"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Jastin έγραψε:Επειδή δεν ανήκω στην Επίσημη εκκλησία του κράτους, είμαι έξω του Νυμφώνος;
Σύμφωνα μ?αυτήν την λογική και οι Ομολογητές που δεν ανήκαν στην Επίσημη Εκκλησία της Αυτοκρατορίας και όλων των Πατριαρχείων π.χ. ο προαναφερόμενος Άγιος Μάξιμος, ήταν εκτός Νυμφώνος.
Εγώ προσωπικά για την πίστη μου βιώνω από παιδί τον ονειδισμό και μόνο και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι εν γνώσει του κάποιος μπορεί να έχει φιλοδοξίες προσωπικές στον χώρο της Εκκλησίας, αυτά μόνο οι κατέχοντες θρόνους και δόξες κοσμικές και μισθό ως υπαλληλοι του κράτους, στην επίσημη κρατική εκκλησία μπορούν να τα κατέχουν, (βλέπε την υποδοχή που κάνατε οι των Ιεροσολύμων στον σφαγέα Μπούς).
Και ποιός είπε ότι εμείς θέλουμε να γίνουμε δεκτοί στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εφόσον επικοινωνεί με το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, το οποίο με την σειρά του αναγνωρίζει τον Πάπα ως εν Χριστώ αδελφό και συμπροσεύχεται και συμπαρίσταται στα μυστήρια των αιρετικών;
Δεν είμαστε αδελφέ δεκατριμερίτες και ημερολάτρες όπως νομίζετε. Μας ενδιαφέρει να μείνουμε αμόλυντοι από την παναίρεση του Οικουμενισμού του οποίου πρώτο βήμα ήταν η αλλαγή του ημερολογίου.

E tote adelfe ksegrapse k agio fos kai oti exei na kanei me ta patriarxeia mas, as min ksexname kai ta tosa thaumata pou ginontai se mas, ante me kanete na feromai san mikro paidi.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ.ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΩ ΚΑΙ ΛΕΩ,ΜΗΠΩΣ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ Η ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ... ΒΡΕ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, Η ΑΓΑΠΗ Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ, Η ΑΓΝΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ, Η ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ, Ο ΖΗΛΟΣ , ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ, Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΧΗ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ΜΑΣ , ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ....
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΕΜΑΣ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΩΝΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΣΠΗ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΑΛΛΟΙ, ΜΕ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΖΗΛΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ,ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΚΟΛΛΗΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ...
ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΠΛΑ? ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ?? ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.......

Jastin έγραψε: Και ποιός είπε ότι εμείς θέλουμε να γίνουμε δεκτοί στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εφόσον επικοινωνεί με το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, το οποίο με την σειρά του αναγνωρίζει τον Πάπα ως εν Χριστώ αδελφό και συμπροσεύχεται και συμπαρίσταται στα μυστήρια των αιρετικών;
Δεν είμαστε αδελφέ δεκατριμερίτες και ημερολάτρες όπως νομίζετε. Μας ενδιαφέρει να μείνουμε αμόλυντοι από την παναίρεση του Οικουμενισμού του οποίου πρώτο βήμα ήταν η αλλαγή του ημερολογίου.

Όταν μακαριστοί Γέροντες σαν τον Παΐσιο, ή τον Πορφύριο μας διδάσκουν σεβασμό στην Ιεραρχία της Εκκλησίας (άσχετα με τα λάθη που αυτή μπορεί να κάνει), ποιος είναι αυτός που τολμάει να τους πάει κόντρα;
Και θεωρώ ότι όταν φτάνουμε στο σημείο να λέμε ότι τα Πατριαρχεία είναι αιρετικά και όλοι όσοι κοινωνούν μαζί τους το ίδιο, πολύ φοβούμαι ότι κινδυνεύουμε από την εκ δεξιών πτώση!

Jastin έγραψε:Και ποιός είπε ότι εμείς θέλουμε να γίνουμε δεκτοί στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εφόσον επικοινωνεί με το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, το οποίο με την σειρά του αναγνωρίζει τον Πάπα ως εν Χριστώ αδελφό και συμπροσεύχεται και συμπαρίσταται στα μυστήρια των αιρετικών;

Jastin δεν συμφωνώ μαζί σου το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων μέχρι στιγμής έχει κρατήσει στα θέματα πίστεως άψογη στάση, μην τσουβαλιάζουμε τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι το συγκεκριμένο Πατριαρχείο και ο Πατριάρχης Θεόφιλος είναι σωστά τοποθετημένοι στην πίστη, ότι έχουν πει είναι στον σωστό δρόμο. Και την εποχή της εικονομαχίας που το πατριαρχείο Κων/πόλεως είχε δεχθεί την αίρεση των εικονοκλαστών η πρεσβυτέρα Ρώμη είχε κρατήσει την Ορθοδοξία και αρκετοί Έλληνες είχαν καταφύγει εκεί δεν συμφωνούσε με την Κων/πολη αλλά όμως δεν είχε κόψει και την κοινωνία μαζί της. Μετά επέστρεψε η Κων/πολη και αποστάτησε η Ρώμη, εμείς όπου υπάρχει η αλήθεια θα λέμε το σωστό όπου υπάρχει το στραβό θα το λέμε αλλά και όπου υπάρχει το σωστό επίσης.

Ποιός μιλά από ύψος δέκα καρδιναλίων;
Σέβομαι τον κάθε άνθρωπο κυρίως ως εικόνα Θεού, επειδή μου εύχεστε να με φωτίσει ο Θεός κάθε φορά,και με θεωρείς ταλαίπωρο και πλανεμένο, κι εγώ αδελφέ μου σου αντευχήθηκα την φώτιση του Θεού και Παράδεισον με την σειρά μου, χωρίς να σε θίξω ως συ.
Εκτός αν έχεις δεδομένο, ότι κατέχεις και τα δύο.
Δεν μου είπες όμως για την υποδοχή του σφαγέα εκατομυρίων Μπούς από τον Πατριάρχη και των υπολοίπων ιεραρχών κτλ. ...
Πάει κι αυτό στα ψιλά γράμματα;

[quote="Nici-D.[/quote]

E tote adelfe ksegrapse k agio fos kai oti exei na kanei me ta patriarxeia mas, as min ksexname kai ta tosa thaumata pou ginontai se mas, ante me kanete na feromai san mikro paidi.[/quote]

Το θαύμα του Άγιου Φωτός το επιτελεί ο εκάστοτε Πατριάρχης; Ή ο Αναστάς Ιησούς, εις μαρτύριον της αληθούς τριημέρου αναστάσεως του προς τους απίστους Εβραίους;
Το θαύμα δεν είναι τεκμήριο Ορθοδόξου πίστεως κατά τους Πατέρες.
Αν θέλεις να μάθεις θαύματα γίνονται ακόμα και στους Παπικούς.
Όσο για τους Ορθοδόξους του Παλαιού γίνονται πολλά θαύματα που δεν διαφημίζονται. Πήγαινε,π.χ. σε μία κηδεία Παλαιοημερολογητών, το σώμα του νεκρού δεν κοκκαλωνει, μένει μαλακό και εύκαμπτο.

aposal έγραψε:

Jastin έγραψε: Και ποιός είπε ότι εμείς θέλουμε να γίνουμε δεκτοί στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εφόσον επικοινωνεί με το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, το οποίο με την σειρά του αναγνωρίζει τον Πάπα ως εν Χριστώ αδελφό και συμπροσεύχεται και συμπαρίσταται στα μυστήρια των αιρετικών;
Δεν είμαστε αδελφέ δεκατριμερίτες και ημερολάτρες όπως νομίζετε. Μας ενδιαφέρει να μείνουμε αμόλυντοι από την παναίρεση του Οικουμενισμού του οποίου πρώτο βήμα ήταν η αλλαγή του ημερολογίου.

Όταν μακαριστοί Γέροντες σαν τον Παΐσιο, ή τον Πορφύριο μας διδάσκουν σεβασμό στην Ιεραρχία της Εκκλησίας (άσχετα με τα λάθη που αυτή μπορεί να κάνει), ποιος είναι αυτός που τολμάει να τους πάει κόντρα;
Και θεωρώ ότι όταν φτάνουμε στο σημείο να λέμε ότι τα Πατριαρχεία είναι αιρετικά και όλοι όσοι κοινωνούν μαζί τους το ίδιο, πολύ φοβούμαι ότι κινδυνεύουμε από την εκ δεξιών πτώση!

Απ΄την αριστερή και άμεση πτώση στον Οικουμενισμό δεν κινδυνεύουμε;
Τώρα, λες "όταν οι μακαριστοί γέροντες..μας διδάσκουν σεβασμό στην Ιεραρχεία της Εκκλησίας... "

Αυτή η τυφλή υπακοή μου θυμίζει έντονα Παπισμό. Και οι μακαριστοί δικοί σας γέροντες αυτά σας διδάσκουν, οι Ατλαντες της Ορθοδοξίας, οι Άγιοι Πατέρες όμως, που μαρτύρησαν για την Ορθοδοξία, Μάξιμος ομολογητής, Θεόδωρος Στουδίτης, Μάρκος Ευγενικός κ.λ. , λένε άλλα...
ότι υπάρχει κακή ομόνοια και καλός χωρισμός.

Jastin έγραψε: Ποιός μιλά από ύψος δέκα καρδιναλίων;
Σέβομαι τον κάθε άνθρωπο κυρίως ως εικόνα Θεού, επειδή μου εύχεστε να με φωτίσει ο Θεός κάθε φορά,και με θεωρείς ταλαίπωρο και πλανεμένο, κι εγώ αδελφέ μου σου αντευχήθηκα την φώτιση του Θεού και Παράδεισον με την σειρά μου, χωρίς να σε θίξω ως συ.
Εκτός αν έχεις δεδομένο, ότι κατέχεις και τα δύο.
Δεν μου είπες όμως για την υποδοχή του σφαγέα εκατομυρίων Μπούς από τον Πατριάρχη και των υπολοίπων ιεραρχών κτλ. ...
Πάει κι αυτό στα ψιλά γράμματα;

«Για το ύφος των δέκα καρδιναλίων», αν εννοείς εμένα, έχεις δίκιο αδελφέ μου και να με συγχωρείς! Η περηφάνια και ο εγωισμός μου δεν κρύβονται! Εσείς που το βλέπετε, σας παρακαλώ πολύ, να μνημονεύετε στην προσευχή σας και το όνομά μου (Απόστολος), γιατί πολύ το έχω ανάγκη!
Παρ' όλες όμως τις πάμπολλες και ευδιάκριτες αδυναμίες μου, σε παρακαλώ να δεχθείς τους φόβους μου για εκ δεξιών πτώση, γιατί, επαναλαμβάνω, το να θεωρείς όλα τα Πατριαρχεία ως αιρετικά είναι επικίνδυνο! Έτσι το ερμηνεύω εγώ ο ανάξιος, αμαρτωλός και αχάριστος Απόστολος!
Ταλαίπωρο και πλανεμένο δεν σε αποκάλεσα ποτέ! Αυτό εννοείς όταν λες ότι σε θίγω; Αν παρ’ όλα αυτά είπα κάτι που σε πείραξε, ζητάω να με συγχωρέσεις, γιατί, όπως έχεις καταλάβει διαπράττω πολλά ατοπήματα! Αν σε πείραξε αυτό που είπα : «ποιος είσαι εσύ που τολμάς να πας κόντρα στους Γέροντες», τότε, να με συγχωρήσεις, αλλά το εννοούσα και δεν το παίρνω πίσω! Το αν κατέχω φώτιση και Παράδεισο, δεν χρειάζεται ούτε καν να το συζητάμε!
Τέλος, σε παρακαλώ, να μην θέτεις εαυτόν εκτός της συντριπτικής πλειοψηφίας της Εκκλησίας του Χριστού, παρ’ όλα τα λάθη κάποιων εκπροσώπων της!
Παραθέτω δύο σχετικά αποσπάσματα από την στάση του Γέροντα Παϊσίου στο θέμα αυτό :

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Σκεύος εκλογής» του ιερομονάχου Χριστόδουλου Αγιορείτου
Ο κύριος Τ.Μ. από την Σ.Κ. της Θ. με πολύ ζωντανό τρόπο διηγείται ένα δικό του περιστατικό που συνέβη σε μια συνάντησή του με τον Γέροντα. Από αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά ότι ο Γέροντας ήθελε ταπεινά να τοποθετούμε τον εαυτό μας μέσα στην Εκκλησία.
-Το μεσημέρι της 6ης Αυγούστου 1991 (24 Ιουλίου σύμφωνα με το ημερολόγιο που ισχύει στο Άγιο Όρος) επισκέφθηκα τον Γέροντα με δύο άλλους συναδέλφους μου από τη Θεσσαλονίκη του Π.Τ και Χ.Τ. μηχανολόγο και ηλεκτρολόγο διπλωματούχο μηχανικό αντίστοιχα. Εκείνο τον καιρό, ήμουν επηρεασμένος από τα κάτωθι :
1. Από τις εσχατολογικές συζητήσεις και τον προβληματισμό για τις νέες ταυτότητες, απόηχους των ετών 1987 – 1989.
2. Από την επίσημη τότε αδράνεια της ηγεσίας της Εκκλησίας μας για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων
3. Από τις καταστροφές και τους βανδαλισμούς που προξενήθηκαν από τη προβολή του κινηματογραφικού έργου «Ο τελευταίος πειρασμός» από διάφορους ανθρώπους στην Αθήνα
4. Από διάφορες αρρωστημένες απόψεις :
· Ότι πρέπει, εμείς οι καθαρότεροι των άλλων ανθρώπων να επιδείξουμε ζήλο για να σώσουμε τους καημένους τους αμαρτωλούς αδελφούς μας καθώς και την Εκκλησία μας
· Ότι θα δώσουμε λόγο στον Θεό, αν δεν συμμετέχουμε στο Θείο έργο της εσωτερικής αυτής ιεραποστολής
· Ότι πρέπει να πάρουμε τις τύχες της Εκκλησίας στα χέρια μας, γιατί η ηγεσία της έχει διαφθαρεί,
· Ότι επίτηδες η Εκκλησία αδρανεί με σκοπό την συνειδητή (εκ των έσω) αλλοίωση της πίστης μας
· Ότι ο σωστός Χριστιανός δεν μπορεί να είναι καρπαζοεισπράκτορας,
· Ότι όπου βλέπω κακό, πρέπει να το χτυπάω, κριτικάροντας τα πάθη των άλλων, πχ το κάπνισμα, την πορνεία, την μέθη, την κλεψιά κλπ
· Ότι πρέπει να προσέχω την εικόνα που δείχνω προς τα έξω, έχοντας τη λεγόμενη έξωθεν καλή μαρτυρία, ώστε ουδείς να βρίσκει ελάττωμα πάνω μου κι έτσι να μην μπορεί να μου κάνει κριτική, αφού αυτό θα σήμαινε αυτόματα την τοποθέτησή μου από τους «καθαρούς και ανωτέρους», στους «αμαρτωλούς αδελφούς» με τη συνακόλουθη ρετσινιά
Έτσι, το «ζώον» φρόντιζα να είμαι αρεστός μόνο στους ανθρώπους, αλλά ήμουν βρώμικος απέναντι στον Θεό. Το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι η συνείδησή μου ήταν τόσο τυφλωμένη που πίστευα ακράδαντα ότι αυτό που έκανα ήταν το σωστό, χωρίς να έχω τον παραμικρό ενδοιασμό για τίποτα, δικαιώνοντας πλήρως τον εαυτό μου για οποιαδήποτε πράξη ή λογισμό είχα!
Μόλις λοιπόν, άρχισα να παρουσιάζω τις παραπάνω απόψεις στον Γέροντα, αμέσως με διάκοψε λέγοντας ότι πρέπει να κοιτάξω πώς θα σώσω την ψυχή μου. Εγώ όμως με πείσμα αγνόησα τον λόγο του και ξαναέφερα τη συζήτηση εκεί που ήθελα, εκθέτοντας συνοπτικά τα παραπάνω. Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω κι ο Γέροντας με επιτιμητικό, αλλά ταυτόχρονα γεμάτο αγάπη ύφος, μου λέει :
-Σαν Πολιτικός Μηχανικός είδες ότι είναι ραγισμένος ο τρούλος της εκκλησίας, ο οποίος έχει αγιογραφημένο τον Παντοκράτορα κι εσύ τρέχεις γρήγορα να βάλεις υποστηρίγματα στον Θεό για να μην πέσει; Μάθε ότι εσύ είσαι ένα τίποτα! Ούτε στο ελάχιστο δεν μπορείς να προστατέψεις την Εκκλησία μας. Είσαι ένα μηδενικό! Αν η Εκκλησία κινδυνέψει να είσαι σίγουρος ότι ο ίδιος ο Θεός θα κατέβει για να την σώσει! Δεν έχει ανάγκη από σένα η Εκκλησία, αλλά εσύ είσαι που έχεις ανάγκη από αυτήν, για να σώσεις την ψυχή σου. Η Εκκλησία δεν φτιάχτηκε από ανθρώπους επειδή την έχει ανάγκη ο Θεός, αλλά φτιάχτηκε από τον ίδιο τον Θεό, επειδή την έχουμε ανάγκη εμείς οι άνθρωποι.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ» του Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου
Μια μερίδα αγιορειτών πατέρων, που ήταν κάπως ευαίσθητοι, είχαν λογισμό να κόψουν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Δημητρίου, γιατί, όπως έλεγαν, έκανε κάποια μεγάλα ανοίγματα προς το Βατικανό. Πήγαν στον Γέροντα με ανένδοτη γνώμη και τον βομβάρδιζαν με διάφορα επιχειρήματα λέγοντάς του ότι πήραν απόφαση να ξεκόψουν και να μην μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Και τον ρώτησαν τι γνώμη είχε για το θέμα. Κι ο Γέροντας του απάντησε :
-Τι να σας πω; Κι εγώ είμαι απελπισμένος μ’ αυτόν τον πρωθυπουργό. Έχει καταστρέψει την Ελλάδα βάζοντας μέσα στο Ελληνικό Σύνταγμα που είναι στο όνομα της Αγίας Τριάδας, όλους τους αντίχριστους νόμους. Δεν υποφέρεται πια! Γι’ αυτό αποφάσισα κι εγώ να σηκωθώ να φύγω από την Ελλάδα και το Όρος και να πάω στο Σινά.
Τότε οι πατέρες είπαν :
-Γέροντα, προς Θεού, μην κάνετε τέτοιο πράγμα και φύγετε εξ αιτίας του πρωθυπουργού, γιατί αυτός σήμερα – αύριο θα «πέσει» και θα ησυχάσουμε.
Κι ο Γέροντας χαμογελώντας τους είπε:
-Και σεις το ίδιο να κάνετε, που συμβουλεύετε να κάνω εγώ: Κάντε υπομονή, γιατί δεν είναι σωστό να ξεκοπούμε από την Εκκλησία του Χριστού. Να ευχόμαστε όμως συνάμα ο Θεός να φωτίζει όλους τους ψηλά ιστάμενους να ορθοτομούν το λόγο της αλήθείας.

Alefteris έγραψε: Κατα αρχάς δεν σας ζήτησε κανείς να μας πείσετε για οτιδήποτε, κάτι που ιδίως ο ένας το κάνει με πολύ ζήλο. Κατα δεύτερον κρατήστε τα πιστεύω σας δια τους εαυτούς σας και μην προσπαθείτε να πείσετε εμάς, δεν έχουμε ανάγκη να μας σώσετε. Η επιμονή σας αρχίζει να καταντάει κουραστική. Σας λυπούμαι βαθύτατα για την πλάνην σας.

Μην ασχολείσαι λοιπόν αδελφέ με το εν λόγω θέμα και μην το παρακολουθείς. Δεν σ΄έπιασε κανένας με το ζόρι. Αλλά αν κάπου μέσα σου ελέγχεσαι και φοβάσαι μην πεισθείς για τα αυτονόητα, γι΄αυτό αντιδράς έτσι.
Αντί να μας λυπάσαι, κάνε προσευχή για φώτιση, γιατί στην άλλη ζωή που δεν θα υπάρχει Επίσημη Εκκλησία του κράτους και αλληλοαναγνωρισμένα Πατριαρχεία , και θα υπαρχει ξερή η Αλήθεια και ποιός την τήρησε, έχουμε να δούμε πολλές εκπλήξεις!!!

aposal έγραψε: «Για το ύφος των δέκα καρδιναλίων», αν εννοείς εμένα, έχεις δίκιο αδελφέ μου και να με συγχωρείς!

Όχι αδελφέ μου δεν αναφερόμουν σε σένα, μ΄αυτή μου την απάντηση, αλλά σε κάποιον εύθικτο, που γνωρίζει εκείνος. Συγχώρα με, αν σε στενοχώρησα, έγώ είμαι ο υπερήφανος μάλλον της παρέας.
Το ταπεινό του πνεύματος σου αδελφέ, αναπαύει τις ψυχές μας, νάσαι πάντα καλά.
Όμως διάλογο κάνουμε και θέλω να σου πώ ότι δεν συμφωνώ, με τις τοποθετήσεις του γέροντα Παισίου, σχετικά με την αντίδραση που πρέπει να έχουμε απέναντι στην Παναίρεση του Οικουμενισμού.

Λέει ο γ. Παίσιος:

Μάθε ότι εσύ είσαι ένα τίποτα! Ούτε στο ελάχιστο δεν μπορείς να προστατέψεις την Εκκλησία μας. Είσαι ένα μηδενικό! Αν η Εκκλησία κινδυνέψει να είσαι σίγουρος ότι ο ίδιος ο Θεός θα κατέβει για να την σώσει! Δεν έχει ανάγκη από σένα η Εκκλησία, αλλά εσύ είσαι που έχεις ανάγκη από αυτήν, για να σώσεις την ψυχή σου.

Δεν σου μυρίζουν αυτά τα λόγια προτεσταντισμό;
Έχουμε χρέος κατα τους Πατέρες της Εκκλησίας ώς μέλη της να αντιστεκόμαστε και να μην δεχτούμε καμία πλάνη, , εμείς οι ταπεινοί, με την χάρη του Θεού βεβαίως , και όχι να περιμένουμε να κατέβει ο ίδιος ο Θεός να μας το πει.
Έχουμε τους νόμους της Εκκλησίας , τις Συνοδικές αποφάσεις, το παράδειγμα των Αγίων .

Λέει επίσης:

Μια μερίδα αγιορειτών πατέρων, που ήταν κάπως ευαίσθητοι, είχαν λογισμό να κόψουν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Δημητρίου, γιατί, όπως έλεγαν, έκανε κάποια μεγάλα ανοίγματα προς το Βατικανό. Πήγαν στον Γέροντα με ανένδοτη γνώμη και τον βομβάρδιζαν με διάφορα επιχειρήματα λέγοντάς του ότι πήραν απόφαση να ξεκόψουν και να μην μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Και τον ρώτησαν τι γνώμη είχε για το θέμα. Κι ο Γέροντας του απάντησε :
-Τι να σας πω; Κι εγώ είμαι απελπισμένος μ’ αυτόν τον πρωθυπουργό. Έχει καταστρέψει την Ελλάδα βάζοντας μέσα στο Ελληνικό Σύνταγμα που είναι στο όνομα της Αγίας Τριάδας, όλους τους αντίχριστους νόμους. Δεν υποφέρεται πια! Γι’ αυτό αποφάσισα κι εγώ να σηκωθώ να φύγω από την Ελλάδα και το Όρος και να πάω στο Σινά.
Τότε οι πατέρες είπαν :
-Γέροντα, προς Θεού, μην κάνετε τέτοιο πράγμα και φύγετε εξ αιτίας του πρωθυπουργού, γιατί αυτός σήμερα – αύριο θα «πέσει» και θα ησυχάσουμε.
Κι ο Γέροντας χαμογελώντας τους είπε:
-Και σεις το ίδιο να κάνετε, που συμβουλεύετε να κάνω εγώ: Κάντε υπομονή, γιατί δεν είναι σωστό να ξεκοπούμε από την Εκκλησία του Χριστού. Να ευχόμαστε όμως συνάμα ο Θεός να φωτίζει όλους τους ψηλά ιστάμενους να ορθοτομούν το λόγο της αλήθείας.

Τελείως αντίθετος με τους Πατέρες.
Μα είναι το ίδιο, ο Πρωθυπουργός της χώρας με τον Πατριάρχη που υπάρχει πνευματική κονωνία; Και "ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος εσται";
Πού τα βρήκε αυτά γραμμένα, έτσι περίμεναν οι Άγιοι να πεθάνει ο εκάστοτε αιρετικός και να μπει ίσως κάποιος άλλος Ορθόδοξος; και δεν διεχώριζαν την θέση τους;
Πού είναι οι "πλανεμένοι" Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, και Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, Άγιος Στέφανος ο Ομολογητής και οι Άγιοι Θεόδωρος και Θεοφάνης οι γραπτοί;Αστέρες πολύφωτοι του νοητού στερεώματος!
Όλους τους επισκίασε ο γ. Παίσιος;