"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι το εξής:
Αφού συμμετείχε σε διαλογο με τους Παπικούς ο Άγιος, και μάλιστα με σκοπό την Ένωση των Εκκλησιών, πως και δεν έγινε πρωτοσέλιδο στις φυλλάδες ανυποχώρητων ''ορθοτομούντων΄΄,ως προδότης, με κατηγορίες ότι ''τα πήρε'' κ.λ.π;
Η μήπως έγινε και αυτό ( 'ολα να τα περιμένεις) και δεν το πήρα εγώ χαμπάρι;

Υπάρχουν δυο τρόποι για να διαβάζει κάποιος τις δημοσιεύσεις των άλλων. Ο ένας είναι να τις διαβάζει με προσοχή με σκοπό να καταλάβει τι σκέφτεται ο συνομιλητής του, για να κάνει διάλογο (όπως ο Διονύσης) και ο άλλος είναι να τις διαβάζει επιφανειακά με σκοπό να βρει αφορμές για αντεπίθεση (όπως ο Φώτιος).

Με τον Διονύση μπορώ να κάνω διάλογο ακόμη κι αν διαφωνούμε, με το Φώτιο όχι επειδή δεν διαβάζει αυτά που γράφω (που είδε τη σύγκριση δεν κατάλαβα), διαστρεβλώνει επιλεκτικά της απόψεις μου και στη συνέχεια τρέπεται στην προσφιλή τακτική των φανατικών, την προσωπική επίθεση με ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς.

Ήδη όπως καταλάβατε, ότι είχα να πω επί του θέματος το είπα. Ότι δηλαδή οι φανατικοί χρησιμοποιούν το όνομα του Άγιου Μάρκου του Ευγενικού, για να καλύψουν τις δικές τους εντελώς ανορθόδοξες απόψεις. Η ουσία ήταν, ότι ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός έκανε διάλογο με τους παπικούς, διαφώνησε όπως όφειλε σαν φωτισμένος Ιεράρχης και συνέβαλε έτσι στη διατήρηση της Ορθοδοξίας στην Ανατολική Εκκλησία. Η συμβολή του είναι τεράστια και αξιομνημόνευτη. Όμως οι συζητούντες περί αυτόν ξεχνούν, όπως επισημαίνει και ο Σπάρτακος, ότι συμμετείχε στο διάλογο πριν διαφωνήσει, δεν τον απέρριψε επί της αρχής ως τρόπο προσέγγισης των αιρετικών. Βεβαίως, όταν δεν υπάρχει δυνατότητα προσέγγισης, παύει και ο διάλογος.

Επίσης πρέπει να επισημάνουμε ότι ο διάλογος στη σύνοδο της Φερράρας έγινε επί της ουσίας, για δογματικά θέματα, ενώ ο "διάλογος", που γίνεται σήμερα, δεν είναι παρά παράλληλοι μονόλογοι για θέματα ήσσονος σημασίας (μου θυμίζει το "διάλογο" μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας). Μιλάμε για μια παρωδία διαλόγου, που και ουσιαστικό περιεχόμενο δεν έχει και πουθενά δεν καταλήγει. Αν συνεχίσει έτσι ο "διάλογος", δεν πρόκειται να γίνει ποτέ "ένωση", επειδή κάνεις δεν έχει τη διάθεση να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο κι επειδή ο καθένας βλέπει την "ένωση" με το δικό του τρόπο.

Έχω επανειλημμένα εκφράσει τη διαφωνία μου γι αυτές τις φιέστες "διαλόγου", επειδή και σκανδαλίζουν και αποπροσανατολίζουν και ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν παράγουν. Απλά το ξαναλέω, επειδή τις προηγούμενες φορές φαίνεται ότι δεν το προσέξατε (ειδικά εσύ Διονύση).

petross έγραψε:Πολύ λογικό είναι σ' έναν διάλογο να υπάρξει και άσκηση κριτικής προς το άλλο πρόσωπο. Άνθρωποι είμαστε και όχι Άγγελοι.

Λογικό, αρκεί να μην φτάνει στα όρια κατάκρισης προσώπου. Είμαστε πολύ αμαρτωλοί για κατακρίνουμε κάποιον άλλον εκτός του εαυτού μας.

Ειπαμε να κανουμε ενα αφιερωμα στην ιερη μνημη του Αγιου μας πατρος Μαρκου Ευγενικου Επισκοπου Εφεσσου, και να κλεισουμε ετσι, αλλα επειδη δεν με αφηνετε να.. αγιασω, και με σκανδαλιζετε, θα πω τα εξης.

Καταρχην συγκρινετε ανομοια πραγματα, και εποχες. Και προσωπα ακομα.

1. Οταν εγινε η επικαταρατη αυτη συνοδος φερραρας-φλωρεντιας, οι Ορθοδοξια, δεν ειχε σαφη γνωση του μεγεθους της πλανης και της διαστροφης της Πιστεως, στο οποιο ειχαν φτασει οι παπικοι.

Υπηρχαν φημες, επιστολες, ακουσματα, λιγοι μαρτυρες, και δεν υπηρχε σαφης πληροφορηση, λογω της εποχης και των μεσων, οπως ειναι αυτονοητο. Μιλαμε για τον 15ο αιωνα.

Δεν υπηρχαν σχεδον 10 αιωνες σχισματος πισω μας, οπως τωρα που ξερει η καθε πλευρα ακριβως τι πρεσβευει η αλλη, και ερχονται στους υποτιθεμενους διαλογους, οι παπικοι και πουλανε τρελλα, για να γινουμε ολοι ενα, υπο τον.. παπα.

Το ξερετε οτι ο Βενεδικτος, ειναι διδακτορας εαν δεν κανω λαθος για τον τιτλο, παντως ειναι βαθυς γνωστης της Ορθοδοξου θεολογιας οσο λιγοι δικοι μας, και της Πατρολογιας; Αλλα αυτο που εχουν ως δογμα στον βατικανο εδω και αιωνες, ειναι οτι η αληθεια και η πραξη και το συμφερον ειναι διαφορετικα πραγματα.

πανω απο ολα ο σκοπος μας.. αυτο πρεσβευουν. Ποια αληθεια τωρα;

Ετσι λοιπον, οταν πηγαν οι δικοι μας στην φερραρα, να μιλησουν, και ειδαν σε τι καταντια ειχαν περιελθει οι λατινοι, εφριξαν, και δεν ηξεραν κυριολεκτικα πως να τους συνεφερουν, εαν βεβαια μπορουσε να γινει κατι τετοιο.

Δικαιολογημενα πηγε ο Αγιος Μαρκος, και οι λοιποι, καθως περιμεναν να υπαρχουν καποιες, μετριου μεγεθους αποκλισεις, και διαφορες τυπικου, κλπ, και οχι αυτο το εντελως νεο δογμα το οποιο υιοθετουσαν οι λατινοι, με βλασφημια μαλιστα του Αγιου Πνευματος, πληρως υιοθετημενη, και οχι σαν φημη.

2. Η πολιτικη εξουσια, ητοι ο Αυτοκρατορας, και ξερετε ολοι τι σημαινει Αυτοκρατορας, διεταξε την Εκκλησια να παει να κανει διαλογο, με το ζορι, και δεν πηγε απο μονη της η Εκκλησια να μιλησει με τους αιρετικους, και να αρχισει τις παραχωρησεις, χωρις μαλιστα να βλεπει καμμια διαθεση, απο την αλλη πλευρα για υποχωρηση, οπως γινεται με δαυτους, εκει στο βατικανο.

Ολα δικα μας, και τα δικα σας, παλι δικα μας, και ευχαριστημενοι να ειστε που σας λεμε και Εκκλησια..

Ω! του θρασσους και της αναιδειας! Οι πλανεμενοι, και οι στερημενοι της Χαριτος, να λενε την Αγια Ορθοδοξια, θου κυριε, "ελλλειματικη Εκκλησια".

3. Ο Αγιος Μαρκος ηδη πριν παει στην ιταλια, δεν ειχε να αποδειξει σε κανεναν και τιποτα, καθως ηταν απο καιρο πασιγνωστος, στο Χριστεπωνυμο πληρωμα, για την οσιοτητα του, την αρετη του, την ασκητικη του βιοτη, και την θεολογικη του καταρτιση, και δεν ειναι τυχαιο οτι εκπροσωπησε παρακαλω δυο Πατριαρχεια, ως αντιπροσωπος στην ψευδοσυνοδο.

Δεν ηταν νεοκοπος, ανευ ποιμνιου, και "δημιουργικος θεολογος", να πεταει στο μιξερ της διανοιας του, την Ορθοδοξη θεολογια και να την κανει λιγοτερο αιχμηρη και περισσοτερο συμβατη με τις παπικες πλανες, οπως κανουν πολλοι στις χαλεπες ημερες μας.

4. Ειναι ιεροσυλια και μονο να συγκρινουμε τετοια μεγεθη θαυματουργα, με την σημερινη μετριοτητα. Και αυτο αφορα ολους μας, κληρο και λαο.

5. Οταν γυρισαν, ο κληρος, οι μοναχοι και ο λαος συσσωμοι, τους πηραν με τις πετρες, και ακυρωθηκαν ολα στην πραξη, και βεβαια ξεχωρισε ο Αγιος Μαρκος, και καποιοι αλλοι Οσιοι ανδρες, που αντισταθηκαν στο θεατρακι και δεν παρεδωσαν γη και υδωρ στον δυτικο μαμμωνα.

Εμεις τι κανουμε; Οταν και αυτους τους 15.500 Αρχιερεις, Ηγουμενους, Μοναχους, Kαθηγητες, Λαϊκους, που υπεγραψαν την Ομολογια Πιστεως κατα του Οικουμενισμου, της αιρεσεως των αιρεσεων, κατα τον Οσιοτατο μεγαλο πατερα και θεολογο Σερβο Ιουστινο Ποποβιτς, τους ονομαζουν πολλοι ξεπουλημενοι, ως ταχα μου, φανατικους και ζηλωτες και.. υπερορθοδοξους;

Λοιπον, ας μην συγκρινουμε, προσωπα και καταστασεις, γιατι θα μας πιασει καταθλιψη.

Αφηστε το καλυτερα. Και μη παρακατω, να ευχομαστε να παμε, γιατι πατο φαινεται δεν εχουμε πιασει ακομα..

Να μας φυλαξει ο Θεος.

Όντως Διονύση, άλλωστε δεν είναι δική μας δουλειά να κάνουμε συγκρίσεις, το μέγεθος της Αγιότητας του κάθε ανθρώπου κληρικού ή λαϊκού το γνωρίζει μόνο ο Θεός. Εμείς κρίνουμε μόνο επιφανειακά και υποκειμενικά.

(Επαναλαμβάνω, δεν έκανα καμιά σύγκριση του Αγίου με κανέναν άλλο, μόνο καταστάσεις συγκρίνω).

Αγαπητέ Διονύση ενώ υπάρχει συμφωνία στα βασικά - δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε- επειδή δεν κατανοούμε νομίζω επαρκώς τους άλλους.

dionysisgr έγραψε:Εμεις τι κανουμε; Οταν και αυτους τους 15.500 Αρχιερεις, Ηγουμενους, Μοναχους, Kαθηγητες, Λαϊκους, που υπεγραψαν την Ομολογια Πιστεως κατα του Οικουμενισμου, της αιρεσεως των αιρεσεων, κατα τον Οσιοτατο μεγαλο πατερα και θεολογο Σερβο Ιουστινο Ποποβιτς

Καμία αντίρρηση.

dionysisgr έγραψε:τους ονομαζουν πολλοι ξεπουλημενοι, ως ταχα μου, φανατικους και ζηλωτες και.. υπερορθοδοξους;

Κατ' αρχάς ποιούς εννοούμε ξεπουλημένους; Και αν χαρακτηρίζουμε έτσι κάποιους, άραγε είναι αυτοί τα ίδια πρόσωπα και καταστάσεις, που όλοι εμείς θεωρούμε έτσι; ( Και αν το κάνουμε αυτό ανοιχτά είμαστε σωστοί - όσον αφορά τα πρόσωπα- Νομίζω έχεις παρακολουθήσει σε άλλα θέματα και ποστ, ποιούς ορισμένοι θεωρούν ως τέτοιους .)
Θα έλεγα όχι βέβαια.

filotas έγραψε:Επαναλαμβάνω, δεν έκανα καμιά σύγκριση του Αγίου με κανέναν άλλο, μόνο καταστάσεις συγκρίνω).

Υπάρχει σαφέστερη τοποθέτηση;
Δεν είναι καλύτερα να συζητούμε περί καταστάσεων και όχι περί προσώπων, που δέχονται μάλιστα αφόρητες πιέσεις, χωρίς να έχουν την ανάλογη στήριξη, αλλά αντίθετα να πολεμούνται και υπονομεύονται εκ των έσω;
Αυτό λέμε και τίποτα περισσότερο, κανείς μας δεν είναι υπέρ του Οικουμενισμού, αλλά ούτε θα ταυτιστούμε με άλλες γνωστές και μη εξαιρεταίες καταστάσεις. Νομίζω καταλαβαίνεις πολύ καλά ποιές μπορεί να είναι αυτές.

Όσον αφορά περί αναλογιών στις τότε πιέσεις και τις τώρα, και συγκρίσεων, το θέμα δεν έχει τέλος, η κρίση μας σε αυτά είναι υποκειμενική, και έχει πολλές παραμέτρους.( Δεν αναφέρομαι στο πρόσωπο του Αγίου).

Aι Οικουμενικαί Σύνοδοι εν τη Δύση από πολλού είχον μεταβληθή εις συμβουλευτικά σωματεία του πάπα. Τον όρον υπέγραψεν ( της Συνόδου Φλωρεντίας) ο πάπας Ευγένιος ο ΄Δ και εβδομήκοντα δυτικοί επίσκοποι, εκ των ανατολικών οι περισσότεροι ( 16 επίσκοποι).
Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωσήφ ένα περίπου μήνα προ της υπογραφής του όρου είχεν αποθάνη, ταφείς εκεί εν τω παρεκκλησίω Ρουτσελλάϊ του ναού της Αγίας Μαρίας της νέας, όπου μέχρις σήμερον σώζεται ο τάφος αυτού. Αντ΄αυτού υπ΄ργραψε τον όρον ο μέγας πρωτοσύγκελλος Γρηγόριος Μάμας. Υπέγραψαν προς τούτοις οι αντιπρόσωποι των άλλων πατριαρχείων, της Εκκλησίας της Ρωσίας, Της Μολδαβίας και της Τραπεζούντος. Οι της Ιβηρίας είχον δραπετεύση. Εκ των μη υπογραψάντων ήτο ο Εφέσου Μάρκος ο Ευγενικός. Ούτος ήτο και αντιπρόσωπος του πατριαρχείου Αντιοχείας, δια τούτο υπέγραψε μόνον ο δεύτερος αντιπρόσωπος αυτού ο Ρωσίας Ισίδωρος.
Ο Ισίδωρος, ως υπογράψας την ένωσιν και εμμένων εις αυτήν, ηναγκάσθη να φύγη εκ της Ρωσίας, τα δε τρία ανατολικά πατριαρχεία ( Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων), δια συνόδου εν Ιερουσαλήμ τω 1443, απεκήρυξαν την ένωσιν.
Εις τον πατριαρχικόν θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως αναβιβάσθη ο Κυζίκου Μητροφάνης (1440), οπαδός της ενώσεως, αλλ΄αύτη αντέβαινεν εις τα θρησκευτικά αισθήματα του κλήρου και του λαού.
Ο Αυτοκράτωρ δεν ετόλμησεν να επιβάλη δια της βίας την ένωσιν, διότι ενείδεν, ότι αύτη δεν ήτο το σωτήριον πολιτικόν μέσον, το οποίον εζήτει. Ουδεμίαν βοήθειαν παρέσχεν ο Αυτοκράτωρ εις τον πατριάρχην Μητροφάνην, ο οποίος δια τούτο ευρίσκετο σχεδόν υπο παραίτησιν και μετ’ ολίγον απέθανεν (1443). Ο πατριαρχικός θρόνος έμεινε κενός δύο έτη, μετά την πάροδον των οποίων πατριάρχης έγινε ο λατινόφρων μέγας πρωτοσύγκελλος Γρήγόριος Μάμμας ( 1445), μη ευρών μεγαλυτέραν υποστήριξιν προς εφαρμογήν της ενώσεως.
Υπήρχεν άλλοτε η γνώμη ότι τω 1450 ή 1451 επι του Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του ΙΑ ( ή ΙΒ) συνήλθεν εν Κωσταντινουπόλει σύνοδος, η οποία κατεδίκασε την ένωσιν και καθήρεσε τον πατριάρχην, αλλ’ η γνώμη αύτη δεν είναι αληθής. Αληθεύει μόνον, ότι κατά το έτος τούτο οι ορθόδοξοι εξεδίωξαν τον πατριάρχην Γρηγόριον.
Ο Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος, βλέπων τας προόδους των Τούρκων, έδειξεν μεγαλύτερον του προκατόχου του ζήλον εις εφαρμογήν της ενώσεως.. Την 12 ην Δεκεμβρίου 1452 ο πρώην Ρωσίας Ισίδωρος, ως απεσταλμένος του Ρώμης Νικολάου του Ε, ετέλεσεν εν τη Αγία Σοφία, παρόντος του Αυτοκράτορος, κοινήν Ελλήνων και Λατίνων ιεροτελεστίαν, εν τη οποία ανεγνώσθη ο όρος της συνόδου και εμνημονεύθη το όνομα του πάπα. Μετά εξ περίπου μήνας η Κωνσταντινούπολις εκυριεύθη υπο των Τούρκων ( 29 Μαίου 1453).
Εκ της εκκλησιαστικής ιστορίας Αρχιμ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ, καθηγητού του Παν. Αθηνών .
………………………………………………………………………………………….
Χρήσιμα συμπεράσματα:
Ι) Η ένωσις κατ’ ουσίαν δεν επετεύχθη λόγω της σφοδρής αντιδράσεως κλήρου και λαού.
ΙΙ) Η ένωσις τυπικώς είχεν υπογαφεί, και δεν ήταν η πρώτη φορά ( ίδε σύνοδος Λυώνος 1274)
ΙΙΙ) Το κλίμα μέσα εις το οποίο είχε πραγματοποιηθεί η σύνοδος Φερράρας – Φλωρεντίας, γίνεται φανερό με την φράση «οι της Ιβηρίας είχον δραπετεύση».( Η λέξη δραπετεύση, δείχνει και την πίεση μέσα εις την οποία έγινε η όλη Σύνοδος)
ΙV) Η έκπτωσις από την ορθή πίστη δεν έρχεται μόνη, αλλά συνοδεύεται και από ηθική έκπτωση – κακία. Οι Λατίνοι με τις τελευταίες σταυροφορίες κατ΄εντολή του πάπα, και ιδίως με την απαίσχηντη τέταρτη, έδειξαν ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από συρφετός εγκληματιών, ο ελληνικός λαός δεν μπορούσε ποτέ να ξεχάσει τα εγκλήματά τους, ούτε μπορεί να τα ξεχάσει.
V) Tο ότι είναι οι Λατίνοι αυτοί που πάντα ήταν, το αποδεικνύει περίτρανα η Ουνία.
VI) Ένωση υπο αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να γίνει ποτέ και πολύ περισσότερο σήμερα.
VII) Άλλο πράγμα η Καθολική εκκλησία και άλλο πράγμα ο Οικουμενισμός, στην Οικουμενιστική κίνηση χωνεύονται και ο Βουδισμός, ο Μωαμεθανισμός, κ.λ.π. Αν προσχώρησαν ανοιχτά οι Καθολικοί στον Οικουμενισμό δεν το γνωρίζω.
VIII) Δεν κινδυνεύουμε άμεσα να ενωθούμε με τους Παπικούς, ούτε να προσκυνήσουμε τον Αντίχριστο Οικουμενισμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και τα αυτιά μας το ίδιο, διότι πολλοί είναι που ενδεχομένως εργάζονται προς την ανωτέρω κατεύθυνση. Όταν δε έλθη εκείνη η ώρα πολύ φοβάμαι ότι οι πρώτοι που θα δηλώσουν υποταγή είναι τα ανδρείκελα που επηρέασαν καταλυτικά ένα αφελή νεαρό, και που τον έβαλαν να πάει να χαστουκίσει ένα μακαριστό Χριστόδουλο επειδή λέει άνοιξε παρτίδες με τον πάπα, έξω από τον Άγιο Σπυρίδωνα Παγκρατίου.
IX) Παρατηρούμε ότι και ο καθηγητής, όπως και όλοι οι ξένοι καθηγητές μιλούν για Βυζάντιο Ελλήνων, ορισμένοι όμως – όχι όλοι - των φερομένων και ως ΄΄αντιοικουμενιστών΄΄ μιλούν και προπαγανδίζουν Ρωμιούς σχεδόν εργολαβικά – με ιστοσελίδες κ.λ.π.- συνήθως δε είναι και αριστεροκουλτουριάρικης κατευθύνσεως. Εδώ σημειώνω ότι άλλη έννοια έχει για αυτούς η λέξη Ρωμιός που περιλαμβάνει και τον μη Έλληνα χριστιανό ορθόδοξο, και άλλη για όλους εμάς που ο Ρωμιός ταυτίζεται με τον Έλληνα χριστιανό ορθόδοξο.
Ας μην πέφτουμε λοιπόν στη παγίδα του δήθεν ζήλου, μήπως κρύβει δόκανο.
Πολύ περισσότερο να μην αναγάγουμε διάφορες εφημερίδες, σε πνευματικούς πάτρωνες και οδηγούς ψυχών, διότι εκεί τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.

ΙV) Η έκπτωσις από την ορθή πίστη δεν έρχεται μόνη, αλλά συνοδεύεται και από ηθική έκπτωση – κακία. Οι Λατίνοι με τις τελευταίες σταυροφορίες κατ΄εντολή του πάπα, και ιδίως με την απαίσχηντη τέταρτη, έδειξαν ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από συρφετός εγκληματιών, ο ελληνικός λαός δεν μπορούσε ποτέ να ξεχάσει τα εγκλήματά τους, ούτε μπορεί να τα ξεχάσει.
V) Tο ότι είναι οι Λατίνοι αυτοί που πάντα ήταν, το αποδεικνύει περίτρανα η Ουνία.

Και λενε καποιοι εδω, για μενα, και για τον fotios, οτι χρησιμοποιουμε σκληρη γλωσσα και ειμαστε φανατικοι και δεν ξερω και εγω τι αλλο..

Εγω τετοια πραγματα δεν εχω εκφρασει ποτε εδω, σε κανενα θεμα σχετικα με τον παπισμο.

Παντως, εαν θελετε, ενα τελευταιο, και να το κλεισουμε εδω το παρον θεμα,

Η ενωση δεν εγινε γιατι υπηρχε ο Αγιος Μαρκος και καποιοι αλλοι Πατερες που δεν ενεδωσαν, κατα πρωτον, και δευτερον οπως σωστα αναγραφεις, και το εχω πει και εγω πρωτυτερα, επειδη τους πηραν με τις κλωτσιες ολους τους ενωτικους, ο κληρος και ο λαος της Πολης, οι λεγομενοι Ανθενωτικοι, οταν γυρισαν πισω, η πλειοψηφια δηλαδη, γιατι υπηρχε ενα σημαντικο ποσοστο κληρου και λαου, που ηταν οι ονομαζομενοι Ενωτικοι, η, λατινοφρονες, και επιθυμουσαν την ενωση, οπως να'ναι και οτι να'ναι, αρκει να σωθουν απο τον τουρκο που ειχε φτασει εξω απο την πορτα τους..

Και πανω απο ολα δεν επετρεψε ο Κυριος, γιατι υπηρχαν και παντα θα υπαρχουν Ορθοδοξοι Χριστιανοι σε ολα τα επιπεδα, που αντιστεκονται στον αρχοντα του αιωνος τουτου.

Και ενα επισης ακομα. Σημαντικο, πλην ξεχασμενο απο πολλους.

Ο Κληρος εννοειται εξ'αντικειμενου, αλλα ΚΑΙ ο Λαος του Θεου, ειχαν πολυ υψηλη θεολογικη καταρτιση, στο Βυζαντιο και τα θεολογικα και δογματικα ζητηματα ηταν κτημα της πλειοψηφιας, και μπορουσε να τοποθετηθει μεγαλο μερος του πληθυσμου, για αυτα τα τοσο καυτα θεματα ζωης και θανατου.

600 χρονια μετα, ο μεσος Ελληνας, μιλαει, για οτι αηδια και ανοησια μπορειτε να φανταστειτε, βλεπει και διαβαζει οτι του πασαρουν καποιοι επιτηδειοι, αλλα σχετικα με την Πιστη των Πατερων του, δεν εχει παρει μυρωδια, που πιστευει, Ποιον πιστευει, εαν πιστευει, και γιατι, καθως και σε τι διαφερει απο τις πλανες του κοσμου αυτου, η Ορθοδοξια..

Και εαν αυτο δεν συνιστα καταντια και παρακμη, πρωτοφανη στα χρονικα, γιαυτον τον δυσμοιρο τοπο, τοτε τι μας περιμενει φανταστειτε στο μελλον..

Οχι τον.. παπα, αλλα και τιποτα εξωγήινα μπλε και πρασινα ανθρωπακια να μας φερουν, μπορει να αρχισουν καποιοι να τα λατρευουν!

Αυτα, και βοηθεια μας.

dionysisgr έγραψε:Και πανω απο ολα δεν επετρεψε ο Κυριος, γιατι υπηρχαν και παντα θα υπαρχουν Ορθοδοξοι Χριστιανοι σε ολα τα επιπεδα, που αντιστεκονται στον αρχοντα του αιωνος τουτου.

Αυτή είναι η ουσία.

Παρακαλώ να λάβουμε υπ’ όψη μας ορισμένες τελικές διευκρινήσεις προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Οι Λατίνοι μοιάζουν πολύ με την Ιταλία, για την οποία κάποιος είπε, ότι έχει μεγάλη όρεξη αλλά όχι δόντια. Όταν είχαν όμως δόντια έπραξαν ότι μπορούσαν καλύτερο. Η καταστροφή του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως και όχι μόνο, πραγματοποιήθηκε από τους Σταυροφόρους ως γνωστόν, με απίθανους βανδαλισμούς, αρπαγές και φόνους, κ.λ.π. που δεν συγκρίνονται ή έχουν ανάλογο μόνο τους Τούρκους. Την εποχή της άλωσης όμως ήταν πλέον υποδεέστεροι του παρελθόντος τους, από πλευράς κοσμικής εξουσίας. Όμως η κακεντρέχεια που τους διακρίνει εκδηλώθηκε και αργότερα σε άλλες περιστάσεις, όπως π.χ. στα μεγάλα πρόσφατα εγκλήματα εναντίον των ορθοδόξων Σέρβων, αφού ταυτίστηκαν με τους ναζί της Κροατίας. Είναι ύπουλοι με φονικά ένστικτα, μέχρις αφάνταστου σημείου.
Γράφοντας αυτά άραγε υπονοώ ότι ο Χ καθολικός του σήμερα ή του χθες, ή ο Ψ πιστός καθολικός, ή ότι ο Ζ κληρικός των καθολικών είναι εγκληματίας, ή ακόμα και ο δείνα καθολικός επίσκοπος είναι απαραίτητα εγκληματίας, και δεν συζητάμε μαζί του; Δεν νομίζω ότι αυτό είναι το νόημα των όσων γράφουμε. Μιλάμε για το ΄΄βαθύ κράτος΄΄ της κατά τα άλλα Καθολικής εκκλησίας, και τα πεπραγμένα του έως σήμερα.
Επιπλέον εγώ προσωπικά - αλλά ούτε και κανείς άλλος, εκτός και αν δεν το παρατήρησα- ουδέποτε χαρακτήρισα αγαπητούς αδελφούς ως φανατικούς, αδιάκριτα ζηλωτές, κ.λ.π. αντίθετα όλοι προσπαθήσαμε να αποφύγουμε τις εν λόγω παγίδες.
Ο Διονύσης έχει απόλυτο δίκιο όταν ακτινογραφεί τόσο αρνητικά την κοινωνία μας, οι συζητήσεις που γίνονται εδώ στο ‘’νερόβραστο’’ αυτό χώρο δεν γίνονται ούτε στους δρόμους ούτε στα καφενεία, ούτε είναι κάτι το σύνηθες, αυτό με κάνει να εκτιμώ ακόμα περισσότερο όλους τους συνομιλητές, έστω και αν έχουν αντίθετη άποψη.