Re: Ψυχοφελή μηνύματα...
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 31, 2024 9:59 am
"" Αυτό συμβαίνει όταν κανείς συμπεριφέρεται άσχημα εις τον Γέροντα και τον λυπεί.. ""
Μία φορά έφεραν ένα τσουβάλι με πατάτες, κάτω εις τον αρσανά μας.
Έναν αρχάριο υποτακτικό που είχα (τώρα δεν είναι στη συνοδία μου) είπε ότι είναι κουρασμένος, και δεν θέλησε να πάει να το φέρει.
Πήγα εγώ τότε κάτω, για να το φέρω. Όταν έφθασα κάτω, ήτο σταματημένο εκεί ένα κρις-κράφτ.
Τους έκανα νόημα, και ήρθαν πιο κοντά μου οι δύο κύριοι που ήσαν μέσα.
Ήσαν καθηγηταί Πανεπιστημίου.
«Γέροντα», λέει ο ένας, «μήπως γνωρίζετε τον παπα-Εφραίμ, που μένει εκεί επάνω;»
«Εγώ είμαι», απήντησα. Τότε εκείνος είπε: «Γέροντα, εσείς οι μοναχοί είσθε όντως μακάριοι, διότι εσείς ζείτε ακριβώς με συνέπεια τη χριστιανική ζωή».
Όταν επέστρεψα στο κελλί, λέω εις τον υποτακτικό το περιστατικό με τους καθηγητάς.
Τότε λέει με πολλή αναίδεια:
«Ναί, εδώ τους διώχνεις, όταν έρχονται· κάτω όμως, μόλις κατεβαίνεις μόνος σου, τους προσκαλείς».
«Τι να κάνω, παιδί μου, έτσι ήλθε και ενήργησα την ώρα εκείνη.
Τώρα ας πάμε, να κάνουμε κανένα κομποσχοίνι εις τα κελλιά μας. Ας κάνουμε μία ώρα κομποσχοίνι».
Όταν τελειώσαμε, έρχεται και με ερωτά: Πόσα κομποσχοίνια έκανες;» «Τόσα», απήντησα.
«Σε μία ώρα μόνον τόσα έκανες;
Εγώ έκανα περισσότερα, και μπορούσα να κάνω κι ακόμη περισσότερα».
Τα έλεγε δε αυτά με αναίδεια και θράσος.
Δεν μίλησα καθόλου· πήγα στενοχωρημένος εις το κελλί μου· και μόνο που δεν έκλαιγα για τη συμπεριφορά αυτού του παιδιού.
Πήγε ο υποτακτικός μου να κοιμηθεί· που όμως να κοιμηθεί· έντονη δαιμονική ενέργεια. Έρχεται καταφοβισμένος εις το κελλί μου και μου λέει:
«Γέροντα, αυτό και αυτό μου συμβαίνει· σώσέ με».
Τότε του είπα:
«Αυτό συμβαίνει όταν κανείς συμπεριφέρεται άσχημα εις τον Γέροντα και τον λυπεί».
Του διάβασα τότε μία ευχή και του έφυγαν όλα, όλη η δαιμονική ενέργεια.
Κατόπιν πήγε και κοιμήθηκε ήσυχος.
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Μία φορά έφεραν ένα τσουβάλι με πατάτες, κάτω εις τον αρσανά μας.
Έναν αρχάριο υποτακτικό που είχα (τώρα δεν είναι στη συνοδία μου) είπε ότι είναι κουρασμένος, και δεν θέλησε να πάει να το φέρει.
Πήγα εγώ τότε κάτω, για να το φέρω. Όταν έφθασα κάτω, ήτο σταματημένο εκεί ένα κρις-κράφτ.
Τους έκανα νόημα, και ήρθαν πιο κοντά μου οι δύο κύριοι που ήσαν μέσα.
Ήσαν καθηγηταί Πανεπιστημίου.
«Γέροντα», λέει ο ένας, «μήπως γνωρίζετε τον παπα-Εφραίμ, που μένει εκεί επάνω;»
«Εγώ είμαι», απήντησα. Τότε εκείνος είπε: «Γέροντα, εσείς οι μοναχοί είσθε όντως μακάριοι, διότι εσείς ζείτε ακριβώς με συνέπεια τη χριστιανική ζωή».
Όταν επέστρεψα στο κελλί, λέω εις τον υποτακτικό το περιστατικό με τους καθηγητάς.
Τότε λέει με πολλή αναίδεια:
«Ναί, εδώ τους διώχνεις, όταν έρχονται· κάτω όμως, μόλις κατεβαίνεις μόνος σου, τους προσκαλείς».
«Τι να κάνω, παιδί μου, έτσι ήλθε και ενήργησα την ώρα εκείνη.
Τώρα ας πάμε, να κάνουμε κανένα κομποσχοίνι εις τα κελλιά μας. Ας κάνουμε μία ώρα κομποσχοίνι».
Όταν τελειώσαμε, έρχεται και με ερωτά: Πόσα κομποσχοίνια έκανες;» «Τόσα», απήντησα.
«Σε μία ώρα μόνον τόσα έκανες;
Εγώ έκανα περισσότερα, και μπορούσα να κάνω κι ακόμη περισσότερα».
Τα έλεγε δε αυτά με αναίδεια και θράσος.
Δεν μίλησα καθόλου· πήγα στενοχωρημένος εις το κελλί μου· και μόνο που δεν έκλαιγα για τη συμπεριφορά αυτού του παιδιού.
Πήγε ο υποτακτικός μου να κοιμηθεί· που όμως να κοιμηθεί· έντονη δαιμονική ενέργεια. Έρχεται καταφοβισμένος εις το κελλί μου και μου λέει:
«Γέροντα, αυτό και αυτό μου συμβαίνει· σώσέ με».
Τότε του είπα:
«Αυτό συμβαίνει όταν κανείς συμπεριφέρεται άσχημα εις τον Γέροντα και τον λυπεί».
Του διάβασα τότε μία ευχή και του έφυγαν όλα, όλη η δαιμονική ενέργεια.
Κατόπιν πήγε και κοιμήθηκε ήσυχος.
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης