Ελπίζω σήμερα να πήγες στον πνευματικό!μην το αργήσεις αλλο.Αν δεν σε ανάπαυε ο προηγούμενος πήγενε στον επόμενο και ουτοκαθεξής μέχρι να βρείς αυτον που σε αναπάυει.Η συμβουλη εμου του ανάξιου είναι να μην πάρεις ψυχοφάρμακα και να πας την Κυριακη απο τον ορθρο στην εκκλησια οσο ποιο νωρις μπορείς να τρως υγειηνα φρουτα πολλα χορτα οσπρια και τα λοιπα.Είναι δύσκολο όλο αυτο που περνας αλλα οπος είπαν παραπάνω είναι μια δοκιμασία που σε καθαρίζει κιολας και θα σε ανεβάσει με την Χάρι του Θεού και σε πνευματικό επίπεδο
Αδελφοί ας πούμε ολοι αυτην την προσευχουλα που είναι για αλλους και βρίσκεται μέσα στο καταπληκτικό βιβλίο "οι περιπέτειες ενος προσκυνητή" :
ΠΟΛΥΕΛΕΕ ΘΕΕ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΛΕΙ ΠΑΝΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΩΘΗΝΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΛΘΕΙΝ ΒΩΗΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΗ ΣΟΥ ΕΥΦΡΩΣΥΝΗ ΔΕΞΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΗΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΑΠΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΔΕΙΔΑΞΕΣ ΕΣΥ.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον.Τριάς Αγία Δόξα Σοι!
Με συγχωρείς αλλά πιστεύω πως μια και οι κρίσεις πανικού είναι σε έξαρση
δεν είναι ασφαλές να συμβουλεύουμε κάποιον να μην ζητήσει φαρμακευτική
βοήθεια.Ναι να νηστεψει και να προσεύχετε συνεχώς και να εκκλησιάζεται,αλλά και οι γιατροί και τα φάρμακα δεν είναι αποτέλεσμα της
αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο;
Πως θα καταφέρει να εκκλησιαστεί μέσα στις κρίσεις πανικού;
Καλημέρα Εφη. Όπως βλέπω, τα είπαν πολύ καλα οι αδελφοί εδω!
Εγώ ο ευτελής εχω να σου πω, να κάνεις θερμή προσευχή και καθε στιγμή μάλιστα να λες την ευχή του Ιησού το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" και να νιώθεις κάθε στιγμή το Θεό δίπλα σου και να λές "πονηροι δαιμονες είναι μαζί μου ο Κύριος και Θεός των όλων και μόνο να τον επικαλεστώ θα με σώσει! Και λέγε "Κύριε Ιησού Χριστέ μου βοήθα με την αδύναμη δούλη σου. Και αν υπάρχει λόγος που επιτρέπεις αυτή τη δοκιμασία που περνάω Εσύ ξέρεις καλύτερα! Αλλά στάσου δίπλα μου και σώσε με γιατί μόνη μου δεν αντέχω, θα νικήθώ."
Αγαπιτή μου λέγε τέτοιες προσευχούλες με συντριβή και ταπείνωση και αμεσως θα νιώσεις μια γλυκια παρηγοριά σαν να σου λέει "Εδώ Είμαι"! Καθε στιγμή αγαπητή μου, μην σταματας ποτέ! Θαρρος και μην φοβάαι τίποτα!
spirosn έγραψε:Με συγχωρείς αλλά πιστεύω πως μια και οι κρίσεις πανικού είναι σε έξαρση
δεν είναι ασφαλές να συμβουλεύουμε κάποιον να μην ζητήσει φαρμακευτική
βοήθεια.Ναι να νηστεψει και να προσεύχετε συνεχώς και να εκκλησιάζεται,αλλά και οι γιατροί και τα φάρμακα δεν είναι αποτέλεσμα της
αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο;
Πως θα καταφέρει να εκκλησιαστεί μέσα στις κρίσεις πανικού;
είναι αποτέλεσμα της αγάπης πρός τον ανθρώπο αλλά οχι όλα τα φάρμακα και είδικα τα ψυχοφάρμακα πολλές φόρες μάλιστα είναι και αποτέλεσμα της απληστίας τών φαρμακοβιομηχανων που θυσίαζουν στον βόμο του χρήματος καθημερίνα χιλλίαδες ζωες και βασίζονται στην άγνοια του συγχρονου πολίτη που ζεί στης αναπτυγμένες κοινωνίες (το 10 % )δλδ οπως εμείς και ζυνεχίζει να μας πουλάνε χημέιες (και εμέις να τις αγοράζουμε) ενω ο Θεός μας έχει δώσει ετοιμα φάρμακα στην φύση.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον.Τριάς Αγία Δόξα Σοι!
Η κρίση πανικού την στιγμή που συμβαίνει είναι μια προσομείωση ενός εμφράγματος συνοδευόμενη με τεράστιες δόσεις τρόμου.
Η ταχυπαλμία,το βάρος στο στήθος,οι ζαλάδες μαζί με την εφίδρωση που είναι αποτέλεσμα του τρόμου γιατί το ατομο εκείνη την στιγμή νομίζει πως του συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό και πως μπορεί να πεθάνει.
Συνήθως υπάρχει από πίσω κατάθλιψη και θέλει σοβαρή αντιμετώπιση και συμπαράσταση.
Το ζήτημα δεν είναι να κρυφτεί το πρόβλημα πίσω από τα χάπια,αλλά να ανακουφιστεί λίγο ο πάσχων και να ξεκουραστεί από τις κρίσεις πανικού που τον έχουν απογοητεύσει.Ετσι και να προσεύχεται θα μπορεί καλύτερα και να πηγαίνει στην εκκλησία χωρίς να φοβάται τι θα γίνει εαν αντιμετωπίσει πάλι τον πανικό.
Πίστεψέ με η eufrosini ανεβαίνει γολγοθά.
Σε πρώτη φάση τα φάρμακα μπορεί να την βοηθήσουν αλλά δεν θα δώσουν την οριστική λύση.Εγώ είχα πάθει μανιοκατάθλιψη,μου δώσανε φάρμακα,επί χρόνια σε γιατρούς,κλινικές,χάπια.
Ψυχολογικά έγινα καλά αλλά μετά έπεφτα από το ένα κακό στο άλλο (Πολλές ώρες στο Ίντερνετ κάθε μέρα,εξάρτηση δηλαδή και ξενύχτια,σαρκικός πόλεμος συνέχεια).
Τα χάπια πέτυχαν να θεραπεύσουν τα συμπτώματα αλλά τα πάθη έμειναν απείραχτα και φούντωναν ώσπου.... ξεκίνησα να προσεύχομαι κι όταν το έκανα αυτό τα πάθη έγιναν καπνός σε λίγο χρονικό διάστημα.
Οπότε δίκιο είχε το παιδί ας πάρει τα ηρεμιστικά της να ηρεμήσει σε πρωτη φάση όμως για να τακτοποιηθεί η ψυχή της (αφού πάρει τα φάρμακα) πρέπει να κάνει κάθε μέρα συστηματική προσευχή και να εξομολογείται και κοινωνά ,και τότε θα φτιάξουν όλα.Ας κάνουμε μια Προσευχη για την Ευφροσύνη λοιπόν.
εγω προσωπικα πιστευω οτι ολα αυτα ειναι μια πολυ δυσκολη δοκιμασια.Εχε θαρρος πιστη,προσευχη και με μια εξομολογηση στον πνευματικο σου η σε καποιον αλλον πνευματικο ,οπου αποφασισεις να πας και με πολυ ταπεινωση και συντριβη για τα διαφορα αμαρτηματα και με δακρυα που βγαινουν απο την πολυ ταπεινωση για τα λαθη μας μεσα απο τα βαθη της καρδιας μας και την συγχωρητικη ευχη του πνευματικου,θα στεφανωθεις και θα βγεις νικητρια απο τον γολγοθα που περνας αυτη τη στιγμη.Εχε εμπιστοσυνη στο θεο στο Χριστο και στη γλυκια μας Παναγιτσα και ο πονος σου θα κανει φτερα και θα πεταξει.Μην απελπιζεσε .Ο ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ.Αυριο ξημερωνει μια καινουρια μερα .Χαμογελασε και κρατα τον σταυρο σου δυνατα και προχορα με αισιοδοξια και ολα θα πανε καλα.
spirosn έγραψε:Η κρίση πανικού την στιγμή που συμβαίνει είναι μια προσομείωση ενός εμφράγματος συνοδευόμενη με τεράστιες δόσεις τρόμου.
Η ταχυπαλμία,το βάρος στο στήθος,οι ζαλάδες μαζί με την εφίδρωση που είναι αποτέλεσμα του τρόμου γιατί το ατομο εκείνη την στιγμή νομίζει πως του συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό και πως μπορεί να πεθάνει.
Συνήθως υπάρχει από πίσω κατάθλιψη και θέλει σοβαρή αντιμετώπιση και συμπαράσταση.
Το ζήτημα δεν είναι να κρυφτεί το πρόβλημα πίσω από τα χάπια,αλλά να ανακουφιστεί λίγο ο πάσχων και να ξεκουραστεί από τις κρίσεις πανικού που τον έχουν απογοητεύσει.Ετσι και να προσεύχεται θα μπορεί καλύτερα και να πηγαίνει στην εκκλησία χωρίς να φοβάται τι θα γίνει εαν αντιμετωπίσει πάλι τον πανικό.
Πίστεψέ με η eufrosini ανεβαίνει γολγοθά.
Η προσευχή του αγίου Σπυρίδωνα που σήκωνε τους νεκρούς πολεμάει και καιει τον δαίμονα της απελπισίας που κρύβεται πίσω απο κάθε κατάθλιψη!
Φυσικά και στους ιατρούς θα πηγένουμε οπώς λεεί και ο πάτερ Πορφύριος για να μην παίσουμε σε υπερηφανία και αντιβιοτικά και εμβόλια και ασπιρίνες και τα πάντα θα πέρνουμε οτι μας πούνε.αλλα τι φάρμακο είναι αυτό το ψυχοφάρμακο? Εντάξει δεν εμπιστευόμαστε απόλυτα τον μόνο Ιατρό των Ψυχών και τον σωμάτων για τα σώματα μας ας τον εμπιστευθούμε τουλάχιστον για την ψυχή μας!
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον.Τριάς Αγία Δόξα Σοι!
