"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

[ ΕΝΑΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ



1. Προσφέρετε πλούσια την αγάπη σας. Δίνει στα παιδιά ασφάλεια και εξομαλύνει τις δυσκολίες.

2. Εφαρμόστε μια εποικοδομητική πειθαρχία. Όταν επιβάλλεται με μέτρο, συνέπεια και κατανόηση, ασκεί τις ικανότητες των παιδιών και ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους.

3. Αναζητάτε ευκαιρίες για συζήτηση, παιχνίδι, μάθημα με το παιδί. Αποκτάτε μια καλή επικοινωνία.

4. Επιδιώξτε να προσφέρετε καλό παράδειγμα ταυτόχρονα με τη διδασκαλία με το καλό, γίνεστε πειστικότεροι.

5. Αναπτύξτε με τα παιδιά σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού: ευγενικούς τρόπους, εκτέλεση των υποσχέσεών σας, τα βοηθάτε να ανταποκριθούν.

6. Χαρίστε αμέριστη την προσοχή σας σε ό,τι το παιδί λέει και όχι σε ό,τι εσείς ακούτε. Μόνον έτσι θα το καταλάβετε.

7. Φροντίστε να καθοδηγείτε και όχι να διατάζετε. Τότε το παιδί θα σας πλησιάσει και θα σας σεβαστεί περισσότερο.

8. Καλλιεργήστε την αυτονομία και την ανεξαρτησία των παιδιών , θα ωριμάζουν γιατί θα ενεργούν πιο υπεύθυνα.

9. Αποδεχθείτε και κατανοήστε τις αδυναμίες των παιδιών και τις δικές σας.

Με αυτόν τον τρόπο θα καταλάβετε τον εαυτό σας καλύτερα και θα αγαπήσετε τα παιδιά σας βαθύτερα.

10. Διατηρείτε με το σύντροφό σας έναν τρυφερό και ανανεούμενο δεσμό. Τα παιδιά σας το χαίρονται. ]



Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »

Νικολάου Ζαχαριάδη

Τόμος Βʼ

Πύργος Ηλείας

[ Περί συζύγων

Ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης στο θέμα της σχέσεως των δύο συζύγων προέτρεψε τους δύο συμφοιτητές μου και εμένα να πάμε στην Ι. Μονή Βατοπεδίου και να βρούμε τον Ιερομόναχο ..........., με τον οποίο είχαμε εποικοδομητική συζήτηση.
Ερώτηση:Πάτερ, εσείς που βρίσκεσθε εδώ στο Άγιον Όρος τι έχετε να μας πείτε για τα ανδρόγυνα και τις σχέσεις τους;
- Ακούστε, ευλογημένοι μου. Τα ανδρόγυνο είναι σαν ένα ψαλίδι. Αν δύο τεμάχια δεν είναι ενωμένα δεν μπορεί να κόψει. Η αγάπη μέσα στο ανδρόγυνο πρέπει να είναι σαν μια φωτιά , που να διαλύει τις αδυναμίες και ελλείψεις, όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο Απ. Παύλος. Η αγάπη πρέπει να είναι θερμή και διαρκής. Ακριβώς μέσα σε αυτήν την αγαπητική δυνατή σχέση, το πώς δηλ. ο ένας θα ευχαριστήσει και θα βοηθήσει ο ένας τον άλλο, δεν υπάρχει το εγώ και εσύ, αλλά ένα μεγάλο ΕΓΩ. « ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΣΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΣΑΡΚΑ ΜΙΑ». Ο μακαριστός Γέρων Παϊσιος έλεγε χαρακτηριστικά για το ανδρόγυνο: « Για να πάει μπροστά ένα ζευγάρι, πρέπει να έχει κοινό πνευματικό , για να κάνει τη δουλειά που κάνει ο ξυλουργός, όταν θέλει να ενώσει δύο σανίδια. Τρώει τους ρόζους από το ένα, τρώει και από το άλλο ,τα λειαίνει και τα ισιώνει , μετά τα ενώνει μεταξύ τους". Ο αββάς Ισαάκ ονομάζει την εξομολόγηση « χάριν μετά χάριν »,γιατί βοηθά ώστε να υπάρχουν αληθινές σχέσεις στους συζύγους. ]

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

[ Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

1. ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΣ . Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ.
2. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΛΛΑ ΩΡΑΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΠΟΥ ΒΟΗΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ , ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.
3. ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ, ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ . Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ.
4. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟΝ Ή ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΣΑΣ . ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΕΝΩ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
5. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΣ. ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ. Η ΑΓΑΠΗ ΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ.
6. ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
7. Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ. ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΩΖΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΣΑΣ ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΣΑΣ.
8. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ.
9. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ.
10. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ « ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕΓΑ » ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΧΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ . ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ.

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμου του Άθω »
Νικόλαος Ζαχαριάδης
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

[ Πατερικά και Αγιογραφικά Αποφθέγματα

• Τα μεν παρόντα πρόσκαιρα και φθαρτά, τα δε μέλλοντα αιώνια και άφθαρτα. ( Άγιος Ευστράτιος )
• Έρχεται καιρός όπου οι άνθρωποι θα παραλογίζονται . Και αν δουν κάποιο να μη παραλογίζεται θα ξεσηκωθούν εναντίον του λέγοντας: « Συ είσαι παράλογος ». Και αυτό θα συμβεί γιατί δεν θα είναι όμοιός τους. ( Μ. Αντώνιος )
• «Αυτά τα τρία απαιτεί ο Θεός από κάθε άνθρωπο που έχει βαπτισθεί: Πίστη ορθή από την ψυχή του, αλήθεια από τη γλώσσα του και εγκράτεια από το σώμα του ». ( Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος )
• « Μη φοβηθείτε επιβολήν δυνάστου, αλλά φοβήθητε αμαρτίας δύναμιν ». ( Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )
• Όλοι οι πνευματικοί, οι πατριάρχες, οι αρχιερείς κι όλος ο κόσμος να σε συγχωρέσει, είσαι ασυγχώρητος αν δεν μετανοήσεις έμπρακτα ». ( Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός )
• Ο Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος μας γράφει: « Δείξον μοι την πίστην σου εκ των έργων σου , καγώ δείξω σοι εκ των έργων μου την πίστιν μου ». ( Ιακώβου 2,18 )
• « Εκείνος που νηστεύει και κακοπαθεί και αγρυπνεί και κάνει ελεημοσύνας, τα κάμνει δια να εύρει ευσπλαχνίαν και έλεος από τον Θεόν ». ( Συμεών ο Νέος ο Θεολόγος ).
• « Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά ». ( Λουκ. 16, 13 )
• «Ταις χρείαις των αγίων κοινωνούντες την φιλοξενίαν διώκοντες ». ( Ρωμ. 12,13 )
• « Διώκετε την αγάπην ». ( Αʼ Κορινθ.14, 1 ) ]

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

Διδαχές περί κατάκρισης.

Ο Άγιος Μωυσής ο Αιθίοψ , που έγινε διδάσκαλος με τη διδαχή του και ζωή του, αναφέρει σχετικά για την κατάκριση:
1. Αν κοιτάξουμε να δούμε τις αμαρτίες μας , δεν θα δούμε του πλησίον. Γιατί δεν είναι λογικό, όταν κάποιος έχει τον δικό του νεκρό, να τον αφήσει και να πάει να κλάψει τον νεκρό του διπλανού.
2. Πρέπει κάθε ένας να έχει μπροστά του όλα του τα αμαρτήματα πάντοτε, και βλέποντας οφθαλμοφανώς τις αισχρουργίες του να μη κατακρίνη τους άλλους καθόλου εκπληρώνοντας έτσι την ψυχοσωτήριον εντολήν του Σωτήρος. « Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε ».
3. Όποιος φυλάττει την γλώσσαν του, εκείνος φυλάττει την ψυχήν του από μεγάλα αμαρτήματα και πτώσεις.
4. Εις τον κρίνοντα τον πλησίον παραχωρεί ο Θεός και πίπτει, δια να μάθη να συμπαθεί τον ασθενή αδελφό του.
5. Εάν δικαιολογήτε τας ενεργείας σας και κατακρίνετε τον πλησίον σας αδελφόν , η λύπη και η στενοχωρία δεν θα σας λείψουν ποτέ, ως μισθός της παραβάσεως.
( Από το βιβλίον ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γερ. Εφραίμ Φιλοθεϊτη, έκδοσις Γʼ 1994.)

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

[ Από την κόλαση στον παράδεισο

Μετά την κοίμηση του Γέροντα π. Νικηφόρου , ο παπα Εφραίμ Κατουνακιώτης στην προσευχή που έκανε να τον αναπαύσει ο Θεός, έλαβε πληροφορία ότι βρισκόταν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Τότε σαν φιλόστοργος και πονετικός υιός ρίχτηκε στην προσευχή...Για τρία μερόνυχτα γονατιστός μπροστά στην Αγία Τράπεζα του ασκητηρίου του , παρακαλούσε θερμά και έντονα τον Θεό για το Γέροντά του, μέχρις ότου έλαβε πληροφορία ότι ο Χριστός τον ελέησε και τον έβαλε στον παράδεισο.
Το πιο πάνω γεγονός δεν είναι άγνωστο στην ορθόδοξη πνευματική ζωή. Είναι γνωστές πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις Αγίων της Εκκλησίας μας, που πέτυχαν παρόμοια αποτελέσματα με την προσευχή τους. Τέτοιες περιπτώσεις αναφέρονται στο βιβλίο Ευεργετινός κ.λ.π.
Ο Γρηγόριος Διάλογος, της Παλαιάς Ρώμης επίσκοπος, άνδρας σοφός και ενάρετος , όταν λειτουργούσε ήταν μαζί του και ένας συλλειτουργός άγγελος. Όταν περπατούσε, προσευχήθηκε στον Κύριο να συγχωρέσει τις αμαρτίες του βασιλέως Τραϊανού. Ουράνια φωνή του είπε: « Άκουσα την προσευχή σου και δίνω συγχώρεση στον Τραϊανό. Εσύ όμως να σταματήσεις να προσφέρεις προσευχές για τους ασεβείς ». Αυτό το βεβαιώνει αληθινά ολόκληρη η Ανατολή και η Δύση. Θέλω να τονίσω ότι ο πανάγαθος Κύριος νικιέται από την αγάπη του στον άνθρωπο, όπως ακριβώς με τον Γέροντα Εφραίμ. Το ίδιο έγινε και με το λόγο. « Η Νινευί θα καταστραφή » ( Ιωνάς 3,4 ) . Όμως η Νινευί δεν καταστράφηκε ,γιατί νίκησε η αγαθότητα τη δίκαιη κρίση του Θεού. Και στον Εζεκία: « Τακτοποίησε τα του οίκου σου γιατί θα πεθάνης και δεν θα ζήσεις » ( Δʼ Βασ. 20,1 ) . Και όμως δεν πέθανε. Πάλι δηλ. νίκησε η αγαθότητα του Θεού. Όταν τρέχουμε για βοήθεια του πλησίον μας, μας δίδεται η δυνατότητα να αλληλοευεργετούμαστε εδώ και μετά θάνατο. Αν αυτό ο Κύριος δεν το ήθελε, δεν θα μας έδινε το δικαίωμα να μνημονεύουμε τους πεθαμένους στη θεία λειτουργία, να κάνουμε τα μνημόσυνα και τις άλλες τελετές, στις τρεις ημέρες, στις εννέα, στις σαράντα, στο χρόνο. Πρακτική την οποία αποδέχεται στο σύνολό της η καθολική και Αποστολική Εκκλησία και εφαρμόζει ο πιστός λαός του Θεού χωρίς καμμιά επιφύλαξη ή αμφισβήτηση. Αξίζει να τονίσω και να συγκρίνω το περιστατικό του Γέροντα Εφραίμ με το γεγονός ότι κάποιος από τους θεοφόρους πατέρες είχε ένα μαθητή που έζησε άτακτη ζωή. Όταν πέθανε φανέρωσε στο Γέροντά του , ο οποίος παρακαλούσε θερμά, ότι θα τον κάψει στη φωτιά μέχρι το λαιμό ,όπως τον πλούσιο της παραβολής του Λαζάρου. Οι προσευχές του Αγίου πύρινες με δάκρυα παρακαλούσαν τον Θεό, ο οποίος κάμφθηκε και έδειξε σε οπτασία ότι απάλλαξε τον μαθητή του από τη φωτιά της κολάσεως. Βλέπετε η ιστορία επαναλαμβάνεται… Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέει: « Οι προσευχές των αγίων επιδρούν και μετά θάνατο ». « Το να μνημονεύουμε κατά την ολόφωτη μυσταγωγία τους νεκρούς, είναι ωφέλιμο στο νεκρό και αρεστό στο Θεό » ( Γρηγόριος Νύσσης ) . Ο Μ. Αθανάσιος στον ωραιότατο λόγο του για τους κοιμηθέντες γράφει: " Μην αρνείσαι να προσφέρεις λάδι και να ανάβεις κεριά στον τάφο τους. Αυτά είναι ευπρόσδεκτα από το Θεό και προσκομίζουν μεγάλη την ανταπόδοσή τους. Γιατί το λάδι και το κερί είναι θυσία και η θεία λειτουργία είναι εξιλέωση". « Οι ελεημοσύνες και οι προσφορές εξασφαλίζουν μεγάλη ωφέλεια σε αυτούς που έφυγαν.. . », τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος. ]

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

[ Πατριάρχης: Ο απλός καλόγηρος

Μετά από αρκετή πεζοπορία φτάσαμε στη Μονή Διονυσίου. Μας υποδέχτηκε ο Αρχοντάρης. Ξεκουραστήκαμε. Είδαμε με έκπληξη απέξω από την τραπεζαρία της Μονής αγιογραφημένη την Αποκάλυψη. Τα σιδερένια πουλιά να παρουσιάζονται σήμερα ως αεροπλάνα. Προσκυνήσαμε το δεξί χέρι του Ιωάννου του Προδρόμου και άλλα λείψανα καθώς και τον τάφο του Αγίου Νήφωνα. Ο μοναχός Καλλίνικος μας διηγήθηκε ότι: Ο Πατριάρχης Νήφων ήρθε στην Μονή μας ως ένας απλός καλόγηρος. Ο ηγούμενος τον έστειλε να δουλεύει με τα ζώα. Μετά όμως από λίγες ημέρες η Παναγία εμφανίζεται στον ηγούμενο και του λέει: Πάρτε λάβαρα εξαπτέρυγα- λαμπάδες, γιατί αυτός που έρχεται με τα ζώα είναι ο Πατριάρχης. Πηγαίνετε να τον υποδεχτήτε. Αλήθεια είναι πολύ συγκινητικό. Όταν ερχόταν με τα ζώα κτυπούσαν οι καμπάνες… Οι Πατέρες κρατούσαν τον μανδύα και άρχισαν να ψάλλουν το « Εις πολλά έτη Δέσποτα… »
Τι ταπείνωση στο Πατριάρχη! ]

Από το βιβλίο " Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω"
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

[ Αγνότητα

Κάποτε δύο φοιτητές πήγαμε στον π. Θεόκλητο Διονυσιάτη. Ο Ανδρέας τον ρώτησε:
- Γέροντα, το σαρκικό ( σεξουαλικό ) πρόβλημα κεντρίζει τα σωθικά όλων των νέων που αγωνίζονται για αγνότητα. Τι πρέπει να κάνουμε;
Λακωνικά μου είπε:
- Παιδιά μου ευλογημένα, όταν ο υδράργυρος της πνευματικότητας ανεβαίνει στο θερμόμετρο μέσα μας, - θερμόμετρο είμαστε εμείς- τότε υποχωρεί το σαρκικό ,κατεβαίνει και ησυχάζει.
Να ξέρετε, παιδιά μου, τονίζει ο π.Θεόκλητος ότι:
Αν μορφώνεις ανθρώπους χωρίς Θεό, θα τους κάνεις έξυπνους διαβόλους. Ο αείμνηστος Ιουστίνος Πόποβιτς τονίζει: H Παιδεία χωρισμένη από την αγιότητα, αντίθετη από το ευαγγέλιο, γίνεται μια τραγική ματαιοπονία. Χωρίς τους Αγίους δεν υπάρχουν αληθινοί παιδαγωγοί, ούτε αληθινή παιδεία.
Ένας άλλος αγιορείτης εκεί στην Αγίου Παύλου μας ετόνισε ότι : « Όταν ήρθα εδώ στο Άγιον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας μας, όταν άκουγα τη φωνή των Αγίων Πατέρων και έτσι ερχόμουνα σε επαφή με αυτό το κάτι άλλο της παράδοσής μας. Η παιδεία στο μοναστήρι έχει για κέντρο τους Αγίους. Όταν ο αγιορείτης ακούει το όνομα ενός Αγίου , αμέσως κάνει το σταυρό του. Γιατί ακριβώς μετέχει. Μαθαίνει να ζει σε σχέση με τους Αγίους , σε κοινωνία αγάπης μαζύ τους. Οι Άγιοι είναι το μέτρο μας. Έτσι πρέπει και εσείς να έχετε, μας ετόνισε ο Αγιοπαυλίτης μοναχός, για υπόδειγμα στη ζωή σας, τους Αγίους » . Πράγματι με την επαφή με ένα Γέροντα άγιο, καταλαβαίνει κανείς, ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο ουσιαστικό από τη ζωή ενός αγίου. Αγωνίζεσαι και ανυπομονείς να γίνεις μέτοχος σε αυτή τη ζωή της χάριτος , ευλογίας και ειρήνης που ο Θεός χαρίζει μετά από αγώνες. ]

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Bʼ
Πύργος Ηλείας

[ Ματαιότης Ματαιοτήτων…

Ο πατήρ Στέφανος, Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου ,ένας χαριτωμένος νέος μοναχός , πτυχιούχος Μαθηματικός από τα Γρεβενά, το 1978 μου είπε: « Δεν ξέρεις ο θεός που θα σε κατατάξει. Ένας μοναχός, όνομα και μη χωριό- συνεχίζει ο πατήρ Στέφανος – ήταν αρραβωνιασμένος και αγαπούσε πολύ την κοπέλα του. Τρελαινόταν για αυτήν . Έφυγε και πήγε στρατιώτης. Τον ειδοποίησαν ότι η μνηστή του πέθανε ξαφνικά. Ήταν πολύ πληγωμένος. Η κηδεία έγινε εν τη απουσία του. Το πρόσωπό του άρχισε να γερνά από τη μεγάλη λύπη. Κανείς δεν μπορούσε να τον παρηγορήσει. Μετά από τον πόλεμο του 1940-1941 ήλθε σπίτι του . Τόσο υπέφερε, που δεν είδε την αγαπημένη του ,ώστε δεν βάσταξε. Πήγε στο μνήμα και ξέθαψε την πολυαγαπημένη του για να την φιλήσει. Είδε. Τι είδε; Σκουλήκια, βρώμα και δυσωδία στον τάφο.
Τέτοιοι θα γίνουμε και εμείς, είπε. Ναι, σκουλήκια. Πήρε τη μεγάλη απόφαση και κατετάχθη στη Μοναχική Πολιτεία, εδώ στο Άγιον Όρος ». ]

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας

[ Σημείο αγιότητος.

Στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους γίνεται η μεγαλύτερη πανήγυρη ( 5 Ιουλίου ) προς τιμήν του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη. Ήταν το έτος 1981 όπου βρέθηκα στην αγρυπνία και στην εορτή του Αγίου.
Δυο διάκονοι θυμίαζαν και κρατούσαν στον αριστερό ώμο τους ομοίωμα εκκλησίας. Αυτό δηλώνει ότι για λογαριασμό της εκκλησίας διακονεί και θυμιάζει και ότι τα δόγματα υπενθυμίζει. Επίσης οι δύο διάκονοι ,συμβολίζουν τους δύο πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Τα θυμίαμα, όπως διεπίστωσα, είναι μία ρητινώδης ουσία, που όταν καίεται , αναδίδει ευωδιαστές αναθυμιάσεις. Η προσφορά θυμιάματος συμβολίζει την προσευχήν , που ανεβαίνει ψηλά . Εκείνην την ώρα που θυμίαζαν οι διάκονοι , ρώτησα κάποιο Λαυριώτη να μάθω γιατί τα κουδούνια που έχει ο θυμιατός,. Μου απάντησε ότι όπως οι απόστολοι έκαναν κρότο με το κήρυγμά τους , έτσι και τα κουδούνια. Δηλ. συμβολίζουν τους Αποστόλους , « οι οποίοι εκωδώνισαν και εκήρυξαν τον Χριστόν εις τον κόσμον ». « Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα της οικουμένης τα ρήματα αυτών ( Ρωμ. ι', 18 ) . Όταν μέσα στο Καθολικό έψαλλαν τα Ανοιξαντάρια οι δύο θαυμάσιες χορωδίες των Δανηλαίων και των Θωμάδων, « έστησαν αι δύο της αινέσεως εν οίκω του Θεού » ( Νεεμ 12,40 ) ήρχετο μια άπλετος ευωδία από τον τάφο του Αγίου Αθανασίου και σαν σύννεφο απλώνετο μέσα στο καθολικό της Μονής.
Ήταν παρών και ο σαρκικός μου πατέρας Ανδρέας, καθώς και ο μικρός αδελφός μου Σπύρος, που τώρα είναι διάκονος της Εκκλησίας μας. Τα ρούχα που φορούσαμε ακόμα μέχρι σήμερα , μετά από τόσο πλύσιμο , διατηρούν την ευωδία τους . Αξίζει να αναφέρουμε , ότι ο τάφος του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη δεν έχει ανοιχτεί κατʼ επιθυμία του ίδιου. Προσπάθησαν επανειλημμένα να τον ανοίξουν χωρίς αποτέλεσμα. « Τους αγίους τους τιμά ιδιαιτέρως ο Θεός και διʼ αυτό σώζει κι άλλους » ( Χρυς. Ταμείο 1994, ΕΠΕ 328-30 PG 53 211-212 ) .
Ο αγ. Αθανάσιος ο Μέγας αναφέρει , « όταν οι Άγιοι από την παρούσα ζωή μεταγαγούν στον ουρανό, αδιαλείπτως ευλογούν και δοξάζουν τον Θεόν μιμούμενοι τους αγγέλους ». Επίσης ο αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης , ο συνοψιστής της Πατερικής Παράδοσης , τονίζει ότι « οι Άγιοι διεύρυναν και μεγάλωσαν κατά κάποιο τρόπο την πνευματική εξουσία και βασιλεία του Ιησού Χριστού και δια μέσου αυτών έγινε θαυμαστός και ονομαστός ο Θεός σε όλη τη γη ». Εμείς σε αυτόν τον αγώνα της ζωής μας αν θέλουμε να φτάσουμε στην τελειότητα , παίρνουμε μεγάλη ωφέλεια με τη μίμηση των Αγίων, "επειδή φύλαξαν την ομοίωση της θείας εικόνας" ( Αγ. Ιωάν. ο Δαμασκηνός ) . ]

Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμο του Άθω »
Νικολάου Ζαχαριάδη
Τόμος Βʼ
Πύργος Ηλείας