"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

konstantinoupolitis έγραψε:Η Αγγελολογία είναι ένα θέμα το οποίο με απασχολούσε απο παλαιά. Απο την έρευνά μου λοιπόν είδα, ότι τα στοιχεία που έχουμε είναι απο ελάχιστα έως καθόλου και βασικά αξιώματα που σήμερα είναι αποδεκτά ή έχουν επικρατήσει, εξάγονται απο έμμεσες και ίσως επισφαλείς αναφορές.

Παραθέτω μερικά στοιχεία σχετικά με του Αγγέλους και τους Δαίμονες, όπως τα μοίρασε η ενορία μας. Παίρνω το θάρρος, γιατί θεωρώ ότι ο πρωτοπρεσβύτερος του ναού της ενορίας μου είναι ένας πολύ πιστός και μορφωμένος ιερέας.

ΑΓΓΕΛΟΙ
Η Αγία Γραφή δεν μας πληροφορεί πότε δημιουργήθηκαν οι άγγελοι. Πιθανά γιατί αφορά και δεν επηρεάζει τη Σωτηρία μας μια τέτοια γνώση. Οι πατέρες πάντως τοποθετούν τη δημιουργία των αγγέλων πριν από τον υλικό κόσμο. Αυτό συμπεραίνουν από το βιβλίο του Ιώβ (λη΄7) που αναφέρει ότι «όταν έγιναν τα άστρα με εδόξασαν με μεγάλη φωνή όλοι οι άγγελοί μου». Άλλοι πατέρες λένε ότι οι άγγελοι έγιναν την πρώτη ημέρα της δημιουργίας, όταν ο Θεός έφτιαξε τον ουρανό και τη δύναμη των ουρανών και τον κόσμο των ουρανών. Στηρίζονται στο χωρίο της Γραφής (Έξοδος κ΄11) που λέει ότι ο Θεός σε έξι ημέρες έφτιαξε όλον τον κόσμο και στον Νεεμία (θ΄6) που λέει ότι ο Θεός έφτιαξε τους ουρανούς και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτούς.
Οι άγγελοι είναι πνευματικά όντα. Είναι πνεύματα και δημιουργήματα του Θεού. Λέγονται άγγελοι που σημαίνει αγγελιαφόρος, γιατί στέλνονται από τον Θεό και διαγγέλλουν το θέλημά Του και τις βουλές του. Οι άγγελοι έχουν κάποιο σώμα πνευματικό. Είναι πνεύματα σε σύγκριση με το υλικό και χοϊκό άνθρωπο. Αν συγκριθούν με τον Θεό, ο οποίος είναι τελείως άϋλος και πνεύμα, οι άγγελοι μπορεί να θεωρηθούν ότι έχουν σώμα χοντροειδές και ψηλαφητό μπροστά στο άϋλο του Θεού. Σε σύγκριση όμως με τον παχυλό άνθρωπο είναι πνεύματα. Είναι όπως συμβαίνει με τη ψυχή και το σώμα, όπως η ψυχή ως προς το σώμα είναι λεπτή και πνευματικής υφής.
Οι άγγελοι είναι λεπτά πνεύματα, ώστε ο χώρος και ο χρόνος δεν τους περιορίζουν όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους. Μπορούν ταχύτατα να πηγαίνουν όπου θέλουν. Δεν είναι πανταχού. Όταν είναι εδώ, δεν είναι παρά πέρα. Είναι εν τόπω. Γνωρίζουν πολλά πράγματα, δεν είναι όμως παντογνώστες. Αυτό το ξεκαθάρισε ο Χριστός στους Αποστόλους όταν απάντησε στην ερώτησή τους για το πότε θα γίνει η Δευτέρα παρουσία, λέγοντας ότι αυτό δεν το γνωρίζουν ούτε οι άγγελοι.
Με την πτώση του ανθρώπου, ολόκληρη η κτίση υπετάγη στη φθορά και τη ματαιότητα. Ερμηνεύοντας οι πατέρες το χωρίο Ρωμ. η΄ 20, διδάσκουν ότι και οι άγγελοι υπετάγησαν στη ματαιότητα. Η κτίση θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς και θα φθάσει στην ελευθερία της δόξας των υιών του Θεού. Μέσα στην κτίση αυτή είναι και οι άγγελοι. Κατά τον σοφό Φώτιο και οι άγγελοι υπετάγησαν στη ματαιότητα, δηλαδή στον ματαιωθέντα και φθαρθέντα άνθρωπο, επιτροπεύοντες αυτόν, χαλιναγωγούντες την κτίση και κάνοντάς την να υποτάσσεται στον άνθρωπο. Αλλά και αμέσως διακονούν τον άνθρωπο. Διότι τώρα είναι λειτουργικά πνεύματα αποστελλόμενα σε διακονία γι’ αυτούς που πρόκειται να κληρονομήσουν τη σωτηρία (Εβρ α΄14). Καθώς η κτίση έχει να ελευθερωθεί από την υποταγή και υπηρεσία του ανθρώπου, έτσι και οι άγγελοι έχουν να ελευθερωθούν από τη διακονία των ανθρώπων και να λάβουν μεγάλες αμοιβές για τη διακονία αυτή από τον Θεό.
Άγγελοι φύλακες. Ο Θεός, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, όταν διαχώριζε τα έθνη έβαλε στον κάθε ένα έναν άγγελο φύλακα. Όπως επίσης και σε κάθε Χριστιανό ορθόδοξο, τοποθετείται προσωπικός φύλακας, για να τον προστατεύει από τον κακό άγγελο, ο οποίος μηχανεύεται τη βλάβη του ανθρώπου, αλλά και να τον οδηγεί στο καλό. Βέβαια, ο άγγελος – φύλακας δεν ενεργεί δυναμικά, ώστε να περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου, αλλά διακριτικά. Απομακρύνεται μόνο, ή στρέφει αλλού το πρόσωπό του, όταν διαπράττονται δυσώδη αμαρτήματα.
Τάξεις αγγέλων. Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι άγγελοι. Η Αγία Γραφή κάνει λόγο για μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων. Οι πατέρες ερεύνησαν τη Γραφή και μας πληροφορούν για δισεξαρίθμητους αγγέλους. Και ότι κατατάσσονται σε τάγματα και διακοσμήσεις. Και αυτά μόνο που μνημονεύει η Καινή Διαθήκη. Γιατί κατά τον Παύλο, υπάρχουν και άλλα πολλά ονόματα τάξεων στους ουρανούς (Εφ α΄21). Ο Αγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης διαιρεί τον αγγελικό κόσμο σε εννέα τάγματα που ανήκουν σε τρεις διακοσμήσεις. Κάθε διακόσμηση δηλαδή, έχει τρία τάγματα.
1η Διακόσμηση : Περιλαμβάνει τα εξής τάγματα : Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι.
2η Διακόσμηση : Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσία.
3η Διακόσμηση : Αρχές, Αρχάγγελοι, Άγγελοι.
Σημασία κάθε τάγματος :
Σεραφείμ : Τα έχοντα υπεροχικώς την αγάπη. Διδάκουσι – τελειοποιεί.
Χερουβείμ : Τα πλουτούντα την άκρα σοφία. Κρίνουσι – ειδοποιεί.
Θρόνοι : Οι υπερβαίνοντες τη διακιοσύνη. Κρίνουσι διατίθενται.
Κυριότητες : Αι φέρουσαι το αυτοκρατορικόν. Οικονομούσι – κελεύουσι.
Δυνάμεις : Αι την ανδρείαν χαριζόμεναι. Παρίστανται – ενεργούσι.
Εξουσίαι : Αι την εξοχήν επί πάντα επιδικνύμεναι. Χαλιναγωγούσι – διατηρούσι.
Αρχαί : Αι τα θαύματα ενεργούσαι. Θεραπεύουσι – το κοινόν των Εθνών αγαθόν περισκέπτονται.
Αρχάγγελοι : Οι τα Ευαγγέλια και τας πρεσβείας άγοντες. Ευαγγελίζονται τα της πίστεως – διοικούσι.
Αγγελοι : Οι τας λειτουργίας τελούντες. Φυλάττουσι – των καθέκαστα ανθρώπων τον χρήσιμον καθορώσι.
Μιχαήλ : ως ο Θεός. Γαβριήλ, Θεός άνθρωπος. Ραφαήλ, ο Θεός ιάται. Ουριήλ : Φως (πυρ) είναι ο Θεός. Ακαμεήλ. Αζαζήλ : Ο Αποδιοπομπαίος Τράγος, ή Σαμαέλ : αρχηγός των δαιμόνων.



Πτώση δαιμόνων
Τι είναι οι δαίμονες; Ο Θεός έφτιαξε τον πνευματικό κόσμο των αγγέλων, δίνοντάς τους το αυτεξούσιο, την ελευθερία δηλαδή, να σκέφτονται, να κρίνουν, να αποφασίζουν και να ενεργούν κατά βούληση. Ένας από τους πιο λαμπρούς αγγέλους, ένα Χερούβ, το πιο λαμπρό στον Παράδεισο του Θεού, επήρθη κατά τη διάνοια, κατελήφθη από εγωισμό και θέλησε να γίνει Θεός, να ανεβάσει το θρόνο του πάνω στα νέφη, να γίνει όμοιος με τον Θεό, τον ύψιστο. Αυτή του η υπερηφάνεια έγινε η αιτία να εκπέσει από τα υψηλά αξιώματα που του είχε χαρίσει ο Θεός και να γυμνωθεί από τη Θεία Χάρη. Αυτή η απογύμνωση ονομάζεται πτώση του διαβόλου. Κατά την πτώση του παρέσυρε δυσεξαρίθμητο πλήθος αγγέλων. Μερικοί λένε ότι παρέσυρε όλο το 10ο τάγμα, άλλοι ότι από όλα τα τάγματα έπεσε ένα μέρος των αγγέλων. Τεράστιος ο αριθμός, αλλά μόνο το ένα δέκατο του αγγελικού κόσμου. Κινούνται και υπάρχουν στον περίγειο χώρο. Κατά την παράδοση παρενέβη ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο οποίος ανέκοψε την πτώση των υπολοίπων αγγέλων.
Πολλοί αποδίδουν στο Θεό ευθύνες για την ύπαρξη του Σατανά. Όχι, δεν ευθύνεται ο Θεός. Έφτιαξε τον άγγελο καλό, αγαθό, φωτεινό. Αυτός εν τη ελευθερία του εξέπεσε και έγινε αυτό που κατάντησε. Κακός, μοχθηρός, εγωιστής, αλαζών, γεμάτος μίσος, χολή και πικρία. Εγυμνώθη από τη Θεία χάρη και του αφαιρέθηκε ο φωτισμός. Τρέφει μίσος προς τον άνθρωπο, γιατί ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα του Θεού και καλείται να πετύχει το καθ’ ομοίωσιν, κάτι που δεν θέλει ο Σατανάς.

και εχουν ακομα την δυνατοτητα να μετανοησουν κ δεν το κανουν?
η μηπως δεν την εχουν αυτη τη δυνατοτητα πια?
μετα την ανασταση, λενε οτι οι δαιμονες περασαν στην κατασταση της ατερψιας..μηπως ξερετε τι σημαινει αυτο?

ή στην ατερψια ειναι μόνο οι αγγελοι?

Για τους αγγέλους μπορείτε να βρείτε κάποια πράγματα κι δω:

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/fk.asp

(στο "Λειτουργικά πνεύματα" 4/3/07)

kvnstantina έγραψε:ή στην ατερψια ειναι μόνο οι αγγελοι?

μάλλον εννοείς ατρεψία = δεν είναι τρεπτοί.

ναι, ατρεψια, δεν ειναι πια τρεπτοι, δηλαδη τι σημαινει αυτο?
δεν εχουν το αυτεξουσιο?

Μ'αυτά και μ'αυτά...θέτω 2 υποερωτήματα

α)τλικά την τέλεια κοινωνία ο ΘΕΟΣ δεν την έφτιαξε ποτέ ;

β) ποιοί μπορεί να ήτο πιθανοί τρόποι αμαρτίας των αγγέλων ;

IOANNISBATATZHS έγραψε:Μ'αυτά και μ'αυτά...θέτω 2 υποερωτήματα

α)τλικά την τέλεια κοινωνία ο ΘΕΟΣ δεν την έφτιαξε ποτέ ;

β) ποιοί μπορεί να ήτο πιθανοί τρόποι αμαρτίας των αγγέλων ;

Έχω την εντύπωση ότι η τέλεια κοινωνία θα είναι ο παράδεισος!
Ο Θεός νομίζω ότι σε κάθε άνθρωπο έδωσε όλες τις αρετές που χρειάζεται ώστε, αν τις καλλιεργήσει, να πετύχει τον προορισμό του, να μπει δηλαδή στον παράδεισο.
Οι αρετές αυτές (ευφυία, σωματική δύναμη, ψυχική δύναμη, ομορφιά, εντιμότητα, ευαισθησία, αντοχή, πίστη, υπομονή κλπ) είναι διαφορετικές για κάθε άνθρωπο και αν αυτός, κατά την επίγεια ζωή του τις αναπτύξει, όπως θέλει ο Δημιουργός μας, τότε πετυχαίνει τον στόχο. Αν τις οικειοποιηθεί και τις χρησιμοποιήσει εγωιστικά, για δικό του μόνο "όφελος", απομακρύνεται ακόμη περισσότερο.
Δεν γνωρίζω πολλά για τους αγγέλους, αλλά απ' ό,τι διαβάζω, όσοι παραμένουν άγγελοι, δεν μπορούν πλέον να αμαρτήσουν, γιατί ο Θεός, τους έχει δώσει το χάρισμα της ατρεψίας.

Θα κάνω μιά μικρή εισαγωγή και μετά θα παραθέσω ένα χωρίο του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, αδελφού του Μεγάλου Βασιλείου , που «τάπωσε» πολλούς Μανιχαϊστές της εποχής του, και της δικής μας...Tην ευχή του
να έχουμε. Αμήν

Τα βασικά σημεία είναι τα εξής:
1. Όλη η πλάση είναι κτιστή απο τον Θεό με την βούλησή Του και όχι απο προϋπάρχουσα ύλη( δόγμα της δημιουργίας εκ του μηδενός).
2. Και ο διάβολος είναι κτιστός.
3. Όλα τα κτιστά παθαίνουν αλλοίωση.
4. Η αλλοίωση , για όσα όντα έχουν το αυτεξούσιο,είναι μιά κίνηση ελεύθερης επιλογής.
5. Η κίνηση αυτή πάει σε δύο μόνο δρόμους, είτε προς τον Θεό ,(επιλογή αγαθού), είτε μακριά απο το αγαθό.
6. Η κίνηση μακριά από τον Θεό λέγεται κακία.
7. Η κακία δεν υπάρχει σαν οντότητα, δεν την έχει δημιουργήσει ο Θεός, αλλά είναι μια ελεύθερη κίνηση που επιλέγει ο διάβολος εναντίον του Θεού.
8. Επομένως η φράση « πως βρέθηκε το κακό μέσα σε τόσες ψαλμωδίες , αγγέλους κλπ», είναι απλώς ...μανιχαϊκή, και ειδωλολατρικής( παγανικής) προέλευσης....Ο Θεός φυσικά και δεν είναι ο δημιουργός του κακού , αλλά ανέχεται σαν παράσιτο την ύπαρξη του διαβόλου, μη καταργώντας την ελευθερία της επιλογής του πονηρού...(Ρωμανίδης)

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ, Αγίου Γρηγορίου Νύσσης , ΕΠΕ, τόμος1, 4,6,7,8.
( ελεύθερη απόδοση της μετάφρασης του κειμένου)
«Επειδή λοιπόν η άκτιστη φύση( ο Θεός) είναι ανεπίδεκτος της κινήσεως που προκαλεί τροπή και μεταβολή και αλλοίωση, και επειδή κάθε τι που έλαβε ύπαρξη κτιστή από τον Θεό , έχει ε΄μφυτη τη ροπή για αλλοίωση, όπως άλλωστε αυτό αποδεικνύεται και από την περίπτωση της ίδιας της κτίσεως , που η ύπαρξή της έλαβε χώρα με μια αλλοίωση, δηλαδή το μη όν με την θεία δύναμη μετατέθηκε εις το όν, έτσι λοιπόν κτιστή ήταν και η αγγελική δύναμη που είπαμε( ο διάβολος), που επειδή ακριβώς είχε το αυτεξούσιο μπορούσε να επιλέξει να παέι όπου ήθελε.

Όταν όμως έκλεισε τα μάτια της πρός το αγαθό και άκακο νόημα (τον Θεό), τότε όπως ακριβώς εκείνος που αποστρέφει το βλέμμα του απο τον ήλιο και βλέπει σκοτάδι, έτσι και ο ηγέτης των αγγελικών εκείνων δυνάμεων με το που δεν θέλησε να νοήσει το αγαθό , αυτομάτως κατενόησε το αντίθετο του αγαθού , και αυτό είναι ο φθόνος.

Όπως λοιπόν η απάθεια είναι αρχή και προϋπόθεση της ενάρετης ζωής, έτσι και η ροπή που σπρώχνει πρός τον φθόνο γίνεται λεωφόρος για΄όλα τα κακά που συμβαίνουν. Αφού λοιπόν μιά κια μόνη φορά πήρε ροπή γιά το κακό αυτός που γέννησε μέσα του τον φθόνο( ο διάβολος) και αποστράφηκε την αγαθότητα του Θεού , αποσπάστηκε σαν λιθάρι από τον γκρεμό και με το βάρος του κύλησε πρός τα κάτω, κατευθυνόμενος προς την κακία αυτομάτως κατα΄ντησε να βρεθεί στο έσχατο σημείο της πονηρίας. Και την διανοητική δύναμη που έλαβε απο τον δημιουργό για να μετέχει στο υψηλότερο αγαθό , την κατέστησε εφευρέτρια της κακίας , να μηχανεύεται με αυτήν την δύναμη τρόπους εξαπάτησης του ανθρώπου, να τον πείθει δηλαδή να γίνεται φονιάς και αυτόχειρας ....»



Σχόλιο : τα ερωτήματα του τύπου « πως μηχανεύτηκε ο διάβολος την κακία , εφ΄όσον ζούσε σε περιβάλλον αγιότητας», καθόλου δεν οικοδομούν πνευματικά, διότι είτε υπονοούν πως ο Θεός είναι δημιουργός της κακίας είτε «αθωώνουν» τον διάβολο , με επιχειρήματα τύπου Βατικανού, ότι είναι δήθεν «όργανο του Θεού». Όποιος θέλει την ορθόδοξη άποψη, μπορεί να μελετήσει το μνημειώδες έργο του πατρός Ιωάννου Ρωμανίδου « το προπατορικόν αμάρτημα», εκδ. Δόμος. Ο Θεός τα πάντα καλώς λίαν εποίησεν, εμείς δεν ποιούμε και τόσο καλά...

Ο justin στην γραπτή του κατάθεση έδωσε συνοπτικά την απάντηση στην ερώτηση για τους εκπεσόντες Αγγέλους και συγχρόνως επισήμανε και τον κίνδυνο διολίσθησης, προς έναν υφέρποντα "γνωστικισμό"με παγανιστικά στοιχεία. Η γνώμη μου αγαπητέ μου φίλε που έθεσες τον προβληματισμό σου περί μη "τελειότητας του κτιστού κόσμου"από μέρους του Θεού,είναι η εξής.Ο Πάνσοφος Δημιουργός όλα τα εποίησε λίαν καλώς. Στο αυτεξούσιο όμως περιλαμβάνεται και μια ιδιότητα των όντων που ονομάζεται "ελευθερία επιλογής",και αυτή δόθηκε από τον Θεό κοσμώντας τα έλλογα κτίσματα,Αγγέλους-ανθρώπους.Το ύψιστο αυτό αγαθό της ελευθερίας οι αποστάτες Αγγελοι το χρησιμοποίησαν αυτοβούλως,σαν όργανο της άκρατης έπαρσης και του εγωϊσμού τους.Ο κτιστός ήθελε να φτάσει τον "Ακτιστο",το δημιούργημα θέλησε να μπεί στη θέση του Δημιουργού που τον έφτιαξε εκ του μηδενός.Η Θεϊκή Χάρη στην οποία μεττείχε ως εκείνη την στιγμή χάθηκε γιατί αυτός το επέλεξε,και από φωτεινός Άγγελος έγινε νεκρό πνεύμα,απογυμνωμένο από την την Θεία μέθεξη και κοινωνία.