Ιστορία Ακριβής

[pan]

μεθ’ ου βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξελθείν δια της πύλης Γκαπαρόλας νυν δε Αντωνιάνας, Συνάξαι δε αυτόν τον Χριστόν παρρησία εις το όρος των κακούργων ονόματι Καλβάριον, (1) όθεν εσταυρωμένον και θανατωμένον έστω το σώμα αυτού εν τω σταυρώ, ως κοινόν θέαμα πάντων των κακούργων, και άνωθεν του σταυρού τεθείτω τίτλος, γεγραμμένος τρισί γλώσσαις, Ελληνική, Ρωμαϊκή και Εβραϊκή, Ελληνιστί μεν «Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων». Ρωμαϊστί δε « Iesus Nasoreos Rex Iudeorum» και Εβραϊστί «Γιεσουνά Ροζορή Μελέχ Γελουντίμ». Ορίζομεν δε, ότι ουδείς ης τινος ουν τάξεως, ποιότητος και καταγωγής τολμήσει απερισκέπτως να εμποδίση την τοιαύτην δίκην, υπ’ εμού ωρισμένην διωκημένην και επιτελουμένην μετά πάσης σεμνότητος, κατά τα ψηφίσματα και νόμους των Ρωμαίων ως Εβραίος, εις ποινήν αυτομολίας της των Ρωμαίων Βασιλείας.

συνεχίζεται

[pan]

Μάρτυρες της παρούσης ημετέρας αποφάσεως
Δια των Υπάτων και δικαστών των Εβραίων
ΡΑΜΠΑΝ, ΜΑΝΤΑΝΗ, ΜΠΕΝΕΝΡΣΟΛΗ
Δια των Φαρισαίων.
ΜΠΑΡΜΑΝ, ΣΥΜΕΩΝ, ΜΠΟΝΑΛ
Δια της Βασιλείας και Ηγεμονίας των Ρωμαίων
ΛΟΥΚΙΟΣ, ΣΕΞΤΙΛΙΟΣ, ΜΕΣΙΕΜΙΚΙΟΣ
Δια των κριτών της Φυλής του Ισραήλ
ΡΑΤΑΜ, ΔΑΝΙΗΛ, ΡΑΜΠΙΝΗΛ, ΙΟΥΑΟΝ, ΜΠΙΝΙΚΑΝ
ΡΑΤΑΜ, ΙΟΥΑΒΕΛ, ΠΕΡΙΚΟΥΛΑΜ
Δια της Αρχιερωσύνης
ΡΑΜΠΑΜ, ΙΟΥΔΑΣ, ΜΠΟΝΚΑΣΟΛΗ ΝΟΜΙΚΟΣ
Της παρούδης κοινής δια των εγκλημάτων
ΝΟΜΙΚΟΣ ΜΠΕΤΑΜ


συνεχίζεται

[konstantinoupolitis]

Βασικά πρόκειται για περίπου παράθεση του Αποκρύφου Ευαγγελίου του "Νικοδήμου" και κανενός έργου που τιτλοφορείται "Ιστορία Ακριβής".

Το λεγόμενο «Ευαγγέλιο του Νικοδήμου», αποτελεί το δεύτερο πιο σεβαστό, εκ των λεγομένων «Αποκρύφων» έργων της Καινής Διαθήκης. Η παλαιοτέρα μαρτυρία για την συγκεκριμένη ονομασία, χρονολογείται στον 13ο αιώνα και με τόπο την Δύση. Το έργο παλαιότερα, δεν έφερε μια κύρια ονομασία, καθώς εμφανίζεται σε διαφοροποιημένες παραλλαγές. Τις δύο σημαντικότερες εξ αυτών, συνιστούν οι ελληνικοί κώδικες Α και Β (Pars I & II). Έτσι, δύο είναι και οι βασικές αρχαίες του ονομασίες. Στον πρώτο κώδικα φέρει τίτλο «Υπομνήματα(λατ. Acta) του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού πραχθέντα επί Ποντίου Πιλάτου». Στον δεύτερο κώδικα, επιγράφεται «Διήγησις περί του Πάθους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Αγίας Αυτού Αναστάσεως».

Δεν έλεγξα όλες τις παραθέσεις εδώ, πάντως το

"5 Ερχομένου δε του Ιησού, προς τον Πιλάτο, προσεκύνουν Αυτόν οι στρατιώται του Πιλάτου. Ίσταντο δε και άλλοι έμπροσθεν του Πιλάτου, κατέχοντες σημαίας. Και ερχομένου του Ιησού έκλιναν και αι σημαίαι και προσεκύνησαν Αυτόν. Θαυμάζοντος ουν, επί τω γεγονότι, του Πιλάτου, είπον οι Ιουδαίοι προς Αυτόν: «Κύριε, ουχί τα σημεία προσεκύνησαν τον Ιησούν, αλλ΄ οι στρατιώται, οι ταύτα κατέχοντες αμελώς !»" που υπάρχει εδώ προέρχεται απο το Α΄ Κεφάλαιο του παραλλαγής του Αποκρύφου που καλείται Κώδιξ 1-Β'.

Το έργο, πέραν των παραλλαγών, παρουσιάζει μια ιδιορρυθμία: Σε κάποιους κώδικες, παρουσιάζει εκτός των κλασσικών πρώτων 16 κεφαλαίων και άλλα 11, στα οποία περιγράφεται η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη. Τα ένδεκα αυτά κεφάλαια θεωρούνται προσθήκη, με κυριότερο υπέρ επιχείρημα γι΄αυτό, το ότι σε κανένα από τα 15 σωζόμενα μέχρι σήμερα χειρόγραφα του κώδικα Α, ο οποίος είναι και παλαιότερος, δεν εντοπίζονται τα 11 επιπλέον κεφάλαια της «Εις Άδου Καθόδου». Κατά καιρούς, έχουν εκφρασθεί και απόψεις που θέλουν και τα κεφάλαια ΙΒ΄–ΙΣΤ΄, να προσετέθησαν μεταγενέστερα.

Ως προς την χρονολόγηση του έργου, οι Απολογητές του Β΄ αιώνος Τερτυλλιανός και ο Ιουστίνος, κάνουν αναφορά για την ύπαρξη ανακριτικών τρόπον τινά υπομνημάτων, που κρατήθηκαν για λογαριασμό του Πιλάτου, κατά τις ανακρίσεις που έγιναν την περίοδο του Πάθους. Δεν είμαστε σε θέση να ταυτίσουμε το έργο αυτό, με τα μαρτυρούμενα υπομνήματα Πιλάτου. Πολύ πιθανόν και να είναι τα ίδια έργα. Όπως και να΄χει, το έργο μας για διάφορους λόγους, δεν μπορεί να είναι μεταγενέστερο του Δ΄ μ. Χ. αιώνος. Το ίδιο το βιβλίο, υποστηρίζει πως το έργο εγράφη το πρώτον στα εβραϊκά και μεταφράσθηκε το 441/2, επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Β΄.

Ως προς την επίδραση που το βιβλίο αυτό άσκησε στην Εκκλησία, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως στον «Νικόδημο», δεν περιγράφεται κανένα γεγονός, που ενδεχομένως να μπορούσε να στοιχειοθετήσει χριστιανική εορτή. Κάτι που έγινε εκτεταμένα με το «Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου». Εικαστικά πάλι, ελάχιστες εικόνες Σταυρώσεως, αλλά πάντως από τις παλαιότερα σωζόμενες, έχουν εντάξει τα δύο επιπλέον στοιχεία που αποκαλύπτονται εδώ: Τα ονόματα των δύο ληστών και το ένδυμα που αναφέρεται ότι κάλυπτε το σώμα του Κυρίου κατά την Σταύρωση. Αντίθετα η εικόνα της «Εις Άδου Καθόδου», που αντλείται από αυτό το «Απόκρυφο», κυριάρχησε ουσιαστικά, ήδη από τα βυζαντινά χρόνια, επί της παραστάσεως του «Επί τον λίθο καθημένου Αγγέλου»(βλ. εικόνα 1 ) στις προτιμήσεις των εικονογραφικών προγραμμάτων. Να σημειωθεί, ότι ο «Λίθος» αποτελεί την κατά τις Ευαγγελικές περικοπές αναγγελία της Αναστάσεως στις Μυροφόρες.

Σήμερα, πολλές φορές η συγκεκριμένη εικόνα φέρει τον τίτλο «Η Ανάστασις», όμως αυτό δεν είναι ορθό, τουλάχιστον ως γεγονός, δεδομένου ότι περιγράφεται η Κάθοδος του Κυρίου στον Άδη και η Παραβίαση των Χαλκών και Σιδηρών Πυλών του Άδου, όπως περιγράφεται σε κώδικες του έργου μας. Χρονικά πάλι, το κείμενο μας από όπου αντλεί αναμφίβολα η εικόνα, δεν δίδει ξεκάθαρη απάντηση εάν έχουμε να κάνουμε με το Μεγάλο Σάββατο ή την Κυριακή της Αναστάσεως.
Επίσης πρέπει να σημειωθεί, πως η Κάθοδος στον Άδη, αλλά και το κήρυγμα Του εκεί, έχει ειπωθεί ως μαρτυρία επιγραμματικά στις Γραφές. Εντούτοις το πραγματικά ελάχιστο των σχετικών γραφικών αποκαλύψεως, δεν θα μπορούσε να δώσει μια αρχή για ένα εικαστικό έργο και μόνο αυθαίρετα κάποιος θα μπορούσε να εκτελέσει ένα νέο εικονογραφικό τύπο.

Πολύ πιο σημαντική είναι η επίδραση του έργου αυτού στην Υμνογραφία. Πλείστα θεοτόκια τροπάρια της Παρακλητικής που φέρουν αναφορές στο Πάθος του Κυρίου, αλλά κυρίως οι σχετικοί ύμνοι των ακολουθιών της Μεγάλης Παρασκευής και του Σαββάτου και δη κάποια από τα περίφημα επιτάφια εγκώμια, αντλούν από το Κατά Νικόδημο δράμα, που περιγράφεται ως βιωθέν υπό της Θεοτόκου.
Εν κατακλείδι, το παρόν εκτός κανόνος έργο αποτελεί, μαζί με το αντίστοιχο του «Πρωτευαγγελίου του Ιακώβου», το σημαντικότερο απόκρυφο κείμενο της Καινής Διαθήκης και ως εκ τούτου τα κατά τεκμήριο πλέον σεβαστά.

Ο τρόπος πάντως που το έργο αυτό τέθηκε εδώ είναι κάπως επιπόλαιος και κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε πρώτα να υπάρξει μια σχετική συνεννόηση με την συντονιστική ομάδα. Προσωπικά έχω κάνει μελέτη και για τα δύο Απόκρυφα αυτά και μόνο κάποια φορά δημοσίευσα αποσπάσματα που αφορούσαν κάποια συγκεκριμένη Χριστιανική Εορτή.

Με εκτίμηση Κωνσταντίνος Κ.

[Σπάρτακος]

Για τον κόπο σας να μας ενημερώσετε με ακρίβεια για το ιστορικό του ανωτέρω κείμενου, οφείλω ευχαριστία.

[Σπάρτακος]

Ανωτέρω ΄΄κειμένου΄΄,ήθελα να γράψω.
Με την ευκαιρία να σας ρωτήσω αν τα δευτεροκανονικά και τα λεγόμενα απόκρυφα είναι το ίδιο πράγμα.

[konstantinoupolitis]

Ο όρος "Δευτεροκανονικά Βιβλία" αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα σε βιβλία που δέχεται η Εκκλησία ως Κανονικά αλλά όχι η Ιουδαϊκή Θρησκεία.

Συγκεκριμένα η Ιουδαϊκή Θρησκεία δέχεται τα εξής:

Κατάλογος του Παλαιστινού / Ιουδαϊκού Κανόνος
(22 βιβλία κατά τον Ιουδαϊκό Κανόνα /39 ουσιαστικά)

Torah / Νόμος (5 έργα που θεωρούνται ως ένα)

Bere’shith(=Εν Αρχή) / Γένεσις
Ve’elleh Shemoth(=Ταύτα τα ονόματα) / Έξοδος
Vayyiqra’ (=Και ανεκάλεσεν) / Λευιτικό
Vayedhaber(=Και ελάλησεν)
ή Bemidhbar(=Εν τη Ερήμω) / Αριθμοί &
’Elleh Hadebharim(=Ούτοι οι λόγοι) / Δευτερονόμιο

Nebhi’im / Προφήτες(/21 έργα)

Α΄) Ri’shonim Nebhi’im / Προγενέστεροι Προφήτες(6 έργα)

Yehoshua’(=Ιησούς) /Ιησούς του Ναυή
Shophetim / Κριτές
Shemu’el A΄(=Σαμουήλ Α΄)/Α΄ Βασιλειών
Shemu’el Β΄(=Σαμουήλ Β΄)/Β΄ Βασιλειών
Melakhim Α΄(=Βασιλείς Α΄)/Γ΄ Βασιλειών
Melakhim Β΄(=Βασιλείς Β΄)/Δ΄ Βασιλειών

Β΄) Acharonim Nebhi’im / Προγενέστεροι Προφήτες(15 έργα που θεωρούνται ως 4)


Yesha’yahu/Ησαΐας
Yirmeyahu/Ιερεμίας
Yechezqe’l/Ιεζεκιήλ
Hoshea’/Ωσηέ
Yo’el/Ιωήλ
‘Amos/Αμώς
‘Obhadhyah/Οβδιού
Yonah/Ιωνάς
Mikhah/Μιχαίας
Nachum/Ναούμ
Chabhaqqum/Αββακούμ
Tsephanyah/Σοφονίας
Chagay/Αγγαίος
Zekharyah/Ζαχαρίας
Mal’akhi/Μαλαχίας


Kethubhim / Αγιόγραφα(13 έργα που θεωρούνται ως 11)

Α΄) Ri’shonim Kethubhim / Προγενέστερα Αγιόγραφα(3 έργα)

Tehillim/ Ψαλμοί
’Iyyobh/ Ιώβ
Mishle/Παροιμίαι

Β΄) Χαμέσς Megilloth/Μικρές Περγαμηνές-Κύλινδροι (5 έργα)

Ruth/Ρουθ
Shir Hashirim/Άσμα Ασμάτων
Qoheleth/Εκκλησιαστής
’Ekhah(=Θρήνοι)/Θρήνοι Ιερεμίου
Ester/Εσθήρ

Γ΄) Acharonim Kethubhim / Μεταγενέστερα Αγιόγραφα(5 έργα)

Daniyye’l/Δανιήλ
‘Ezra’/Έσδρας Β΄
Nechemyah/Νεεμίας
Dibhre Hayyamim Α΄(=Λόγοι ή Γεγονότα των Ημερών) /
Παραλειπομένων Α΄(Ο΄) ή Χρονικά Α΄(Ιερώνυμος)
Dibhre Hayyamim Β΄ / Παραλειπομένων Β΄ ή Χρονικά Β΄

[konstantinoupolitis]

Στα παραπάνω ουσιαστικά 39 έργα που αποδέχεται ο Ιουδαϊσμός η Εκκλησία δέχεται ως έργα της Παλαιάς Διαθήκης και τα εξής 10 τα οποία και ονομάζει ως Δευτεροκανονικά:

α΄) Α΄ Εσδράς(ή Ιερεύς)
β΄) Τωβίτ
γ΄) Ιουδίθ
δ΄) Α΄ Μακκαβαίων
ε΄) Β΄ Μακκαβαίων
στ΄) Γ΄ Μακκαβαίων
ζ) Σοφία Σολομώντος
η) Σοφία Σειράχ
θ) Βαρούχ &
ι) Επιστολή Ιερεμίου

[konstantinoupolitis]

Οτιδήποτε δεν ανήκει στον Επίσημο Κανόνα της Παλαιάς ή της Καινής Διαθήκης ονομάζεται Βιβλίο Εκτός Κανόνος ή λανθασμένα αν και έχει επικρατήσει "Απόκρυφο". Τέτοια υπάρχουν αρκετά.

[koga]

<< Αληθως Θεου Υιος εστι Τουτος>>

[pan]

Ταύτης της του Πιλάτου αποφασεως ακουσαντες οι Ιουδαίοι, ήρξαντο τύπτειν τον Ιησούν επι των νώτων και επι παν μέλος, οι μέν με βούνευρα οι δε με ράβδους, άλλοι με τας χείρας, έτεροι με τους πόδας, και ούτω οι μεν εις το πρόσωπον έτυπτον, άλλοι δε έπτυον, έτεροι ερράπιζον, και άλλοι έλεγον: προφήτευσον ημίν Χριστέ τι εστίν ο τύψας σε; Και έτεροι γονυπετούντες ενέπαιζον αυτόν λέγοντες Χαίρε, βασιλεύ των Ιουδαίων. Είτα κατασκευάσαντε τον σταυρόν επορεύοντο εις το σταυρώσαι αυτόν, και ούτω πορευόμενον και βαστάζοντα τον σταυρόν, έφερον έξω τη πύλης της πολεως Ιερουσαλήμ. Αλλ’ ότε επορεύοντο την οδόν βαστάζων ο Ιησούς τον σταυρόν από τας πολλάς πληγάς και το βάρος του σταυρού ουκ ηδύνατο περιπατείν, υπό δε της επιθυμίας ήν είχον εις το σταυρώσαι Αυτόν ταχέως άραντες απ’ Αυτού τον σταυρόν, έδωκεν αυτόν εις τινα Κυρηναίον Σίμωνα ονόματι συναντήσαντα αυτοίς ερχόμενον από αγρού, όστις ειχε δύο υιούς, Αλέξανδρον και Ρούφον, έδωκεν δε εις αυτόν τον σταυρόν ουχ’ ότι ελεούντες τον Ιησούν ίνα ελαφρόσωσιν εκ του βαρους, αλλ’ επιθυμούντες ίνα οδεύη συντομώτερον και φθάση εις τον τόπον της καταδίκης δια τούτο ηγγάρευσαν τον Κυρηναίον ίνα άρη τον σταυρόν αυτού και ούτω φέρουσιν αυτόν επί τινα τόπον λεγόμενον Γολγοθά, ός εστί μεθερμηνευόμενος κρανίου τόπος. (Μαρ. Κ. 15 Π. 22). Ηκολούθει ουν δι’ όλης της οδού μέχρι του Γολγοθά τόπου ο Ιωάννης, ο εις εκ των δώδεκα μαθητών αυτού.


συνεχίζεται