Νοερά προσευχή. Η αξία της και η αμφισβήτησή της.

[theodora]

<b>Αντωνίου του Σουρόζ Θέλει τόλμη η προσευχή</b>, εκδόσεις Ακρίτας

<b>Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ </b>

Αυτή η συνάντηση του Θεού μαζί μας μέσα σε επίμονη προσευχή, πάντα οδηγεί στη σιωπή. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε <b>δυο ειδών σιωπές.</b> Τη σιωπή του Θεού και τη δική μας εσωτερική σιωπή: Πρώτα <b>η σιωπή του Θεού, συχνά πιο δυσβάσταχτη και από την άρνησή Του </b>-η σιωπή της απουσίας για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω. Ύστερα, η σιωπή του ανθρώπου, πιο βαθιά και από την ομιλία, και σε πιο στενή επικοινωνία με το Θεό από κάθε λόγο.
Η σιωπή του Θεού στις προσευχές μας μπορεί να διαρκέσει πολύ λίγο ή να μας φαίνεται πως διαρκεί μια αιωνιότητα. Ο Χριστός έμεινε σιωπηλός στις προσευχές της Χαναναίας και αυτό την έκανε να συγκεντρώσει όλη την πίστη της, όλη την ελπίδα και την ανθρώπινη αγάπη και να τις προσφέρει στο Θεό για να τον μεταπείσει να επεκτείνει τα προνόμια του Βασιλείου Του και πιο πέρα από τον εκλεκτό Λαό... Η σιωπή του Χριστού την προκάλεσε να ανταποκριθεί, να σταθεί στο ύψος της.
<b>Ο Θεός μπορεί να κάνει το ίδιο και σε μας με πιο σύντομη η πιο παρατεταμένη σιωπή, για να προκαλέσει τη δύναμη και την πίστη μας και να μας οδηγήσει σε μια βαθύτερη σχέση μαζί Του απʼ ό,τι θά 'ταν δυνατό αν τα πράγματα μας έρχονταν όπως τα θέλαμε. </b>Καμιά φορά, όμως, η σιωπή μας φαίνεται απελπιστικά τελεσίδικη. Όπως εξηγεί ο Alfred de Vigny:
Εάν, όπως διαβάζουμε, ο Υιός του Ανθρώπου στον αγιασμένο κήπο έκλαψε
χωρίς να εισακουστεί. <b>Κι αν μας εγκαταλείπει ο Θεός σα νά 'μαστε νεκροί,
αρμόζει η καταφρόνια μας στη άδικη θεϊκή απουσία και με σιωπή ν' απαντήσουμε τη σιωπή. </b>
<b>Μια όμοια αντιμετώπιση δεν αποκομίζουν πολλοί χριστιανοί διαβάζοντας τη διήγηση της αγωνίας του Χριστού στον Κήπο της Γεσθημανής;
Αυτή η σιωπή είναι πρόβλημα για μας που πρέπει να το λύσουμε -το πρόβλημα μιας προσευχής που μένει φανερά αναπάντητη.</b>
Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο βλέπουμε πως η μόνη προσευχή προς τον Θεό που δεν εισακούεται είναι η προσευχή του Χριστού στον κήπο της Γεσθημανή. Αξίζει να το θυμόμαστε αυτό διότι <b>πολύ συχνά προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τη σιωπή του Θεού ως αδυναμία του ανθρώπου ή του ίδιου του Θεού. </b>Θέλοντας να υπερασπιστούμε την τιμή Του, λέμε πως η πίστη μας δεν ήταν τόσο δυνατή, ώστε να απαντηθεί με θαύμα.
Όταν πάλι η πίστη μας υστερεί, λέμε πως ίσως ο Θεός δεν μπόρεσε να την απαντήσει είτε από αδυναμία είτε από αδιαφορία.
<b>Τι να πούμε τότε για την ίδια την προσευχή του Χριστού που μένει αναπάντητη; </b>
Η πίστη του Χριστού, του Υιού του Θεού, είναι δίχως άλλο τέλεια, ούτε μπορούμε να αμφισβητήσουμε την αγάπη του Θεού για Εκείνον, αφού ο ίδιος ο Χριστός μας λέει ότι ο Πατέρας Του θα μπορούσε να στείλει 12 λεγεώνες αγγέλων προκειμένου να Τον σώσει.
Αν ο Χριστός εγκαταλείπεται, αυτό συμβαίνει γιατί ο Θεός έχει σχεδιάσει να βγει κάτι καλύτερο για μας -θυσιάζοντας τη ζωή του Υιού Του. Με αυτό και με τα παραδείγματα άλλων προσευχών στο Ευαγγέλιο βλέπουμε πως η προσευχή μένει άκαρπη χωρίς τη στήριξη της πίστης. Θυμόσαστε το χωρίο όπου ο Χριστός δεν μπορούσε να κάνει θαύματα στη Ναζαρέτ εξαιτίας της απιστίας των κατοίκων; Μόλις έρθει η πίστη, τότε εμφανίζονται και οι συνθήκες για ένα θαύμα, που είναι η Βασιλεία του Θεού σε όλη της τη δύναμη. Και χωρίς άλλη παρέμβαση, απλώς μια και είναι ο Κύριος του Βασιλείου Του, ο Χριστός δρα σαν Παντοκράτωρ, απαντά στις προσευχές μας, μας βοηθά και μας σώζει.
<b>Είμαστε προετοιμασμένοι να βρούμε τον Θεό όπως είναι, ακόμα και αν η συνάντηση καταλήξει σε καταδίκη μας και η ανατροπή όλων των αξιών που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε σε υπόληψη;</b>
Μήπως η απουσία του Θεού από τη ζωή μας και από τις προσευχές μας δεν οφείλεται συχνά στο γεγονός ότι εμφανιζόμαστε σαν άγνωστοι συχνά σε Αυτόν, που αν κάποτε βρισκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του δε θα Τον προσέχαμε ή δε θα Τον αναγνωρίζαμε;
<b>Αυτή η απουσία φυσικά είναι υποκειμενική, αφού ο Θεός είναι πάντα παρών για τον καθένα μας. Μπορεί εν τούτοις να μείνει αόρατος και δυσνόητος, να μας διαφεύγει. </b>
Όσα είπαμε πιο πάνω για την ταπείνωση θα πρέπει να μας φανούν χρήσιμα εδώ. <b>Όταν ο Θεός δε μας προσφέρεται, όταν δεν είμαστε σε θέση να νοιώσουμε την παρουσία Του, τότε πρέπει να βρούμε τη δύναμη να περιμένουμε με δέος και σεβασμό. </b>
Υπάρχει όμως κι άλλο ένα στοιχείο σ' αυτή την υποκειμενική απουσία του Θεού. <b>Μια σχέση τότε μόνο μπορεί να είναι αληθινή όταν συντελείται σε κλίμα αμοιβαίας ελευθερίας. </b>
Συχνά νοιώθουμε πως δεν έχουμε παρά να αρχίσουμε να προσευχόμαστε, για να υποχρεώσουμε τον Θεό να μας φανερωθεί• να Τον αναγκάσουμε να μας ακούσει, να μας επιτρέψει να νιώσουμε την παρουσία Του, να μας βεβαιώσει ότι μας ακούει.
<b>Αν ήταν έτσι, η σχέση δε θα ήταν ελεύθερη, θα ήταν μηχανική, δε θα 'χε χαρά και αυθορμητισμό. </b>

[stratos]

Πολύ καλό βιβλίο θυμάμαι.

[giorgospet]

Φίλε Πάνο , έχω ένα φίλο ο οποίος δεν πίστευε ιδιαίτερα στον Θεό. Όταν βρέθηκε σε μια δυσκολη στιγμή της ζωής του (ασθένεια σε αγαπημένο του πρόσωπο) έτρεξε στον θεό, όσο το αγαπημένο του πρόσωπο πήγαινε καλύτερα δόξαζε τον Θεό, όταν όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν και απεβίωσε σταμάτησε να πιστεύει (δυστυχώς δεν κατάλαβε , δεν έπραξε όπως ο Ιώβ).
Δεν κάνουμε εμπόριο με τον Θεό, τόσα μου δίνεις τόσα σου δίνω, αν δεν μου δώσεις δεν σου δίνω.
Ο Θεός προσπαθεί να μας σώσει εμείς δεν το καταλαβαίνουμε.
Πάρε παράδειγμα όλους τους φωτισμένους γέροντες , δες πως έφυγαν από αυτή την ζωή, οι περίσσότεροι κτυπημένοι από αρρώστιες και σοβαρά προβλήματα υγείας, ποιοι, αυτοί που επικοινωνούσαν ολημερής Μαζί του.
Ποτέ δεν ζήτησαν υανση, αλλά είχαν πίστη και υπομονή , ''γενειθήτω το θελημά ΣΟΥ''.
Πνεύμα συντετριμένο, καρδιά συντετριμένη και ταπεινωμένη ο Θεός ουκ εξουθενώσει.

Η ασθένεια είναι η θεραπεία της ψυχής .
Δες πόσους άλλαξαν μετά από ένα ''χαστούκι''.
Έχε πίστη, μην μαυρίζεις την ψυχή σου.
Μην ψάχνεις εξηγήσεις και ποτέ μην λές ''γιατί Θεέ μου;;;''
Όλα γίνονται για το καλό μας.

[georgeva]

'' Μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον Θεον οψονται.''


Νομιζω αδελφοι οτι ειναι ο βασικος όρος για να εχουμε παρρησια στον Θεον.Γιατι ο Αγιος εισακουεται απο τον Θεον; Γιατι θεραπευει ασθενειες;

Υποθετω αδελφοι επειδη εχει καθαρη την καρδια του,αυτο που θελει ο Θεος.
Εμεις ομως(πρωτος εγω) ενω εχουμε του κοσμου τα παθη μεσα μας θελουμε εδω και τωρα οταν προσευχηθουμε να μας ακουσει και να εκπληρωσει ολα μας τα αιτηματα.
''υπερηφανοις ο Θεος αντιτασεται''
''Ακαθαρτος τω Κυριω πας υψηλοκαρδιος''

Τωρα, για τους ανθρωπους που δυστυχουν απο ασθενειες παλι εμεις οι ανθρωποι φταιμε.Διοτι αν ειχαμε μεγαλη κατασταση πνευματικη θα ειχαμε παρρησια στο Θεο και με την προσευχη μας θα γινονταν καλα αυτοι που υποφερουν απο διαφορες ασθενειες.
Παντως αδελφοι μου ειναι καλο να την λεμε την ευχη.Ειναι ο πιο συντομος δρομος για να καθαρισει η καρδια μας.
Ο Νους μας ειναι ''αλητης''.Την μια στιγμη παει εκει,την αλλη εδω.Και συνηθως σε αμαρτωλους λογισμους.
Γι'αυτο οι αγιοι πατερες δημιουργησαν την ευχη,να συγκρατουν τον νου στη θεια χαρη,και δια της θειας χαρης να καθαριζεται σιγα σιγα η καρδια.
κατα την καθαροτητα μας και η αισθηση του Θεου μεσα μας.
Δεν ειναι σιωπηλος ο Θεος.Απλα εμεις κολυμπουμε στην θαλασσα των παθων μας και απο την βοη των κυματων δεν ακουμε τιποτα!

[Teri]

Δεν ειναι σιωπηλος ο Θεος.Απλα εμεις κολυμπουμε στην θαλασσα των παθων μας και απο την βοη των κυματων δεν ακουμε τιποτα!

=D> =D> =D> =D> =D>

[pAntonios]

Δεν μπορώ να ξέρω αν τα πιστεύεις όλα όσα γράφεις αγαπητέ Πάνο η τα λες για να μας δώσεις αφορμή να μιλήσουμε...
Είναι πάντως μια πρόκληση!
Πρόσεξε όμως γιατί ο τρόπος που εκφράζεσαι δεν δείχνει εμπιστοσύνη στο Θεό αλλά αυθάδεια! Και αυτό μπορεί να είναι και η απάντηση στο ερώτημά σου, γιατί δεν εισακούονται οι προσευχές σου. Μα απλούστατα διότι δεν φτάνουν ποτέ στον παραλήπτη!!! Η υπερηφάνεια λέει κάπου στο γεροντικό είναι ένα αδιαπέραστο χάλκινο τείχος που υψώνεται μεταξύ μας και του Θεού...
Ξαναδιάβασε το Ευαγγέλιο να δείς εκεί ότι ο Χριστός ο ίδιος μας προτρέπει "αιτείτε και δοθήσεται υμίν" και "τω κρούοντι ανοιγήσεται"...
Αλλά λέει σε άλλο σημείο ότι "αιτείτε και ου λαμβένεται ότι κακώς αιτείσθε"!!! Άρα βλέπεις ότι απαντάει στο ερώτημά σου ο ίδιος ο Χριστός. Λέει ότι δεν λαμβάνουμε αυτό που ζητάμε διότι δεν το ζητάμε με το σωστό τρόπο! Και κάπου αλλού πάλι μας λέει "ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήεται υμίν". Εμείς όμως ζητάμε υλικά πράγματα και μάλιστα με ύφος απαιτητικό! Σαν να διατάζουμε το Θεό!!! (Θεός φυλάξει!)
Διότι αν ο άνθρωπος δεν έχει τις πνευματικές προυποθέσεις να προσευχηθεί σωστά τότε η προσευχή του δεν έχει νόημα και φυσικά ούτε και ο Διάβολος θα ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί του διότι τον έχει του χεριού του όποτε θέλει...
Και βασική προυπόθεση είναι τα χερια που σηκώνονται στην προσευχή να είναι καθαρά! ΑΝ είναι λερωμένα τότε η προσευχή μας "παροργίζει" το Θεό.
Ξεκινάμε λοιπόν από μια καλή εξομολόγηση αφού μετανοήσουμε για όλα όσα έχουμε διαπράξει (με πράξεις η με λόγια η με λογισμούς) κόντρα στο άγιο θέλημά Του.
Από εκεί και μετά προσευχόμαστε ταπεινά να μας διδάξει το Άγιο Πνεύμα πως να προευχόμαστε και τότε κάποια στιγμή θα απαντήσει ο ουρανός.
Αυτά έτσι σαν λίγες πρώτες σκέψεις...
Το θέμα είναι μεγάλο και αχανές και αισθάνομαι ότι οι δυνάμεις μας δεν επαρκούν, αλλά έχει ο Θεός...

Καλη ειναι η ευχη για να περναει η ωρα, φυσικα δεν νομιζω να εχει κανεις την εντυπωση οτι ο Χριστος θα ακουσει καποιον μας οσες φορες και αν πουμε την ευχη, εχω ευκαιρη μια λιστα με αρρωστους και συνανθρωπους σε αναγκη ωστε ο οποιοσδηποτε να μου αποδειξει το αντιθετο.

Πολλοι λενε οτι η ευχη και γενικα η προσευχη ειναι ετσι ειναι αλλιως, επικοινωνια με τον Χριστο για παραδειγμα, βεβαια δεν μας λενε τι ειδους επικοινωνια ειναι αυτη που μιλαει μονο ο ενας!
Αλλοι αναφερουν μου ερχεται μια χαρα μια αγαλλιαση, φυσικα παλι δεν μας λενε εαν εχουν παρει καποια απαντηση ποτε στην προσευχη τους θετικη η αρνητικη.
Ειναι απολυτα λογικο να υπαρχουν και ορισμενοι οι οποιοι θα πουν οτι η νοερα προσευχη με βοηθησε να καταφερω αυτο, δεν θα διαφωνησω ας δεχθουμε για χαριν συζητησεως οτι ο Θεος ακουσε ορισμενους, για καθε 1 που παρακαλα και εισακουεται σε 99 δεν γινεται τιποτα. Ετσι λοιπον καποιος θα μπορουσε να αποδωσει στην τυχη η σε αλλους παραγοντες αυτη την θετικη εξελιξη.
Με το να πιστευεις εσυ οτι σε βοηθησε ο Χριστος δεν σημαινει οτι το εκανε κιολα, και 99% πιθανοτητες αποτυχιας ειναι κατι το παραξενο.
Οι αναφορες σε φωτισμενους Γεροντες, ιερεις και γενικα Αγιους της εκκλησιας μας ειναι η εξαιρεση που επιβεβαιωνει τον κανονα και με κανει να σκεφτομαι τον..."πολυ οχλο".
Οπως εχω αναφερει ξανα το να πουμε οτι η ευχη και η προσευχη γενικοτερα εδιωξε τους δαιμονας, ετρεψε σε φυγη τις ορδες του αντικειμενου, εγινε το σπαθι του Χριστιανου, δεν μπορουν να πεισουν για την αξια της.
Αυτα τα απαλα και ολιγα, στο θεμα προσευχη δεν νομιζω να μπορει ο Ορθοδοξος ή ο Χριστιανος γενικοτερα να αντιταξει σοβαρη αμυνα.

[dionysisgr]

Διαπιστωνω μετα λυπης μου, οτι μερικοι αδελφοι, δεν εννοησαν το θεμα του topic, και το μπερδεψαν με αλλο θεμα που ισως υπαρχει ηδη, η θα μπορουσε να μπει σαν νεο θεμα συζητησης.

Το θεμα λοιπον δεν ειναι η πιστη, μας προς τον Θεον, και πως να την κρατησουμε ζωντανη, η πως θα εχουμε εμπιστοσυνη στον Θεον, οτι και να γινει, αλλα ποια η αξια και ποιες οι αντιθετες φωνες για την Νοερα Προσευχη.

Ειναι ομφαλοσκοπισμος; ειναι τυπος "διαλογισμου"; η ειναι μια πορεια προς την θεωση μεσω της καθαρσεως των παθων, του φωτισμου του νοος και της επιστροφης εις τον εαυτον του και στην καρδία την πνευματικη, και εν τελει την θεωση; Τι εκαναν οι Πατερες, και πετυχαν τους καρπους της, αλλα και πως μας την παρεδωσαν ωστε να ανοιξουμε και εμεις τα τυφλα πνευματικα μας ματια; Αυτο το θεμα μπηκε.

Τωρα οσον αφορα τους εντελως παρανοικους λογισμους μερικων, που πιθανον προερχονται απο δυσκολιες, δεν παυουν ομως να αγγιζουν τα ορια της βλασφημιας και του θρασους, panos0 εχω να σου πω το εξης.

Εαν πιστευεις οτι Αυτος ο Δημιουργος σου, που σε καλεσε απο το βαθυ και πηχτο σκοταδι της αιωνιας ανυπαρξιας, και σου εδωσε το φως της ζωης, αλλα και προτιθεται με μια μικρη σου προσπαθεια να σου δωσει και την απειρη αιωνιοτητα κοντα Του, δεν κανει "πολλα" για σενα, η δεν σου κανει τα "χατηρια", τοτε το εχεις χασει το παιχνιδι περα για περα.

Και αυτα δεν στα λεμε "δασκαλιστικα" οπως στα φιλτραρει και στα εμφανιζει, ο ερεθισμενος εγωισμος σου, (ολες δηλαδη τις απεξω, συμβουλες και αποψεις), αλλα στα λεμε για να γυρισεις το πνευματικο σου τιμονι, προς το πελαγος, και οχι προς την καταστροφικη ξερα στην οποια κατευθυνεσαι.

Βαλτε τον εαυτο σας για λιγο στην θεση του Θεου. ΚΑντε αυτον τον παραφρονα συλλογισμο, που ομως οδηγει σε λογικο συμπερασμα, και δικαιο, και πειτε..

Εχω δημιουργησει τα παντα, χωρις να εχω αναγκη τιποτα και κανεναν, απλα με την αγαπη μου. Εχω δωσει ζωη σε αναριθμητα πλασματα, και την εξουσια ακομη να με αρνουνται, οπως και το εκαναν με το που εμφανιστηκαν. Αντι να τους παρατησω στην τυχη τους, η να τους δωσω μια να πανε απο'κει που'ρθαν, καθομαι και δημιουργω ολοκληρη σωτηρια οικονομια για να τους επαναφερω, γινομαι ενας απο αυτους, φτανω στο εσχατο οριο της ταπεινωσης, τους σωζω απο τον αιωνιο και οριστικο θανατο, τους ανεβαζω πιο ψηλα, οχι μονο απο εκει που επεσαν, αλλα και πολυ πιο πανω, τους κανω ομοιους μου, κατα Χαριν, τους παρεχω ολα τα απαραιτητα, για να ζησουν, τους καταπατω τον προαιωνιο εχθρο τους, και τον δενω για παντα, (και με τον οποιον συμμαχησαν απειρες φορες), και τελος τους αναμενω πισω, οτι και εαν κανουν, αρκει να καταλαβουν λιγο οτι εφταιξαν, και χωρις ποτε να τους εκβιασω, τους εχω δωσει πληρη ελευθερια στα ορια της ασυδοσιας.

Σας φαινεται λογικο και δικαιο αυτο, η με ανθρωπινα μετρα, μετα απο τετοια αχαριστια, θα τα ειχατε κανει ολα λιμπα και σκονη;

Βλεπετε λοιπον τι μακροθυμια και απειρη αγαπη μας παρεχει ο Κυριος.

Βλεπουμε λοιπον, εναντι ποιου Θεου, γογγυζουμε και εναντιωνομαστε.

Περισυλλογη και ταπεινωση χρειαζεται, και απειρα ευχαριστω για αυτα που πηραμε, χωρις καν να τα δικαιουμαστε.

Ας γυρισουμε στο θεμα μας, ομως, η ας το κλεισουμε, δεν εχει νοημα να γραφουμε αλλα αντι αλλων.

[aposal]

Καλη ειναι η ευχη για να περναει η ωρα, φυσικα δεν νομιζω να εχει κανεις την εντυπωση οτι ο Χριστος θα ακουσει καποιον μας οσες φορες και αν πουμε την ευχη, εχω ευκαιρη μια λιστα με αρρωστους και συνανθρωπους σε αναγκη ωστε ο οποιοσδηποτε να μου αποδειξει το αντιθετο.

Αδελφέ μου Παναγιώτη αυτή τη κουβέντα την έχουμε ξανακάνει. Κι εγώ είχα αυτή την απορία όταν προσευχόμενος για την μητέρα μου αυτή, τελικά, "έφυγε". Και ρώτησα τον πρωτοπρεσβύτερο της ενορίας μου γιατί δεν εισακούστηκε η παράκλησή μου και μου απάντησε (μέσω e-mail η ερώτηση και η απάντηση) ως εξής :
Οι προσευχές μας προς τον Θεό πρέπει να γίνονται. Όταν κανείς προσεύχεται για τους άλλους, πρώτος αυτός απολαμβάνει την χάριν του Αγίου Πνεύματος για την ανιδιοτελή αγάπη του. Το αν θα ακούσει την προσευχή ο Θεός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Από την θέρμη της πίστεως του προσευχομένου.
Από την καθαρότητα της καρδίας του.
Από τη δεκτικότητα του αντικειμένου της προσευχής.
Από το πνευματικό συμφέρον της αιτήσεως.
Αν έχουν ωριμάσει οι λόγοι και οι συνθήκες για να απαντήσει ο Θεός, ώστε να μην υποστεί βλάβη ο προσευχόμενος. Διότι αν ο Θεός απαντήσει αμέσως ενδεχομένως να διογκωθεί ο εγωισμός και να ζημιωθεί ο προσευχόμενος.
Αν αυτό που ζητάμε δεν πρόκειται να δαπανηθεί στις αμαρτίες.

[maralin]

Αγαπητοί εν Χριστω φίλοι η ευχη ειναι ακριβως στη σκεψη μας ό,τι ειναι και το αίμα που κυλαει στις φλέβες μας...
ποση δυναμη μπορει να πάρει κανεις λεγοντας απλα κ μονο την ευχη με πολύ θέρμη..
δε μετραει η ποσοτητα(ποσσες φορες θα επαναλαβεις),αλλά ο τρόπος που θα εκφράσεις την ευχη...
σκεφτειτε μονάχα ποσα ψυχικα κενα μας καλύπτει και απο πόσες δύσκολες περιστάσεις,απο απλες καθημερινες-στιγμιαιες εως πολυ σημαντικες, μας γλιτώνει και τότε δε θα χωραει καμμια αμφιβολια...
θεωρω μαλιστα οτι πολλοι δε θα επεφταν καν σε μελαγχολια ή καποιου είδους καταθλιψη αν με πολυ πιστη προσευχονταν νοερα λεγοντας απλα κ μονο την ευχη...
κάποτε ενας πολύ καλος φίλος,δε εβρισκε αναπαυση,υπεφερε απο αυπνιες και με την ευχη "θεραπευτηκε"...!!!
για όσους εχουν αμφιβολια,δεν εχουν παρα να δοκιμασουν!ειναι απλο! :)

η χιουμοριστικη πλευρα του θέματος : δεν χανετε χρόνο(ταυτοχρονα κανεις τις δουλειες σου) ,δεν κοστίζει( ),συμφέρει(ψυχικη ωφέλεια) :D και εχει ταίρι (κομποσχοινι){διπλη ψυχικη ωφέλεια}

[smarti]

Τι ωραια που τα εγραψες!!! :D :D πραγματικα και οι δουλειες γινονται χωρις να καταλαβεις αγχος και το περιβαλλον σου εχει ωφελεια απο αυτο και οι γύρω σου ανθρωποι και η ψυχικη σου κατασταση....ειναι τοσο απλο , αλλα εμεις το παραμελουμε ...Ειναι πολυ κριμα....τοσες λιγες λεξουλες και τοσο μεγαλη ωφελεια!!!πολυ ωραιο θεμα διαλεξες!!Τωρα νιωθω να εχουμε ξαναγυρισει στο αγαπημενο μας φορουμ....