη την στυγμή λες και να μην αμαρτησεις ?
Για να δινεις την συμβουλή λογικα μπορεις ...
Ισως ομως αυτό να συμβαινει γιατι εχεις το χάρισμα της ταπεινότητας ...
οπως και ο Αγιος που γράφει οσα μου λές ...
Ομως και πάλι αλλο πονηρος λογισμός και αλλο διάβολος ....
Εγω επιμενω οτι ο Σατανας την ταπεινωση τρέμει ... την σταυροαναστασιμη
ταπεινωση του Θεανθρωπου ... οτι αυτη καθείλε το κράτος του ...
την σταυροαναστασιμη ταπεινωση καθε Χριστιανου ..