"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

«Ο Θεός μερικές φορές μου στέλνει τέτοιες στιγμές στις οποίες νιώθω τέλεια.
Εκείνες τις στιγμές αγαπώ και διαπιστώνω ότι αγαπάμε και ο ένας τον άλλον.
Εκείνες τις στιγμές, συγκέντρωσα ένα σύμβολο πίστης στο οποίο όλα είναι ξεκάθαρα και ιερά για μένα.
Αυτό το σύμβολο είναι πολύ απλό: πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, πιο βαθύ, πιο συμπαθητικό, πιο λογικό, πιο αντρικό και πιο τέλειο από τον Χριστό και όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά λέω στον εαυτό μου με ζήλο, ότι δεν μπορεί να υπάρξει.
Επιπλέον, αν κάποιος μου αποδείκνυε ότι ο Χριστός είναι έξω από την αλήθεια, και αν ήταν στην πραγματικότητα ότι η αλήθεια είναι έξω από τον Χριστό, τότε θα προτιμούσα να μείνω με τον Χριστό παρά με την αλήθεια».
Ντοστογιέφσκι

Νά μήν ἀμελεῖς τίς μετάνοιες σου, γιατί αὐτό φοβίζει τόν σατανᾶ.
Νά γνωρίζεις ὅτι θά σέ πολεμήσουν πολύ οἱ δαίμονες, ὅταν ἀρχίζεις νά προσκυνᾶς τόν Θεό.
Κανένα πρᾶγμα στόν πνευματικό ἀγώνα δέν εἶναι ἀνώτερο ὅσο ἡ ἀσκητική προσπάθεια, πού τόσο φθονοῦν οἱ δαίμονες, γιατί καίγονται ὅταν βλέπουν τούς χριστιανούς νά πέφτουν γονατιστοί μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο.
Νά ζητᾶς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί Αὐτός θά φωτίσει τό σκοτάδι τῆς καρδιᾶς σου καί θά κάνει ν’ ἀνθίσει μέσα σου ἕνας πνευματικός παράδεισος.
Πρῶτα ὅμως πρέπει νά κόψεις κάθε ἁμαρτωλό πρᾶγμα πού σέ συνδέει μέ τόν κόσμο (κοσμικό φρόνημα) καί μετά νά στραφεῖς στόν ἐσωτερικό σου κόσμο, γιά νά ξεριζώσεις ὅ,τι σάπιο ὑπάρχει.
Αὐτά ὅπως σοῦ εἶπα καί πιό πάνω, δέν εἶναι εὔκολα πράγματα.
Τό νά καθαρίσει κανείς τόν ἑαυτό του ἀπό τούς σαρκικούς μολυσμούς ἀπαιτεῖ ἀγώνα μεγάλο πού θά διαρκέσει πολύ καιρό.
Καί αὐτά στά λέω ὄχι γιά νά σέ ἀπελπίσω γιά τή σωτηρία σου, ἀλλά γιά νά σέ βοηθήσω νά προχωρᾶς συνεχῶς, μέχρις ὅτου γευθεῖς τή γλυκύτητα πού προσφέρει ὁ Θεός.
Γιατί ἡ γλυκύτητα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ψευτική καί πρόσκαιρη.
Μόνο κοντά στό Θεό θά βρεῖς πραγματική παρηγοριά καί καταφύγιο.
Νά μισήσεις τά ἁμαρτωλά ἔργα καί τότε θά σέ πλησιάσει ὁ Θεός καί θά σοῦ στείλει τή χάρη Του.
Κοντά στόν Θεό θά βρεῖς εἰρήνη καί χαρά, ἀρκεῖ νά Τόν ἀγαπήσεις μ’ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς σου.
Κοντά στόν Θεό θ’ ἀπολαύσεις τήν αἰώνια μακαριότητα στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἀγάπησε ἀληθινά τόν Θεό καί τότε θά γίνεις εὐτυχισμένος.
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Ξέρεις παιδί μου γιατί τα σύννεφα κλείνουν όταν τα χωράφια διψάνε για βροχή και ανοίγουν όταν τα χωράφια δεν θέλουν βροχή;
Η φύση μπερδεύεται από τα εγκλήματα των ανθρώπων και φεύγει από την τάξη της.
Ξέρεις, παιδί μου, γιατί τα χωράφια καρποφορούν βαριά την άνοιξη και δίνουν άγονη σοδειά το καλοκαίρι;
Γιατί ακόμα και οι κόρες των ανθρώπων μισούν τον καρπό της κοιλιάς τους και το σκοτώνουν. Ξέρεις, παιδί μου, γιατί στερεύουν οι πηγές, και γιατί οι καρποί της γης δεν έχουν πια τη γλύκα που είχαν;
Λόγω της ανθρώπινης αμαρτίας, από την οποία η ανικανότητα εισήλθε σε όλη τη φύση.
Ξέρεις, παιδί μου, γιατί ο νικηφόρος λαός παθαίνει ήττες από τη διχόνοια του και τρώει ψωμί πικρό με δάκρυα και κακία;
Γιατί νικά τους δήμιους γύρω του, όχι να τους νικάει μέσα του.
Ξέρεις παιδί μου γιατί μια μάνα δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της;
Γιατί ο θηλασμός τους δεν τους τραγουδά ένα τραγούδι αγάπης αλλά ένα τραγούδι μίσους προς τον πλησίον.
Ξέρεις, παιδί μου, γιατί οι άνθρωποι έγιναν άσχημοι και έχασαν την ομορφιά των προγόνων τους;
Διότι απέρριψαν την εικόνα του Θεού, που χωρίζει την ομορφιά της εικόνας από το εσωτερικό της ψυχής.
Ξέρεις, παιδί μου, γιατί οι αρρώστιες πολλαπλασιάστηκαν και οι πληγές είναι φοβερές; Γιατί οι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν ότι η υγεία είναι απαγωγή από τη φύση και όχι δώρο από τον Θεό.
Και αυτό που με κόπο κλέβεται πρέπει να το υπερασπίζεται με διπλή δυσκολία.
Ξέρεις, παιδί μου, γιατί οι άνθρωποι παλεύουν για τη γη, και δεν ντρέπονται για την ισότητα τους με τους τυφλοπόντικες;
Επειδή η γη μεγαλώνει μέσα από την καρδιά τους, αυτά τα μάτια βλέπουν μόνο ό,τι μεγαλώνει στην καρδιά.
Και γι’ αυτό, παιδί μου, η αμαρτία τους κάνει πολύ αδύναμους για να πολεμήσουν για τον παράδεισο. Μην κλαις, παιδί μου, σύντομα θα έρθει ο Κύριος και θα τα κανονίσει όλα.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

"Ἐκεῖνος ποὺ εἰρηνεύει μὲ τὸν ἑαυτό του, εἰρηνεύει καὶ μὲ τὸν πλησίον του, εἰρηνεύει καὶ μὲ τὸν Θεόν.
Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος εἶναι ἁγιασμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς κατοικεῖ μέσα του."
Άγιος Νεκτάριος

«Τα βάσανα της ζωής μια ήμερα θα λήξουν, διότι ο κόσμος παρέρχεται, μόνο ό,τι πράξει κανείς για την ψυχή, εκείνο θα μείνει αιώνιο».
Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

Γιʼ αὐτὸ καλὴ νηστεία εἶναι αὐτὴ ποὺ τελεῖται γιὰ τὸν μαρασμὸ τῆς ἐπιθυμίας, γιὰ τὴν ταπείνωσι τῆς ψυχῆς, γιὰ τὴν μεταποίηση τοῦ μίσους, γιὰ τὸ σβήσιμο τοῦ θυμοῦ, γιὰ τὴν ἀπάλειψι τῆς μνησικακίας, γιὰ τὴν καθαρότητα τῆς διανοίας καὶ τὴν ἐπιτέλεση τῆς προσευχῆς.
Ἐὰν δὲ εἶσαι εὔπορος, τὸ περίσσευμα τῆς τροφῆς σου νὰ προσφέρεται γιὰ τὴν παρηγοριὰ τῶν ἀπόρων.
Ἐὰν νηστεύης ἔτσι, ὄχι μόνο θὰ συμπάσχης καὶ θὰ συννεκρώνεσαι, ἀλλὰ καὶ θὰ συνανίστασαι καὶ θὰ συμβασιλεύης μὲ τὸν Χριστὸ στοὺς ἀπέραντους αἰῶνες.
Διότι, ἀφοῦ γίνης διὰ τῆς νηστείας αὐτοῦ τοῦ εἴδους σύμφυτος μὲ τὸ ὁμοίωμα τοῦ θανάτου του, θὰ γίνης καὶ κοινωνὸς τῆς ἀναστάσεως καὶ κληρονόμος τῆς ζωῆς σʼ αὐτόν.
Αὐτὸς ποὺ νηστεύει, ἐὰν μὲν πειράζεται, νικᾶ τὸν πειράζοντα· ἐὰν δὲ δὲν πειράζεται, συντηρεῖ τὴν εἰρήνη τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ταλαιπωρώντας καὶ δουλαγωγώντας τὸ σῶμα κατὰ τὸν Παῦλο, πού ἐδειλίαζε μήπως φανῆ ἀδόκιμος· ἐὰν δὲ ὁ Παῦλος δειλιάζη, πόσο μᾶλλον πρέπει νὰ δειλιάζουμε ἐμεῖς;
Αὐτὸς ποὺ νηστεύει λοιπὸν δουλαγωγεῖ τὸ σῶμα καὶ καθιστᾶ δόκιμη τὴν ψυχή· ἐνῶ αὐτὸς ποὺ παχύνει τὴν σάρκα ποὺ ἔπειτα ἀπὸ λίγο θὰ φθαρῆ, αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ δὲν τρώγει γιὰ νὰ ζήση ἀλλὰ μᾶλλον ζῆ γιὰ νὰ τρώγη, ὅπως τὰ ζῶα ποὺ προετοιμάζονται ἀπὸ μᾶς γιὰ σφαγὴ καὶ στὰ ἀναγκαῖα προσθέτει τὰ περιττὰ γιὰ νὰ λιπαίνη τὸ σῶμα ἢ νὰ τὸ διεγείρη σὲ κακὲς ἐπιθυμίες ἢ ἁπλῶς ἔτσι γιὰ φιληδονία σωματική, πάντως δὲν κάμει τίποτε ἄλλο παρὰ ἑτοιμάζει πλουσιωτέρα τροφὴ στοὺς σκώληκες.
Ἑπομένως καλῶς ψάλλει ὁ προφήτης Δαβίδ, «ποιὰ εἶναι ἡ ὠφέλεια ἀπὸ τὸ αἷμα μου, ὅταν θὰ κατεβαίνω στὴ φθορά;».
Ὅταν λοιπὸν νηστεύης καὶ τρέφεσαι μʼ ἐγκράτεια, νὰ μὴ ἀποθηκεύης γιʼ αὔριο τὰ περισσεύματα, ἀλλὰ ὅπως ὁ Κύριος πτωχεύοντας μᾶς ἐπλούτισε, ἔτσι καὶ σὺ πεινώντας ἑκουσίως, χόρτασε τὸν ἀκουσίως πεινασμένο, τότε ἡ νηστεία σου θὰ εἶναι σὰν περιστερὰ ποὺ φέρει κάρφος ἐλαίας κι εὐαγγελίζεται στὴν ψυχή σου τὴν σωτηρία ἀπὸ τὸν κατακλυσμό.
«Ἐὰν ἀφαιρέσης ἀπὸ τὸ μέσο σου τὸν ζυγὸ καὶ τὴ χειροδικία καὶ τὸν κακόβουλο λόγο», λέγει ὁ μέγας Ἠσαΐας, «καὶ δώσης στὸν πεινασμένο ἄρτο μὲ τὴν ψυχή σου καὶ χορτάσης πεινασμένη ψυχή, τότε τὸ φῶς σου θὰ λάμψη στὸ σκότος καὶ τὸ σκότος σου θὰ εἶναι σὰν μεσημβρία».
Ἐὰν δὲ δὲν θέλης νὰ δώσης τὰ δικά σου, τουλάχιστον νʼ ἀπέχης ἀπὸ τὰ ξένα καὶ νὰ μὴ κάμης κατοχὴ στὰ πράγματα ποὺ δὲν εἶναι δικά σου, ἁρπάζοντας καὶ θησαυρίζοντας καὶ ἀπὸ τοὺς πτωχότερους μερικὲς φορὲς ἀδίκως, γιὰ νὰ μὴ ἀκούσης ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν προφήτη δικαίως τοῦτο· «δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ νηστεία ποὺ προτιμῶ ἐγώ», λέγει ὁ Κύριος, «οὔτε ἂν κάμψης τὸν λαιμό σου σὰν κρίκο, θὰ γίνη δεκτὴ ἡ νηστεία σου· ἀλλὰ ν’ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ κάθε δεσμὸ ἀδικίας, νὰ διαλύσης τοὺς δεσμοὺς τῶν βιαίων συναλλαγῶν, νὰ διασπάσης κάθε ἄδικη ὑποχρέωση· τότε τὸ φῶς σου θὰ ἐκχυθῆ σὰν αὐγὴ κι ἡ θεραπεία σου θʼ ἀναφανῆ γρήγορα, ἡ δικαιοσύνη σου θὰ εἶναι ἐμπροσθοφυλακή σου καὶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου θὰ εἶναι ὀπισθοφυλακή σου».
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

“Όταν έρθει ένας πειρασμός μην ψάχνεις να βρεις για ποιον λόγο ήρθε, ούτε εξαιτίας ποιανού ανθρώπου σε βρήκε.
Αυτό που πρέπει σε αυτήν την περίπτωση να κάνεις με τον πειρασμό, που σου κάνει επίθεση, δεν είναι απλά να τον υπομείνεις, αλλά να τον αντιμετωπίσεις με ευχαρίστηση και χωρίς ίχνος λύπης και στενοχώριας και χωρίς μάλιστα να μνησικακήσεις εναντίον εκείνου που εξαιτίας του ταλαιπωρείσαι.”
Άγιος Μάρκος ο Ασκητής

"Δεν είναι δυνατόν να μπουν οι πιστοί στην βασιλεία των ουρανών με άλλο τρόπο, παρά μόνο μέσα από την στενή πύλη των πειρασμών και των θλίψεων.
Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβει αυτό ο άνθρωπος, τόσο πιο ανώδυνα θα επιβιώσει.
Ψεύτικος είναι τούτος δα ο κόσμος.
Ψεύτικος και εικονικός.
Σε ρουφάει σαν μαύρη τρύπα, σε κάνει να ξεχνάς που ανήκεις και γιατί δημιουργήθηκες.
Χάνεις τον προσανατολισμό σου, και τα βάζεις με Αυτόν που σε επαναφέρει στον χαμένο σου δρόμο.
Πίσω από τον πόνο και τις κακουχίες, κρύβεται τεράστια ευλογία.
Ο υπέρμετρος όμως εγωισμός, δεν την αποκαλύπτει.
Γιατί τόσος εγωισμός;
Πηλός είσαι και τίποτα σε τούτο τον κόσμο δεν σου ανήκει.
Όλα δανεικά τα πήρες.
Γιατί τόσος πόνος τώρα που καλείσαι να τα επιστρέψεις;
Δεν ξέρεις πως τα δανεικά επιστρέφονται;
Δεν γίνεται να ζεις ανθρώπινα και να επιδιώκεις τα αθάνατα.
Δεν γίνεται να ξεδιψάσεις με θαλασσινό νερό.
Δεν γίνεται να ζεις ευτυχισμένος, από την στιγμή που ζεις στην εξορία, μακριά από τον Πατέρα σου. Δεν πλάστηκες για τα γήινα , αλλά για τα ουράνια και όσο σωστά και αν ζεις στην γη, ο πόνος της εξορίας πάντα θα σε ακολουθεί.
Το ξέρω, πως δεν ευθύνεσαι εσύ προσωπικά για την πτώση των πρωτόπλαστων, και αυτό το γνωρίζει και ο Θεός!
Όχι μόνο το γνωρίζει, αλλά και μεριμνά καθημερινά, ώστε να ξαναεπιστρέψεις εκεί που ανήκεις.
Ο παράδεισος είναι εκεί και σε περιμένει.
Θέλει όμως σκληρό αγώνα και αυτοθυσία!
Γιατί σε αντίθεση με τότε, αυτός τώρα δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται.
Πως προσπαθείς να πείσεις τον Θεό πως άδικα εκδιώχθηκες από τον παράδεισο, όταν ακόμη και τώρα, μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια, εξακολουθείς να ακούς τον όφι και να πράττεις τα δικά του έργα.
Δεν ανήκουν όλα αυτά στα παλιά τα χρόνια.
Δεν είναι μία παλιά ιστορία των αγίων βιβλίων. Στο ίδιο έργο θεατές είμαστε ακόμη.
Γι'αυτό και τώρα έχει κλειδί ο παράδεισος.
Ο Θεός όμως δεν άλλαξε.
Δίκαιος είναι ακόμη.
Γι'αυτό και το ίδιο κλειδί θα πάρουν όλοι.
Δεν θα ταιριάζει όμως όλων στην κλειδαριά. Πρέπει να σκαλιστεί σωστά το κλειδί.
Να πάρει το κατάλληλο σχήμα και μέγεθος. Πρέπει να αφαιρεθούν κομμάτια από αυτό.
Και κάθε φορά που θα αφαιρείται ένα κομμάτι, εσύ θα πονάς.
Πρέπει να σκαλιστεί το κλειδί, αλλιώς δεν θα ταιριάζει.
Πρέπει να πονέσεις, αλλιώς δεν θα εισέλθεις. "
+Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

Εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί ούτε το επόμενο λεπτό.
Δεν γνωρίζουμε τι θα μας συμβεί γενικώς.
Το μέλλον μας, δεν εξαρτάται από εμάς.
Εμείς προγραμματίζουμε τη ζωή μας, η ζωή όμως δεν εξαρτάται από εμάς.
Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τέτοιες σκέψεις.
Παρόλο πού κάνουμε σχέδια διάφορα γιά τη ζωή μας, το καλύτερο γιά μας είναι να παραδώσουμε τη ζωή μας, το μέλλον μας στα χέρια του Κυρίου. Αυτός εΐναι που προγραμματίζει και γνωρίζει τι θα γίνει με εμάς.
Εμείς πρέπει να ελευθερωθούμε από τέτοιου είδους σκέψεις και από τέτοιου είδους ερωτήσεις όπως: Τί θα γίνει;
Πώς θα γίνει;
Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι, εντελώς αφημένοι στα χέρια του Κυρίου.
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

"Πάνω απ' όλα, μην λες ψέματα στον εαυτό σου.
Ο άνθρωπος που λέει ψέματα στον εαυτό του και ακούει το δικό του ψέμα φτάνει σε ένα σημείο που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια μέσα του, ή γύρω του, και έτσι χάνει κάθε σεβασμό προς τον εαυτό του και τους άλλους.
Και χωρίς σεβασμό παύει να αγαπά."
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι