stempil έγραψε:Καλησπέρα.
1. Επιστρέφω μετά από αρκετό καιρό ελπίζοντας να μου απαντήσει κάποιος σε μια ερώτηση.
2. Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι αν κανείς από εσάς, όχι άκουσε ή διάβασε, αλλά αν είδε να γίνεται κάποιο θαύμα στον ίδιο.
3. Δεν νιώθω ιδιαίτερα καλά με αυτή μου την ερώτηση, γιατί μαρτυρά την ολιγοπιστία μου.
4. Η ζωή που κάνω σίγουρα είναι αμαρτωλή, αλλά κάνω ότι μπορώ να διορθωθώ.
5. Γιατί 2,5 χρόνια δεν εισακούγομαι?
Με συγχωρεις, που τα βαζω ετσι καπως σχολαστικα, 1,2,3 κλπ, αλλα για να βαλω σε μια ταξη την σκεψη μου.
Ηδη, ομως οπως βλεπεις, εχω κανει πριν ακομα απαντησω, και εγω το πρωτο λαθος.
Παω να σου απαντησω με βαση την σκεψη μου.. Ενω θα επρεπε να ειχα βαλει πρωτα την καρδια.
Ας ειναι. Παμε να τα συνδυασουμε, δηλαδη νου και καρδια, μηπως και βγει νοημα.
1. Επιστρέφω μετά από αρκετό καιρό ελπίζοντας να μου απαντήσει κάποιος σε μια ερώτηση.
Ακομα και εαν σου απαντουσαμε ολες τις αποριες σου, αυτο δεν θα ηταν παρα μια απλη παρακληση, μια μικρη παρηγορια,
στον νου σου, που θα αναπαυοταν ισως ορθολογιστικα, με την πληρωση των αποριων του, και ετερον ουδεν.
Ομως εσυ, δεν θες να απαντηθουν οι αποριες σου, αλλα να παψεις να υποφερεις. Θελεις την ιαση. Και εχεις δικιο να την θελεις.
2. Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι αν κανείς από εσάς, όχι άκουσε ή διάβασε, αλλά αν είδε να γίνεται κάποιο θαύμα στον ίδιο.
Το οτι υπαρχουμε, ειναι ηδη το ανειπωτο θαυμα. Το οτι συνεχιζουμε να υπαρχουμε με οτι ειμαστε, το ιδιο μεγαλο.
Απο εκει και περα, το εσχατο θαυμα ειναι να μετανοησει αληθινα ο ανθρωπος, και να δει καθαρα την υπαρξη του,
και τα θαυματα που επιτελουνται γυρω του, καποια στιγμη θα τον αγγιξουν, και θα τον αφορουν προσωπικα.
Εσυ κρουε, ζητα, επεμενε, και ο Χριστος ξερει πως και ποτε, θα σε Οικονομησει. Δεν σε αγνοει, σε περιμενει. Κατι θελει απο εσενα.
3. Δεν νιώθω ιδιαίτερα καλά με αυτή μου την ερώτηση, γιατί μαρτυρά την ολιγοπιστία μου.
Οποιος δεν νιωθει ολιγοπιστια, και δεν ισορροπει συνεχως με τρομο, επανω στο τεντωμενο σχοινι της υπαρξεως, και της παλης με τον Θεο,
και της τραγικοτητας του κοσμου, δεν εχει πιστεψει ποτε αληθινα, αλλα ειχε μια επιφανειακη, ψευτικη, βολικη, και αδοκιμαστη πιστη.
Η Πιστη, ονομαζεται ετσι, ακριβως γιατι συνεχως και δυναμικα δοκιμαζεται, ωστε να βρεθει "πιστή".
Οχι στην βολεμενη και χαϊδεμενη μας εσωτερικοτητα, αλλα ενωπιον Θεου, δια πυρος και σιδηρου, μεσα στην ζωη.
Και τοτε, αναφαινεται και η αβυσσος που μας φτανει στο οριο του μηδενος, αλλα και η γη Χανααν εαν περασουμε τα δυσκολα.
Καθε προσωπικη πορεια, ειναι μια Εξοδος, απο την ανυδρη ερημο, στην γη της χαρας και της κοινωνιας με τον Θεο.
Και καθενας καλειται προσωπικα, να παλεψει με τον εαυτο του, τους δαιμονες του, νοητους και υποστατικους, και την ολιγοπιστια του.
Εδω παιζονται ολα, στο μαρμαρενιο αλωνι της υπαρξεως μας. Ολα χαριζονται και ολα χανονται, και στο ανεπιγνωστο φοντο της σιωπης,
ο Θεος παντα διπλα, παντα Εδω, μας αναμενει, μας στερεωνει, μας δινει καιρο μετανοιας, και λαδι στο καντηλι μας.
4. Η ζωή που κάνω σίγουρα είναι αμαρτωλή, αλλά κάνω ότι μπορώ να διορθωθώ.
Αυτο κανουμε ολοι, οποτε συνεχισε το μεχρι εσχατου αναπνοης. Ο Θεος δεν μας ελεει γιατι ειμαστε αγιοι, (αλοιμονο), αλλα ακριβως γιατι ως αμαρτωλοι και αστοχουντες, ως ρημαδια υπαρξιακα, εχουμε συνεχως αναγκη το Ελεος Του, για να σταθουμε απλως και μονο και να υπαρξουμε, και μετα ολα τα αλλα επονται, κατα την Πανσοφια και την Μακροθυμια Του.
5. Γιατί 2,5 χρόνια δεν εισακούγομαι?
Μην μετρας τα χρονια, αλλα μετρα την αποσταση σου, απο τον Θεο.
Απεχουμε τροπικα, κατα τον τροπο υπαρξεως μας, απο τον Θεο, οχι χρονικα.
Εδω ειναι, διπλα, καθε ωρα και στιγμη, αλλα κρινει με διαφορετικα κριτηρια.
Εχει ως ρολοϊ την αιωνιοτητα, οχι την προσκαιρη αυτη ζωη μας.
Θα πεις.. Παρηγορια στον αρρωστο, εγω ποναω, και εσυ μιλας για αιωνιοτητα. Δεν μας παρατας..
Δες τον Παυλο. Αυτον τον ανθρωπο, που τα ειδε ολα στην ζωη του, απο την μια ακρη, ως την αλλη.
Μια και Δυο, και "Τρις" παρακαλεσε, να του αφαιρεθει μια σοβαρη ενοχλητικη ασθενεια, καθως διακονουσε περιτρεχοντας,
ολη την τοτε γνωστη Οικουμενη, υπομενοντας φυλακισεις, μαστιγωσεις, ναυαγια, ληστειες, ξυλοδαρμους, ταπεινωσεις, ειρωνιες, και τοσα ακομα.
Και τι απαντηση πηρε απο τον Χριστο;
"..ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου, ἡ γὰρ δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ τελεῖται.."
Ποιος αυτος που ευαγγελισε τα Εθνη και την Οικουμενη.
Και ποιοι ειμαστε εμεις; Ποια ειναι η υποσταση μας;
Ερμαια των καιρων, και των επιλογων μας.
Οποτε μεινε, επεμεινε, κανε Μονη την ασθενεια και μονασε,
φορωντας το Σχημα της υπομονης, της αφιερωσης του πονου,
στον Χριστο. Δωσε τα "αχρηστα" δωρα των πονων, για να παρεις το Αντιδωρο,
που ειναι ο Χριστος, ο Οποιος σε εχει ηδη επισκεφθει, μυστικα και αθορυβα.
Εμεις ειμαστε πολυ ανοητοι και μικροι για να σου απαντησουμε.
Ψελλιζουμε απλως, σκορπιες σκεψεις, και κρυφες ενοχες, ανακατεμενες με μια νερωμενη πιστη,
καθως παραπαταμε ο καθενας μεσα στην συγχυση που ολοενα επιτεινεται.
Δεν υπαρχουνε ετοιμες-στατικες απαντησεις, ακριβως γιατι ο ανθρωπος, ειναι ενα δυναμικο και ερχομενο ον,
που θα φανει τι πραγματικα ειναι στην καινη κτιση, εν Χριστω. (Μαξιμος Ομολογητης)
Δεν ειμαστε ακριβως αυτο που φαινομαστε, και σερνομαστε και υποφερουμε, αλλα αυτο που θελει ο Θεος να γινουμε.
Οποτε ας γινουμε αυτο, και ολα τα αλλα, ας ειναι του Θεου.
Σου ευχομαι το καλυτερο, τοσο για το σωμα, οσο και για την ψυχη σου.
Συγχωρα με, εαν καπου αστοχησα υπερβολικα,
αλλωστε ολοι, στο ιδιο καζανι βραζουμε λιγο πολυ, τυφλος τυφλον οδηγει..