Re: Ορθόδοξη κατήχηση
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Ιαν 12, 2012 8:18 am
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΑΡΘΡΟ (θ΄ μέρος)
- Ποιά σημεῖα προετοίμασε ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, γιά νά μπορέσουν οἱ ἄνθρωποι νά γνωρίσουν τόν Σωτήρα Χριστό, ὅταν θά γεννηθεῖ σ’ αὐτούς;
Ὁ Θεός ἔδωσε στήν Παλαιά Διαθήκη πολλές προφητεῖες γιά τόν ἐρχομό καί τήν ζωή τοῦ Μεσσίου.
Γιά παράδειγμα:
- Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προφήτευσε ὅτι ὁ Σωτήρας θά γεννηθεῖ ἀπό παρθένο (Ἡσ. 7, 14).
- Ὁ προφήτης Μιχαίας προφήτευσε ὅτι ὁ Μεσσίας θά γεννηθεῖ στήν Βηθλεέμ· καί αὐτή τήν προφητεία τήν νόησαν καλά οἱ Ἰουδαῖοι, προτοῦ ἀκόμη ἀκούσουν τήν ἐκπλήρωσή της (βλ. Ματθ. 2, 4-6).
- Ὁ προφήτης Μαλαχίας, μετά τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ δευτέρου Ναοῦ στά Ἱεροσόλυμα, προφήτευσε ὅτι ὁ ἐρχομός τοῦ Σωτήρα πλησιάζει· καί Αὐτός θά ἔρθει στόν Ναό Του καί ὅτι πρίν ἀπό Αὐτόν θά ἔρθει ὁ Πρόδρομός Του σάν τόν προφήτη Ἠλία, δείχνοντας ἔτσι τόν Ἰωάννη τόν Βαπτιστή (Μαλαχ. 3, 1. 4, 5).
- Ὁ προφήτης Ζαχαρίας προφήτευσε τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Σωτήρα στά Ἱεροσόλυμα (Ζαχ. 9, 9).
- Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προφήτευσε μέ θαυμαστή σαφήνεια τά πάθη τοῦ Χριστοῦ (βλ. Ἡσ. κ. 53).
- Ὁ Δαυΐδ στόν 21 ψαλμό περιγράφει τά πάθη τοῦ Χριστοῦ στόν Σταυρό μέ τέτοια ἀκρίβεια, σάν νά ἦταν ὁ ἴδιος κάτω ἀπό τόν Σταυρό καί νά τά ἔβλεπε.
- Καί ὁ Δανιήλ, 490 χρόνια πρό Χριστοῦ, προφήτευσε τήν ἔλευσή Του, τόν θάνατό Του, τήν μετέπειτα καταστροφή τοῦ Ναοῦ καί τῆς Ἱερουσαλήμ καί τήν κατάργηση τῶν θυσιῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης (Δαν. κεφ. 9).
– Ἀναγνώρισαν οἱ ἄνθρωποι πραγματικά τόν Ἰησοῦ Χριστό σάν Σωτήρα τους, ὅταν γεννήθηκε καί ἔζησε στήν γῆ;
Πολλοί τόν ἀναγνώρισαν μέ διάφορους τρόπους.
- Οἱ σοφοί μάγοι τῆς Ἀνατολῆς τόν ἀναγνώρισαν μέ ἕνα ἀστέρι, πού ἐμφανίστηκε στήν Ἀνατολή πρίν ἀπό τήν γέννηση Του.
- Οἱ ποιμένες τῆς Βηθλεέμ τόν γνώρισαν ἀπό τούς Ἀγγέλους, πού τούς εἶπαν καθαρά ὅτι γεννήθηκε ὁ Σωτήρας στήν πόλη τοῦ Δαυΐδ.
- Ὁ Συμεών καί ἡ Ἄννα, μέ εἰδική ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τόν γνώρισαν, ὅταν τόν ἔφεραν στόν Ναό σαράντα ἡμέρες μετά τήν γέννησή Του.
- Ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, στόν Ἰορδάνη ποταμό, κατά τήν βάπτισή Του, τόν γνώρισε κατά ἀποκάλυψη, μέ τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πάνω Του σέ μορφή περιστερᾶς καί μέ τήν φωνή πού ἦρθε ἀπό τόν οὐρανό, ἀπό τόν Θεό Πατέρα: «Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, στόν ὁποῖο εὐαρεστοῦμαι» (Ματθ. 3, 17).
- Μιά ὅμοια φωνή ἄκουσαν γι’ Αὐτόν οἱ ἀπόστολοι Πέτρος, Ἰάκωβος καί Ἰωάννης κατά τήν μεταμόρφωσή Του στό ὄρος: «Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός αὐτόν νά ἀκοῦτε» (Μάρκ. 9,7).
Ἀκόμη πάρα πολλοί ἄνθρωποι ἀναγνώρισαν τόν Ἰησοῦ Χριστό ἀπό τήν ὑψηλή Του διδασκαλία καί ἰδιαίτερα ἀπό τά θαύματά Του.
– Τί θαύματα ἔκανε ὁ Ἰησοῦς Χριστός;
Ἄνθρωποι, πού ὑπέφεραν ἀπό ἀθεράπευτες ἀσθένειες καί κατέχονταν ἀπό τούς δαίμονες, θεραπεύτηκαν ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό μέ μόνο μιά ματιά Του ἤ μέ ἕνα λόγο Του ἤ μέ τό ἄγγιγμα τοῦ Χεριοῦ Του ἤ ἀκόμη καί μέ τό ἄγγιγμα τοῦ ἱματίου Του. Κάποτε, μέ πέντε ἄρτους καί ἄλλη φορά μέ ἑπτά ἄρτους ἔθρεψε στήν ἔρημο πολλές χιλιάδες ἄνδρες. Περπάτησε στά κύματα καί μέ ἕνα λόγο Του γαλήνεψε τήν τρικυμισμένη θάλασσα. Ἀνάστησε νεκρούς: Τόν υἱό τῆς χήρας Ναΐν, τήν θυγατέρα τοῦ Ἰαείρου καί τόν Λάζαρο, τήν τέταρτη μέρα μετά τόν θάνατό του.
– Μέ ποιό τρόπο ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκωθείς πέτυχε τήν σωτηρία μας;
Ἀντίθετα μέ τούς Δυτικούς πού τονίζουν μονομερῶς τήν σταυρική θυσία τοῦ Χριστοῦ, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας τόνισαν τά ἑξῆς τέσσερα, μέ τά ὁποῖα ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔσωσε.
Μᾶς ἔσωσε:
α) μέ τήν ἐνανθρώπησή Του μέ τήν ὁποία, ἀπό τήν ἀρχή, ἀπό τόν Εὐαγγελισμό, ἀνέλαβε ὅλη τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν ἕνωσε μέ τήν θεία(1*) .
β) μέ τήν θεία διδασκαλία Του, πού σάν ἀρχιπροφήτης καί ἀρχιδιδάσκαλος καί ὕψιστος ἠθικός Νομοθέτης ἀπηύθυνε στόν πλανηθέντα ἄνθρωπο· ἐπεσφράγισε δέ τήν θεία Του διδασκαλία ὁ Κύριος μέ ὑποδειγματικό βίο.
γ) Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ἔσωσε μέ τόν σταυρικό του θάνατο, μέ τόν ὁποῖο σάν μέγας Ἀρχιερέας πρόσφερε τόν Ἑαυτό του ἐξιλαστήρια θυσία στόν Θεό Πατέρα πρός ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἁμαρτία καί συμφιλίωσή του μέ τόν ἅγιο Θεό.
Καί δ) ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ἔσωσε μέ τήν ἀνάστασή Του, μέ τήν ὁποία, σάν παντοδύναμος Βασιλεύς, ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς – «θανάτῳ θάνατον πατήσας» – καί ἀνύψωσε μέ τήν θεία Ἀνάληψή Του μέχρι τόν οὐρανό τήν ἀνθρώπινη φύση μας.
Γενικά κατά τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκωθείς μᾶς ἔσωσε μέ τό τριπλό ἀξίωμά Του.
–Ποιό εἶναι τό τριπλό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου;
Τό προφητικό, τό ἀρχιερατικό καί τό βασιλικό ἀξίωμα.
Παραθέτουμε ἐδῶ σέ μετάφραση ὅσα γράφει γι’ αὐτά ὁ μακαριστός δογματολόγος Καθηγητής μας Ἰωάννης Καρμίρης:
«Διά μέν τῆς θείας ἐνανθρωπήσεώς του ὁ Σωτήρας μας ἄρχισε τό ἀπολυτρωτικό του ἔργο· διδάσκοντας δέ μέχρι τήν σταυρική του θυσία παρουσιάζει τό προφητικό του ἀξίωμα· μέ τήν ἐξιλαστήρια δέ θυσία του στόν Σταυρό παρουσιάζει τό ἀρχιερατικό ἀξίωμά του· καί μέ τήν ἀνάστασή του, τήν ἀνάληψή του, τήν καθέδρα του ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός παρουσιάζει τό βασιλικό ἀξίωμά του. Συνέβαλαν δέ στήν ἀπολύτρωσή μας τό μέν προφητικό ἀξίωμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τῆς διδασκαλίας του, τῆς ὑπακοῆς του καί τοῦ παραδείγματός του· τό δέ ἀρχιερατικό ἀξίωμα μέ τήν ἐν ἔργῳ πραγμάτωση αὐτῆς (τῆς ἀπολύτρωσής μας) διά τῆς σταυρικῆς του θυσίας· καί τό βασιλικό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου συμβάλλει πάντοτε στήν οἰκειοποίηση τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν καθένα ἄνθρωπο. Τήν διδασκαλία αὐτή περί τοῦ τριπλοῦ ἀξιώματος τοῦ Λυτρωτοῦ τήν ἐκφράζει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέ ὅσα γράφει γι’ αὐτό ὅτι ὁ Θεός Πατέρας «ἔκανε τόν Ἰησοῦ Χριστό “σοφία” μας, “δικαίωσή” μας καί “ἁγιασμό” καί “ἀπολύτρωση”» (Α´ Κορ. 1, 30) (Βλ. Σύνοψις τῆς Δογματικῆς..., σ. 53).
– Ποιό ἦταν τό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ;
Ἦταν τό Εὐαγγέλιο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἤ, μέ ἄλλα λόγια, τό κήρυγμα περί τῆς σωτηρίας καί τῆς αἰώνιας εὐτυχίας, τό ἴδιο κήρυγμα πού διδάσκεται τώρα ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας (Βλ. Μάρκ. 1, 14.15).
– Πῶς σωζόμαστε μέ τό κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ;
Ὅταν τό δεχόμαστε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί τό ἐφαρμόζουμε στήν ζωή μας. Γιατί, ὅπως οἱ ψευδολογίες τοῦ Διαβόλου, πού δέχτηκαν οἱ πρωτόπλαστοι, ἔγιναν σ’ αὐτούς ὁ σπόρος τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, ἔτσι, ἀντίθετα, οἱ ἀληθινοί λόγοι τοῦ Χριστοῦ, πού δέχονται ἐγκάρδια οἱ Χριστιανοί γίνονται σ’ αὐτούς ὁ σπόρος τῆς ἁγίας καί ἀθάνατης ζωῆς.
Ὁ ἀπόστολος Πέτρος λέει στούς χριστιανούς: «Ἀναγεννηθήκατε ὄχι ἀπό σπόρο φθαρτό ἀλλά ἀπό ἄφθαρτο, διά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ζωντανός καί αἰώνιος» (Α´ Πέτρ. 1, 23).
– Πῶς σωζόμαστε μέ τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ;
Μέ τό νά τήν μιμούμαστε.
Γιατί ὁ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶπε: «Ἄν κανείς μέ διακονεῖ, πρέπει καί νά μέ ἀκολουθεῖ καί ὅπου εἶμαι ἐγώ, ἐκεῖ θά εἶναι καί ὁ ὑπηρέτης μου» (Ἰωάν. 12, 26).
---------------------------------------------------------------------------------------
(1*) Πῶς μέ τήν θεία ἐνσάρκωση ἀρχίζει νά τελεσιουργεῖται τό μέγα μυστήριο τῆς σωτηρίας μας, βλ. Ἰω. Καρμίρη, Σύνοψις τῆς Δογματικῆς...σ. 54 ἑξ., ὅπου μέ πατερικά χωρία ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ σωτηρία μας δέν περιορίζεται μόνο στήν ἀρνητική πλευρά, στήν ἄρση δηλαδή τῆς ἁμαρτίας καί τήν συνδιαλλαγή μας μέ τόν Θεό, ὅπως τονίζουν οἱ Δυτικοί· ἀλλά τονίζεται ἰδιαίτερα ἡ θετική ὄψη τῆς σωτηρίας μας, κατά τήν ὁποία ἡ ἀνθρώπινη φύση μέ τήν ἕνωσή της μέ τήν θεία στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τόν δεύτερο Ἀδάμ, τόν «καινόν ἄνθρωπον», ἐπανέκτησε ὅ,τι ἔχασε στόν πρῶτο Ἀδάμ· ἐπανέκτησε, δηλαδή, τήν λαμπρότητα τοῦ «κατ᾿ εἰκόνα» καί τοῦ «καθ᾿ ὁμοίωση». «Ἔδει τοίνυν εἰς ἀκρότητα παντός ἀγαθοῦ τήν ἀνθρώπου φύσιν ἀναγαγεῖν, καί οὐχί μόνον ἀπαλλάξαι θανάτου καί ἁμαρτίας, ἀλλ᾿ ἤδη καί εἰς αὐτούς ἀναβιβάσαι τούς οὐρανούς (Κύριλλος Ἀλεξανδρεύς, Εἰς Ἰωάν. 16, 6-7. Migne 74, 432).
Από το εβδομαδιαίο διαδικτυακό περιοδικό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιερεμίου Φούντα, στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως.
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ Ἀριθμ. 43- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010
http://www.imgortmeg.gr/index.php?optio ... 8&Itemid=7
- Ποιά σημεῖα προετοίμασε ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, γιά νά μπορέσουν οἱ ἄνθρωποι νά γνωρίσουν τόν Σωτήρα Χριστό, ὅταν θά γεννηθεῖ σ’ αὐτούς;
Ὁ Θεός ἔδωσε στήν Παλαιά Διαθήκη πολλές προφητεῖες γιά τόν ἐρχομό καί τήν ζωή τοῦ Μεσσίου.
Γιά παράδειγμα:
- Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προφήτευσε ὅτι ὁ Σωτήρας θά γεννηθεῖ ἀπό παρθένο (Ἡσ. 7, 14).
- Ὁ προφήτης Μιχαίας προφήτευσε ὅτι ὁ Μεσσίας θά γεννηθεῖ στήν Βηθλεέμ· καί αὐτή τήν προφητεία τήν νόησαν καλά οἱ Ἰουδαῖοι, προτοῦ ἀκόμη ἀκούσουν τήν ἐκπλήρωσή της (βλ. Ματθ. 2, 4-6).
- Ὁ προφήτης Μαλαχίας, μετά τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ δευτέρου Ναοῦ στά Ἱεροσόλυμα, προφήτευσε ὅτι ὁ ἐρχομός τοῦ Σωτήρα πλησιάζει· καί Αὐτός θά ἔρθει στόν Ναό Του καί ὅτι πρίν ἀπό Αὐτόν θά ἔρθει ὁ Πρόδρομός Του σάν τόν προφήτη Ἠλία, δείχνοντας ἔτσι τόν Ἰωάννη τόν Βαπτιστή (Μαλαχ. 3, 1. 4, 5).
- Ὁ προφήτης Ζαχαρίας προφήτευσε τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Σωτήρα στά Ἱεροσόλυμα (Ζαχ. 9, 9).
- Ὁ προφήτης Ἡσαΐας προφήτευσε μέ θαυμαστή σαφήνεια τά πάθη τοῦ Χριστοῦ (βλ. Ἡσ. κ. 53).
- Ὁ Δαυΐδ στόν 21 ψαλμό περιγράφει τά πάθη τοῦ Χριστοῦ στόν Σταυρό μέ τέτοια ἀκρίβεια, σάν νά ἦταν ὁ ἴδιος κάτω ἀπό τόν Σταυρό καί νά τά ἔβλεπε.
- Καί ὁ Δανιήλ, 490 χρόνια πρό Χριστοῦ, προφήτευσε τήν ἔλευσή Του, τόν θάνατό Του, τήν μετέπειτα καταστροφή τοῦ Ναοῦ καί τῆς Ἱερουσαλήμ καί τήν κατάργηση τῶν θυσιῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης (Δαν. κεφ. 9).
– Ἀναγνώρισαν οἱ ἄνθρωποι πραγματικά τόν Ἰησοῦ Χριστό σάν Σωτήρα τους, ὅταν γεννήθηκε καί ἔζησε στήν γῆ;
Πολλοί τόν ἀναγνώρισαν μέ διάφορους τρόπους.
- Οἱ σοφοί μάγοι τῆς Ἀνατολῆς τόν ἀναγνώρισαν μέ ἕνα ἀστέρι, πού ἐμφανίστηκε στήν Ἀνατολή πρίν ἀπό τήν γέννηση Του.
- Οἱ ποιμένες τῆς Βηθλεέμ τόν γνώρισαν ἀπό τούς Ἀγγέλους, πού τούς εἶπαν καθαρά ὅτι γεννήθηκε ὁ Σωτήρας στήν πόλη τοῦ Δαυΐδ.
- Ὁ Συμεών καί ἡ Ἄννα, μέ εἰδική ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τόν γνώρισαν, ὅταν τόν ἔφεραν στόν Ναό σαράντα ἡμέρες μετά τήν γέννησή Του.
- Ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, στόν Ἰορδάνη ποταμό, κατά τήν βάπτισή Του, τόν γνώρισε κατά ἀποκάλυψη, μέ τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πάνω Του σέ μορφή περιστερᾶς καί μέ τήν φωνή πού ἦρθε ἀπό τόν οὐρανό, ἀπό τόν Θεό Πατέρα: «Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, στόν ὁποῖο εὐαρεστοῦμαι» (Ματθ. 3, 17).
- Μιά ὅμοια φωνή ἄκουσαν γι’ Αὐτόν οἱ ἀπόστολοι Πέτρος, Ἰάκωβος καί Ἰωάννης κατά τήν μεταμόρφωσή Του στό ὄρος: «Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός αὐτόν νά ἀκοῦτε» (Μάρκ. 9,7).
Ἀκόμη πάρα πολλοί ἄνθρωποι ἀναγνώρισαν τόν Ἰησοῦ Χριστό ἀπό τήν ὑψηλή Του διδασκαλία καί ἰδιαίτερα ἀπό τά θαύματά Του.
– Τί θαύματα ἔκανε ὁ Ἰησοῦς Χριστός;
Ἄνθρωποι, πού ὑπέφεραν ἀπό ἀθεράπευτες ἀσθένειες καί κατέχονταν ἀπό τούς δαίμονες, θεραπεύτηκαν ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό μέ μόνο μιά ματιά Του ἤ μέ ἕνα λόγο Του ἤ μέ τό ἄγγιγμα τοῦ Χεριοῦ Του ἤ ἀκόμη καί μέ τό ἄγγιγμα τοῦ ἱματίου Του. Κάποτε, μέ πέντε ἄρτους καί ἄλλη φορά μέ ἑπτά ἄρτους ἔθρεψε στήν ἔρημο πολλές χιλιάδες ἄνδρες. Περπάτησε στά κύματα καί μέ ἕνα λόγο Του γαλήνεψε τήν τρικυμισμένη θάλασσα. Ἀνάστησε νεκρούς: Τόν υἱό τῆς χήρας Ναΐν, τήν θυγατέρα τοῦ Ἰαείρου καί τόν Λάζαρο, τήν τέταρτη μέρα μετά τόν θάνατό του.
– Μέ ποιό τρόπο ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκωθείς πέτυχε τήν σωτηρία μας;
Ἀντίθετα μέ τούς Δυτικούς πού τονίζουν μονομερῶς τήν σταυρική θυσία τοῦ Χριστοῦ, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας τόνισαν τά ἑξῆς τέσσερα, μέ τά ὁποῖα ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔσωσε.
Μᾶς ἔσωσε:
α) μέ τήν ἐνανθρώπησή Του μέ τήν ὁποία, ἀπό τήν ἀρχή, ἀπό τόν Εὐαγγελισμό, ἀνέλαβε ὅλη τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν ἕνωσε μέ τήν θεία(1*) .
β) μέ τήν θεία διδασκαλία Του, πού σάν ἀρχιπροφήτης καί ἀρχιδιδάσκαλος καί ὕψιστος ἠθικός Νομοθέτης ἀπηύθυνε στόν πλανηθέντα ἄνθρωπο· ἐπεσφράγισε δέ τήν θεία Του διδασκαλία ὁ Κύριος μέ ὑποδειγματικό βίο.
γ) Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ἔσωσε μέ τόν σταυρικό του θάνατο, μέ τόν ὁποῖο σάν μέγας Ἀρχιερέας πρόσφερε τόν Ἑαυτό του ἐξιλαστήρια θυσία στόν Θεό Πατέρα πρός ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἁμαρτία καί συμφιλίωσή του μέ τόν ἅγιο Θεό.
Καί δ) ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ἔσωσε μέ τήν ἀνάστασή Του, μέ τήν ὁποία, σάν παντοδύναμος Βασιλεύς, ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς – «θανάτῳ θάνατον πατήσας» – καί ἀνύψωσε μέ τήν θεία Ἀνάληψή Του μέχρι τόν οὐρανό τήν ἀνθρώπινη φύση μας.
Γενικά κατά τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκωθείς μᾶς ἔσωσε μέ τό τριπλό ἀξίωμά Του.
–Ποιό εἶναι τό τριπλό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου;
Τό προφητικό, τό ἀρχιερατικό καί τό βασιλικό ἀξίωμα.
Παραθέτουμε ἐδῶ σέ μετάφραση ὅσα γράφει γι’ αὐτά ὁ μακαριστός δογματολόγος Καθηγητής μας Ἰωάννης Καρμίρης:
«Διά μέν τῆς θείας ἐνανθρωπήσεώς του ὁ Σωτήρας μας ἄρχισε τό ἀπολυτρωτικό του ἔργο· διδάσκοντας δέ μέχρι τήν σταυρική του θυσία παρουσιάζει τό προφητικό του ἀξίωμα· μέ τήν ἐξιλαστήρια δέ θυσία του στόν Σταυρό παρουσιάζει τό ἀρχιερατικό ἀξίωμά του· καί μέ τήν ἀνάστασή του, τήν ἀνάληψή του, τήν καθέδρα του ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός παρουσιάζει τό βασιλικό ἀξίωμά του. Συνέβαλαν δέ στήν ἀπολύτρωσή μας τό μέν προφητικό ἀξίωμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τῆς διδασκαλίας του, τῆς ὑπακοῆς του καί τοῦ παραδείγματός του· τό δέ ἀρχιερατικό ἀξίωμα μέ τήν ἐν ἔργῳ πραγμάτωση αὐτῆς (τῆς ἀπολύτρωσής μας) διά τῆς σταυρικῆς του θυσίας· καί τό βασιλικό ἀξίωμα τοῦ Κυρίου συμβάλλει πάντοτε στήν οἰκειοποίηση τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν καθένα ἄνθρωπο. Τήν διδασκαλία αὐτή περί τοῦ τριπλοῦ ἀξιώματος τοῦ Λυτρωτοῦ τήν ἐκφράζει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέ ὅσα γράφει γι’ αὐτό ὅτι ὁ Θεός Πατέρας «ἔκανε τόν Ἰησοῦ Χριστό “σοφία” μας, “δικαίωσή” μας καί “ἁγιασμό” καί “ἀπολύτρωση”» (Α´ Κορ. 1, 30) (Βλ. Σύνοψις τῆς Δογματικῆς..., σ. 53).
– Ποιό ἦταν τό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ;
Ἦταν τό Εὐαγγέλιο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἤ, μέ ἄλλα λόγια, τό κήρυγμα περί τῆς σωτηρίας καί τῆς αἰώνιας εὐτυχίας, τό ἴδιο κήρυγμα πού διδάσκεται τώρα ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας (Βλ. Μάρκ. 1, 14.15).
– Πῶς σωζόμαστε μέ τό κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ;
Ὅταν τό δεχόμαστε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί τό ἐφαρμόζουμε στήν ζωή μας. Γιατί, ὅπως οἱ ψευδολογίες τοῦ Διαβόλου, πού δέχτηκαν οἱ πρωτόπλαστοι, ἔγιναν σ’ αὐτούς ὁ σπόρος τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, ἔτσι, ἀντίθετα, οἱ ἀληθινοί λόγοι τοῦ Χριστοῦ, πού δέχονται ἐγκάρδια οἱ Χριστιανοί γίνονται σ’ αὐτούς ὁ σπόρος τῆς ἁγίας καί ἀθάνατης ζωῆς.
Ὁ ἀπόστολος Πέτρος λέει στούς χριστιανούς: «Ἀναγεννηθήκατε ὄχι ἀπό σπόρο φθαρτό ἀλλά ἀπό ἄφθαρτο, διά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ζωντανός καί αἰώνιος» (Α´ Πέτρ. 1, 23).
– Πῶς σωζόμαστε μέ τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ;
Μέ τό νά τήν μιμούμαστε.
Γιατί ὁ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶπε: «Ἄν κανείς μέ διακονεῖ, πρέπει καί νά μέ ἀκολουθεῖ καί ὅπου εἶμαι ἐγώ, ἐκεῖ θά εἶναι καί ὁ ὑπηρέτης μου» (Ἰωάν. 12, 26).
---------------------------------------------------------------------------------------
(1*) Πῶς μέ τήν θεία ἐνσάρκωση ἀρχίζει νά τελεσιουργεῖται τό μέγα μυστήριο τῆς σωτηρίας μας, βλ. Ἰω. Καρμίρη, Σύνοψις τῆς Δογματικῆς...σ. 54 ἑξ., ὅπου μέ πατερικά χωρία ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ σωτηρία μας δέν περιορίζεται μόνο στήν ἀρνητική πλευρά, στήν ἄρση δηλαδή τῆς ἁμαρτίας καί τήν συνδιαλλαγή μας μέ τόν Θεό, ὅπως τονίζουν οἱ Δυτικοί· ἀλλά τονίζεται ἰδιαίτερα ἡ θετική ὄψη τῆς σωτηρίας μας, κατά τήν ὁποία ἡ ἀνθρώπινη φύση μέ τήν ἕνωσή της μέ τήν θεία στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τόν δεύτερο Ἀδάμ, τόν «καινόν ἄνθρωπον», ἐπανέκτησε ὅ,τι ἔχασε στόν πρῶτο Ἀδάμ· ἐπανέκτησε, δηλαδή, τήν λαμπρότητα τοῦ «κατ᾿ εἰκόνα» καί τοῦ «καθ᾿ ὁμοίωση». «Ἔδει τοίνυν εἰς ἀκρότητα παντός ἀγαθοῦ τήν ἀνθρώπου φύσιν ἀναγαγεῖν, καί οὐχί μόνον ἀπαλλάξαι θανάτου καί ἁμαρτίας, ἀλλ᾿ ἤδη καί εἰς αὐτούς ἀναβιβάσαι τούς οὐρανούς (Κύριλλος Ἀλεξανδρεύς, Εἰς Ἰωάν. 16, 6-7. Migne 74, 432).
Από το εβδομαδιαίο διαδικτυακό περιοδικό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιερεμίου Φούντα, στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως.
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ Ἀριθμ. 43- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010
http://www.imgortmeg.gr/index.php?optio ... 8&Itemid=7
