δεν ξέρω τι να κάνω? (ψυχοσωματικά προβλήματα)
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
εφη ετσι ειμαι και εγω τον τελευταιο καιρο..ολα μεσα στο μυαλο μας ειναι..πρεπει να κοιταξεις λιγο τον εαυτο σου και να χαλαρωσεις...δεν ειναι τιποτα...εγω εχω μεινει με το δαχτυλο στο χερι να πιανω τον σφυγμο μου...τι λεμε τωρα...
να πας να μιλησεις στον πνευματικο σου..θ ασου δωσει δυναμη..ειναι κριμα να αρρωστησουμε και να φτασουμε να περνουμε χαπια χωρις να ειμαστε ουσιαστικα αρρωστοι..εγω δεν θα το επιτρεψω ποτε στον εαυτο μου.ουτε και εσυ..βαστα καλα και μην ανχωνεσαι,χειροτερα θα γινεις..
να πας να μιλησεις στον πνευματικο σου..θ ασου δωσει δυναμη..ειναι κριμα να αρρωστησουμε και να φτασουμε να περνουμε χαπια χωρις να ειμαστε ουσιαστικα αρρωστοι..εγω δεν θα το επιτρεψω ποτε στον εαυτο μου.ουτε και εσυ..βαστα καλα και μην ανχωνεσαι,χειροτερα θα γινεις..
-
- Συστηματικός Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 224
- Εγγραφή: Τετ Δεκ 13, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ - ΠΡΕΒΕΖΑ
Έφη συγχώρεσέ με για αυτά που θα σου πω, αλλά πίστεψέ με θα σου μιλήσω σα να έχω απέναντι την βιολογική αδερφή μου και τον εαυτό μου:
Αυτά τα παθαίνουμε από τον εγωισμό μας. Εγώ να κάνω έτσι? Εγώ να πάθω αυτό που ήμουν πάντα έτσι? Σε εμένα να συμβεί αυτό? Τι θα πουν οι άλλοι? Γιατί να στεναχωρήσω εγώ τους δικούς μου?κ.α.
Παράλληλα με τον πνευματικό σου και την αδιάλειπτη προσευχή, πιθανόν να χρειάζεσαι φαρμακευτική αγωγή και ταυτόχρονη ψυχοθεραπεία με δύο πολύ καλούς επιστήμονες ψυχίατρο και ψυχολόγο. Θα μπορούσες να επισκεφτείς το Κέντρο Ψυχικής Υγείας της περιοχής σου που είναι δωρεάν. Για να φύγουν τα συμπτώματα όσο πιο ανώδυνα για σένα και τους δικούς σου. Δεν είμαι ειδικός αλλά λόγω της ψυχασθένειας της αδερφής μου και της μητέρας μου, (κια δύο φορές χρειάστηκα κι εγώ) έχω ασχοληθεί.
Οι κρίσεις πανικού και οι φοβίες θεραπευόνται κυρίως με αντικαταθλιπτικά. Στη θέση σου, θα ξεκινούσα με ένα καλό ιδιώτη (δυστυχώς) ψυχίατρο κι εκείνος θα σε δει και θα σου συνταγογραφήσει τι χρειάζεσαι.
Και να ξέρεις δεν θα είναι πάντα έτσι. Το ότι δεν "βλέπεις" φως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Απλά είσαι σε ένα σημείο που δεν το βλέπεις.
Στη ζωή μας Εκείνος ξέρει γιατί στέλνει κάποιες συγκεκριμένες δοκιμασίες σε κάποια στιγμή, εμείς απλά πρέπει να Τον εμπιστευτούμε και να κάνουμε υπομονή.
Να είσαι σίγουρη πως του χρόνου τέτοιο καιρό θα λες (όπως όλοι μας σχεδόν) είχα περάσει μία δύσκολη φάση.........
Αυτά τα παθαίνουμε από τον εγωισμό μας. Εγώ να κάνω έτσι? Εγώ να πάθω αυτό που ήμουν πάντα έτσι? Σε εμένα να συμβεί αυτό? Τι θα πουν οι άλλοι? Γιατί να στεναχωρήσω εγώ τους δικούς μου?κ.α.
Παράλληλα με τον πνευματικό σου και την αδιάλειπτη προσευχή, πιθανόν να χρειάζεσαι φαρμακευτική αγωγή και ταυτόχρονη ψυχοθεραπεία με δύο πολύ καλούς επιστήμονες ψυχίατρο και ψυχολόγο. Θα μπορούσες να επισκεφτείς το Κέντρο Ψυχικής Υγείας της περιοχής σου που είναι δωρεάν. Για να φύγουν τα συμπτώματα όσο πιο ανώδυνα για σένα και τους δικούς σου. Δεν είμαι ειδικός αλλά λόγω της ψυχασθένειας της αδερφής μου και της μητέρας μου, (κια δύο φορές χρειάστηκα κι εγώ) έχω ασχοληθεί.
Οι κρίσεις πανικού και οι φοβίες θεραπευόνται κυρίως με αντικαταθλιπτικά. Στη θέση σου, θα ξεκινούσα με ένα καλό ιδιώτη (δυστυχώς) ψυχίατρο κι εκείνος θα σε δει και θα σου συνταγογραφήσει τι χρειάζεσαι.
Και να ξέρεις δεν θα είναι πάντα έτσι. Το ότι δεν "βλέπεις" φως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Απλά είσαι σε ένα σημείο που δεν το βλέπεις.
Στη ζωή μας Εκείνος ξέρει γιατί στέλνει κάποιες συγκεκριμένες δοκιμασίες σε κάποια στιγμή, εμείς απλά πρέπει να Τον εμπιστευτούμε και να κάνουμε υπομονή.
Να είσαι σίγουρη πως του χρόνου τέτοιο καιρό θα λες (όπως όλοι μας σχεδόν) είχα περάσει μία δύσκολη φάση.........
- Teri
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2330
- Εγγραφή: Δευ Απρ 07, 2008 5:00 am
- Τοποθεσία: Αικατερίνα@Θεσσαλονίκη
Αγαπητή Katerina71 βάλσαμο τα λόγια σου και πολύ σωστά αλλά η Έφη είχε μια τραυματική εμπειρία με τον πνευματικό της και καλό θα ήταν να μας πει αν αυτό τακτοποιήθηκε.
Καλή μου Έφη, σε αναπαύει ο πνευματικός σου; Έπειτα απο κείνη τη φορά που μας διηγήθηκες -με πόνο ψυχής- ξαναπήγες; Ξαλάφρωσε η ψυχούλα σου;
Συγγνώμη αν γίνομαι φορτική αλλά νομίζω ότι πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα μέσα σου και μετά όλα θα βρουν το δρόμο τους και θα μπορέσεις να πάρεις ουσιαστική βοήθεια από γιατρούς ψυχής τε και σώματος!
Καλή μου Έφη, σε αναπαύει ο πνευματικός σου; Έπειτα απο κείνη τη φορά που μας διηγήθηκες -με πόνο ψυχής- ξαναπήγες; Ξαλάφρωσε η ψυχούλα σου;
Συγγνώμη αν γίνομαι φορτική αλλά νομίζω ότι πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα μέσα σου και μετά όλα θα βρουν το δρόμο τους και θα μπορέσεις να πάρεις ουσιαστική βοήθεια από γιατρούς ψυχής τε και σώματος!
-
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 257
- Εγγραφή: Τρί Μαρ 27, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΝ
Re: δεν ξερω τι να κανω?
Μόνη σου είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταφέρεις κάτι.Και μόνο που μπαίνεις σε διαδικασία στρές για τον γάμο του κουνιάδου σου είναι σχεδόν βέβαιο πως μια επίθεση άγχους θα έχεις.Αν κατάλαβα καλά πρέπει αυτή η περίοδος να είναι περίοδος συχνών επιθέσεων αυτών των συμπτωμάτων οπότε δοκίμασε σε κάποιον ψυχίατρο κάποια αντικαταθλιπτικά.Θα ξεκουραστείς αμέσως.Το σημαντικό είναι να προσπαθήσεις να βρείς την αιτία.Δυστηχώς η ψυχοθεραπεία είναι χρονοβόρα και μερικές φορές αναποτελεσματική.Προσπάθησε και μόνη σου να βρείς την πηγή του άγχους σου.Θες να ξεφύγεις από κάτι;Θέλεις την προσοχή κάποιων;Είμαι σίγουρος πως ξέρεις γιατί υποφέρεις.Το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις πως σωματικά δεν σου συμβαίνει τίποτε,πως ότι και να νιώσεις όσο δυνατό να είναι και αυτό δεν πρόκειται να πάθεις τίποτε.eufrosini έγραψε:αδελφια ειμαι σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση
λυποθιμαω,εχω ζαλαδες ,τρομο,δυσπνοια με λιγα λογια κρισεις πανικου
μου προτεινουν ηρεμιστικα δεν παιρνω δεν θελω να τα παρω λεω οτι θα το κανω μονη μου να ειμαι καλα αλλα δεν τα καταφερνω
σημερα ειναι ο γαμος του κουνιαδου μου αδυνατω να σηκωθω να παω
θα ντυθω με το ζορι και θα παω με τρομο
ολη μερα προσευχομαι και παρακαλω τον θεο να σταθει διπλα μου
προσευχηθειτε για εμενα σημερα να τα βγαλω περα
Και φυσικά προσευχήσου όσο πιο πολύ μπορείς.Δεν είμαι ειδήμων απλά πριν
από κάποια χρόνια ένιωσα και εγώ τον τρόμο,τον ιδρώτα να τρέχει στο μέτωπο,τις ταχυκαρδίες και το πιάσιμο της αναπνοής.Αντιμετώπισα και εγώ όπως και αρκετοί συνάνθρωποί μας τις κρίσεις πανικού με μεγάλη ένταση
γιάυτό και καταλαβαίνω πως περνάς και τι νιώθεις.
:thumbup: Στο τέλος θα νικήσεις αυτό να θυμάσαι.
-
- Έμπειρος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 250
- Εγγραφή: Πέμ Φεβ 01, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: ΔΕΣΠΟΙΝΑ-ΑΘΗΝΑ
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ (ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ) ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΛΥΣΗ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ Η ΨΥΧΟΛΟΓΟ,ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΑΔΕΛΦΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΔΗΓΗΤΕ ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΑΚΩΝΟΥΝ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΚΟ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ! Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΗ ΨΥΧΗ Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ Η ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΗ Η ΓΥΜΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΑΝΩ ΓΡΑΦΙΚΗ, ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ! ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΑΝΤΩΣ ΕΧΩ ΑΠΕΙΡΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ! ΣΚΕΦΤΗΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ (ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΡΩΤΟ) Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΥΦΙΣΤΑΤΟ!!!! ΝΟΜΙΖΩ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΝΑ ΠΗΡΕΣ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΝ ΟΧΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΑΝΩ ΓΡΑΦΙΚΗ, ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ! ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΑΝΤΩΣ ΕΧΩ ΑΠΕΙΡΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ! ΣΚΕΦΤΗΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ (ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΡΩΤΟ) Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΥΦΙΣΤΑΤΟ!!!! ΝΟΜΙΖΩ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΝΑ ΠΗΡΕΣ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΝ ΟΧΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ!
ΤΟ ΚΑΤ΄ΕΞΟΧΗΝ ΠΕΔΙΟΝ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ,ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
(Γέροντας Επιφάνιος)
(Γέροντας Επιφάνιος)
η αληθεια ειναι οτι δεν πηγα σε αλλον πνευματικο γιατι το θεωρουσα και το θεωρω αναιδεια και απλα απο τοτε τυραννιεμαι και γινομαι ολοενα και χειροτερα σημερα μουδιασα ολοκληρη αυριο ομως λες να παω στον πνευματικο της ενοριας μου και να τα εξομολογηθω ολα αυτα και εγω πιστευω οτι ειναι επιθεσεις βλεπω και ασχημα ονειρα που δεν τους δινω σημασια και μετα γινομαι ολοενα και χειροτερα δεν θελω να παω σε ψυχολογο ,γιατι η ψυχολογος που ειχα παει παλια οταν εχασα το μωρο μου μου προκαλεσε ολα αυτα με πηγαν με το ζορι η οικογενεια μου γιατι θεωρουσε οτι δεν ειχα ξεσπασει αυτη η ψυχολογος καθησε μια μερα και μου εξηγησε πως ειναι οι κρισεις πανικου ε την επομενη μερα ειχαTeri έγραψε:Αγαπητή Katerina71 βάλσαμο τα λόγια σου και πολύ σωστά αλλά η Έφη είχε μια τραυματική εμπειρία με τον πνευματικό της και καλό θα ήταν να μας πει αν αυτό τακτοποιήθηκε.
Καλή μου Έφη, σε αναπαύει ο πνευματικός σου; Έπειτα απο κείνη τη φορά που μας διηγήθηκες -με πόνο ψυχής- ξαναπήγες; Ξαλάφρωσε η ψυχούλα σου;
Συγγνώμη αν γίνομαι φορτική αλλά νομίζω ότι πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα μέσα σου και μετά όλα θα βρουν το δρόμο τους και θα μπορέσεις να πάρεις ουσιαστική βοήθεια από γιατρούς ψυχής τε και σώματος!
προχτες πηγα σε ομοιοπαθητικο-ιατρο ο οποιος ειναι πολυ με την εκκλησια ενας πατερ που ηρθε στο γραφειο για δηλωση μου τον συνεστησε και μου εδωσε ομοιοπαθητικα και ξεκινησα σημερα για να δουμε
ψυχοφαρμακα ουτε συζητηση πρωτα απο ολα φοβαμαι να τα παρω
εγω ειχα ενεργεια ημουν μεσα στην τρελλη χαρα πλεον με λυπαμαι και μισω τον ευατο μου που δεν εχω την δυναμη να πω ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ το λεω το πιστευω και μετα ξαναπεφτω στην καταθλιψη
ωραια εχασα ενα μωρο ε και?ξερει ο θεος κατι θα ειχα κανει και επρεπε να περασω αυτον τον γολγοθα
δεν μπορω να ξαναμεινω εγκυος ε και?πολλα παιδακια δεν εχουν οικογενεια και εχουν αναγκη την αγαπη θα υιοθετησω οσα μπορω
ετσι σκεφτομα αδελφια αισιοδοξα με αγαπη και σεβασμο και παντα ετσι σκεφτομουν δεν εχω πραξει κακο ποτε ειμαι ανθρωπος που τον χτυπας και γυρναει μαγουλο πως αφησα τον ευατο μου και επεσε σε αυτην την κατθλιψη και τις κρισεις πανικου δεν ζω πια
eufrosini έγραψε:η αληθεια ειναι οτι δεν πηγα σε αλλον πνευματικο γιατι το θεωρουσα και το θεωρω αναιδεια και απλα απο τοτε τυραννιεμαι και γινομαι ολοενα και χειροτερα σημερα μουδιασα ολοκληρη αυριο ομως λες να παω στον πνευματικο της ενοριας μου και να τα εξομολογηθω ολα αυτα και εγω πιστευω οτι ειναι επιθεσεις βλεπω και ασχημα ονειρα που δεν τους δινω σημασια και μετα γινομαι ολοενα και χειροτερα δεν θελω να παω σε ψυχολογο ,γιατι η ψυχολογος που ειχα παει παλια οταν εχασα το μωρο μου μου προκαλεσε ολα αυτα με πηγαν με το ζορι η οικογενεια μου γιατι θεωρουσε οτι δεν ειχα ξεσπασει αυτη η ψυχολογος καθησε μια μερα και μου εξηγησε πως ειναι οι κρισεις πανικου ε την επομενη μερα ειχαTeri έγραψε:Αγαπητή Katerina71 βάλσαμο τα λόγια σου και πολύ σωστά αλλά η Έφη είχε μια τραυματική εμπειρία με τον πνευματικό της και καλό θα ήταν να μας πει αν αυτό τακτοποιήθηκε.
Καλή μου Έφη, σε αναπαύει ο πνευματικός σου; Έπειτα απο κείνη τη φορά που μας διηγήθηκες -με πόνο ψυχής- ξαναπήγες; Ξαλάφρωσε η ψυχούλα σου;
Συγγνώμη αν γίνομαι φορτική αλλά νομίζω ότι πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα μέσα σου και μετά όλα θα βρουν το δρόμο τους και θα μπορέσεις να πάρεις ουσιαστική βοήθεια από γιατρούς ψυχής τε και σώματος!
προχτες πηγα σε ομοιοπαθητικο-ιατρο ο οποιος ειναι πολυ με την εκκλησια ενας πατερ που ηρθε στο γραφειο για δηλωση μου τον συνεστησε και μου εδωσε ομοιοπαθητικα και ξεκινησα σημερα για να δουμε
ψυχοφαρμακα ουτε συζητηση πρωτα απο ολα φοβαμαι να τα παρω
εγω ειχα ενεργεια ημουν μεσα στην τρελλη χαρα πλεον με λυπαμαι και μισω τον ευατο μου που δεν εχω την δυναμη να πω ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ το λεω το πιστευω και μετα ξαναπεφτω στην καταθλιψη
ωραια εχασα ενα μωρο ε και?ξερει ο θεος κατι θα ειχα κανει και επρεπε να περασω αυτον τον γολγοθα
δεν μπορω να ξαναμεινω εγκυος ε και?πολλα παιδακια δεν εχουν οικογενεια και εχουν αναγκη την αγαπη θα υιοθετησω οσα μπορω
ετσι σκεφτομα αδελφια αισιοδοξα με αγαπη και σεβασμο και παντα ετσι σκεφτομουν δεν εχω πραξει κακο ποτε ειμαι ανθρωπος που τον χτυπας και γυρναει μαγουλο πως αφησα τον ευατο μου και επεσε σε αυτην την κατθλιψη και τις κρισεις πανικου δεν ζω πια
Ευφροσύνη μου έχω συγκινηθεί πολύ με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι και έχω να σου πω κι εγώ τις δικές μου απόψεις. Γνωρίζω ότι όλες οι καταστάσεις που περνάμε ενίοτε όλοι μας δεν είναι ίδιες, όπως και οι προσωπικότητες των ανθρώπων διαφέρουν. Υπάρχουν πολύ χειρότερες καταστάσεις γύρω μας ........ δείξε θάρρος και πες στον ευατό του ότι αυτό που περνάς τώρα δεν είναι γιατί το αξίζεις ούτε γιατί σε τιμωρει ο Θεός, αλλά είναι κάτι σαν "εξετάσεις" που περνάς, είναι κάτι περιστικό. Λέγε συνεχώς την ευχούλα και προσπάθησε να περάσεις τις "εξετάσεις" με άριστα...... και ξέρεις ποιο θα είναι το "άριστα";;;;;;; Να ευχαριστείς το Θεό για την δοκιμασία που επέτρεψε να ζήσεις ..... γιατί στο τέλος όλος αυτός ο πόνος θα μετατραπεί σε γνώση, γλυκήτητα και Θεία Σοφία...... πίστεψέ με ..... κάνε λίγη υπομονή!!!!!!!!!!
Εύχομαι στην γρήγορη ανάρρωση και ωφέλεια του πόνου σου!!!!!!
- Teri
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2330
- Εγγραφή: Δευ Απρ 07, 2008 5:00 am
- Τοποθεσία: Αικατερίνα@Θεσσαλονίκη
Κι εγώ θα το θεωρούσα άσχημο και νομίζω ότι κι απο την απάντηση του πατρός Αντωνίου δε βγήκε κάποιο τέτοιο συμπέρασμα (να πας δηλαδή σε άλλο πνευματικό) . Όμως Εφάκι μου και τόσον καιρό χωρίς πνευματικό και με όλα όσα πέρασες δεν είναι καλό. Είμαι η τελευταία edo μέσα που μπορεί να σου δώσει συμβουλές ή να σου πει τι θα κάνεις, μπορώ όμως να σου προτείνω να προσευχηθείς πολύ πριν πάρεις την όποια απόφαση για πνευματικό: φτάνει να μην το αργήσεις άλλο!eufrosini έγραψε: η αληθεια ειναι οτι δεν πηγα σε αλλον πνευματικο γιατι το θεωρουσα και το θεωρω αναιδεια και απλα απο τοτε τυραννιεμαι και γινομαι ολοενα και χειροτερα σημερα μουδιασα ολοκληρη αυριο ομως λες να παω στον πνευματικο της ενοριας μου και να τα εξομολογηθω ολα αυτα και εγω πιστευω οτι ειναι επιθεσεις βλεπω και ασχημα ονειρα που δεν τους δινω σημασια και μετα γινομαι ολοενα και χειροτερα δεν θελω να παω σε ψυχολογο ,γιατι η ψυχολογος που ειχα παει παλια οταν εχασα το μωρο μου μου προκαλεσε ολα αυτα με πηγαν με το ζορι η οικογενεια μου γιατι θεωρουσε οτι δεν ειχα ξεσπασει αυτη η ψυχολογος καθησε μια μερα και μου εξηγησε πως ειναι οι κρισεις πανικου ε την επομενη μερα ειχα
Να θυμάσαι ότι πολλοί από edo σε σκέφτονται και σ' έχουν στις προσευχές τους :)
Στο ...MelpomeniTeri έγραψε:Melpomeni έγραψε:Για να μην επαναλαμβανω οτι εχει ηδη γραφτει,συμφωνω με :Filota,Chrisa Dimitrakis.:-/ :-k :-/ :-k :-/aplastos έγραψε:Εγώ συμφωνώ με Filota,Chrisa Dimitrakis αλλά διαφωνώ με την αγαπητή Melpomeni
Σε τι διαφωνείς;;;;;
...ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΓΩ ΜΕΘ`ΥΜΩΝ ΕΙΜΙ ΠΑΣΑΣ ΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ. ΑΜΗΝ.