"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Όταν εμείς είμαστε αληθινοί, δηλαδή όταν είμαστε ο πραγματικός εαυτός μας, τότε ο Θεός μπορεί να είναι παρών και μπορεί να κάνει κάτι με μας. αλλά από τη στιγμή που προσπαθούμε να γίνουμε αυτό που στην ουσία δεν είμαστε, γινόμαστε μια ψεύτικη, φανταστική προσωπικότητα μια ανειλικρινής παρουσία. Και μια τέτοια παρουσία δεν μπορεί να την πλησιάσει ο Θεός.
από το βιβλίο: Μάθε να προσεύχεσαι του Athony Bloom, σελ. 34

Πώς θα γνωρίζαμε τον εαυτόν μας, αν ποτέ κανείς δεν μας προσέβαλε, πώς θα αποκτούσαμε υπομονή και πως θα επιδεικνύαμε ταπεινοφροσύνη;
Όλα αυτά συμβαίνουν χάρις στην Θεία Πρόνοια. Με την πάνσοφη επίβλεψή Της όμως επιτρέπεται να συμβούν στον καθένα γεγονότα τα οποία δοκιμάζουν την προαίρεση και την υπομονή του, ικανά να τον κάνουν να σαστίσει και να διστάσει, ώστε να κατανοήσει την αδυναμία του και να επιδείξει ταπεινοφροσύνη ή να αποκτήσει τις αρετές της υπομονής και της αγάπης.
(Άγιος Μακάριος της Όπτινα)

«Εἶπε Γέρων: “Τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ βλέπομεν καί τά πάθη Αὐτοῦ ἀναγινώσκομεν καί ἡμεῖς οὐδεμίαν
ὕβριν ὑποφέρομεν”»!!!

Οι συκοφαντίες μπορεί να μοιάζουν με πληγές αλλά για τον άνθρωπο του Θεού όταν τον πλησιάζουν μεταμορφώνονται σε ανθοδέσμες και έτσι στολίζουν το στεφάνι της αγιότητας.
Πολλοί τους Αγίους τους χαρακτηρίζουν τρελούς μέσα στο κόσμο. Αυτό είναι οι Άγιοι τρελά ερωτευμένοι με τον Αγαπημένο.
Οι πράξεις τους μαρτυρούν το πρόσωπο που είναι ερωτευμένοι και αυτό το πρόσωπο έχει κερδίσει τον θάνατο κατά κράτος.
Με την ζωή τους οι Άγιοι ανέβηκαν το Γολγοθά της παρούσας ζωής όπως η διαδρομή από το κοτσάνι ενός τριαντάφυλλου που έχει αγκάθια αλλά καταλήγει στο άνθος της σωτηρίας.
Αυτός είναι ο Άγιος Νεκτάριος , ένα λουλούδι του παραδείσου.
π. Σπυρίδων Σκουτής - euxh . gr

Όταν προσεύχεσαι στις Ασώματες Δυνάμεις, μη τις φαντάζεσαι σαν τρομερά και ανελέητα όντα. Όχι, είναι κάτι το εντελώς το αντίθετο.
Οι Άγιοι Άγγελοι είναι τα πιο καλόβολα, τα πιο ταπεινά, τα πιο αγαπητικά, τα πιο προσηνή και φιλικά όντα, πάντοτε έτοιμα να μας ακούσουν και βρίσκονται πολύ κοντά σε όποιον τα επικαλείται στην προσευχή του με πίστη και αγάπη. Και το δικό τους όνομα, όπως του Θεού, είναι αγάπη.
Επίσης, όταν προσεύχεσαι στις Ασώματες Δυνάμεις, να παραβλέπεις κάθε τι το γήινο ως φθαρτό και να αγαπάς με όλη σου την ψυχή την ουράνια και την αιώνιο ζωή, λαχταρώντας την.
Ευχαριστούνται πολύ οι Άγγελοι όταν βλέπουν ότι ποθούμε τα χαρίσματα του Πνεύματος, ότι θέλουμε να γίνουμε συμπολίται των μακαρίων πνευμάτων, που βρίσκονται στην βασιλεία του Θεού. Πράγμα άλλωστε, για το οποίο και έχουμε κληθή με την χάρι του Ιησού Χριστού και της Παναγίας Τριάδος.
Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης Η εν Χριστώ ζωή μου

Διηγήθηκε κάποτε ο αββάς Θεωνάς, ότι στην Αλεξάνδρεια, στα χρόνια της πατριαρχείας του Παύλου, ζούσε μόνη της μια κόρη αβάπτιστη, που είχε κληρονομήσει μεγάλη
περιουσία από τους γονείς της.
Μια μέρα, εκεί που εργαζόταν στον κήπο της, είδε κάποιον που ετοιμαζόταν να κρεμαστεί. Τρέχει αμέσως κοντά του και τον ρωτάει:
- Τι κάνεις, άνθρωπε;
- Χρωστάω πολλά χρήματα, και πιέζομαι πολύ από τους δανειστές μου. Προτίμησα λοιπόν ένα σύντομο θάνατο, παρά μια βασανισμένη ζωή.
- Σου δίνω όλα τα χρήματα μου. Μόνο μην αυτοκτονήσεις, τον παρακάλεσε εκείνη.
Έτσι και έγινε. Πλήρωσε ο άνθρωπος το χρέος του και γλύτωσε. Η κόρη όμως έμεινε φτωχή. Ούτε γονείς είχε ούτε κάποιον να τη φροντίσει.
Πάνω σ' αυτή την ανάγκη, κατάντησε να πορνεύει.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και αρρώστησε. Ήρθε τότε στον εαυτό της και κατανύχθηκε. Θέλησε να βαπτιστεί, και παρακαλούσε τους γείτονες:
- Για την αγάπη του Χριστού, λυπηθείτε την ψυχή μου και παρακαλέστε τον πατριάρχη σας να με κάνει χριστιανή.
Όλοι όμως την καταφρονούσαν, γιατί ήταν πόρνη.
Μέσα σ' αυτή τη θλίψη της, παρουσιάζεται μπροστά της Άγγελος Κυρίου με μορφή ανθρώπου.
- Τι έχεις; τη ρωτάει.
- Επιθυμώ να γίνω χριστιανή, αλλά κανένας δεν με βοηθάει.
- Μη στεναχωριέσαι. Θα φέρω εγώ ανθρώπους, που θα σε βοηθήσουν.
Πραγματικά, έφυγε και γύρισε με δύο ακόμη Αγγέλους, που σήκωσαν την κόρη και τη μετέφεραν στην εκκλησία. Ύστερα οι άγγελοι πήραν τη μορφή αξιωματικών, και κάλεσαν
τους κληρικούς, που ήταν ταγμένοι στο έργο του βαπτίσματος.
- Δίνετε εσείς εγγύηση γι' αυτή τη γυναίκα; ρώτησαν οι ιερείς.
- Μάλιστα, δίνουμε.
Την πήραν τότε οι κληρικοί και τέλεσαν το μυστήριο. Ύστερα λευκοντυμένη καθώς ήταν, την παρέλαβαν οι άγγελοι και την πήγαν στο σπίτι της. Εκεί την άφησαν κι έγιναν άφαντοι.
ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Η' Λουκά.
Του ανθρώπου που έπεσε σε ληστές.
Εν όψει της μακράς προετοιμασίας μας για τα Χριστούγεννα, η Εκκλησία προβάλει το μυστήριο της θεϊκής οικονομίας μέσα από την αυριανή παραβολή. Ο άνθρωπος που άφησε την Ιερουσαλήμ, την ιερά πόλη της κοινωνίας του Θεού είναι ο Αδάμ. Στο δρόμο για την Ιεριχώ( πόλη της αμαρτίας) πέφτει στα χέρια των δαιμόνων , οι οποίοι του αφαιρούν τα θεϊκά στολίδια και τον αφήνουν πληγωμένο και μισοπεθαμένο από την αμαρτία. Για το ανθρώπινο γένος αδιαφορεί ο νόμος της θρησκείας και αδυνατούν οι προφήτες και οι υπηρέτες του Θεού να τον βοηθήσουν. Ο αποξενωμένος όμως Θεός, ο συκοφαντημένος ως σαμαρείτης ( δηλαδή εχθρός) Ιησούς Χριστός αφού τον σπλαχνισθή, τον πλησιάζει , κατεβαίνοντας από το ύψος του ουρανού και καλύπτοντας χάσματα αδιαπέραστα και τον γιατρεύει με φάρμακα τα θεία μυστήρια του οίνου, την ευσπλαχνία η οποία απαλύνει τις πληγές όπως το λάδι, τους επιδέσμους των ευαγγελικών λόγων. Και τον επιβιβάζει στο ό χ η μ α Του. Όχημα λέει την ανθρώπινη φυση την οποία προσέλαβε για να ερθει ανάμεσα στους ανθρώπους. Και τον εμπιστεύεται στην Εκκλησία, η οποία το παν δέχεται και προσφέρει στον πανδοχέα( τον Παύλο, τους αποστόλους, τους λειτουργούς της) τα δύο νομίσματα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης για να τα δαπανήσει στην φροντίδα του τραυματία. Και του υπόσχεται ότι όταν ξανάρθει για δεύτερη φορά στη γη θα του ανταποδώσει ότι πρόσφερε για τον άνθρωπο , που βρέθηκε στην ανάγκη.
Πλην όμως δεν αναπαύεται μόνο στην ανάθεση της φροντίδας, πνευματικής ή πρακτικής, στην Εκκλησία, αλλά προτρέπει τον καθένα μας να γίνει Θεός για όσους έχουν ανάγκη. Δηλαδή πηγή δωρεάς και ανεξάντλητης αγάπης.
Πηγαινε και εσύ και κάμε το όμοιο, λέει. Ο Χριστός είναι το υπόδειγμα. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να ξεχνά ότι αυτός ο ίδιος οφείλει να είναι ο πιο κοντινός , ο καλός άγγελος του καθένα. Γνωστού ή αγνώστου. Ο πλησίον.
Όποιος βρίσκεται σε δεινή θέση βλέπει στο ιλαρο πρόσωπο και τα γεμάτα χέρια του ελεήμονα τον ίδιο τον Θεό.
Αρχίζει η νηστεία των Χριστουγέννων.Πολλοί κλεινόμαστε στο καβούκι μας για να μην μιανθούμε από τις αμαρτίες των άλλων και να διασφαλίσουμε την "νηπτική" μας ησυχία και να μείνουμε καθαροί από τον κόσμο και τους πειρασμούς του. Φοβόμαστε να ασχοληθούμε με τον 'αλλο ο οποίος είναι "σεσημασμένος" στην αμαρτία, να μην χαλάσει το καλό θρησκευτικό μας προφίλ προς τα έξω, ιδιαίτερα σε μέρες σαρακοστής, κατά τις οποίες μας έχουν βάλει στο μικροσκόπιο ως ανθρώπους της εκκλησίας "δικοί και ξένοι". Όταν έχουμε δηλ. ο ένας από τον άλλο απαιτήσεις καθαρότητας και ομολογίας πως ανήκουμε σε έναν ξεχωριστό κύκλο και μέσα σε αυτόν περιοριζόμαστε και όχι παραέξω και υπολογίζουμε την γνώμη των ομοίων μας . Φοβόμαστε μην χαλάσει η κατάνυξη μας και το ωραίο κλίμα των εορτών, όταν έρθουμε αντιμέτωποι με τις πληγές που ανοίγει το Κακό στον κόσμο.Ίσως συμπονέσουμε για την "κατάρα" του τον πονεμένο και τον φτωχό και ρίξουμε από μακρυά ψιχίο καλού λόγου και ελεημοσύνης, για να καθησυχάσουμε την συνείδηση μας και να πούμε πώς κάναμε έλεος.Όλα με τον νόμο και την τάξη των πραγμάτων, με τέτοιον ύπουλο τρόπο ορθά πού καταφέρνουμε να ζούμε απομονωμένοι στην δικαίωση μας και πάντα σωστοί και ξένοιαστοι.
Η νηστεία όμως απαιτεί κοινωνικότητα, μεταδοτικότητα, ευσπλαχνία, ενδιαφέρον, αγάπη για να λάβει ουσία.Απαιτεί να ασχοληθούμε με τον αδελφό μας. Η ελεημοσύνη καταπραΰνει τα πάθη μας. Το νοιάξιμο που έχουμε ο ένας για τον άλλο θεραπεύει τους φόβους και τις δικές μας πληγές. Η αγάπη μας για τον άλλο έλκει την αγάπη του Θεού.Στην νηστεία ουσιαστικά εμείς είμαστε στην θέση του πληγωμένου πού έπεσε στους ληστές και έχουμε ανάγκη.Δεν είμαστε σε πλεονέκτημα αλλά σε επαιτεία ελέους. Να μην υπερηφανεύομαστε λοιπόν ανόητα λες και θεραπευθήκαμε ήδη. Ζούμε στην κοινωνία της εκκλησίας. Δεν μπορούμε να αγιάσουμε μόνοι μας. Πως θα προσέλθουμε στην θεια Κοινωνία όταν μένουμε οι ίδιοι α-κοινώνητοι; Η νηστεία αυτή έχει έναν στόχο. Να φτάσουμε αγνοί και έτοιμοι μπροστά στην φάτνη στην οποία ταπεινώθηκε ο ίδιος ο Θεός και να λάβουμε από κει την τρυφή της Εδέμ την οποία χάσαμε και χάνουμε κάθε μέρα.Αν είμαστε ήδη χορτάτοι με τύπους και σκιές δεν έχουμε να ωφεληθούμε τίποτα.Αν χάσουμε την πείνα για τον Θεό, θα πεθάνουμε άδειοι και κενοί γιατί δεν θα μας δοθεί και η Τροφή. Θα μας προλάβουν οι σαμαρείτες και θα προπορευτούν από εμάς "οι τελώναι και αι πόρναι".
Ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, ας μας συνοδεύει στον ωραίο αγώνα μας.

Ο άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης - Θαυμαστή θεραπεία της πρεσβυτέρας του από τον άγιο Δημήτριο!
Οχτώ περίπου χρόνια μετά από την κοίμηση του αγίου Πατρός Ιωάννη, η πρεσβυτέρα Πολυξένη ασθένησε σοβαρά από την καρδιά της και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Σερρών. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη και οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες. Όλοι περίμεναν το μοιραίο! Στο νοσοκομείο την επισκέφθηκε κάποιο πνευματικό τέκνο του π. Ιωάννη, από το οποίο η πρεσβυτέρα ζήτησε να προσευχηθεί για την αποκατάσταση της υγείας της. Όπως γνωρίζω πολύ καλά, ο άνθρωπος αυτός πήγε στον Ιερό Ναό του αγίου Δημητρίου, στη Θεσσαλονίκη και αφού προσκύνησε το άγιο λείψανο του Αγίου, προσευχήθηκε θερμά για πολλή ώρα για την ίαση της πρεσβυτέρας. Μετά από μία και πλέον ώρα πήγε να προσκυνήσει πάλι τον Άγιο και έκπληκτος είδε την λάρνακα αλλά και την ασημένια θήκη της Κάρας του Αγίου, να έχουν γεμίσει από δεκάδες σταγόνες αγίου μύρου! Η λάρνακα και η κάρα του Αγίου είναι κλειστές με τζάμι και έτσι αποκλείεται η οποιαδήποτε παρέμβαση. Ο άγιος Δημήτριος έδειξε μεγάλο σημείο, με την μυροβλυσία του, ότι θα βοηθήσει την καλή και ευλογημένη πρεσβυτέρα Πολυξένη, που τόσα προσέφερε κι αυτή στον λαό του Θεού, ακολουθώντας με υπομονή τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο που είχε επιλέξει ο π. Ιωάννης στην ζωή του, ως Ιερέας!
Από εκείνη την ώρα η πορεία της υγείας της είχε άμεση αποκατάσταση και πολύ σύντομα βγήκε από το νοσοκομείο! Η θαυμαστή επέμβαση του αγίου Δημητρίου και οι προσευχές πολλών πνευματικών τέκνων του π. Ιωάννη και της πρεσβυτέρας, έφεραν το θαύμα και οι γιατροί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η πρεσβυτέρα ήταν πλέον υγιής! Έζησε τρία με τέσσερα χρόνια ακόμη, αδιαλείπτως προσευχόμενη και ενισχύοντας πνευματικά κάθε άνθρωπο που επισκεπτόταν την οικία όπου ζούσε και όπου έζησε ο θαυματουργός άγιος πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης.
Να έχουμε την ευχή τους και την προστασία του μεγάλου μας αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής - εκπαιδευτικός

Πλήρης πάσα η γη της δόξης Αυτού» (Ησ. 6:3).
Για εκείνον που πιστεύει αληθινά στον Θεό, όλα τα γήινα υλικά πράγματα και όλοι οι υλικοί κόσμοι εξαφανίζονται· αυτός δεν μπορεί να φαντασθεί ούτε ένα σημείο χωρίς τον Θεό.
Πιστεύει ότι αναπνέει τον Θεό μαζί με τον ατμοσφαιρικό αέρα· γι’ αυτόν ο Κύριος είναι παντού και στα πάντα.
Τα δημιουργήματα είναι σαν να μην υπάρχουν, και αυτός ο ίδιος εξαφανίζεται, τρόπον τινά, για να δώσει μέσα του τόπο στον ένα Θεό, που μόνο Αυτός υπάρχει και εργάζεται μέσα του.
Ας φύγει για πάντα μακριά μου η σκοτεινή και ανόητη σκέψη ότι ο Θεός μου μ’ εγκατέλειψε και ότι δεν είναι μαζί μου!
Από το βιβλίο: Αγίου Ιωάννου πρωθιέρεως της Κρονστάνδης, Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 34.

Και αύθις παρακαλούμεν, επακούσατε της δεήσεως ημών, φιλανθρωπότατοι του θεού Αρχιστράτηγοι, και παύσατε με τάς αέναους πρεσβείας σας την καθ' ημών του θεού αγανάκτησιν, πείθοντες τούτον να παράβλεψη ως Πολυέλεος τα πταίσματα ημών άπαντα, με όσα εν έργω ή εν λόγω ή εν διάνοια αυτόν καθ' έκάστην παραπικραίνομε.
Ναι, αμαρτωλοί είμεθα —το ομολογούμεν— και παραβάται των αγίων αυτού εντολών, αλλά πλην αυτού Θεόν άλλον ου γινώσκομεν.
Αξιώσατε ημάς, ω Παρθένοι και έφοροι των παρθένων Αρχάγγελοι, να διαπερνώ-μεν την ζωήν μας εν σωφροσύνη και παρθενία, καθώς υπεσχέθημεν, όταν φορέσαμε το Αγγελικόν τούτο Σχήμα.
Φανείτε προστάται και άγρυπνοι φύλακες, τόσον ημών, όσον και πάντων των εορταζόντων την πανάγια σας Σύναξιν.
Και εν όσο μεν ευρισκόμεθα εις την παρούσαν ζωήν, διώκετε άφ' ημών τα σκάνδαλα, ως είπωμεν, και μηχανάς πάντων των ορατών και αοράτων εχθρών εν δε τη ώρα του θανάτου παρασταθείτε εις ημάς τους αμαρτωλούς βοηθοί, ο εις από τα δεξιά και ο άλλος από τα αριστερά, σκεπάζοντας ημάς με τάς χρυσάς πτέρυγας σας, ίνα μη δη ή ψυχή μας την ζοφεράν όψιν των πονηρών δαιμόνων.
Και ούτω παραλαβόντες ημάς οδηγήσατε εις τάς αιωνίους και φωτεινός της των ουρανών βασιλείας σκηνάς, ίνα δοξολογώμεν αεί μεθ' υμών την μίαν εν Τριάδι Θεότητα, ή πρέπει δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμην.
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ Αγιορείτου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.