Να διευκρινίσω κάποια πράγματα σχετικά με τον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, επειδή αναφέρθηκε και ότι δεν ήξερε ελληνικά...
Ο γέροντας Σωφρόνιος ήταν άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, και της αρχαίας και της νέας. Μάλιστα, επιθυμία δική του ήταν τα βιβλία του να μεταφραστούν από τη ρωσική - στην οποία τα είχε γράψει - στην καθαρεύουσα και όχι στην νεοελληνική κοινή (δημοτική), επειδή είχε μία ιδιαίτερη συμπάθεια στην καθαρεύουσα. Τα βιβλία με επιστολές ή απανθίσματα ομιλιών του που εκδόθηκαν μετά την κοίμησή του εκδόθηκαν στη δημοτική.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι στο βιβλίο
"Περί Προσευχής", ο γέροντας γράφει ότι η θεία λατρεία στην ελληνόφωνη Ορθοδοξία δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιήσει κείμενα μεταφρασμένα στη δημοτική, αλλά πάντοτε να διατηρήσει την αρχαία ελληνική γλώσσα (που είναι βέβαια η ελληνιστική κοινή, και όχι η ελληνική των κλασικών χρόνων).
Με τους πολυάριθμους έλληνες προσκυνητές της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ, ο γέροντας συνομιλούσε άνετα στα ελληνικά. Άλλωστε, υπήρξε για χρόνια πνευματικός ελληνικών μονών του Αγίου Όρους.
Σε όλα τα ορθόδοξα βιβλιοπωλεία (Αποστολική Διακονία, Φως, Άγιον Όρος, Φιλοκαλία, Νεκτάριος Παναγόπουλος κ.λπ) θα βρείτε όλα τα βιβλία του γέροντος Σωφρονίου.
Είναι συγκλονιστικά πατερικά αγιοπνευματικά κείμενα, σας τα συνιστώ, είναι δώρα του Θεού στην Εκκλησία Του.
Συγκλονιστικές στο περιεχόμενό τους είναι και οι
λειτουργικές ευχές που έγραψε ο αείμνηστος άγιος γέροντας Σωφρόνιος. Βρίσκονται στο τέλος του βιβλίου του "Περί Προσευχής" και είναι απαράμιλλα κείμενα θεολογικού βάθους και καρποί βιώματος προσευχητικού και λειτουργικού.
Κάτι άλλο:
Στην κοίμησή του γέροντα (12 Ιουλίου 1993, ακριβώς ένα χρόνο πριν από τον γέροντα Παίσιο και την ίδια ακριβώς ημέρα), το σκήνωμά του ήταν εξαιρετικά εύκαμπτο σε όλη τη διάρκεια της κηδείας. Αυτό το διαπίστωσαν οι πάντες όσοι ήταν παρόντες, και ήταν πάρα πολλοί.
Συνέβη και το θαυμαστό περιστατικό με το παιδάκι που έπασχε από καρκίνο και στο οποίο αναφέρθηκε ο Μιχάλης.
Επειδή τον είχα δει τον γέροντα Σωφρόνιο εν όσω ήταν εν ζωή και επειδή με έχει βοηθήσει στη ζωή μου με πολλούς τρόπους και με βοηθά διαρκώς, παρά την αθλιότητά μου, και επειδή συνδέομαι γενικά με το μοναστήρι του Έσσεξ (το οποίο είχα ξαναπισκευτεί πέρυσι τον Αύγουστο και έμεινα για 3 μέρες σχεδόν, με αφορμή ένα συνέδριο στο Λονδίνο), θεωρώ υποχρέωσή μου να δείξω λίγο σεβασμό στη μνήμη του...
Στον υβιστή του δεν πρόκειται να απαντήσω, και αυτά δεν τα γράφω μήπως και μεταπειστεί αυτός, γιατί αυτή είναι μάταιη ελπίδα μάλλον (έχω ήδη παρομοιάσει τον silver με τζουκ-μποξ
), απλά τα αναφέρω προς ενημέρωση των υπολοίπων μελών και επισκεπτών του φόρουμ. Ό,τι ήταν να γράψω για τον γέροντα και το μοναστήρι το έγραψα και δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι άλλο...
Αυτά προς το παρόν και σκέφτομαι σοβαρά να σιωπήσω για κάποιο καιρό, γιατί όλη αυτή η κατάσταση και ο αρρωστημένος πόλεμος κατά ενός αγίου ανθρώπου με έχει κουράσει...
Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον.
)
