"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Κι όμως η Dirfys ξέρει πολύ καλά τι λέει.
Και προ παντός ξέρει να ξεχωρίζει την αλήθεια από τα δήθεν.

konstantinoupolitis έγραψε:Προς Dirfys:

Κάθε άνθρωπος περνάει τα δικά του μεγάλα ή μικρά προβλήματα, τα οποία μπορεί να είναι μεγάλα, να φαίνονται μεγάλα ή εμείς απλώς να τα κάνουμε μεγάλα.

Όπως και να΄χει στης Deppy το ποιηματάκι, είναι φανερός κάποιος πόνος τον οποίο η ποιήτρια, σχετίζει με τον τρόπο που αυτή επιλέγει με το πρόσωπο της μητέρας. Πιστεύεις με το να ειρωνευτείς τον ψυχισμό του άλλου, τον ψυχισμό της και τον οποίο εν προκειμένω θέλει να μοιραστεί μαζί σου, μαζί μας, συμβάλεις;

αγαπητε μου με εκρινες βιαστικα και επιπολαια...
σε ποια στροφη του ποιηματος,διεκρινες εσυ τον φανερο πονο ?
εδω?
της κοπελιάς τον καϋμό,ποιός θα μου τονε σβήσει??
μηπως εδω??

το πέδιλο μου το χρυσό,ποιός θα μου το φιλήσει??
μαλλον εδω....
Μάνα γιατί με γέννησες,??? και μ'έκαμες κοπέλα?

μας ταιριαζει ισως σε ολους αυτο το παιχνιδι που παιζει η ντεπυ......Για δες καιρό που διάλεξε η μοίρα να τα παίξει..

αν ησουν καιρο κοντα μας..θα ηξερες οτι δεν θα μπορουσα ποτε να ειρωνευτω τον ψυχισμο κανενος...
και ποσο μαλλον καποιου που κανει καταθεση οπως λες..του φανερου πονου του....
εδω δεν συμβαινει κατι τετοιο........καποτε θα το ανακαλυψεις....τα υπολοιπα αν θελεις ρωτησε με με πμ

πριν πολλα χρονια ακουσα αυτο το τραγουδι...
που εγραψε η Αλεξιου και τους στιχους και την μουσικη για την μητερα της...
Με πήρες κάποτε απ΄το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε
σου είπα με σένα δε φοβάμαι μάνα καλή μάνα μου έρμη
εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάνα καλέ μάνα τότε σε βάφτισα αρχηγό μου

Κλείδωσες δυό φορές το σπίτι μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι έτσι όπως σε είδαν φοβισμένη
κι ακόνιζα παιδάκι πράμα τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μιά τρεμούλα μ΄ένα φόβο μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου

Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια όπως το χρώμα στη βατίστα
στην οικοκυρική μοδίστρα κι ο αδερφός μου στα καράβια
η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου

Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στο αλισβερίσι οι αγάπες μ΄έβαλαν στη μέση
εσύ νοιαζόσουν μη πονέσω μα αυτές δε΄βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου

Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων και θύμα της πολυγνωσίας
πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ΄αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου

Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
η μόνη εσύ που με πιστεύεις σαν σου μιλώ μεσ΄στα τραγούδια
τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω τώρα δεν ψάχνω να΄βρω δίκια
τώρα το δρόμο μου τον βρήκα γκρεμίστηκαν τ΄αρχηγηλίκια

Dirfys, θαυμάσιο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρόκειται για την "Μπαλάντα της Ιφιγένειας", το 12ο δηλαδή τραγούδι απο τον δίσκο Εμφύλιος Έρωτας του 1984(Μινος ΕΜΙ).

Εν μέρει μπορείτε να το ακούσετε απο το σχετικό www.alexiou.gr/

Είναι εκπληκτικό τραγούδι.

ΚΙωνσταντίνε ευχαριστώ πολύ.
Το εκπληκτικό είναι λίγο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Νάσαι καλά

THANA έγραψε:Σε όλες τις μανούλες, εύχομαι ο Θεός να μας φωτίζει να κάνουμε πάντα το καλύτερο για τα παιδιά μας.

Προσωπικά , δεν πίστευα πριν γεννήσω τον γιό μου ότι μπορώ να αγαπήσω σε αυτό το μέγεθος (μια αγάπη χωρίς όρια) και χωρίς να περιμένω οποιοδήποτε αντάλλαγμα.

Αγαπώ και ολοκληρώνομαι με αυτή την αγάπη.

Ως Χριστιανή έτσι οφείλω να αγαπώ όλους τους συνανθρώπους μου και πρώτα από όλους τον Θεό μου.Αυτό το συνειδητοποιήσα επιτέλους και αυτό προσπαθώ να κάνω.

Φαντάζομαι η αγάπη για τα παιδιά δημιουργεί σε όλες τις μανούλες αυτή την λαχτάρα και τον φόβο μην πάθουν κάτι.Ξέρω οτι η προσευχή είναι η καλύτερη ασπίδα για το παιδί και ότι πρέπει επίσης να τα αφήνουμε όλα στην Πρόνοια του Κυρίου, αλλά προσωπικά είμαι κάπως κολλημένη και αγχωμένη...

Όταν λέω, πως το παιδί μου είναι οτι πολυτιμότερο έχω στην ζωή μου και ότι θα παλευω να πλησιάσω ... στον Παράδεισο ,για είμαι στην αιωνιότητα κοντά στα αγαπημένα μου πρόσωπα , είναι λάθος αυτή η επιθυμία και κρύβει εγωισμό?
Αναρωτιέμαι είμαι η μόνη που λειτουργώ και σκέφτομαι έτσι?

¨Είναι τόσο ωραίο αυτό που έγραψες κανούρια φίλη της παρέας και από ότι φαίνετε θα έχουμε και συνέχιες από τα πνευματικά θέματα. Μόνο θα είθελα να πω, ότι αφού αφίνεις στην πρόνοια του Θεού γιατί όμως το να αγωνιστείς για παράδεισο είναι εγωιστηκό; Ο Θεός εκείνο που μετράει είναι η προσπάθεια και χωρίς αγώνα δεν στεφανώνετε ο αγωνιστής. Διάβασε μαζί με άλλα που διαβάζεις και Ησαία Ά!-18-και στην Κ. Διαθήκη ο ένας τα πέντε τάλαντα τα έκανε δέκα ενώ ο τεμπέλης το έκρυψε στο έδαφος. Ματθαίου-κε-14 -έως 30-Εκτός και δεν κατάλαβα καλά Πάντως είνα ωραίο και με πολύ βάθος αγάπης Μάνας προς παιδί Εύγε

όποιος με κρίνει...καλά κάνει...

εγω δεν κρίνω κανέναν..
ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΚΕΦΙ,ΘΑ ΠΩ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ..

ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΠΟΝΟ,ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΑΣΤΕΙΑΚΙ..

ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΧΕΙΛΑΚΙ..


Ανωρρωτιεμαι...πως καποιοι εδω μεσα διαβαζουν ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ των γραπτων και των λογων μου...

Πού ξέρει κανείς,ΓΙΑΤΙ γράφω και με ποια ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ????

deppy28 έγραψε:όποιος με κρίνει...καλά κάνει...

εγω δεν κρίνω κανέναν..
ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΚΕΦΙ,ΘΑ ΠΩ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ..

ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΠΟΝΟ,ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΑΣΤΕΙΑΚΙ..

ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΧΕΙΛΑΚΙ..


Ανωρρωτιεμαι...πως καποιοι εδω μεσα διαβαζουν ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ των γραπτων και των λογων μου...

Πού ξέρει κανείς,ΓΙΑΤΙ γράφω και με ποια ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ????

Χριστή γυνή Πηδάλιον οικίας

Harrys 1934 έγραψε:

[¨Είναι τόσο ωραίο αυτό που έγραψες κανούρια φίλη της παρέας και από ότι φαίνετε θα έχουμε και συνέχιες από τα πνευματικά θέματα. Μόνο θα είθελα να πω, ότι αφού αφίνεις στην πρόνοια του Θεού γιατί όμως το να αγωνιστείς για παράδεισο είναι εγωιστηκό; Ο Θεός εκείνο που μετράει είναι η προσπάθεια και χωρίς αγώνα δεν στεφανώνετε ο αγωνιστής. Διάβασε μαζί με άλλα που διαβάζεις και Ησαία Ά!-18-και στην Κ. Διαθήκη ο ένας τα πέντε τάλαντα τα έκανε δέκα ενώ ο τεμπέλης το έκρυψε στο έδαφος. Ματθαίου-κε-14 -έως 30-Εκτός και δεν κατάλαβα καλά Πάντως είνα ωραίο και με πολύ βάθος αγάπης Μάνας προς παιδί Εύγε]



Αγαπητέ Χάρη σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την πρόταση να διαβάσω τα συγκεκριμένα κείμενα.
Μακάρι, η αγάπη όλων των γονιών για τα παιδιά μας και ο φόβος μας να μην πάθουν κακό, να μας κρατά σε εγρήγορση και να φέρνει όλη την οικογένεια πιο κοντά στον Θεό.