θα παντρευόσαστε άραγε..???

[thanos]

πάντως πολύ υποθετικό ερώτημα αν κάποιος έχει εμπειρία σχέσης με αλλοδαπή ας μας το πει αν θέλει

[GiorgosDuess]

An tin agapousa NAI. 1000 fores NAI

[Nikolaos490]

Αγαπητή deppy 28 ,

το θέμα που με αφέλεια (και συγγνώμη για την κρίση) έθεσες, ήταν αδύνατο να μην δημιουργήσει και εντάσεις, αφού από τη διατύπωσή του, έθετε την όποια απάντηση υπό το μικροσκόπιο του πόση χριστιανική αγάπη, είχε ο καθένας, που θα τολμούσε απάντηση.
Φρονώντας όμως, ότι σκοπός σου δεν ήταν να προκαλέσεις, σου μεταφέρω κάποιες σκέψεις μου.
Κατ' αρχήν ο προσερχόμενος σε γάμο, προσέρχεται με πλήρη επίγνωση της προσωπικής του ατέλειας όπως και της ατέλειας της μελλοντικής συζύγου του (λίγοι οι τυχεροί και τυχερές που συζεύτηκαν αγίους/ες), με στόχο την τελείωση, τόσο αυτού όσο και της συζύγου του, μέσα στο αγαπητικό καμίνι του γάμου.
Όμως, ενώ κάποιες θεωρήσεις, έξεις ή αμαρτίες ξεριζώνονται εύκολα, κάποιες άλλες με πολύ περισσότερο κόπο.
Από τις δεύτερες είναι και οι αμαρτίες της σάρκας σαν αυτή που περιέγραψες και όλοι έχουμε την εμπειρία της δύσκολης αντιμετώπισης σωματικών έξεων (λαιμαργία, τσιγάρο κ.α.), ακόμα κι από δυνατούς χαρακτήρες με πολύ πνευματικότητα.
Ποιός τρελός λοιπόν πιστεύεις, ότι θα αναλάμβανε, με ελαφρά καρδιά, να σηκώσει το σταυρό να ξεριζώσει με την αγάπη του μια τέτοια συνήθεια;
Μάλλον το έθεσα λάθος ... Ποιός τρελός, με τα μάτια του κόσμου ή ποιός άγιος (που κι αυτός στα μάτια του κόσμου είναι τρελός) θα αναλάμβανε κάτι τέτοιο;
Ο Παναγιώτης λοιπόν, σου απάντησε με κάθε ειλικρίνεια.
Προσωπικά υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής όσων ειλικρινώς σου απάντησαν, ότι θα μπορούσαν να σηκώσουν ένα τέτοιο σταυρό.
Μακάρι να έχουμε μεταξύ μας τέτοιες ψυχές (αλλά όπως και στην αναφορά της Evi J είδες, το άθλημα απευθύνεται σε αγίους, απαλλαγμένους από το φορτίο της δικής τους αμαρτωλότητας, και χαριτωμένους από το Άγιο Πνεύμα, στο να μεταδίδουν το φωτισμό Του).
Οι περισσότεροι πιστεύω εξ ημών, συναισθανόμενοι την προσωπική μας αδυναμία, δεν στέργουμε να αναλάβουμε ένα τόσο δύσκολο έργο, κι όχι επειδή δεν πιστεύουμε ότι η Αγάπη όλα τα μπορεί...
Συγγνώμη και πάλι αν σε απογοήτευσα, αλλά επλανήθεις αν επίστευσες ότι επικοινωνείς εδώ μέσα με Αγίους... Αμαρτωλοί που απλά προσπαθούμε (κι ίσως, όχι φιλότιμα) είμαστε οι περισσότεροι.

Με αγάπη Χριστού,
Νικόλαος

Υ.Γ. ακόμα και το ότι τοποθετείς στο υποθετικό σου σενάριο, την αλλάγη της διάθεσης της υποτιθέμενης συζύγου μετά το γάμο (δηλαδή χωρίς καμμία διάθεση ή ένδειξη θυσιαστικής αγάπης από τη πλευρά της νωρίτερα), δικαιώνει απόλυτα την αντίδραση του Παναγιώτη (εεε... όχι και χαϊβάνια...)

[paroikos]

Tέθηκε θέμα "σκανδαλισμού" για το "χαϊβάνια" που έγραψα. Αλλά το κουβάρι της αρχικής μου σκέψης ξεδιπλώνεται από άλλους συνομιλητές. Η θέση μου είναι σαφής:
1) Μια κοπέλλα που προέρχεται από τέτοιους χώρους που περιέγραψε η deppy, μπορεί να μετανοήσει και να θελήσει να αλλάξει ζωή. Όμως έχεις δικούς της "κώδικες" επικοινωνίας ή ερμηνείας των πραγμάτων που δεν τις έχει κάποιος που δεν πέρασε ούτε απ' έξω από αυτούς τους χώρους. Έτσι μπορείο να βοηθηθεί μόνο από άντρα που έχει περάσει από αυτόν τον τρόπο ζωής και προσπαθεί ο ίδιος να αλλάξει πορεία ζώντας εκκλησιαστικά, γιατί γνωρίζει τους κώδικες επικοινωνίας ή πιο απλά μπορεί να "καταλάβει" και να "ερμηνεύσει συμπεριφορές ή αν είναι άγιος και μόνο η παρουσία του θα μπορέσει να αλλάξει όλο το κλίμα.
2) Δεν θεωρώ αυτές τις κοπέλλες "αμαρτωλές" και εμένα ως "άγιο". Απλά είπα ότι δεν μπορούσα να επιλέξω τέτοια γυναίκα για σύζυγο, και δεν ξέρω αν θα υπάρξει κάποιος μικρονοϊκός να θεωρήσει αυτή την επιλογή μου ως υποκρισία. Θα μπορούσα να πιω έναν καφέ μαζί της, να κουβεντιάσω, να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις, να την βοηθήσω όπου μπορούσα, αλλά ποτέ να κάνω σχέση μαζί της, διότι ακριβώς δεν μπορώ να κατανοήσω τον τρόπο σκέψης τους. Εδώ κάνεις σχέση με κοπέλλα της εκκλησίας π.χ. της λες ότι δεν επιτρέπονται προγαμιαίες σχέσεις και γελάει νομίζοντας ότι της είπες ανέκδοτο. Πόσο μάλλον με κοπέλλες εκτός κλίματος. Μην βλέπουμε τα πράγματα εξιδανικευμένα. Από το να πω "μετανοώ" μέχρι να αλλάξω τρόπο ζωής μεσολαβούν πολλά στάδια και δεν είναι εύκολο πράγμα να ξεκόψουν κάποιες συνήθειες. Έτσι λοιπόν προσωπικά μιλάω, δεν θα ήμουν σε θέση λόγω τρόπου ζωής να βοηθήσω μέσω του γάμου μια τέτοια γυναίκα. Δεν είμαι ο "περπατημένος", μεγάλωσα με άλλους κώδικες συμπεριφοράς και με άλλες δεικλίδες ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων, και δεν θα μπορούσα ούτε να "καταλάβω" μια τέτοια κοπέλλα, ούτε να με "καταλάβει".
3) Σχετικά με τα "χαϊβάνια" όσοι διαβάσουν περιοδικό και ημερήσιο τύπο, ίσως διάβασαν στατιστικές ότι ρωσίδες επιδιώκουν να έρθουν εις γάμου κοινωνία (οι περισσότερες) με ανθρώπους που παίρνουν γερή σύνταξη, προκειμένου να εξασφαλιστούν

[deppy28]

Δεκτές όλες οι πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις,και με ενθουσιάζει το αληθινο ενδιαφέρον όσων ασχολήθηκαν να απαντήσουν...
Να πω απλά,γνώμη μου, :D ότι... όταν μιλάμε για ζητήματα ΚΑΡΔΙΑΣ,η λογική είναι πάντα φτωχή και ανεπαρκής να εξηγήσει την πραγματικότητα των θαυμαστών αλλάγών και μεταλλάξεων που η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΉ των ανθρώπων..
Σαν Χριστιανοί,θα έπρεπε να το ξέρουμε καλά,αφου οι αγώνες μας στηρίζονται σε μια πίστη που πηγάζει από την αγάπη μας για τον Χριστό..
Ούτε τα θαύματα τα βιολογικά εξηγούνται λογικά,ΑΛΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ..
Γιατί να μην συμβεί -πολύ πιο εύκολο μου φαίνεται,-και κάποιο θαύμα αγάπης και ταιριάσματος,αρχικά ετερόκλητων,ανθρώπων???
Η πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε..Ταπεινη γνώμη εκφράζω,με αγάπη προς όλους ανεξαιρέτως...

[Xpnstos]

Και εγώ deppy28 πιστεύω ότι συμβαίνουν. Συνέβαιναν πάντοτε. Και παλαιότερα (που οι κοινωνικές συνθήκες ήταν απείρως δυσκολότερες για τέτοιου είδους εγχειρήματα) υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι αγαπούσαν και παντρεύονταν κοπέλες από οίκους ανοχής. Εγώ έτυχε και θυμάμαι δύο τέτοιες περιπτώσεις. Ειδικά η μία από αυτές στάθηκε αναμένη λαμπάδα δίπλα στον άντρα της, μεγαλώνοντας τα παιδιά της και κοιτάζοντας το σπίτι της. Ο δε ήρωας εκείνος, ο οποίος αντιτάχθηκε στην οικογένειά του και σε έναν ολόκληρο μικρόκοσμο μιας επαρχιακής πόλης, την υπεραγαπούσε. (Θεός σχωρέστους, κοιμήθηκαν και οι δύο). Η άλλη που ήταν και γειτόνισσα μου, ήταν δύστροπη γυναίκα. Αλλά ήταν το ίδιο και ο άντρας της και επιπλέον νομίζω ότι δεν ήταν απόρροια του παρελθόντος της (και αυτούς ας τους συγχωρεί ο Θεός)
Ωστόσο νομίζω ότι το θέμα τέθηκε ανεπιτυχώς. Νομίζω ότι δεν μπορεί να απαντήσει κανείς θεωρητικά, αν δεν τύχει να αγαπήσει μια τέτοια γυναίκα και να αισθανθεί ότι και εκείνη τον αγαπά πραγματικά. Τότε νομίζω ότι μπορεί να ζυγίσει ο καθένας τις δυνάμεις του, και ίσως και την πίστη του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όσοι δεν προχωρήσουν σε γάμο εξ αιτίας του παρελθόντος της, είναι κατακριτέοι. Σίγουρα όμως όσοι προχωρήσουν είναι άξιοι θαυμασμού.
Θα μοιραστώ όμως και μια άλλη εμπειρία μαζί σας. Συζητούσα παλαιότερα με μια κοπέλα "της Εκκλησίας" σεμνή και σοβαρή κατά γενική ομολογία. Ήταν περίοδος Διακαινησίμου, και σε δεδομένη συζήτηση, μου είπε με στόμφο:
"Γνωρίζω ότι αυτή την εβδομάδα επιτρέπεται να κοινωνούμε κάθε ημέρα, παρόλο που τρώμε κρέας, αλλά εγώ δεν συμφωνώ"
Θυμήθηκα από την κουβέντα της τα λόγια του παπα Τύχωνα, "η κόλαση είναι γεμάτη από υπερήφανους παρθένους"
(Ο Θεός ας συγχωρεί και αυτήν και εμένα)

[deppy28]

Με οφελούν πνευματικά όλες οι γνωμες σας,και το κυριότερο,πιστεύω οφελούνται πολλοι,
Το θέμα μπορεί κανείς να το δει από μια πιο γενική σκοπιά,όπως το έθεσε και ο Χρήστος-αν και δεν τον ξέρω-λέει αλήθειες...
Σαυτό το σημείο να επαναλάβω ότι δεν με κατατάσσω στις καλές-αγνές,Χριστιανές,αλλά στις τελευταίες Χριστιανές,πλημελώς αγωνιζόμενες...οπότε και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι δεν εκφερω κρίση για τη συμπεριφορά κανενος-καμιάς,ακόμα και αν τυχαίνει να έχω παρόμιες εμπειρίες με κάποιους που γράψαν εδώ..
Διαβάζοντας "ανάμεσα απτις γραμμές "των κειμένων των συμμετεχόντων στην κουβέντα,νιώθω ότι αν κάποια στιγμή βρεθώ μαζί σας,σε μια φιλική κουβεντούλα-από κοντά-θα νιώθω οικεία,σαν να είμαι με παλιούς καλούς φίλους,και όχι με υποψήφιους ιεροεξεταστές..χαχα :D Αυτό μου δίνει επιπλέον κουράγιο για περαιτέρω αγώνα στην Σαρακοστή..