silver έγραψε:Μια μητέρα μπήκε στο ιατρείο του οικογενειακού της γιατρού, κρατώντας στην αγκαλιά της ένα χαριτωμένο παιδάκι μόλις ενός χρόνου. Κάθισε στο κάθισμα κοντά στο γιατρό και του είπε: Γιατρέ, σε παρακαλώ, βοήθησέ με, το μωρό μου είναι μόλις ενός χρόνου και εγώ είμαι ξανά έγκυος και δεν θέλω να έχω δυο παιδιά, τόσο κοντά το ένα στο άλλο. Και τι θέλεις να κάνω; Ρώτησε ο γιατρός. Να μου αφαιρέσης το παιδί αυτό, απάντησε η γυναίκα. Ο γιατρός, αφού σκέφθηκε σοβαρά για λίγο, είπε: Νομίζω πως υπάρχει μια καλύτερη λύσι για το πρόβλημά σου. Αφού δεν θέλεις να έχης δυο παιδιά τόσο κοντά το ένα στο άλλο, η καλύτερη λύσι είνε να σκοτώσωμε το μωρό που έχεις στην αγκαλιά σου, παρά εκείνο που έχεις στην κοιλιά σου. Αυτό είναι ευκολώτερο—αφού έτσι κι αλλιώς θα σκοτώσωμε το ένα από τα δύο—κι αποφεύγεται και ο κίνδυνος για τη δική σου ζωή. Καθώς η γυναίκα τον άκουγε σοκαρισμένη, ο γιατρός έβγαλε ένα μαχαίρι και είπε στη μητέρα να ξαπλώση το παιδί κάτω και να γυρίση το κεφαλάκι του από την άλλη μεριά. Η γυναίκα κόντεψε να λιποθυμήση από την τρομάρα της και πετάχθηκε από το κάθισμα αρπάζοντας γερά το παιδί της και φωνάζοντας: Δολοφόνε! Ο γιατρός τότε της εξήγησε ήρεμα, ότι η πρότασή του να σκοτώσουν το ήδη γεννημένο παιδί της δεν ήταν χειρότερη από τη δική της να σκοτώσουν το αγέννητο. Το ένα δεν θα ήταν λιγώτερο έγκλημα από το άλλο. Η μόνη διαφορά ήταν η ηλικία του θύματος.
Εύγε στον ευφυέστατο και ευσυνείδητο ιατρό. Και αλλοίμονο σ’ όσους παρουσιάζουν το έγκλημα των εκτρώσεων ως αθώα πράξι. Και τρισαλλοίμονο σ’ αυτούς που ψήφισαν και σ’ αυτούς που διατηρούν το νόμο υπέρ των εκτρώσεων, και σε αυτούς που τους ψηφίζουν, όταν γίνονται εκλογές.
================
Τι λαός είμαστε; Πώς δικαιολογούνται οι εξάρσεις μας και μαζί οι χαμέρπειές μας; Πώς ενωμένοι κάνουμε θαύματα και διηρημένοι αλληλοφαγωνόμαστε; Τελικά, είμαστε ένας λαός μεγάλων αντιθέσεων που μας οδηγούν από το μεγαλείο στην ευτέλεια. Και αυτό από των αρχαίων χρόνων μέχρι σήμερα. Δεν αντέχουμε εύκολα τους άξιους, δεν αναγνωρίζουμε όσο ζουν τους χαρισματικούς, δεν παραδεχόμαστε την υστέρησή μας. Αντί να παραδειγματιζόμαστε από τους καλύτερούς μας, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να τους κατεβάσουμε στο επίπεδό μας
Ακριβως ! η μονη διαφορα στα δυο εγκληματα ,η ηλικια του θυματος !
Στα Νοσοκομεια,μπορει σε ενα θαλαμο να γινονται απεγνωσμενες προσπαθειες για να σωθει ενα εμβρυο που κινδυνευει και στο διπλανο θαλαμο,χωρις ενδοιασμους να κομματιαζεται ενα αλλο,απολυτα υγιες, και να πετιεται στα σκουπιδια ! Συχνα με τον ιδιο γιατρο και τις ιδιες νοσοκομες...
