"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

23η. Ο δρόμος που οδηγεί τον άνθρωπον εις την ζωήν την ανώδυνον, έχει στρωθή με άκανθας και τριβόλους και οι θέλοντες να περιπατήσουν ταύτην, συχνά αιμορραγούν, αλγούν, συχνά και απελπίζονται. Αλλά η ελπίς εις Εκείνον που τους λέγει: «ου μη σε ανώ, ου μη σε εγκαταλίπω» (Εβρ. 13,5 ), παρομοίως και τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Ποία θλίψις δύναται ημάς χωρίσαι της αγάπης του Χριστού; κ.λ.π.», κρατύνουν την καρδίαν προς υπομονήν μέχρι τέλους. Όταν κανείς θέλη να διαπεράση ένα πέλαγος και να φθάση απέναντι εις την όχθην, όπου τον περιμένει η λύτρωσις, σκέπτεται καλώς, αναμετρά τας δυνάμεις του, και όταν πληροφορηθή ότι ισχύει, τότε ρίπτει τον εαυτόν του εις την θάλασσαν και κολυμβά. Προχωρώντας αρχίζει να κουράζεται, τα κύματα φαίνονται πιο άγρια απ’ ότι εφαίνοντο κατ’ αρχάς. Αρχίζει να εισέρχεται εις την καρδίαν του δειλία. Η δειλία ατονεί έτι περισσότερον τας δυνάμεις, του σώματος και της ψυχής του. Αν αποτινάξη την δειλίαν και σκεφθή, ότι η λύσις μία είναι: Να δώση τον εαυτόν του δια να βγή πέρα, διότι η δειλία ως αποτέλεσμα θα έχη τον πνιγμόν του, κάνοντας ούτω κουράγιο, περνά εις την όχθην και σώζεται. Εάν πάλιν είναι δύο οι κολυμβώντες και ο εις δειλιάση και καταποντίζεται, του δίδει θάρρος ο άλλος, του τονώνει τον χαλαρόν λογισμόν, του υποδεικνύει τον κίνδυνον, εις τον οποίον η δειλία θα τον οδηγήση, τον βοηθεί και με τα χέρια και έτσι λοιπόν σώζεται. «Αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος, ως πόλις οχυρά» (Παροιμ. 18,19 ).
===============================================

Συγγνώμη αδελφοί αν ξεφευγω λίγο απο το θέμα .Θα ήθελα σας παρακαλώ να μου πείτε αν ο γέροντας Εφραίμ απαντά σε γράμματα που του στέλνουν. Φυσικά θα μου πείτε οτι η προσευχή του είναι δυνατότερη , όμως όταν έχεις ανάγκη μιας συμβουλής ....... είναι αναγκαία η απάντηση του.

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

24η. Ανάρμοστον εις τον μοναχόν να απελπίζεται, καθώς και εις τον στρατιώτην. Διότι, πως θα έχη την δύναμιν να σηκώση το όπλον, να κάμνη νυκτερινάς κοπιώδεις πεζοπορείας και επιθέσεις και να φέρει νίκας! Κατά παρόμοιον τρόπον και ο μοναχός, ο πνευματικός στρατιώτης του Χριστού εναντίον του νοητού εχθρού του, μόνον με την ζωογόνον ελπίδα και με την θυσίαν του εαυτού του, θα δυνηθή να φέρη εις πέρας τον πνευματικόν του σκοπόν.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄

Περί Πίστεως, Ελπίδος και Υπομονής.

25η. Μη στενοχωρήσθε καθόλου, όλα θα παρέλθουν και η φουρτούνα θα σπάση. Μην απελπίζεσθε, έχετε την ελπίδα εις τον Θεόν και εις την Παναγίαν μας, ποτέ, ποτέ δεν θα εγκαταλείψη ψυχάς πονεμένας, που ζητούν σωτηρίαν. Ο διάβολος ελύσσαξε, διότι του εχάλασαν τα σχέδια, πόσα είχε σκοπόν να κάνη! Δόξα σοι ο Θεός πάντων ένεκεν, βαστάξατε, παιδιά μου, τον Σταυρόν, σταυρωθέντες με τον Χριστόν μας και εις ολίγον θα έλθη και η λαμπρά Ανάστασις. Όσον τώρα θλίβεσθε, τόσον πιο πολύ θα αισθανθήτε την χαράν της ελευθερίας. Ούτως εχαράχθη η ζωή των Χριστιανών, με θλίψεις και στενοχωρίας, οι θέλοντες κατά Θεόν να ζήσουν, θα βασανισθούν. Θαρσείτε και μη φοβήσθε, πίστιν στερεάν εις τον Χριστόν μας. Αυτός εστι παντοδύναμος, όσον και αν αγριεύη ο σατανάς, έμπροσθεν εις τον Χριστόν μας, εις την δύναμίν Του, όλαι αι μηχαναί του καταστρέφονται. Μόνον ευχή και ειρηνεύετε. Εμπιστοσύνη εις την θείαν πρόνοιαν, όλα τα βάσανα εις καλό θα βγουν, ο Γέροντάς μου εις τας μεγάλας δοκιμασίας ήλθεν εις θεωρίας!

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί Λογισμών, Φαντασίας και Μετεωρισμού.

Νηστεία ουχί μόνον φαγητών, αλλά κυρίως αυστηρά νηστεία εις τας αισθήσεις. Αι αισθήσεις, τρεφόμεναι από τα έξωθεν πράγματα, διοχετεύουν ανάλογον δηλητήριον εις τον νουν και την καρδίαν, δια του οποίου αποθνήσκει από Θεού η ταλαίπωρος ψυχή. Οι νηπτικοί πατέρες μας πόσα δεν έχουν να μας είπουν δια την αγίαν νηστείαν των αισθήσεων. Όλη η διδασκαλία στρέφεται κυρίως εις την κάθαρσιν του νοός από φαντασίας αμαρτωλάς και σκέψεις τοιαύτας και της καρδίας από αισθήματα μολυσματικά. Επίσης διδάσκουν ότι πρέπει να πατάσσωμεν το κάθε ηθικόν κακόν εν τη γενέσει του, ώστε να διατηρηθή η ψυχή καθαρά. Απόλυτος ανάγκη είναι, μόλις ακροθιγώς προσεγγίση ο οιοσδήποτε κακός λογισμός, να τον διώκωμεν λέγοντας πάραυτα την ευχήν του Κυρίου. Και όταν τοιουτοτρόπως αντιμετωπίζωμεν τους λογισμούς, τους προερχομένους εκ των αισθήσεων και του διαβόλου, πολύ σύντομα θα αισθανθώμεν την χαράν και την ωφέλειαν εκ της νηστείας των αισθήσεων. Η Εύα, εάν ενήστευε την αίσθησιν των οφθαλμών, δεν θα εδηλητηρίαζε τα έκγονα της κοιλίας αυτής, δηλαδή όλους τους ανθρώπους, που εγεννήθηκαν εξ αυτής. Με ένα λόγον, η εγκράτεια των αισθήσεων σώζει τον άνθρωπον εκ της κολάσεως.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί Λογισμών, Φαντασίας και Μετεωρισμού.

2α. Εύχομαι, παιδί μου, να αντιδέρης τους εγωϊστικούς και υπερηφάνους λογισμούς, διότι από αυτά και τα παρεμφερή πάθη ξεκινούν όλα τα άλλα της κακίας πάθη και σπρώχνουν τον ταλαίπωρον άνθρωπον εις τον κρημνόν της απωλείας. Τους λογισμούς των παθών μη τους δίδης σημασίαν, καταφρόνησις τελεία, άπαξ και έχουν εις το πρόσωπόν των την ασχημίαν του κακού. Η καταφρόνησις εις τους υποβαλλομένους εκ του διαβόλου λογισμούς είναι σωτήριος, αρίστη τέχνη η ταπείνωσις, διότι η αποφυγή της συναντήσεώς των με τον αντιρρητικόν πόλεμον και η προσφυγή δια της προσευχής εις τον Χριστόν, είναι ταπείνωσις. Γίνεται αποβολή αυτών και δια του αντιρρητικού λόγου, αλλά δύσκολος αγών και πρέπει να είναι πολύ έμπειρος ο αγωνιστής του Χριστού, δια να τα βγάλη πέρα άνευ απολειών, διότι και ο σατανάς είναι έμπειρος της Γραφής και παραθέτει ντοκουμέντα προς υποσκελισμόν του μαχομένου. Δια τούτο ό,τι σου λέγει δια των λογισμών, είτε υπερηφάνεια είτε κενοδοξία είτε κατάκρισις είναι κ.λ.π., εσύ «μπαινάκιας-βγαινάκιας», από το ένα αυτί να μπαίνουν και από το άλλο να βγαίνουν. Άπαξ και είναι λογισμοί παθών, δεν χρειάζονται συζητήσεις μετ’ αυτών, έξω κλείσιμο, δεν δέχομαι, να λέγης, συναναστροφήν και ομιλίαν μεθ’ αιρετικών λογισμών και μένε εις την προσευχήν σταθερά.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί Λογισμών, Φαντασίας και Μετεωρισμού.

3α. Μη δίδης σημασίαν εις ό,τι σου λέγει ο εχθρός, μόλις κάτι πρόκειται να σου σφυρίξη εις το αυτί, εσύ αμέσως: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, ή σώσόν με», γρήγορα και συνέχεια και εις ολίγον θα ίδης ότι αδυνάτισεν ο λογισμός ή μάλλον η πίεσις και δεν θα θυμάσαι τι ακριβώς πήγαινε να σου είπη. Αυτός ο τρόπος είναι απλούστερος από τον αντιρρητικόν, δηλαδή το να αντιλέγης εις τα υποβαλλόμενα, και πιο αποτελεσματικός, διότι μετά που φεύγει ο δαίμων, με όσα είχε να είπη, δεν μένει τίποτε ωσάν λείψανον ή σκια, ενώ με τον αντιρρητικόν, όταν νικάται και φεύγη, αφήνει λείψανα και σκιάς, από ό,τι υπέβαλε εις την ψυχήν, δηλαδή ενθυμήσεις αδυνάτους εις ό,τι επολεμήθη κανείς. Ο πρώτος τρόπος είναι ξεκούραστος, δηλαδή το καταφεύγειν εις την ευχήν αμέσως και γρήγορα γαληνεύει η ψυχή, ενώ ο δεύτερος, ο αντιρρητικός, είναι κοπιαστικός, και εάν η ψυχή δεν τα βγάλη πέρα με την αντίρρησιν, ενδέχεται να πληγωθή ανάλογα, από την εμπειρίαν του δαίμονος εις το πείθειν τον άνθρωπον.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί Λογισμών, Φαντασίας και Μετεωρισμού.

4η.Φεύγε τας αμαρτωλάς σκέψεις, κόπτε την φαντασίαν, το είδωλον της προκλητικότητος, διότι ζητεί ο «πολύξερος» σατανάς να σε χωρίση από τον πλάστην σου Θεόν. Διότι, όταν ενοχοποιήση δια της αμαρτωλής συγκαταθέσεως τον άνθρωπον, τότε η χάρις του αγίου Πνεύματος φεύγει, όπως ακριβώς φεύγει η μέλισσα από τον καπνόν και αφήνει την ψυχήν χωρίς χάριν, εκτός χαράς, μεστήν αθυμίας, πεπληρωμένην λύπης. Όταν όμως αντιδράσωμεν εις την πονηράν φαντασίαν, μόλις πρωτοφανή εις την διάνοιαν, καταστρέφοντες ή απωθούντες αυτήν και αμέσως με προθυμίαν και ζήλον αρπάξωμε την μάχαιραν του πνεύματος, την αγίαν ευχούλα του Ιησού μας, αμέσως θα ίδωμεν τον κλέπτην πονηρόν λογισμόν να εγκαταλείπη την θέσιν του, παρέχων την νίκην εις τον ηγεμόνα λογισμόν, τον οποίον εκραταίωσε η χάρις και το έλεος του Θεού.
Ουκ ανέχεται ο πολυμήχανος να βλέπη τον άγιον άγγελον, τον φύλακα της ψυχής μας να στέκη κοντά μας, προσπαθεί να τον απομακρύνη, ώστε να μας εύρη ερήμους σωματοφύλακος, ώστε να επιπέση, ως τρομερά καταιγίς, δια να μας καταπίη ο βύθιος δράκων, και γνωρίζει ότι μόνον οι αντίθετοι λογισμοί της σωφροσύνης απομακρύνουν τον τοιούτον άγγελον. Και βλέπεις να εξεγείρη πλήθος λογισμών αισχρών και φαντασίας ματαίων ειδώλων, ώστε να μολύνη και διάνοιαν και καρδίαν και σώμα. Αλλά όταν ο αγωνιστής γνωρίζει την κακίαν του, αμέσως αρπάζει το όπλον του Χριστού και του διαλύει τας μηχανορραφίας του.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί Λογισμών, Φαντασίας και Μετεωρισμού.

5η. Παιδί μου, πρόσεχε την φαντασίαν, από την φαντασίαν ξεκινούν όλα τα αμαρτήματα, είναι η ρίζα της αμαρτίας, δια τούτο πρόσεχε. Μόλις έλθη η φαντασία προσώπου ή πράξεως, κάτι που είδες ή άκουσες, αμέσως δίωκε αυτήν από τον νουν σου με οργήν και με την ευχήν, σύντομα την ευχήν και έντονα, και αμέσως νοερώς με πόνον να παρακαλής την Παναγίαν μας να σε βοηθήση και ελπίζω εις τον Θεόν να τύχης της νίκης. Υπερηφανεύθης και δια τούτο σου εσήκωσε πόλεμον ο διάβολος. Τώρα ταπεινώσου, εξευτέλιζε τον εαυτόν σου, μέσα σου ύβριζέ τον και ο Θεός βλέποντας την ταπείνωσίν σου θα σε βοηθήση. Όπως φεύγης την φωτιά δια να μη καής και το φίδι δια να μη σε τσιμπήση, ούτω φεύγε και περισσότερον την φαντασίαν του διαβόλου!
Πρόσεχε, λέγω, τας αισχράς φαντασίας, από εδώ έπεσαν μεγάλοι πνευματικοί άνδρες και εχάθησαν.

===============================================

===============================================
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄

Περί Λογισμών, Φαντασίας και Μετεωρισμού.

6η. Δίωκε, παιδί μου, τον αισχρόν λογισμόν, μόλις έλθη, κτύπα αλύπητα την αισχράν φαντασίαν προσώπων και κακών πράξεων, διότι όλα τα κακά προέρχονται από την φαντασίαν, η οποία ηξεύρει να υπενθυμίζη εις τον καθένα τι είδε, τι ήκουσε κ.λ.π. με τας πέντε αισθήσεις, και ούτω πάλιν «νωπά και φρέσκα, μας τα σερβίρει» προς μολυσμόν της ψυχής. Λοιπόν δίωκε τους αισχρούς λογισμούς με οργήν και με όπλον την ευχήν και χάριτι Χριστού θα νικάς κάθε πόλεμον του διαβόλου.

===============================================