"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Νομίζω ότι τα πάντα είναι θέμα διάκρισης.
Και πάλι όμως λέω ότι η ένσταση για θέμα δογματικό δεν αποτελεί κατάκριση. Αυτό δεν θεμελιώνεται πουθενά.
Είναι λάθος πάντως να πιστεύουμε ότι οι λαϊκοί δεν είναι τίποτα μέσα στην Εκκλησία, δεν έχουν γνώμη για τίποτα. Δεν είναι αυτή ορθόδοξη εκκλησιολογία.
Ακόμη και οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, για να θεωρηθούν έγκυρες, πρέπει να έχουν την αποδοχή από το πλήρωμα της Εκκλησίας, δηλαδή όχι μόνο από τον κλήρο.
Από εκεί και πέρα, ας ρωτήσει ο καθένας τον πνευματικό του και ας πράξει ανάλογα και κατά συνείδηση.

Ionas έγραψε:Όχι, φίλε μου Yiavi, ρωτάω το Strato. Αυτός αντιμετωπίζει τηγενναία πράξη του ελέγχου των κακών σαν απαγορευμένη επίκριση. Αυτό είναι το λάθος του.

στο ποστ μου ποιο επανω νομιζω οτι απαντησα
εσυ δεν μου απαντησες στην ερωτηση
αλλα αν θελεις το κανεις και αυριο γιατι πρεπει να κλεισω

YiaVi έγραψε:Αυτός που δεν θέλει να κατακρίνει, το τηρεί γενικά και απαρασάλευτα. Δεν παραδίδει μαθήματα περί του πόσο μεγάλη αμαρτία είναι η κατάκριση με ύφος μεγάλου στάρετς και διδασκάλου ή στριμμένης γεροντοκόρης.

H ουσία είναι αυτή....οποιος θεωρεί πως απαγορευεται γενικώς η κριση και εννοει πως απαγορευεται η κριτική σκέψη οφείλει να περιπέσει σε κατασταση εκούσιας εκστατικής αφασίας και να αποσυρθεί στα ενδότερα της ερήμου ...δεν έχει θέση σε κοινωνική συνύπαρξη και στον δημόσιο διαλογο ,όπου εξ αντικειμένου αντιπαρατιθενται απόψεις και εξετάζονται με
κριτικό πνευμα

και ασφαλώς οπως δεν θελει να κρινει οσους πχ πορνευουν κατα τον ίδιο απόλυτο τρόπο οφείλει να μην κρίνει καθόλου και όσους κατακρίνουν(κατα την γνωμη του)

αλλά η επιλεκτική ευαισθησία κάνει "μπαμ" εξ αποστάσεως και δεν κρύβεται.....αρκει να περιδιαβει κανεις τα ποστ των "ταπεινολογουντων" και θα δει ειρωνιες ,κατακρισεις και συκοφαντίες με το τσουβάλι....

κοινως δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις

stratos έγραψε:Θ Α Υ Μ Α...ΘΑΥΜΑ

επιλεκτική ευαισθησία ε;
εγω;;;;;
χα χα χα
τελικα αυτοδικια η οχι; [με ποιων το μερος εχει σειρα να παμε; ]

vfilip έγραψε: Πότε νιώθεις καλύτερα όταν κατακρίνεις ή όταν σιωπάς ? Νομίζω ότι πρέπει να προβληματιστούμε όταν δεν νιώθουμε καλύτερα όταν σιωπούμε ...
!

φιλε μην ακους τιποτε αλλο απο εμενα αν σου πω..
πες οτι λεω βλακειες κλπ
αλλα αυτο που εγραψες εγω το εχω βιωσει
οι χειροτερες πτωσεις ερχονται μετα απο κατακριση
βγες απο τον Πνευματικο σου και προσπαθησε οσο διαστημα μπορεις να μην κρινεις καποιον
ε θα δεις οτι πετας...τοσο ειρηνη θα εχεις μεσα σου

[δυσκολο ...πολυ δυσκολο ομως για ολους μας αυτο ]

Misha έγραψε:

H ουσία είναι αυτή....οποιος θεωρεί πως απαγορευεται γενικώς η κριση και εννοει πως απαγορευεται η κριτική σκέψη οφείλει να περιπέσει σε κατασταση εκούσιας εκστατικής αφασίας και να αποσυρθεί στα ενδότερα της ερήμου ...δεν έχει θέση σε κοινωνική συνύπαρξη και στον δημόσιο διαλογο ,όπου εξ αντικειμένου αντιπαρατιθενται απόψεις και εξετάζονται με κριτικό πνευμα

Μάλλον αυτή η περιγραφή μου ταιριάζει στο ψυχικό μου κόσμο . τώρα όμως παντρεύτηκα , έκανα κ παιδιά . Είναι αργά πλέον . Από την άλλη όμως μου φαίνεται κ λίγο λάθος το σκεπτικό σου : Δηλ. όποιος καταφεύγει στο μοναχισμό είναι γιατί δεν έχει θέση σε κοινωνική συνύπαρξη . δηλ τι οι μοναχοί είναι αντικοινωνικοί ?
Μου αρέσει όμως Μιχάλη όπως το λές εκούσια εκστατική αφασία
Αυτή είναι μια αρετή που αποκτιέται μόνο από Αγιους , έτσι δεν είναι ?
Εμείς οι κοσμικοί αποκλείεται να την αποκτήσουμε , ποτέ ?
Από την άλλη όμως εχω γνωρίσει ανθρώπους (όχι πολλούς ) οι οποίοι ταπεινώθηκαν στη ζωή τους εκ των πραγμάτων ( έμειναν ανάπηροι , ατυχήματα στις οικογένειες τους ) . Τους φέρνω στη σκέψη μου και συνειδητοποιώ ότι δεν είχαν θάρρος ούτε στα μάτια να με κοιτάξουν , είχαν πάντα σκυμένο το κεφάλι και απέφευγαν τις πολλές κουβέντες και ήταν αγέλαστοι . Που να βρούν το θάρος για κατάκριση ..
Αυτοί βιώνουν την ταπεινοφροσύνη που τους έχει επιβληθεί από τη Θεία Πρόνοια .

Αναρωτιέμαι σε αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να φτάσουμε θεληματικά ??? Η κουβαλάμε τόνους εγωισμού που είμαστε ανίκανοι να ξεφορτωθούμε ??

vfilip έγραψε:[Η κουβαλάμε τόνους εγωισμού που είμαστε ανίκανοι να ξεφορτωθούμε ??

Μόνο τόνους;;;

stratos έγραψε:

Ionas έγραψε:Δεν υπάρχει καμία αντίφαση μεταξύ των λόγων και των έργων του Χριστού και των Αποστόλων, αντίθετα υπάρχει απόλυτη αρμονία και ισχύει αυτό που μας λέει ο Άγιος Μάρκος ο Ασκητής στα «Τα 226 κεφάλαιά» του:

Εκείνος που με φόβο Θεού συμβουλεύει ή τιμωρεί όποιον αμαρτάνει, προξενεί στον εαυτό του την αντίθετη από το σφάλμα αρετή. Εκείνος όμως που μνησικακεί και από κακία επιπλήττει και υβρίζει, περιπίπτει στο ίδιο πάθος σύμφωνα με τον πνευματικό νόμο.

Για Strato, με αυτό παραπάνω το έγχρωμο κειμενάκι, συμφωνείτε ή διαφωνείτε;
Να βρούμε επιτέλους έναν κώδικα συνενόησης :!:

καλα και τα 100 περιπου αποσπασματα που εβαλα ειναι αορατα;
σε ενα εμεινες;

αλλα οκ θα ερθω στη θεση σου και θα βαλω και εγω ενα παρομοιο με το δικο σου
Κάποιος αμαρτωλός έκανε μια ερώτηση σʼέναν άγιο Γέροντα για να έχει μια βάση, ώστε να μην αμαρτάνει με τον λογισμό.

«Ας υποθέσουμε―είπε―ότι βλέπω κάποιον να κάνει κάτι και το λέω αυτό σε κάποιον άλλο και βλέπω ότι δεν τον κατακρίνω, αλλά απλώς το συζητούμε. Αυτό παύει να είναι κατάκριση;» Ο Γέροντας είπε: «Εάν μιλάς με εμπάθεια έχοντας κάτι εναντίον του, είναι κατάκριση, αν όμως είσαι ελεύθερος από πάθος, δεν είναι κατάκριση. Αλλά για να μη μεγαλώσει το κακό, η σιωπή είναι προτιμότερη»
και τωρα με το χερι στην καρδια φιλε μου
απο εμπαθεια η απο αγαπη ελευθερη του παθους γινονται ολες οι [επιθεσεις για εμενα] κρισεις ;
Για εμας του φορουμ λεω
γιατι οπως σωστα ειπε ο YiaVi απο το υφος του καθε ενος μπορεις να βγαλεις συμπερασματα

Καλημέρα σε όλους

Ο Stratos μου απάντησε ουσιαστικά με μια ερώτηση:
απο εμπαθεια η απο αγαπη ελευθερη του παθους γινονται ολες οι [επιθεσεις για εμενα] κρισεις ;
Εγώ θα απαντήσω ευθέως. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι έχει ο καθένας μέσα του, πρέπει όμως να γίνονται με αγάπη όλες οι παρατηρήσεις, δηλαδή να ποθούμε την διόρθωση του αδελφού μας και με αγάπη να του υποδεικνύουμε το λάθος του. Έχοντας υπόψη μας το λόγο πάλι του Χριστού:Βλέπεις το καρφάκι στο μάτι του αδελφού, υποκριτά! βγάλε πρώτα το δοκάρι από τον οφθαλμό σου και ύστερα βλάπεις καλύτερα για να βγάλεις το καρφάκι...
Ο έλεγχος, φίλε μου, όχι μόνο επιτρέπεται αλλά επιβάλλεται. Το ορίζει ρητά ο Απόστολος Παύλος: Εάν αμαρτήσει σε σε ο αδελφός σου, έλεγξέ τον πρώτα ιδιαίτερα, εάν δεν πείθεται πήγαινέ τον στον προεστώτα, εάν πάλι δεν πείθεται ενώπιον της Εκκλησίας και αν πάλι δεν πείθεται έχε τον όπως τον τελώνη και τον αμαρτωλό...
Όλα πρέπει να γίνονται με αγάπη και να εξαντλούμε όλα τα μέσα συνετισμού. Εάν ο άλλος δεν πείθεται σε τίποτα, πρέπει να απομακρυνθή γιατί κάνει μεγάλη ζημιά. ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ

Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε.

Δεν έχουν όμως όλοι οι άνθρωποι την ίδια ιδιοσυγκρασία. Άλλος είναι πιο θυμώδης, άλλος εκ φύσεως πιο πράος. Η εκ φύσεως πραότητα δεν νομίζω (κάπου το έχω διαβάσει κιόλας) ότι λογίζεται ως αρετή, γιατί δεν αποκτήθηκε με αγώνα.
Και υπάρχει μία λεπτή διάκριση: Υπάρχει η κριτική απέναντι σε καταστάσεις, υπάρχει η κριτική απέναντι σε πρόσωπα. Και υπάρχει η κριτική απέναντι σε πρόσωπα που γίνεται δημοσία για αμαρτήματα προσωπικά - αυτό κρύβει ασπλαχνία και οίηση εκ μέρους του (κατα)κρίνοντος -, υπάρχει και η κριτική απέναντι σε πρόσωπα για ζητήματα που αφορούν την πίστη. Για το τελευταίο αυτό θέμα, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί σοβαρά ότι αποτελεί κατάκριση, διότι αφορά όχι τα πρόσωπα αυτά καθεαυτά, αλλά τις θέσεις τους.
Όπως και να έχει όμως, και στην τελευταία αυτή περίπτωση, καλό είναι να θυμόμαστε (να θυμάμαι, για να μιλήσω για τον εαυτό μου) να προσευχόμαστε (να προσεύχομαι) προτού πουμε (πω) κάτι. Ώστε να μην νομίζουμε ότι είμαστε "salvatores Dei", "σωτήρες του Θεού".