stratos έγραψε:YiaVi έγραψε:
Πάντως το ύφος σου stratos υποδηλώνει ήθος όχι απόλυτα συμβατό με αυτό θεωρείς ότι είναι το αρμόζον σε χριστιανούς (τουλάχιστον, έτσι μου φαίνεται).
εχεις απολυτο δικαιο ποτε δεν εκρυψα ομως τι ρολο παιζω [επαιζα]
αυτος ειναι ο τροπος μου τι να κανω;
αγωνα κανω και δυσκολο
αγωνα ανισο θα ελεγα μιας και η Π.Χ ζωη μου ηταν δυσκολη
αλλα μπορω να γνωριζω και να παραθετω ποιες ειναι οι Ορθοδοξες θεσεις και τι ειναι σωστο στα Ματια του Θεου
Και ξερεις κατι;
σιχαινομαι αυτους που προσπαθουν να περασουν στον κοσμο οτι ειναι μεσα στην αγαπη και μεσα στην Ορθοπραξια [ενω ειναι το αντιθετο]
Φίλε stratos, ο καθένας τί αγώνα κάνει ο Θεός το ξέρει. Και εσύ σίγουρα κάνεις τον αγώνα σου και έχεις τις δυσκολίες σου, και εγώ και ο άλλος και ο άλλος.
Δεν έχω τίποτα προσωπικό απέναντί σου αδελφέ. Δεν προσπαθώ να πείσω κανένα ότι είμαι μέσα στην αγάπη του Χριστού και την ορθοπραξία, γιατί δεν θα μπορούσα ούτε τον εαυτό μου να ξεγελάσω. Και η συνείδησή μου θα ήταν ο μεγαλύτερος έλεγχος στην περίπτωση αυτή.
Αν προσέξεις τα μηνύματά μου, άσκησα κριτική σε πρόσωπα εκκλησιαστικά για δημόσιες πράξεις και έργα που συνιστούν σοβαρή έκπτωση από την Ορθόδοξη εκκλησιολογία και τάξη. Και δεν είναι μόνο δική μου η γνώμη αυτή (επίτρεψέ μου να επικαλεστώ τον Γιανναρά και τον Κορναράκη).
Δεν είπα ότι ο αρχιεπίσκοπος ή ο πατριάρχης ή ο δείνα μητροπολίτης είναι πόρνος, κακός, εμπαθής, κλέφτης, ή και γω δεν ξέρω τι. Δεν τους έκρινα σε σχέση με την ιδιωτική τους ζωή. Μπορεί στην ιδιωτική τους ζωή να είναι οι εναρετότεροι των ανθρώπων. Αλλά και να μην ήταν, δεν με αφορά, ο Θεός θα τους κρίνει και εγώ δεν θα κριθώ από τις δικές τους αμαρτίες. Μίλησα όμως, ως μέλος του πληρώματος της Εκκλησίας, για τον δημόσια εκφερόμενο λόγο τους, και ΄μάλιστα τον λόγο που έχει σχέση με το δόγμα της Εκκλησίας (και η εκκλησιολογία είναι μέσα στο δόγμα). Και, δυστυχώς, και για πράξεις που συμφωνούν με τους λόγους τους. Αυτή η κριτική δεν συνιστά κατάκριση. Είμαι μέλος της Εκκλησίας, όχι φαν του τάδε ή του τάδε επισκόπου ή πατριάρχη.
Και επί της ουσίας, δεν πήρα καμία μα καμία απάντηση ούτε από εσένα, ούτε από τους δύο ή τρεις άλλους που διαφώνησαν μαζί μου. Παρά μόνο ατεκμηρίωτες επιθέσεις με εμπάθεια που δύσκολα κρυβόταν. Πάνω στην ουσία της κριτικής μου - που, το επαναλαμβάνω για χιλιοστή φορά - ΔΕΝ ήταν προσωπική,
δεν μπόρεσαν να αντιλέξουν απολύτως τίποτα. Εκτός και αν ο αντίλογος επί της ουσίας είναι "για να το κάνει ο πατριάρχης έτσι, ξέρει". Ε, με τέτοιο αντίλογο, μίλησα και εγώ για πατριαρχολάτρες.
Και στην περίπτωση των παιδεραστών κληρικών, ως χριστιανός αλλά και ως πατέρας, κατέκρινα την απάθεια του μέγιστου μέρους της διοικούσας Εκκλησίας. Ε λοιπόν, όχι, σε αυτά που είπα δεν αναιρώ τίποτα. Τον κληρικό που έχει ένα σοβαρό πάθος και θέλει να το πολεμήσει, να πέσω να του φιλήσω τα πόδια. Κυριολεκτώ. Τον αγώνα του, ειλικρινά, τον νιώθω. Αλλά θα πρέπει να κρεμάσει το πετραχήλι του. Αν όμως εξακολουθεί και λειτουργεί, σημαίνει ότι έχει περάσει οδοστρωτήρας πάνω από τη συνείδησή του και σημαίνει ότι ο παπάς αυτός είναι επικίνδυνος και για τα παιδιά μου και για τα παιδιά του γείτονα και για τα παιδιά του κάθε αφελούς Χριστιανού - μήπως τους αφελείς να τους στειρώσουμε να μην κάνουν παιδιά; - και για τον κάθε αδύναμο πνευματικά Χριστιανό που θα σκανδαλιστεί με τον εν λόγω αμετανόητο ιερέα και θα φοβηθεί ή θα συχαθεί να ξαναπατήσει στην ενορία του.
Δεν είναι δυνατό νεαρούλης αρχιμανδρίτης σε μητρόπολη της Κεντρικής Ελλάδας να κάνει καμάκι σε φαντάρο που ήταν στο τιμητικό άγημα στην περιφορά του πολιούχου (την ώρα της περιφοράς και ο αρχιμανδρίτης με τα άμφια) και να λέμε "μην βλέπεις, μην ακούς, είναι κατάκριση, άς τον να μείνει εκεί που είναι, εμείς είμαστε χειρότεροι". Γιατί από τη συγκεκριμένη μητρόπολη φεύγουν καλοί ιερείς για τους συγκεκριμένους λόγους και όλος ο κόσμος βοά. Και μπορεί να είμαι χειρότερος από τον παπά αυτό, αλλά δεν λειτουργώ, δεν είμαι ποιμένας. Ας κρεμάσουν οι εν λόγω ιερείς τα πετραχήλια οικειοθελώς και θα τους φιλήσω τα πόδια. Το άρθρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη, διευθυντή της Νέας Εστίας, στην Καθημερινή "Ο αρχιμανδριτισμός ασθένεια της ελλαδικής Εκκλησίας" δεν συγκίνησε κανέναν; Να του ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος οι ταπεινολογούντες επειδή τάχα κατακρίνει; Μήπως έχουμε δει την Εκκλησία ως κόμμα κομμουνιστικού τύπου με κάποιους ηγέτες, τους οποίους οφείλουμε τυφλά να υπακούουμε στο κάθε τι; Μήπως το ήθος του παπισμού έχει περάσει και σε εμάς τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια και των κοσμικών ΜΜΕ, και μάλιστα έχει περάσει ως δήθεν "ορθόδοξο ήθος";
Πολύ φοβάμαι ότι υπάρχει μία προσπάθεια φίμωσης του λαϊκού στοιχείου στην Εκκλησία με όπλο μία επίπλαστη ταπεινολογία και αυτό πάντως δεν εξυπηρετεί, πρώτα από όλα, τους ενάρετους κληρικούς. Οι οποίοι, σε πολλές περιπτώσεις, υποφέρουν τα πάνδεινα από τους σκανδαλοποιούς συλλειτουργούς τους.