Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Ὁ Θεὸς κρίνει τὰς πράξεις ἡμῶν, ἀναλόγως τῶν προθέσεών μας, διότι λέγει· «Δώη σοι» ὁ Κύριος, «κατὰ τὴν καρδίαν σου» (Ψαλμ. ιθ΄,5). Εἶναι ἐνδεχόμενον νὰ πραγματοποιῇ κανεὶς ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ μάτια τοῦ κόσμου, καὶ ὅμως νὰ δουλεύῃ πνευματοκτόνον πάθος καὶ μὲ τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς νὰ καταστρέφῃ τὴν ἀγαθὴν πρᾶξιν.
~ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Διάλογος
(Εὐεργετινὸς Τόμος Γ' σελ. 91)

[toula]

Όποιος εμπιστεύεται και στηρίζει τη ζωή του σε πράγματα που έρχονται και παρέρχονται και χάνονται εύκολα, στην ουσία δίνει εμπιστοσύνη σ’ ένα ποτάμι που δεν σταματάει ποτέ. «Όστις ἀπερχομένοισι καί έρχομένοισι πέποιθε, ρεύματι πιστεύει ού ποτε ἱσταμένῳ.
~ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
( Ἅπαντα τά Ἔργα σειρά ΕΠΕ 9,σελ. 398).

[toula]

Ἀσφάλιζε λοιπόν τὸν ἑαυτό σου, ἄνθρωπε. Ἔχεις τά σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου. «Νά μήν τό θυμᾶσαι μόνο γιά σένα, ἀλλά νὰ τό λές καί στούς ἄλλους μέ Ζῆλο» (πρβλ. Σοφ. Σολ. 7, 13). Ἄν ἔχεις παιδί κατά σάρκα, νά τό συμβουλεύεις. Ἄν πάλι μέ τήν Κατήχηση γέννησες κάποιο πνευματικό παιδί, καί αὐτό νὰ τό προφυλάξεις μέ τίς συμβουλές σου, ὥστε νά μἠ δεχτεῖ τόν ἀπατεῶνα ὡς αληθινό. «Διότι τό μυστήριο τῆς ἀνομίας ἤδη ἐνεργεῖται» (Β΄ Θεσ. 2, 7). Μέ βάζουν σέ σκέψεις καί φόβο οἵ πόλεμοι τῶν ἐθνῶν, μέ φοβίζουν τἁ σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν, μέ τρομάζει ἡ μισαδελφία τῶν ἀδελφῶν. Ἄς τά διακηρύττουμε λοιπόν αὐτά, ἀλλά εἴθε νά μή γίνουν στήν ἐποχή μας. Ἄς ἔχουμε ὅμως τὸ νοῦ μας, γιά νά εἴμαστε ἐξασφαλισμένοι. Αὐτά εἶχα νά πῶ γιά τόν Ἀντίχριστο...
~ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων
(Κατήχηση Φωτιζωμένων ΙΕ', ΙΗ' σελ, 457. Εκδόσεις Ετοιμασία Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέας 1999)

[toula]

Αἰτία ὅλων τῶν κακῶν εἶναι, τό νά μή γνωρίζουμε τίς Γραφές. Βαδίζουμε στόν πόλεμο χωρίς ὅπλα, καί πῶς εἶναι δυνατό νά σωθοῦμε;
~ Ἅγιος Ἰωάννης ο Χρυσόστομος
( Ἅπαντα τά Ἔργα σειρά ΕΠΕ τ. 22, σελ. 265)

[toula]

Τι είναι οι Βίοι των Αγίων; Είναι τα δόγματα μεταφρασμένα σε ζωή. Και τι είναι τα δόγματα; Είναι οι βίοι των Αγίων στην πράξη.
Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς

[toula]

π. Σεραφείμ Ρόουζ († 2 Σεπτεμβρίου 1982):
Οι έσχατοι χρόνοι είναι ήδη εδώ. Βλέπουμε καθαρά την προετοιμασία της εποχής του Αντιχρίστου.
Ο π. Σεραφείµ είχε πάντα υπόψη του την προφητεία του διορατικού γέροντα Ιγνατίου του Χαρµπίν της Μαντζουρίας, ο οποίος το 1930 είχε πει: «Ότι άρχισε στη Ρωσία θα τελειώσει στην Αμερική».
Έλεγε «Είμαστε τα προϊόντα… µιας κοινωνίας όπου όλα είναι πλαστικά, συνθετικά και αποµιµήσεις – συµπεριλαµβανοµένου ενός συνθετικού Χριστιανισμού και µιας συνθετικής Ορθοδοξίας! – Ας είμαστε αρκετά ταπεινοί να το αναγνωρίσουμε.
Εδώ στη Δύση ζούμε σε έναν ανόητο παράδεισο ο οποίος µπορεί να χαθεί, και πιθανώς θα χαθεί σύντομα. Αρχίστε να προετοιμάζεστε – όχι με την αποθήκευση τροφίμων ή τέτοιων εξωτερικών πραγμάτων όπως µερικοί κάνουν ήδη στην Αμερική, αλλά με την εσωτερική προετοιμασία των Ορθόδοξων Χριστιανών.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, παραδείγματος χάριν, πως θα επιζήσετε εάν µπείτε σε µια φυλακή ή ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, και ειδικά στα κελλιά τιμωρίας και απομόνωσης; Πώς θα επιβιώσετε; Θα τρελαθείτε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστηκα. Εάν το µυαλό σας δεν έχει τίποτα για να ασχοληθεί, τι θα έχετε στο µυαλό σας; Εάν είστε γεμάτοι με κοσμικές εντυπώσεις και δεν έχετε τίποτα πνευματικό στο µυαλό σας, εάν ζείτε απλώς µέρα τη µέρα… Πρέπει να έχετε Χριστό στην ψυχή σας.
Φαίνεται πως ο σατανάς εισέρχεται τώρα γυμνός στην ανθρώπινη ιστορία. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν υπόσχονται να είναι πιο τρομερά απ’ όσο μπορεί να φανταστεί εύκολα κανείς τώρα… Αυτό που απαιτείται είναι περισσότερη προσευχή και μετάνοια… Αν οι Χριστιανοί στην καθημερινή τους ζωή φλέγονταν πραγματικά από αγάπη για τον Θεό και από ζήλο για το Βασίλειό Του – που είναι πέραν του κόσμου τούτου – τότε οτιδήποτε άλλο απαραίτητο, θα ακολουθούσε ως φυσική συνέπεια.
Έχει ειπωθεί από τους αγίους Πατέρες, έλεγε ο π. Σεραφείμ Ρόουζ, πως πρέπει να βλέπουμε σε όλα όσα μας συμβαίνουν κάποιον λόγο σωτηρίας. Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, τότε θα σωθείτε.
Πηγή: Ιερομονάχου Δαμασκηνού, π. Σεραφείμ Ρόουζ – Η ζωή και τα έργα του, Ά τόμος, εκδόσεις Μυριόβιβλός, Αθήνα 2006

[toula]

Λόγος ΙΗ'. Περὶ μίσους καὶ ἔχθρας.
[ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ]
Θέλεις νὰ μάθεις ὅτι εἶναι δυνατό, ἂν θέλομε, να συμφιλιωθοῦμε μὲ κάθε ἄνθρωπο που φέρεται πρὸς ἐμᾶς μὲ ἔχθρα, κι ἂν ἀκόμη κάποιος εἶναι πονηρὸς καὶ διεφθαρμένος καὶ ἀδιόρθωτος;
Τί ὑπάρχει ἀγριώτερο ἀπὸ τὸ λιοντάρι; ἀλλ' ὅμως τὸ ἡμερώνουν αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἡ τέχνη ἀναγκάζει τη φύση ν' ἀλλάξει, καὶ γίνεται ἡμερώτερο καὶ ἠπιότερο ἀπὸ κάθε πρόβατο τὸ ἀγριώτερο καὶ βασιλικώτερο ἀπὸ ὅλα τὰ θηρία, καὶ βαδίζει μέσω τῆς ἀγορᾶς χωρὶς νὰ προκαλεῖ φόβο σὲ κανένα μὲ τὴν ἡμερότητά του.
Ποιὰ ἀπολογία θὰ ἔχομε λοιπόν, ποιὰ συγγνώμη, θηρία βέβαια νὰ ἡμερώνομε, ἀλλὰ νὰ λέμε ὅτι δὲν μποροῦμε ποτὲ νὰ καταπραΰνομε ανθρώπους, οὔτε νὰ τοὺς κάνομε νὰ συμπεριφέρονται πρὸς ἐμᾶς εὐχάριστα, ἂν καὶ βέβαια στο θηρίο το ἥμερο εἶναι ἀντίθετο προς τη φύση του, ἐνῶ στὸν ἄνθρωπο ἀντίθετο πρὸς τὴ φύση του τὸ ἄγριο;
Ὅταν λοιπόν νικᾶμε τη φύση, ποιὰ ἀπολογία θὰ ἔχομε λέγοντας ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ διορθώσομε τὴν προαίρεση; Καὶ ἂν ἡ ἀσθένειά του εἶναι ἀθεράπευτη, ὅσο μεγαλύτερος εἶναι ὁ κόπος σου, τόσο μεγαλύτερος θὰ σοῦ εἶναι καὶ ὁ μισθὸς ἂν ἐπιμείνεις νὰ θεραπεύεις αὐτὸν ποὺ πάσχει αθεράπευτα. Καὶ ποιὸ εἶναι τὸ τόσο μεγάλο ἁμάρτημα που διαπράχθηκε ἀπὸ τὸν ἐχθρό σου, ὥστε ν' ἀποφεύγεις τη συμφιλίωση μὲ ἐκεῖνον;
Σὲ κακολόγησε καὶ σ' ἀποκάλεσε μοιχὸ καὶ πόρνο; Καὶ τί σημασία ἔχει αὐτό; ἂν βέβαια εἶναι ἀληθῆ αὐτά, διόρθωσέ τα, καὶ ἂν ψευδῆ, καταγέλασέ τα. Αν συναισθάνεσαι ἀπὸ τὰ λεγόμενα ἐνοχὴ γιὰ τὸν ἑαυτό σου, σωφρονήσου, ἂν ὅμως ὄχι, περιφρόνησέ τα ἢ καλύτερα μὴ τὰ καταγελάσεις, οὔτε νὰ τὰ περιφρονήσεις μόνο, ἀλλὰ νὰ χαίρεσαι καὶ νὰ σκιρτᾶς ἀπὸ χαρὰ σύμφωνα μὲ τον λόγο τοῦ Κυρίου· γιατί λέγει·
«Ὅταν σᾶς κατηγορήσουν καὶ συκοφαντήσουν ψευδόμενοι τὸ ὄνομά σας ὡς πονηρό ἐξαιτίας τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, χαρεῖτε τὴν ἡμέρα ἐκείνη και πηδήξτε ἀπὸ τὴ χαρά σας, γιατὶ θὰ εἶναι μεγάλη ἡ ἀνταμοιβή σας στοὺς οὐρανούς».
Αν πάλι εἶναι ἀληθῆ αὐτὰ ποὺ λέγει, καὶ σὺ ὑπομείνεις τα λεγόμενα μὲ ἐπιείκεια, καὶ δὲν τοῦ ἀνταποδώσεις ὕβρη οὔτε τὸν κακολογήσεις, ἀλλὰ στενάξεις πικρὰ καὶ καταδικάσεις τὰ πλημμελήματα που διέπραξες, δὲν θὰ καρπωθεῖς μικρότερη αμοιβή από την προηγούμενη.
Γιατί πολλὲς φορὲς αὐτὰ ποὺ δὲν ἔκαναν φίλοι έπαινώντας καὶ χαριζόμενοι, τὸ ἔκαναν ἐχθροὶ κακολογώντας, εφόσον εἶναι ἀληθῆ τά λεγόμενά τους. Γιατί οἱ φίλοι χαριζόμενοι κατ' εὔλογο λόγο, ἢ καὶ καλακεύοντας, συντελοῦν στὸ νὰ γίνεται μεγαλύτερος ὁ ὄγκος τῆς ἀσθένειας, ἐνῶ οἱ ἐχθροί, κινούμενοι ἀπὸ τὴν ἔχθρα καὶ κατηγορώντας τὰ ἁμαρτήματα, συντελοῦν στὴ ἀνάγκη διορθώσεως, καὶ μᾶς γίνεται ἔτσι ἡ ἔχθρα ἀφορμὴ μέγιστης ὠφέλειας.
( Ἅπαντα τά Ἔργα σειρά ΕΠΕ Τόμος 39 σελ. 405-407)

[toula]

Ἡ Πανάμωμος δέν ἐδημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἀλλά τόν βρῆκε συντετριμμένο· οὔτε πάλι μᾶς ἔδωσε τὴ φύση, ἀλλά τήν συνετήρησε· οὔτε μᾶς ἔπλασε αὐτή, ἀλλὰ προσέφερε ἐκεῖνα μὲ τὰ ὁποῖα ἀναπλασθήκαμε. Ἔγινε ἔτσι βοηθός τοῦ πλάστη, τὸ ἄγαλμα συνεργάσθηκε μὲ τόν τεχνίτη.
Αὐτὴ ξανάδωκε στὸ ἄγαλμα ὅ,τι εἶχε προηγουμένως κι ἐκεῖνος πρόσθεσε αὐτὸ ποὺ δέν εἶχε. Καὶ δέν θὰ πρόσθετε βέβαια ἐκεῖνος αὐτὸ ποὺ ἔλειπε, ἂν δέν εὕρισκε αὐτὸ ποὺ ὑπῆρχε, πάνω στὸ ὁποῖο ἔπρεπε νὰ προσθέσει τὸ δεύτερο (δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ ἔλειπε).
Στόν Ἀδάμ ἀπὸ ὅλα τὰ ζῶα τοῦ Παραδείσου μόνη βοηθός ἦταν ἡ Εὔα. Καὶ τόν Θεό, γιὰ νὰ φανερώσει τήν χρηστότητά Του, μόνη ἡ Παρθένος ἀπὸ ὅλα τὰ ὄντα τόν ἐβοήθησε.
άγιος Nικόλαος Kαβάσιλας

[toula]

Αναφέρει ο μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός:
Ο οσιότατος, όπως ανεπιφύλακτα τον χαρακτηρίζω, αδελφός μας Γεώργιος μοναχός, κατά κόσμον «Μπράνκο», Σέρβος, την καταγωγή, πλησίασε τον αείμνηστο Γέροντά μας Ιωσήφ τον Ησυχαστή [νυν όσιος Ιωσήφ], όταν μέναμε στη Νέα Σκήτη, για πνευματική συμβουλή.
Ένα από τα πρώτα του ερωτηματικά απ’ ότι ενθυμούμαι που ερωτούσε τον Γέροντα ήταν το εξής:
Γιατί η θεία χάρις που τον επεσκέφθη στην αρχή για να τον ελκύσει στην ευσέβεια μειώθηκε τώρα που βρίσκεται στον τόπο ειδικά της χάριτος, εννοώντας το Άγιον Όρος που βρισκόταν τότε για να συνεχίσει ως μοναχός τη ζωή του;
Τότε ο Γέροντας με πολλή υπομονή και βραδύτητα στην έκφραση γιατί δεν γνώριζε τόσο καλά τα ελληνικά [ο σέρβος Μοναχός Γεώργιος], του ερμήνευσε ότι αυτό είναι η φύση των πραγμάτων και ότι έτσι συνηθίζει η χάρη να ενεργεί σε όσους συνήθως καλεί στο πνευματικό στάδιο.
Έλεγε ο ευλογημένος Γεώργιος, μήπως χρειάζεται να ξαναγυρίσει στη Γαλλία -γιατί εκεί σπούδαζε όταν τον επεσκέφθη η χάρις του Θεού και του έδειξε τα δικά της μυστήρια- αφού εδώ που ήλθε για περισσότερη αντίληψη μάλλον εμειώθη.
«Δεν εμειώθη παιδί μου» του ερμήνευσε ο Γέροντας, «και ούτε ποτέ θα μειωθεί γιατί είναι αμεταμέλητα τα θεία χαρίσματα.
Η αίσθηση της θείας χάρι­τος εκρύβη, όχι η θεία της ενέργεια. Με δύο τρόπους συνήθως η χάρη εκδηλώνεται.
Ο ένας είναι και λέγεται ενέργεια και ο άλλος ως αντιληπτός το λέγουμε αίσθηση.
Ως ενέργεια η χάρη βρίσκεται πάντοτε στους πιστούς και χωρίς την παρουσία της κανείς δεν θα έμενε πιστός.
Ως αίσθηση παρουσιάζεται ή μάλλον εξωτερικεύεται όταν θέλει να παρηγορήσει και να πληροφορήσει τον άνθρωπο είτε κουρασμένο είτε αγνοούντα ή κινδυνεύοντα μέσα στον αγωνιστικό του βίο.
Σε σένα τότε επειδή αγνοούσες ή και απορούσες τα μυστήρια της πίστεως και γενικά τον πρακτικό τρόπο της πνευματικής ζωής, για να σε πληροφορήσει, αλλά και να ελκύσει στο πνευματικό στάδιο η χάρη σου παρουσιάστηκε αισθητά (αίσθηση) σε πληρέστερο σημείο για να μπορέσεις να αρνηθείς την πρώτη σου συνήθεια και ζωή και να εφαρμόσεις σωστά τον όρο της μετανοίας που ήδη άρχισες.
Η πρώτη βαθμίδα είναι η αποταγή και η ξενιτεία. Τώρα συνεστάλη, εκρύβη η αισθητή της παρουσία για να αρχίσεις εσύ με πίστη τώρα την υπακοή στο θείο θέλημα και να κερδίσεις μόνος σου σαν αντίκρυσμα της προσπάθειας σου τη χάρη.
Αυτός είναι ο λόγος που τώρα δεν φαίνεται τόσο αισθητά όπως στην αρχή που σε κάλεσε».
Με αυτά τα λόγια έπεισε τον ευλαβέστατο Γεώργιο ο Γέροντας και όχι μόνο δεν ξανασκέφτηκε την επιστροφή του στη Γαλλία αλλά δεν ξαναχωρίσθηκε από το Γέροντα που τον είχε ως πνευματικό του οδηγό.

[toula]

Μην ψάχνεις να βρεις την τελειότητα
στα ανθρώπινα κατορθώματα.
Τέλειος σ' αυτά δεν βρίσκεται κανένας.
Γιατί η τελειότητα, είναι κρυμμένη στο Σταυρό του Χριστού.
Άγιος Μάρκος ο Ασκητής