Ιστορίες απο το Γεροντικό του Αγίου Όρους

[toula]

Eυχαριστούμε πολύ Αγγελική για τις ωραίες ιστορίες που μας παραθέτεις ! Ωφελούμαστε πολύ!!!

[angieholi]

Eυχαριστούμε πολύ Αγγελική για τις ωραίες ιστορίες που μας παραθέτεις ! Ωφελούμαστε πολύ!!!

Ευχαριστώ πολύ κ. Τούλα!
Όλες οι ιστορίες είναι από το πολύ όμορφο βιβλίο, που έχει τίτλο:
"Γεροντικό Αγίου Όρους - Αγιορείτου Μοναχού Ανδρέου-Χαραλάμπους Θεοφιλόπουλου"

[angieholi]

Ο Χατζηγιώργης στην Κερασιά (Α΄ μέρος)

Πριν από 100 και πλέον χρόνια, στο Κελλί "Άγιος Δημήτριος" στην Κερασιά έζησε ασκητικά ένας ονομαστός, για την αρετή του, Γέροντας με το όνομα "Χατζηγιώργης", του οποίου το κατα κόσμον όνομα ήταν Γαβριήλ.

Ο "Χατζηγιώργης" από νέος, αρχάριος ακόμη Γαβριήλ, έδειξε σημεία πως θα γίνονταν μέγας στην αρετή, διότι να τι έγινε όταν κάποτε, ο Γέροντάς του Παπα-Νεόφυτος, τον χειμώνα με μεγάλη κακοκαιρία γύριζε από ταξίδι κι ανέβαινε από την Αγιάννα στην Κερασιά, για να πάει στα Καυσοκαλύβια όπου τότε μένανε.

Πριν να φτάσει στο ζυγό που είναι ο σταυρός, ο Γέροντας του Χατζηγιώργη, από τα πολλά χιόνια, κουράστηκε κι απόκαμε, δεν μπορούσε να προχωρήσει ούτε βήμα ποδός.

Ο δόκιμος Γαβριήλ-Χατζηγιώργης, στην Καλύβα του "Αγίου Γεωργίου" στα Καυσοκαλύβια, έκανε την κατά μόνας προσευχή του, τον λεγόμενον "Κανόνα" και κατά την Παράδοσι, όταν ο Γέροντας βρίσκεται σε ταξίδι, όλοι οι υποτακτικοί του, προσεύχονται και γι'αυτόν.

Πάνω λοιπόν στη προσευχή του αυτή, άκουσε τη φωνή του Γέροντά του να του λέγει:
"-Καλογέρια μου σώστε με πεθαίνω".
Το χιόνι έξω είχε περάσει το μέτρο σε ύψος. Ο δόκιμος Γαβριήλ έτρεξε αμέσως στον παραδερφό του και του είπε για τη φωνή που άκουσε. Αυτός δε, τον μάλωσε λέγοντάς του:
" -Πήγαινε πλανεμένε να κάνεις τον Κανόνα σου, που άκουσες τη φωνή του Γέροντα!"

Ο Γαβριήλ έκανε υπακοή στον μεγαλύτερό του και γύρισε στο δωμάτιό του να συνεχίσει την προσευχή του, αλλά η φωνή του Γέροντά του ακούστηκε πάλι εντονώτερα τώρα και κάπως επιτακτικά να λέγει:
"-Παιδιά μου βρίσκομαι κοντά στο Σταυρό που είναι στο ζυγό πριν από την Κερασιά και κινδυνεύω, βοηθήστε με".

Τότε και πάλι πήγε ο Γαβριήλ, στο μεγαλύτερό του παραδερφό και του είπε, πως και πάλι άκουσε το Γέροντα να του λέγει που βρίσκεται και πως κινδυνεύει. Ο παραδερφός του και πάλι επέπληξε τον Γαβριήλ και του είπε:
"-Μα επιτέλους είσαι τόσο πλανεμένος, είναι δυνατόν να ακουστεί η φωνή του Γέροντα από τόσο μακρυά;" Τότε ο Γαβριήλ εξαναγκάστηκε να ειπεί στον παραδερφό του:
"-Πάτερ μου, κάμε το σταυρό σου, δώσε προσοχή και θα ακούσεις και συ τη φωνή."

Πράγματι, όταν έδωκε βάσι και πίστι στα λόγια του αρχάριου Γαβριήλ, άκουσε κι αυτός τη φωνή του Γέροντά τους, που ζητούσε βοήθεια. Αμέσως κατασκεύασαν πλεκτά πέδιλα από κλαδιά, είδους κύκλα, για να μην βουλιάζουν στο χιόνι, που είχε περάσει στο ύψος το ένα μέτρο. Αναχώρησαν, πέρασαν στην Κερασιά, πήραν κι από κει ανθρώπους και κατευθύνθηκαν στο μέρος που τους προσδιώριζε η φωνή του Γέροντά τους, και απεγνωσμένα τους καλούσε να τον βοηθήσουν.

Όταν φτάσανε στο Σταυρό μετά από την Κερασιά, εκεί που αρχίζει να κατηφορίζει για τη Σκήτη της Αγίας Άννης, λίγο μετά το Σταυρό, βρήκαν τον Γέροντά τους πεσμένο στο χιόνι, να είναι λιπόθυμος, από την πολλή κούρασι, που προσπαθούσε να βγεί στον ανήφορο μέσα στο χιόνι.

Όλοι μαζί τον παρέλαβαν, τον μετέφεραν στην Κερασιά, όπου του παρεσχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και έτσι με την προσευχή του Γαβριήλ, που ήταν ακόμη αρχάριος, σώθηκε ο Γέροντας του Παπα-Νεόφυτος από βέβαιο θάνατο.

[angieholi]

Ο Χατζηγιώργης στην Κερασιά (Β΄ μέρος)

Ο Γαβριήλ, έγινε Μοναχός στην Καλύβα του "Αγίου Γεωργίου" στα Καυσοκαλύβια, όχι των Ιωασαφαίων, αλλά σ'άλλη Καλύβα, που είναι ψηλότερα στα δεξιά όπως ανεβαίνουμε από τη θάλασσα. Εκεί πήρε το όνομα Γεώργιος, κι όταν μετά από χρόνια πήγε στα Ιεροσόλυμα κι έγινε προσκυνητής των Αγίων Τόπων, πήρε και το όνομα Χατζής-Γεώργιος κι έτσι έγινε "Χατζηγιώργης".

Ο Γέροντας του Χατζηγιώργη Παπα-Νεόφυτος, άφησε τον Χατζηγιώργη διάδοχό του στην Καλύβα αυτή, διότι αυτός έφυγε κι εγκαταστάθηκε στις Καρυές στο Σιμωνοπετρίτικο Κελλί "Άγιος Νικόλαος".

Ο Χατζηγιώργης έμεινε κι αυτός μερικά χρόνια σ'αυτή την Καλύβα, αλλ'επειδή μαζεύτηκε πολλή συνοδεία κοντά, για τη φήμη της αρετής του, και δεν τους χωρούσε η Καλύβα, έφυγε με τη συνοδεία του κι αγόρασε από τη Λαύρα το Κελλί "Άγιος Δημήτριος" και "Άγιος Μηνάς" στην Κερασιά.

Στο Κελλί αυτό, μαζεύτηκαν περισσότεροι από 20 μοναχοί. Έτσι στο μικρό αυτό χώρο του Κελλιού αυτού, με στενότητα και πολλές στερήσεις ζούσαν με αυταπάρνησι και τυφλή υπακοή, για την αγάπη του Κυρίου, οι μοναχοί αυτοί. Λάδι ή αρτυμένη τροφή δεν τρώγανε ούτε το Πάσχα. Μερικές ξεροελιές τρώγανε κι αυτές μόνο σε Δεσποτικές, Θεομητορικές ή εορταζομένου Αγίου μνήμη, που η Εκκλησία ώριζε κατάλυσι. Το Πάσχα για το έθιμο βάφανε πατάτες κόκκινες, αντί για αυγά.

Όταν κανείς από τους αδερφούς κρυολογούσε ή παρουσίαζε ο,τιδήποτε ανωμαλία στην υγεία του, τον βάνανε στο φούρνο, που ήταν ζεστός, μετά από το ψήσιμο του ψωμιού και γίνονταν καλά. Αν κανείς από την αδερφότητα παρουσίαζε βαρειάς μορφής ασθένεια, τον τοποθετούσανε στην Εκκλησία, μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, του Αγίου Δημητρίου ή του Αγίου Μηνά νηστικό. Όλη η αδερφότητα έκανε γι΄αυτόν προσευχή και αγρυπνία, και σε 24 ώρες ή θα γινόταν καλά ο ασθενής και θα σηκωνόταν μόνος του, ή θα του έπαιρνε την ψυχή ο Κύριος στα ουράνια Αυτού σκηνώματα και θα τον σηκώναν τέσσεροι...

Όλοι οι αδερφοί είχαν τέλεια πίστι και αφοσίωσι στο Γέροντα, στην Πρόνοια του Θεού και την πρεσβεία της Κυρίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.

Κάποτε λένε, πως μεταξύ της συνοδείας, βρέθηκε ένας αδερφός αδύνατος στο λογισμό και επειδή δεν υπέφερε την παντελή στέρησι του ελαιόλαδου, πήγαινε κρυφά στην Εκκλησία και με μια καλαμιά ρουφούσε το λάδι από τα κανδήλια και έτσι τα καντήλια σβήνανε πριν της ώρας τους.

Και επειδή ο καντηλανάφτης πήγαινε κάθε λίγο στο Γέροντα και ζητούσε λάδι για τα καντήλια, ο Χατζηγιώργης, ρώτησε πως τόσο σύντομα σώνεται το λάδι από τα καντήλια; Και γιατί αυτά τις περισσότερες φορές τα βρίσκω σβηστά, τι συμβαίνει; Ο καντηλανάφτης είπε: "Ίσως Γέροντα να το πίνουν τα ποντίκια". Αυτό έδωσε αφορμή να παρακολουθήσει ο Γέροντας και να πιάσει το δράστη, τον οποίον και αυστηρά τιμώρησε. Ο δράστης φαίνεται είχε και συνενόχους, γιατί όταν έγινε γνωστό πως τιμωρήθηκε ο τάδε αδερφός, τότε όλοι οι άλλοι έκαμαν γραπτή αναφορά στο Γέροντα "Χατζηγιώργη" για να επιτρέψει τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα να βάζουν στο φαγητό λάδι.

Μεταξύ της αδερφότητας γεννήθηκε το θέμα, ποιός θα υπογράψει την αναφορά. Επειδή υπήρχε φόβος, για κείνον που θα υπέγραφε, να αποβληθεί και να διωχθεί ακόμη από την αδερφότητα.

Τότε, ένας από τους Μοναχούς του Χατζηγιώργη, που ήταν πρώτα γραμματέας του ηγεμόνα της Ουγγροβλαχίας Κούζα, σοφίστηκε κι έφτιαξε την αναφορά σε σχήμα κύκλου, την οποία υπέγραψαν όλοι γύρω-γύρω κι έτσι δεν υπήρχε πρώτος ούτε τελευταίος.

Ο Χατζηγιώργης, όταν πήρε στα χέρια του την αναφορά αυτή, για πολλή ώρα την περιεργάστηκε και επειδή δεν βρήκε άκρη ποιόν να τιμωρήσει, εξαναγκάστηκε να υποχωρήσει και καθιέρωσε του λοιπού καθε Σαββατο - Κύριακο να χρησιμοποιούν λίγο λάδι στο φαγητό και τίποτε άλλο πέραν αυτού.