"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

5η. Τρικυμία εσηκώθη τρομερή εις την θάλασσαν της Τιβεριάδας. Ο άνεμος απειλητικός, προσεπάθει να βυθίση το ελάχιστον πλοιάριον του Ιησού με τους μαθητάς του. Οι μαθηταί έντρομοι από τον φόβον, ουδείς αναπαύεται, ειμή ο Κύριος της ζωής και του θανάτου. « Ανάστα, επιστάτα, φωνάζουν απεγνωσμένα, απολλύμεθα» (Λουκ. 8,24 ). Τότε εγείρεται Ο τα πάντα κατέχων εν τη χειρί Αυτού και επιτιμά την θάλασσαν και τους ανέμους και γίνεται γαλήνη μεγάλη. Ας πιστεύσωμεν και ημείς εις την δύναμιν του Ιησού μας και ο πειρασμός θα παραδώση τα όπλα και θα γίνη γαλήνη μεγάλη. Δια ποίαν αγάπην υποφέρετε; Τίνος ένεκεν και την ζωήν σας εξεθέσατε δια τας αδελφάς; Ποίου εντολή- ένεκεν αγάπης- εφαρμοσταί γεγόνατε; Θα απαντήσετε: «Δια του Χριστού μας την αγάπην, εις Ον ηλπίσαμεν, ότι τα πάντα δια της δυνάμεώς Του θα λάβουν αίσιον τέλος». Καλώς, πάνυ καλώς. Διότι Αυτός είναι όστις αριθμεί πάσας τας τρίχας της κεφαλής ημών. Νομίζομεν ότι θα γίνη κάτι άνευ της θελήσεώς Του; Και αν είμεθα υπό θεϊκήν Πρόνοιαν προστατευόμενοι, τι να φοβηθώμεν; Ουχί μάλλον να φοβηθώμεν Εκείνον, που δύναται να μας βάλη εις την γέενναν του πυρός ένεκεν των αμαρτιών μας; Αντί θάρρος και καύχησιν εν Χριστώ δια την δόξαν Αυτού να έχετε, που σας ηξίωσε να αγωνισθήτε τοιουτοτρόπως, εσείς αντιθέτως επληρώθητε από λύπην και λογισμούς και γογγυσμόν; Καύχημα, επαναλαμβάνω, ήρμοζε, να είχατε, που ο Θεός ηξίωσε εσάς τους ευτελείς και αναξίους να γίνετε όργανα της Θείας Προνοίας Του, δια τον σωσμόν εκλεκτών ψυχών, δια τας οποίας ο Χριστός μας, απέθανε. Μη λυπείσθε, για το Θεό! Μη θελήσετε να χάσετε τον μισθόν σας, που θα είναι πολύς εν τω Ουρανώ. Το να κηρύξωμεν τον θείον λόγον είναι η μικροτέρα αρετή, αλλά το να θυσιασθώμεν δι’ Αυτόν είναι η ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ, δηλαδή το τιθέναι τας ψυχάς ημών ένεκεν της του πλησίον αγάπης. Βέβαια κοπιαστική και επικίνδυνος αύτη η αρετή, αλλά μήπως τα μεγάλα αξιώματα άνευ κόπων και μόχθων κατορθούνται; Ας μη λησμονώμεν το νόημα της θείας Σταυρώσεως, ότι και ημείς οφείλομεν να καταστώμεν μικροί σωτήρες, όταν το καλέση ο καιρός, θείω θελήματι. «Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσι» (Ιωαν. 15,20 ), ει εμέ κατηγόρησαν και εσυκοφάντησαν και εις υμάς τα όμοια ποιήσουσι, και όταν πάντα ταύτα πάθετε δια το Όνομά μου, χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς. Ας θεωρώμεν τον Θεόν Πατέρα μας, ας αναπαυθώμεν εις την ζεστασιά της σίγουρης αγκαλιάς Του και Αυτός οίδε, πώς να τακτοποιήση τα πάντα κατά το συμφέρον ημών. Ως άνθρωποι (εγώ πρώτος ) δειλιώμεν κατ’ αρχάς, δια να φανή η ανθρωπίνη αδυναμία μας, αλλά κατόπιν έρχεται ο αγαθός Κυρηναίος, η θεία χάρις, και αίρει τον Σταυρόν μας και ανερχόμεθα τον Γολγοθάν περισσότερον ανέτως. Μήπως ο Χριστός μας δεν εδειλίασεν εις την Γεθσημανή; Προς τι οι θρόμβοι του αγίου ιδρώτος; Αυτά και άλλα εχαρακτήριζον την ανθρώπινην αδυναμίαν, αλλά ως Θεός κατόπιν, ήρεμος και πράος ως άκακον αρνίον, εθυσίασε την ζωήν Του χάριν του αχαρίστου ανθρώπου.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

6η. Ας υπομείνωμεν τα πάντα, ίνα τον πάντων Θεόν κερδίσωμεν. Όταν τα δεινά υπομείνωμεν, αμέσως καθυπογράφονται τα μέλλοντα αγαθά. Όταν την χαράν του κόσμου στερηθώμεν, τότε, χωρίς αμφιβολίαν, την του Θεού χαράν αποταμιεύομεν εις την αθάνατον ψυχήν μας. Αγαθόν το οποίον θα στερηθώμεν εδώ, αδύνατον να μην απολαύσωμεν τούτο με αθάνατον ανταπόδοσιν! Ας δώσωμεν ολίγον εδώ εις την γην, ίνα συν τόκω παραλάβωμεν τούτο από την ασύλητον τράπεζαν των του Θεού δωρεών. Καταβάλωμεν σπέρματα αρετών, ίνα ευωδεστάτοις άνθεσι, εν τω στεφάνω της αιωνίου δόξης, καταστέψωμεν τας ημών κεφαλάς.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

7η. Δεν πρέπει να ξενιζώμεθα, που μας πολεμούν τα πάθη και αι ασθένειαι, αλλά να παρακαλώμεν τον Θεόν, να μας δοθή υπομονή, αυτό το μέγα βάλσαμον τόσον των ψυχικών, όσον και των σωματικών πληγών. Η υπομονή είναι το μοναδικόν διαμάντι, που ομορφαίνει τον Χριστιανόν και ομαλόν ποιεί τον σκληρόν δρόμον της σωτηρίας μας. Η υπομονή είναι η ανδρεία της ψυχής, το στήριγμα, η βαθειά ρίζα, που βαστάζει το δένδρον, όταν το δέρουν οι άνεμοι και κυλούν οι ποταμοί. Όταν πέσης, έγειρε και όταν αμαρτήσης, μετανόησον, μόνον ποτέ μην εισχωρήση το φαρμάκι της απελπισίας εις την καρδίαν σου βλέποντας το μέγα πέλαγος της ευσπλαγχνίας του Θεού. Όσα και εάν αμαρτήση κανείς, χάνονται και εξαφανίζονται εις το πέλαγος της αγαθότητος του Θεού.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

8η. Ευχαρίστησε μεγάλως τον Θεόν, που σε αγαπά, καθώς βλέπω, πάρα πολύ, διότι εάν δεν σε ηγάπα, δεν θα ήσουν καθώς είσαι, εσύ νομίζεις ότι είσαι χαμένος κ.λ.π., αλλά εγώ βλέπω ότι είσαι πολύ καλά ψυχικώς. Μόνον μην απελπίζεσαι, μη χάνης την ελπίδα, ο ελπίζων ου μη καταισχυνθή. Ακόμη και άβυσσος αμαρτιών εάν καλύπτη τον άνθρωπον, εάν μετανοή και ελπίζη, τον φοβείται ο διάβολος, διότι η πατρική καρδιά του Ουρανίου Πατρός, κάμπτεται εις το «ήμαρτον» του ασώτου υιού Του και τρέχει πρώτος, τον αγκαλιάζει και τον φιλεί και σφάζει τον μόσχον τον σιτευτόν πανηγυρίζων, διότι νεκρός ήτο ο υιός Του και επανέζησε. Η απελπισία του αμαρτωλού είναι τελείως αδικαιολόγητος, δύναται ποτέ μια «φούχτα» άμμος να καλύψη το πέλαγος;
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

9η. Μακάριος πάνυ ο άνθρωπος όταν έχη ζώσαν την ελπίδα εις τον Θεόν, δεικνύει πίστιν, εμπιστοσύνην, δόξαν και τιμήν εις Αυτόν, και τότε ο Θεός υποχρεούμενος, τον έχει εις την πρόνοιάν Του, και εφαρμόζεται το ρητόν του ιερού Ευαγγελίου: «καθώς επίστευσας, γενηθήτω σου».
Αλλά, δυστυχώς, μας έρχονται πειρασμοί, που δημιουργούν βαθείαν σκοτοδίνην και ο φωτεινός ήλιος της γλυκείας ελπίδος καλύπτεται από το βαθύ σκότος. Χάνομεν τότε τον προσανατολισμόν μας και καταλήγομεν να σκεφθώμεν και να πράξωμεν κάτι το ανάρμοστον εις την κλήσιν μας ως Χριστιανοί. Αλλά η αγαθότης του Θεού, που οίδεν ότι η διάνοια του ανθρώπου εκ νεότητος ρέπει επί τα πονηρά και ότι ου δύνανται οι άνθρωποι να σταθούν εις το ύψος της Χριστιανικής τελειότητος, εχάρισε την ένδοξον και ατέλεστον μετάνοιαν.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

10η. Έχετε υπομονήν, παιδιά μου, μη χάνετε το θάρρος σας εις τον αγώνα και μη παραλύουν τα γόνατά σας εις την βίαν των πειρασμών, διότι δεν θα μας αφήση ο Θεός μας ο καλός να πειρασθώμεν περισσότερον των δυνάμεών μας. Διατί δίδετε χώραν εις τον σατανάν να σας πολεμή με μεγαλυτέραν έντασιν; Έχετε πίστιν εις τον Θεόν, και ό,τι επιτρέψη θα είναι προς το συμφέρον μας, μήπως ημείς γνωρίζομεν καλύτερον από Εκείνον; Ρίψατε επί Κύριον την μέριμνάν σας και Αυτός μεριμνήσει υπέρ υμών. Μη βάζετε θέλημα, διότι η πίστις είναι γέννημα χάριτος και θείας επισκέψεως. Μήπως δεν έχομεν έκαστος θαύματα ατομικά της θείας Αυτού προνοίας; Μήπως τον ……. δεν επεσκέφθη η Θεία Χάρις; Εάν εσείς δεν εθυσιάζεσθε, θα ήτο τώρα ο …… εις τον στρατόν του Χριστού; Μήπως ο Κύριος δεν εθυσιάσθη δι’ ημάς; Ναι! Και εάν δεν έδιδε τον εαυτόν Του εις θάνατον Σταυρού, ημείς δεν θα είμεθα ό,τι είμεθα χάριτι θεία. Δια τούτο τα πολύ καλά, τα πολύ υψηλά πνευματικώς, αγοράζονται με αίμα. Ναι, αλλά και ο μισθός όμως τόσον πολύς, που δεν έχει μέτρον! Και δόξα ισάγγελος! Σας νοιώθω, δια τούτο και υποφέρω, αλλά εν καιρώ πειρασμού ο άνθρωπος τα ξεχνά όλα και φέρεται εκεί, που δεν θέλει εν καιρώ ειρήνης.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

11η. Γενικώς οι λογισμοί σας, ανθρώπινοι. Βάλετε εμπρός την πίστιν εις τον πανίσχυρον Θεόν και τα πάντα θα τα πάρουν οι τέσσαρες άνεμοι, «Θρίξ εκ της κεφαλής ημών ου μη απόλλυται» (Λουκ. 21,18 ), «ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13,8 ).
Ενθυμηθήτε τους πειρασμούς των αγίων και ησυχάσατε. Μη λυπήσθε, διότι ο δαίμων του πάθους πλάθει εικόνας παραπλανητικάς και ερεθιστικάς δια να προκαλέση προδιάθεσιν άσχημον και επικίνδυνον, ενώ σκεπτόμενοι το άδηλον του θανάτου ειρηνεύομεν. Προσεύχεσθε, παιδιά μου, και μη φοβήσθε. Η υπέρμαχος Θεοτόκος και πάλιν θα χαρίση εις ημάς τα νικητήρια. Σκεφθήτε την πολύτιμον ψυχήν της αδελφής, αναλογισθήτε την ανυπολόγιστον αξίαν της, διότι και υπέρ αυτής Χριστός απέθανεν.
===============================================

Ευχαριστούμε silver, για τον κόπο που κάνεις.
Ο Γέροντας Εφραίμ είναι μια αγιασμένη ύπαρξη, ο Κύριος να τον βοηθάει και να συνεχίζει το θαυμαστό έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αμερική.

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

12η. Κάμνε υπομονήν εις όλα, να ενθυμήσαι τον Χριστόν που Τον ύβριζαν, που Τον ερράπιζαν, που Τον εμαστίγωναν και τέλος Τον εσταύρωσαν επάνω εις τον Σταυρόν, ότι τα υπέμεινε δι’ ημάς, ότι πρέπει και ημείς να υπομείνωμεν δια την ιδικήν Του αγάπην τα όμοια, αλλά και δια να σωθώμεν, που έχομεν τόσας αμαρτίας. Να λογίζεσαι ότι κάθε κακός λόγος, που λέγουν δια σε, είναι και ένας χρυσός στέφανος, διότι πονάει κανείς όταν τον υβρίσουν ή του είπουν λόγον βαρύν, αλλά ο πόνος ούτος γίνεται ιαματικόν βάλσαμον εις τα πάθη, εις τας πληγάς της ψυχής. Καμμία αρετή δεν καθαρίζει τόσον το πάθος της υπερηφανείας και της πορνείας, όσον αι ύβρεις και αι καταφρονήσεις μεθ’ υπομονής και σιωπής.
===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

13η. Έλαβα την θλιμμένην επιστολήν σου, την ανέγνωσα προσεκτικά και πολύ επόνεσεν η ψυχή μου και έκλαψα και έκανα ευχήν μετά δακρύων και πένθους, μετά την ανάγνωσιν του γράμματός σου, πλην κάμνε υπομονήν, παιδί μου, διότι ο Θεός έτσι σε έκανε, διότι σε αγαπά πολύ, ίσως όταν θα ήσουν καλά, να μην επρόσεχες τον εαυτόν σου, ενώ τώρα ο Θεός εν τη ασθενεία σου, σου χαρίζει τόσην ταπείνωσιν και αυτομεμψίαν και υπομονήν και πολύ ευαρεστείται. Εσύ πάντοτε να Τον ευχαριστής, διότι ως πατέρας μας, όπου είναι ο Θεός, γνωρίζει το συμφέρον εκάστης ψυχής, και αναλόγως ως Αυτός γνωρίζει, μας δίδει διάφορα μέσα σωτηρίας, ασχέτως εάν ημείς δεν το εννοώμεν λόγω στενότητος και ανθρωπίνης ατελείας. Υπόμεινον, τέκνον μου, και ο Θεός που σου έδωκε αυτήν την ασθένειαν, Αυτός γνωρίζει ότι εντός αυτής κρύπτεται πολλή ωφέλεια. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, δια τούτο υπόμεινον και εις μαρτύριον θα σου λογισθή. Σκέψου ότι όσοι εισήλθον εις τον παράδεισον, εις την Βασιλείαν του Θεού, διήλθον την ζωήν των μαρτυρικήν, άλλος με αρρώστειαν, άλλος με κόπους, άλλος με πόνους και διωγμούς. Ο κάθε ένας σηκώνει και ένα Σταυρόν σύμφωνα με τας δυνάμεις του, ίνα όλοι ομοιωθώμεν τω Χριστώ, ο Οποίος και Αυτός εν τη ζωή Του εις την γην εσήκωσε τον Σταυρόν χάριν ημών. Εάν λοιπόν συμπάσχωμεν με τον Χριστόν μας, τότε και μόνον θα συνδοξασθώμεν μαζί Του.
===============================================