Βοήθεια για έναν καπνιστή!

[cloaca]

Εγώ πιστεύω πως όλοι έχουμε πάθη.Και το τσιγάρο είναι πάθος.Άλλοι μπορούν εύκολα να κόψουν αυτό το πάθος αλλά δεν μπορούν να κόψουν άλλα πάθη τους με τίποτα(από μόνοι τους) και άλλοι δεν μπορούν να το κόψουν εύκολα.Και εγώ ήμουν καπνιστής για πέντε χρόνια με ένα πακέτο βαριά τσιγάρα την ημέρα και το έκοψα μαχαίρι όχι γιατί το πήρα απόφαση και ήθελα να το κόψω αλλά γιατί με είχε πιάσει φοβερός βήχας.Μόλις σταματούσε ο βήχας το ξανάρχιζα και με ξαναέπιανε ο βήχας μέχρι που το συχάθηκα και το έκοψα εντελώς και δεν το μετάνιωσα.Συμπονώ τους καπνιστές γιατί πολλοί καπνίζουν όχι γιατί τους αρέσει αλλά γιατί τους κάνει η νικοτίνη να νιώθουν ότι κάνουν κάτι που τους ευχαριστεί.Είναι εθισμένοι στην νικοτίνη και στην συνήθεια της κίνησης και νομίζουν ότι τους αρέσει.Στην πραγματικότητα ικανοποιούν τον εθισμό τους
Και δεν είναι ένα αγαθό για το οποίο πρέπει να ευχαριστώ τον Θεό όταν μπορώ να κάνω μόνο ένα ή δύο τσιγάρα την ημέρα επειδή μου δίνει αυτήν την ευχαρίστηση ο Θεός.Το τσιγάρο είναι βλαβερό για την υγεία του σώματος ακόμα και ένα μόνο τσιγάρο την ημέρα και δεν έχω το δικαίωμα να βλάπτω αυτό το δώρο του Θεού το σώμα μας.
Ο Χριστός να βοηθάει όλους τους καπνιστές να απαλλαγούν από αυτό το πάθος.
Δόξα σοι ο Θεός.[/quote]

[paroikos]

Πέρα από τα θεωρητικά περί καπνίσματος, καλό είναι οι πρώην καπνιστές να πούμε πως το κόψαμε: Θα πω λοιπόν πως το έκοψε η αφεντιά μου, αν και υπήρξα μανιώδης καπνιστής:
Κατ' αρχήν να πω ότι πριν το κόψω τελειωτικά έκανα κι άλλες αποτυχημένες προσπάθειες και κατάλαβατα ότι αν θέλει κάποιος να το κόψει έχει πολύ λίγες ελπίδες να το καταφέρει αν το επιχειρήσει στη διάρκεια της ημέρας. Αν π.χ. πάρει αυτή την απόφαση το απόγευμα. Η απόφαση είναι καλό να παρθεί από τοπ πρωι. Εν συνεχεία εφάρμοσα αυτό που κάνανε κάποιοι φίλοι μου. Δηλαδή συνέδεσαν την διακοπή του καπνίσματος με μια ημέρα "κόμβο". Εγώ π.χ. είπα μέσα μου: "Μέχρι την Καθαρά Δευτέρα κάπνισε όλα τα περιπτερα το κόσμου! Κάνε και 10 πακέτα την ημέρα από την Κ.Δευτέρα όμως κομένα". Έτσι κι έγονε. Μπήκα στη λογική δηλ. της νηστείας (με έβαλε ο πνευματικός μου δηλαδή) λέγοντας μου "τι αξία έχει να κρατήσεις τη νηστεία αν δεν κόψεις κάποιο πάθος και μάλιστα τόσο χοντρο".
Έτσι άλλη φίλοι μου το κόψαν με την ευκαιρία της νηστειας του 15Αγουστου, άλλοι με την ευκαιρία της νηστείας των Χριστουγέννων κλπ.
Όμως, πιστεύω, ότι κατάφερα να το κόψω όχι με βάση τη λογική "θα πάθω καρκίνο, θα βγάλω ανεμοβλογια, καθε τσιγάρο κόβει 1 λεπτο από τη ζωή σου..." και τέτοιου είδους ιστορίες για αγρίους (με την έννοια ότι έναν καπνιστή δεν τον ενδιαφέρουν οι συνέπειες. Ξέρετε πόσοι παθαίνουν καρκίνο και αρνούνται να το κόψουν λέγοντας "όσο πάει"?) αλλά με τη σκέψη ότι αυτό δεν το θέλει ο Χριστός......
Φυσικά, με την ευλογία του πνευματικού μου, μέχρι να το ξεπεράσω με άφηνε να κοινωνώ την περίοδο της Μ.Τεσσαρακοστής κάθε Κυριακή. Έτσι με τη βοήθεια της θ.Ευχαριστίας και της ελάχιστης υπομονής που έκανε το ξεπέρασα

[Intergallactic]

Αγαπητέ parikos θαυμάζω τον αγώνα σου!

Μακάρι και εγώ να αγωνίζομαι σε όλα τα πράγματα της ζωής μου!!! :D