Διαζυγιο

Πνευματικά άρθρα και Αναγνώσματα.Αποσπάσματα από διάφορα βιβλία.

Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές

Άβαταρ μέλους
eleimon
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 3520
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 11, 2008 6:34 am
Τοποθεσία: Ελπίδα-Αθήνα

Re: Διαζυγιο

Δημοσίευση από eleimon »

Το γραμμα που σας εβαλα στην αρχη ηταν μια κραυγη απο ενα παιδι που δε μπορεσε ν αντεξει το διαζυγιο των γονιων του...υπαρχουν και παιδια βεβαια που με την βοηθεια του Θεου και της υπολοιπης οικογενειας προσπαθουν να στιλωθουν στα παιδια τους μετα απ αυτη τη δοκιμασια.Εγω παρ ολο που δεν ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων και βιωσα μια παιδικη ηλικια οπως την ονειρευονται ολα τα παιδια του κοσμου,με δυο υπεροχους γονεις που ειναι βραχος ακλονητος διπλα μου μεχρι σημερα,και ευχαριστω το Θεο γι αυτο,η μοιρα μου επιφυλασαι να βιωσω εγω το διαζυγιο στο γαμο μου και τα παιδια μου τη δοκιμασια αυτη...ειναι πολυ σκληρο για τα παιδια να φευγει ενας απ τους δυο γονεις απ το σπιτι οπως και να χει το θεμα,και ας ξερουν ποιος φταιει και ποιο ειναι το θυμα...αν και σ ενα διαζυγιο εχουν και οι δυο ευθυνη πιστευω οτι σε ορισμενες περιπτωσεις καπου γερνει η ζυγαρια πιο πολυ στον εναν παρα στον αλλον...Σας μιλαω εκ πειρας και με το χερι στη καρδια οτι αν δε κινδυνευε η ζωη των παιδιων μου και η δικη μου βεβαια,θα μπορουσα να ανεχτω πολλα πραγματα παρα να χωρισω,ακομα και τη μοιχεια που για καποιους ακουγεται κραυγαλεο..εγω αντιμετωπιζα ομως τον αλκοολισμο που σε φαιρνει σε ορια που δε καταλαβαινεις τι κανεις,σου βγαζει εναν αλλον εαυτο,και που αν δε δεχεσαι και καμια βοηθεια απο ειδικους δεν εχεις καμια ελπιδα να γιατρευτεις...Πιστευω οτι εσωσα τα παιδια μου με το διαζυγιο απ τα χειροτερα κι απ το να μεγαλωνουν σ ενα περιβαλλον με λαθος αντρικο προτυπο....το πατερα βεβαια δε μπορει να τον αντικαταστησει κανενας παρ ολο που προσπαθει και ο παππους στη δικια μου περιπτωση και ο τωρινος συζηγος,εχουν πολλη αγαπη και φροντιδα απ ολους,ο πνευματικος μας ειναι παντα διπλα τους σε οποιες αποριες εχουν,ετσι πιστευω οτι οταν μεγαλωσουν τουλαχιστον δε θα εχουν τοσο ασχημα καταλοιπα...αν ειμαι καπου λαθος συγχωρειστε με τα βλεπω απ τη δικια μου σκοπια,εσεις σαν τριτο ματι ισως τα βλεπετε διαφορετικα...
«Το θάνατο δεν τον φοβά­μαι, όχι βέβαια ένεκα των έργων μου, αλλά επειδή πιστεύω στο έλεος του Θεού».
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Αναγνώσματα”