"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

11η.
Β΄ Επιστολή
Χάρηκα που μαθαίνω ότι βιάζεσαι να τον νικήσης με τον τρόπον σου τον άνθρωπον αυτόν, που τόσον σε κατατρέχει, ναι, παιδί μου, η αγάπη τα πάντα νικά, την αγάπην δίωκε, την ταπείνωσιν, την καθαρότητα. Να τραβάς ένα κομβοσχοίνι δια τον άνθρωπον αυτόν, ο Χριστός θα τον φωτίση. Ο διάβολος τα κάνει όλα, όταν ο Χριστός μας τον διώξη, τότε θα γίνη «αρνάκι».
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

12η. Να προτιμάς εις όλα τον αδελφόν σου, ο σεβασμός προς τους άλλους να σε διακρίνη. Δια το όνομα του Θεού, μη μαλώνης, μη κατακρίνης, αυτά δεν είναι πράξεις μοναχού, αλλά κοσμικού μακράν του Θεού ευρισκομένου. Εσύ είσαι αφιερωμένος εις τον Θεόν, ό,τι θέλει ο Θεός, εκείνο να πράττης, εκείνο να σε διέπη εις την μετά των άλλων διαγωγήν σου. Όταν βλέπης πως μαλώνεις κ.λ.π., τότε πρέπει να γνωρίζης, ότι κάμνεις το θέλημα του διαβόλου και ο Θεός πικραίνεται πάρα πολύ, οι δε άγγελοι, που σε βλέπουν, σκυθρωποί θα λέγουν: «Μα τι έχει ούτος και μάχεται; Δεν σκέπτεται την εντολήν του Θεού, την αγάπην;». Ενώ όταν σε βλέπουν να θυσιάζεσαι δια την αγάπην του Χριστού, χαίρονται και αυτοί και μεγαλύνουν τον Θεόν, που δίδει την χάριν Του να νικά ο άνθρωπος τον διάβολον.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

13η. Σε παρακαλώ, παιδί μου, βιάζου εις την φιλαδελφίαν. Μοναχός χωρίς αγάπην, νεκρός ψυχικώς υπάρχει. Μη κρίνης άνθρωπον, σιώπα τα περιττά, τα άχρηστα, τα βλαβερά, τα μη ανήκοντα μοναχοίς. Διατί, παιδί μου, άφησες τον κόσμον; Ουχί δια να αγιάσης; Ουχί δια να έχης αγάπην γνησίαν κατά Θεόν; Όταν μεμψιμοιρής και κρίνης τους μεγαλυτέρους σου, άράγε εκπληροίς τον σκοπόν της αναχωρήσεώς σου εκ του κόσμου; Έως πότε θα γελά ο διάβολος και δεν θα βάζης αρχήν μετανοίας και διορθώσεως; Ο καιρός περνά και το τέλος εγγίζει. Τώρα να βιασθώμεν, τώρα όλα διορθώνονται, αργότερα θα κτυπώμεν το κεφάλι μας χωρίς όφελος.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

14η. Ευρισκόμεθα εις τας παραμονάς των αγίων Θεοφανείων, ω πόση συγκατάβασις! Γυμνός εισέρχεται εις τα ρείθρα του Ιορδάνου! Ποίος; Εκείνος, ο Οποίος είναι ο Λόγος του Ανάρχου Γεννήτορος, Ος το πάλαι είπε: «γενηθήτω». Και ιδού τα πάντα παρέστησαν ενώπιον αυτού! Γυμνός, ίνα εις ημάς γυμνωθέντας την υιοθεσίαν χαρίση. Ο Ιορδάνης ιδών τον αόρατον οραθέντα, τον άσαρκον σαρκωθέντα, ετρόμαξε και μετέστρεψε τον ρουν αυτού προς τα οπίσω! Ο δε βαπτιστής Ιωάννης έντρομος γέγονε, «Πως, λέγει, να βαπτίση ο δούλος τον Δεσπότην, πώς να φωτίση ο λύχνος το φως;» Ποίον φως; Εκείνο το μακάριον, το τρισήλιον φως, «το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον!». Ο δε άναρχος Πατήρ συμμαρτυρεί τον συνάναρχον Υιόν Του, ενώ ο Παράκλητος εν είδει περιστεράς κατελθών και μένων επί την άχραντον κεφαλήν του Ιησού, εβεβαίωσε την επαλήθευσιν του λόγου.
Σκιρτά και αγάλλεται κάθε χριστιανική ψυχή προ του μεγαλείου του μυστηρίου της Θεοφανείας! Ω ποίον Θεόν Πατέρα έχομεν! Αχ, παρεγνωρίσθη, ελησμονήθη, αυτή η καρδία του Θεού, που τόσον αγαπά τον άνθρωπον! Φωνάζει δια του προφήτου: «Μη επιλήσεται γυνή του παιδίου αυτής του μη ελεήσαι τα έκγονα της κοιλίας αυτής; Ει δε και ταύτα επιλάθοιτο γυνή, αλλ’ εγώ ουκ επιλήσομαί σου» (Ησα. 49,14-15), «Ει (πρώην) γαρ εχθροί όντες (τω Θεώ), κατηλλάγημεν τω Θεώ δια του θανάτου του Υιού Αυτού, πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα εν τη ζωή Αυτού» (Ρωμ. 5,10). Ω, πόσην παράκλησιν δίδουν τα ανωτέρω λόγια του Αποστόλου Παύλου, εις την νεωστί μετανοήσασαν ψυχήν! Μεγάλην παρρησίαν προς τον Θεόν έχει εκείνη η ψυχή, όπου οικτίρει τον πλησίον αυτής και τον συμπαθεί έργω και λόγω! Όταν ο άγιος Ανδρέας, ο δια Χριστόν σαλός, εποίει την σαλότητα εν μέσω της Κων/πόλεως, γυνή θεοφοβουμένη, της οποίας διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί της ψυχής, εν εκστάσει γεγονυία έβλεπε τον μακάριον Ανδρέαν υπέρ τον ήλιον λάμποντα και τους ανθρώπους να τον κτυπούν, να τον πτύουν, να τον βδελύττωνται και τους δαίμονας να χαίρουν, ότι θα τους κατακρίνουν εν τη ώρα του θανάτου αυτών, ότι τον άγιον του Θεού έδερον και παντοιοτρόπως επαίδευον! Ο δε άγιος Ανδρέας απευθυνόμενος προς τους δαίμονας έλεγε: «Όχι, εγώ παρεκάλεσα τον Θεόν να μη λογίζεται αμαρτία εις όσους με κτυπούν και με παιδεύουν»!
Τότε βλέπει η Βαρβάρα, έτσι ωνομάζετο η γυνή, ότι ηνοίχθη ο ουρανός και κατελθούσα παμμεγέθης περιστερά έχουσα άνθος εις το στόμα αυτής και ελθούσα εκάθησε εις την κεφαλήν του μακαρίου Ανδρέου και είπε: «Δέξαι το κάρφος του άνθους τούτου, το οποίόν σοι αποστέλλει ο Πατήρ των φώτων, διότι είσαι οικτίρμων προς τον τύπτοντά σε, καθώς και Αυτός οικτίρμων εστί». Κύκλωθεν δε της περιστεράς αναρίθμητα, παντός είδους πουλάκια έψαλλον άσματα ουράνια, προς ευφροσύνην της πολυμόχθου δια Χριστόν μακαρίας ψυχής! Μετ’ ολίγον έληξεν η έκστασις, πλησιάσας δε ο μακάριος την Βαρβάραν έγνω τω πνεύματι την έκστασίν της και της είπε: «Φύλαξον, Βαρβάρα, το μυστήριον, έως ειμί εν ζωή, έως διελεύσομαι εν τόπω σκηνής θαυμαστής κ.λ.π.
Ψυχή οικτίρμων ομοιώνεται τω Θεώ και μεγάλην παρρησίαν κέκτηται προς Αυτόν!
Είθε ο Θεός να μας δώση σπλάγχνα συμπαθητικά, οικτίρμονα, ίνα όταν εξέλθωμεν, εύρωμεν τα θεία σπλάγχνα ανοικτά, πλήρη ελέους, συμπαθείας και αγάπης! Αμην, γένοιτο!
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

15η. Όπως ο Θεός είναι οικτίρμων και συγχωρεί τους πάντας, ούτω και ημείς οφείλομεν, να ομοιάζωμεν τω Δεσπότη Θεώ και να συγχωρώμεν εκ καρδίας, εκείνους όπου μας έπταισαν. Διότι όπως το παιδί σώζει τους χαρακτήρας των γονέων του, ούτω και ημείς χρεωστούμεν να ομοιάζωμεν εις τους ψυχικούς χαρακτήρας με τον Άγιον Πατέρα μας Θεόν.
Ας υπομείνωμεν τους θλίβοντας ημάς, διότι και ο Χριστός μας, υπέμεινε τους ποικίλους ονειδισμούς των αμαρτωλών ένεκεν της προς ημάς αγάπης Του.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

16η. Μεγάλη τιμή μας, όπου όντες ανάξιοι, εκλήθημεν από τον Θεόν να υπηρετήσωμεν το έργον της σωτηρίας των ψυχών, ως όργανά Του, ενθυμούμενοι ότι, εάν άλλοι δεν εθυσίαζον την ζωήν των-απόστολοι κ.λ.π.- χάριν ημών, ημείς δεν θα είμεθα τέκνα του Θεού, κληρονόμοι ουρανίων αγαθών. Άρα, ό,τι δυνάμεθα, ας διαθέσωμεν, το έργον θα το τελειώση Εκείνος, ο Οποίος έχει την δύναμιν της τελειοποιήσεως. Σκεφθήτε τον καιρόν των κατακομβών πως ηγωνίζοντο οι πρώτοι Χριστιανοί μας, με τι θυσίαν, με τι αγάπην εθυσίαζον ό,τι προσφιλές τους εχάρισεν η φύσις, όταν τους εκάλει το χριστιανικόν καθήκον, και εις το τέλος η θυσία έφερνε την αιώνιον δόξαν. Αχ, ημείς δεν είμεθα άξιοι και δυστυχώς τα πάντα χάνομεν ένεκεν ολιγοπιστίας (των ολιγοπίστων πρώτός ειμι εγώ ), αλλά ελπίζομεν εις το έλεος του Κυρίου να μας ενισχύη, δια να φέρωμεν και ημείς ταπεινά ένα μικρόν σταυρόν προς παρηγορίαν μας.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

17η. Έχε αγάπην, παιδί μου, με τους αδελφούς σου, φεύγε την φιλονεικίαν, η οποία διώκει την χάριν της παρακλήσεως και την αντικαθιστά με πικρίαν και μίσος. Δόξασε τον Θεόν εν αγάπη, « εν τούτω γνώσονται ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωαν.13,35 ).
Τι ωραιότερον αγάπης αδελφικής; Αλλά ο κακός σπορεύς, που σπείρει τα ζιζάνια, αυτός με την πονηρίαν του ρίπτει ύπουλα τον σπόρον των ζιζανίων και τοιουτοτρόπως θερίζομεν και φθόνον και ζήλειαν και ψυχρότητα. Δια τούτο αγρύπνει, τέκνον, μη χάνης τον πολύτιμον καιρόν με αλλοπρόσαλλες σκέψεις, ίνα μη ερχόμενος ο Κύριος, μας εύρη κενούς και αποκλεισθώμεν της ωραιοτάτης βασιλείας. Ταπεινώσου, συνέχεια κατηγόρει τον εαυτόν σου, μη δικαιολογήσαι, ρίπτε το σφάλμα επάνω σου.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

18η. Μείνατε εν τη αγάπη τη εις αλλήλους και αύτη εστίν αρραγές δείγμα ότι και τον Θεόν αγαπάτε. Μη πικραίνετε αλλήλους. Τελείως ανάρμοστος διαγωγή δι’ εκείνους, όπου ηλεήθησαν εκ Θεού και εγκατέλειψαν τον κόσμον και ενεδύθησαν τα πένθιμα. Μη λυπείτε το Άγιον Πνεύμα με λογισμούς απρεπείς, με σκέψεις φθόνου και ψυχρότητος. Ναι, τέκνα μου, αγαπάτε αλλήλους, κατά την θείαν εντολήν, ως από πυρός φεύγετε την αδελφικήν ψυχρότητα, όπως διατηρηθή η θερμότης του Αγίου Πνεύματος. Επιμεληθήτε την ζωοποιόν κατά Θεόν αγάπην, ίνα λαμπρύνητε την νοεράν εικόνα της ψυχής σας και χαρούν οι πλησιάζοντες ημάς άγγελοι. «Δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινα εστι του Θεού» (Α΄ Κορ. 6,20 ).
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

19η. Όποιος υπομένει μετά σιωπής και προσοχής τα λόγια του αδελφού, ώστε να μη γίνεται εις την ψυχήν του μίσος ή κατάκρισις ή μνησικακία, είναι μακάριος. Ομοιάζει με τον Χριστόν, που όταν έβγαζε τα δαιμόνια από τους ανθρώπους, οι Εβραίοι τον κατέκριναν ότι: «εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια» (Ματθ. 9,34 ), και πάλιν, «δαιμόνιον έχεις, ποίος ημπορεί να σε ακούη;» (Ιωαν. 8,52 ).
Βλέπεις, παιδί μου, ότι και εις τον Χριστόν έτσι έλεγαν. Δια τούτο μη στενοχωρείσαι, εάν θα κάνης υπομονήν, εάν ταπεινώνεσαι και λέγης, «πράγματι δαιμόνια πολλά έχω,--διότι κάθε πάθος και δαιμόνιον—και όπως λέγει ο αδελφός μου έτσι είμαι και χειρότερος» και εάν προσπαθής να τον αγαπάς, να τον υπακούης, τότε θα έλθη ημέρα, που θα ελευθερωθής από τα πάθη και θα βασιλεύση ο Χριστός εις την καρδίαν σου και θα σου δώση την ανεκτίμητον ειρήνην του Θεού.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

Περί Αγάπης και Συγχωρητικότητος προς τους αδελφούς.

20η. Μη χαλάτε την σωτήριον αγάπην δια τιποτένια πράγματα, μην υπονοιάζεσθε αλλήλους και δημιουργήτε καταστάσεις μέσα σας, που σας φθείρουν ψυχικώς. Φοβηθήτε το κρίμα του Θεού, ουαί από όποιον προέρχεται το σκάνδαλον. Μη δικαιολογήτε τον εαυτόν σας, εις εαυτόν να ρίπτετε το βάρος οποιασδήποτε υποθέσεως και τότε θα γνωρίσετε πολλήν την ωφέλειαν μέσα εις την ψυχήν σας. Εάν δε δικαιολογήτε τας ενεργείας σας και κατακρίνετε τον πλησίον σας αδελφόν, η λύπη και η στενοχωρία δεν θα σας λείπουν ποτέ, ως μισθός της παραβάσεως. Μοναχός χωρίς αυτομεμψίαν δεν αξίζει μια πεντάρα, άρα ουδέ προκοπήν θα έχη ποτέ. Ό,τι σας λέγει ο Γέροντας, να το θεωρήτε ως θέλημα Θεού και ότι ο Κύριος ομιλεί δια του στόματος αυτού. Όταν ούτω λογίζεσθε, τότε και μόνον θα κάνετε υπακοήν, όπως την θέλει ο Χριστός μας.
===============================================