"Να είστε σπλαχνικοί προς τον πλησίον σας"

[eleimon]

Ο Χριστος λεει να μη καθεσαι απαθης στο πονο των αλλων...στη φτωχεια των αλλων,να στερηθεις και συ πολλες φορες για να βοηθησεις τον αδελφο σου...κι οχι απ οτι μας περισσευει να δινουμε,αλλα ποιος το κανει? για πες μου.Εχει πληρωθει κανεις το μηνιατικο του και τοχει δωσει αβλεπει ελεημοσυνη? αν τοχει κανει καποιος,κι εχει υποχρεωσεις και στοματα απο πισω του,εγω του βγαζω το καπελο ΑΞΙΟΣ για μενα.
Ας βοηθαμε οπως μπορει ο καθενας ο Κυριος ξερει τις αναγκες ολων μας,ας ελπισουμε στο ΕΛΕΟΣ του.

[smarti]

Νομίζω υπάρχουν πολύ ανθρώποι που το κάνουν αυτό.....και είναι γύρο μας, αλλά είναι αφανής......αυτή και η ψυχούλα τους το ξέρει.Και ο Θεούλης από πάνω.!!

[eleimon]

Μακαρι Σμαρω μου,οτι υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι υπαρχουν σιγουρα,αλλα αυτοι θ αγιασουν Σμαρω μου,εμεις τι κανουμε? εμεις μπορουμε να στερηθουμε για τον ξενο?

[theodora]

Το να είμαστε σπλαχνικοί με τον πλησίον, νομίζω πως κι αυτό είναι ένα δώρο της χάρης του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούμε από μόνοι μας να το καταφέρουμε.
Αυτό που θεωρώ εύκολο είναι να στερώ οτιδήποτε θα μπορούσε να μου δώσει ικανοποίηση μιά δεδομένη στιγμή από τον εαυτό μου για χάρη του Χριστού.
Ένα γλυκάκι που επιθυμώ πολύ να φάω τώρα και μάλιστα το αγόρασα ήδη. (δεν θα το φάω τελικά έτσι σαν στέρηση και εκκοπή του θελήματος μου), ένα κοτσομπολιό και μία αργολογία την ώρα που θα ανοίξω το στόμα μου αυτόματα θα το ξανακλείσω και θα «μείνω με την χαρά», για χάρη Χριστού πάντοτε.
Ένα έργο ή ένα χαζολόι στην τβ, μισή ώρα περισσότερο σερφάρισμα στο ιντερνετ, μία ερώτηση στον άντρα μου –στην γυναίκα μου-στο παιδί μου-στον οποιοδήποτε αδελφό μου- της οποίας η απάντηση δεν είναι πνευματικά ωφέλιμη, ας μην την κάνω.....................
Στα ψώνια μας ας μην πάρουμε 1κ κρέας που χρειάζεται για να γίνει ένα φαγητό, ας πάρουμε λιγότερο και ας μην έχουμε εμείς να φάμε................... ΚΑΤΙ τέλος πάντων που θα μας στερήσει την εγωιστική μας ικανοποίηση................... όλα αυτά μαζί τα «κοψίματα» νιώθω πως ο Κύριος θα μας τα επιστρέψει σαν ευσπλαχνία για τον αδελφό μας. Σιγά-σιγά, με ΠΡΟΣΕΥΧΗ και ΑΓΑΠΗ.
Μπορούμε να στερηθούμε εμείς κάτι. Ότι θέλουμε. Ακόμα και το νεράκι να μην το πιούμε την ώρα που διψάμε. Και ο Κύριος που όλα τα βλέπει, και κυρίως βλέπει την καρδιά και την ΔΙΑΘΕΣΗ μας, θα επιτρέψει ότι στερούμαστε για την δική Του την χάρη, να τα απολαύσει με κάποιον δικό Του τρόπο που μόνο αυτός γνωρίζει, κάποιος ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΑΣ.
Έτσι πιστεύω.......................

[vasilikirimp]

Θεοδώρα ωραία έτσι όπως μας τα λές ,αλλά όταν δε πάρουμε ένα κιλό κρέας απο το Σούπερμάρκετ
ή γιατί να έχουμε 10 ζευγάρια παππούτσια και όχι πραγματικά όσα χρειαζόμαστε τότε
ρωτώ ,τότε ,θα μπούμε στη διαδικασία το υπόλοιπο του κιλού που δε πήραμε να το πάμε σε μια οικογένεια που το έχει ανάγκη;

Εκεί είναι το μεγαλείο για μένα όχι μόνο στη στέρηση του εαυτού μας , μήπως αυτή η στέρηση ενέχει εγωισμό;
Τι εγωισμό ; Να δείξουμε στο Θεό μας πόσα για Χάρη Του μπορούμε να στερήσουμε απο τον εαυτό μας.

Μας ζήτησε την αυτοτιμωρία; Ή τη ταπεινή ζωή , το ταπεινό και συνετό τρόπο ζωής;

[NIKOSZ]

http://agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=14&t=6659

[eleimon]

Νικολα μου χιλια συγγνωμη δεν ειχα δει οτι το ειχες αναρτησει εσυ το θεμα,χανομαι εδω μεσα,τι να πρωτοδιαβασω....χιλια συγγνωμη!!!!

[theodora]

Ο Κύριος δεν ζητάει απολύτως τίποτα, δεν έχει ανάγκη από κάτι.
Εμείς έχουμε ανάγκη από την ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ της κατάστασης και της κατάπτωσης της πνευματικής μας. Για να συναισθανθούμε αυτήν την κατάσταση θα πρέπει να επέλθει η Χάρις του Κυρίου, χωρίς αυτήν ΤΙΠΟΤΑ αγαθό δεν θα γίνει με όσα υλικά κι αν «ελεήσουμε» τους συνανθρώπους μας.

Ξεκινώντας από μέσα μας, θα επεκταθούμε και στους γύρω μας.
Δωρεές, ελεημοσύνες, αγάπες και άλλα όμορφα, εάν δεν γίνονται για χάρη του Κυρίου και με το «λιώσιμο» του ίδιου μας του «εγώ», δεν έχει καμία ουσιαστική αξία πνευματική ούτε για τον εύσπλαχνο ούτε για τον σπλαχνισθήσαντα.

Γι΄αυτό τον λόγο Βασιλική μου ξεκίνησα από το «εγώ», για να φτάσω στο «εσύ».
Χωρίς αυτό το ευλογημένο «λιώσιμο» του εγώ και των επιθυμιών μας, δίχως την συναίσθηση της δικής μας κατάστασης, δύσκολα θα επέλθουν τα δώρα αυτά του Θεού (όπως η ευσπλαχνία για π.χ. )
Και για να απαντήσω και πρακτικά στην ερώτησή σου, λες ο Θεός να μην μπορεί να ελεήσει την γειτόνισσα ή τα παιδάκια που πεινάνε και υποφέρουν, αλλά περιμένει από εμάς να τα ελεήσουμε?

Ο Κύριος διδάσκει πώς η ελεημοσύνης, για να έχει καρπό και μισθό, πρέπει να γίνεται με αγνά ελατήρια, φιλόθεα και φιλάνθρωπα, από αγάπη και μόνο, όχι από κενοδοξία: “Προσέχετε να μην κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους, για να σας δουν, αλλιώς μην περιμένετε ανταμοιβή από τον ουράνιο Πατέρα σας” (Ματθ. 6:1).

Όταν μάλιστα είδε κάποτε τους πλούσιους να ρίχνουν τις εισφορές τους στο θησαυροφυλάκιο του Ναού, και μια φτωχή χήρα να ρίχνει μόνο δύο λεπτά, βρήκε την ευκαιρία να φανερώσει πώς η πραγματική αξία της ελεημοσύνης δεν βρίσκεται στο μέγεθος της προσφοράς, αλλά στις συνθήκες, τις δυνατότητες και την προαίρεση εκείνου που ελεεί. “Σας βεβαιώνω”, είπε χαρακτηριστικά στους μαθητές Του, “πώς αυτή η χήρα, η φτωχή, έριξε περισσότερα απ΄όλους” (Λουκ. 21:3).

[vasilikirimp]

Το προηγούμενο κείμενο Θεόδωρα έτσι όπως το διάβασα μου φάνηκε πολύ αυστηρό - διαβάζοντας τώρα το κείμενο συμφωνώ απόλυτα μαζί σου
Ξεκινάμε απο το ΕΓΩ για να φθάσουμε στο ΕΜΕΙΣ

Όταν έχουμε καταφέρει να τσαλαπατήσουμε τότε Εγώ τότε μπορούμε να δούμε το Εμείς

Πολύ ωραία μας τα λές βρε Θεοδώρα - ποιός τα εφαρμόζει;

[eleimon]

Δεν ειναι δυσκολο Βασιλικουλα,δε ξερω πως εννοειται το καταπατημα του εγω μας,αλλα πιστευω οτι αν μπει στο μηνιαιο προγραμμα του καθενα μας αλλη μια εισφορα προς τον πλησιον μας δε θαναι τοσο δυσκολο...Τοσα χρεη εχουμε,τοσες υποχρεωσεις,αν δωσουμε και κατι παραπανω τι εγινε?σωθηκαμε με τα 30 η 50 η 100 ευρω? δε λεω ειναι δυσκολοι οι καιροι αλλα για τα αλλα πως τα καταφερνουμε?πως σκοτωνομαστε να πληρωσουμε δεη οτε κινητα κ.ο.κ κι εδω που δε μας κυνηγαει κανενας και μας αφηνει ελευθερη βουληση να πραξουμε οπως μπορουμε γιατι κανουμε τη τριχα τριχια?
Εγω ετσι το βλεπω συγγνωμη αν στεναχωρω καποιους η δε συμφωνουν μαζι μου.