"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

tigris έγραψε:τι κάνει η καμήλα;

Intergallactic έγραψε:Δίκαιος δεν είναι εκείνος που δεν αδικεί αλλά εκείνος που μπορεί και δεν το κάνει.

Harrys1934 έγραψε:

Intergallactic έγραψε:Δίκαιος δεν είναι εκείνος που δεν αδικεί αλλά εκείνος που μπορεί και δεν το κάνει.

Πολοί άνθρωποι σέβονται και τιμούν τους πεθαμένους αγίους, βασανίζουν όμως τους ζωντανούς..

Δεν είναι το ίδιο πράγμα το να κάνεις πνεύμα από το να έχεις πνεύμα. ¨Οποιος έχει δεν κάνει

¨Οταν οι δυσκολίες υψώνονται σαν βουνό γύρω σου, ύψωσε και συ τα χέρια σου προς τον Ουρανό. Θα δής ότι έτσι θ' αρχίσουν να χαμηλώνουν τα βουνά

Θεέ μου δεν θέλω να ζήσω πολύ, Θέλω όμως όσο ζήσω να ζήσω με σένα

Ο φυλάργυρος συναθρόίζει θυσαυρούς στη γη και τους αποθέτει στη κόλαση

Έχασα τα πάντα εκτός απο κείνα που έδωσα ελεημοσύνη

Ευτυχισμένο το σπίτι εκείνο μέσα στο οποίο βρίσκονται ενωμένα η κούνια του παιδιού και η πολυθρόνα της γιαγιάς..

Το καλύβι χωράει τόση ευτυχία όση και το ανάκτορο . Μόνο που συμβαίνει πολλές φορές το δεύτερο να μένει άδειο.. Χάρης

ix8ys έγραψε:Αν επιθυμείς να κερδίσεις τη βασιλεία των ουρανών, να προτιμήσεις τη θλίψη, γιατί αυτός που δεν θλίβεται, δεν θα μπει, γιατί είναι στενή η πύλη.

Χρυσόστομος

• Ένας πονηρούλης ρώτησε τον Γέροντα του. Γέροντα τι είναι για τον Θεό τα χίλια χρόνια; Τίποτα παιδί μου σαν μια στιγμή. Και τιείναι για τον Θεό μία βαλίτσα με χρυσά; Τίποτα παιδί μου σαν μία δραχμή. Και μετά λίγο. Γέροντα δεν ρωτάς τον Θεό να μου δώσει μία δραχμή; Έριξε το λευκό του κεφάλι κάτω με σκέψεις και λέει στο παιδί. Του το είπα παιδί μου. Και όλο αγωνία το παιδί ρωτά. Τι σου είπε; Μου είπε να περιμένεις μία στιγμή.
  Κόκκαλο ο μικρός πονηρούλης.
  
  Τα γεράματα είναι δυσάρεστα, όχι γιατί δεν έχουν απολαύσεις, αλλά γιατί δεν έχουν ελπίδες..
  
  Χωρίς τις αρρώστιες τα γεράματα δεν είναι και τόσο άσχημα και έχουν ωστόσο ένα καλό τα γεράματα, όταν έρθει ο θάνατος μας βρίσκει μισοπεθαμένους
  
  Τα πόδια του λιστή ήσαν τα πρώτα που πάτησαν στον Παράδεισο. Δεν τον λέρωσαν , γιατί ήσαν πόδια καθαρά, πλυμένα στο λουτρό της μετανοίας..
  
  Κανένας δεν φεύγει αδειανός από το Θεό, εκτός από εκείνον που είναι γεμάτος από τον εαυτόν του
  
  Είναι δυσκολότερο να είσαι τίμιος παρά ήρωας. Γιατί ήρωας γίνεσαι από την πράξη μιας στιγμής ενώ τίμιος χρειάζεται αγώνας ενός ολόκληρου βίου
  
  όσοι καυχιώνται για τους προγώνους τουςχωρίς να αντάξιοι τους, ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΦΥΤΌ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ ΠΟΥ ΄ΛΗ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΧΩΜΑ

Harrys1934 έγραψε:Τα πόδια του λιστή ήσαν τα πρώτα που πάτησαν στον Παράδεισο. Δεν τον λέρωσαν , γιατί ήσαν πόδια καθαρά, πλυμένα στο λουτρό της μετανοίας..

ix8ys έγραψε:

Harrys1934 έγραψε:Τα πόδια του λιστή ήσαν τα πρώτα που πάτησαν στον Παράδεισο. Δεν τον λέρωσαν , γιατί ήσαν πόδια καθαρά, πλυμένα στο λουτρό της μετανοίας..

Δηλαδή πριν τον ληστή, ο Παράδεισος ήταν αδειανός; :)

Καταλαβαίνω ότι το «ζουμί» του ρητού βρίσκεται στην λέξη «μετάνοια», αλλά δεν συμφωνώ με το ρητό. Δεν μπορώ αν δεχτώ ότι ο Παράδεισος άνοιξε τις πύλες του με τον ληστή. Τόσοι άνθρωποι που έζησαν προ Χριστού (δηλαδή χωρίς να γνωρίσουν την διδασκαλία του Χριστού) ήταν καταδικασμένοι;

Harrys1934 έγραψε:

ix8ys έγραψε:

Harrys1934 έγραψε:Τα πόδια του λιστή ήσαν τα πρώτα που πάτησαν στον Παράδεισο. Δεν τον λέρωσαν , γιατί ήσαν πόδια καθαρά, πλυμένα στο λουτρό της μετανοίας..

Δηλαδή πριν τον ληστή, ο Παράδεισος ήταν αδειανός; :)

Καταλαβαίνω ότι το «ζουμί» του ρητού βρίσκεται στην λέξη «μετάνοια», αλλά δεν συμφωνώ με το ρητό. Δεν μπορώ αν δεχτώ ότι ο Παράδεισος άνοιξε τις πύλες του με τον ληστή. Τόσοι άνθρωποι που έζησαν προ Χριστού (δηλαδή χωρίς να γνωρίσουν την διδασκαλία του Χριστού) ήταν καταδικασμένοι;

Σύφωνα πάντα με τις Γραφές Ρωμαίους ΄Δ-15-¨Οπου δεν υπάρχει νόμος δεν υπάρχει και παράβασις. Και ¨Ε-13-Η αμαρτία δεν λογαριάζεται εφ' όσον δεν υπάρχει ο νόμος.
Και τι θα πούμε 'ολοι αυτοί θα πάνε Παράδεισο αφού δεν υπάρχει νόμος να τους δικάσει;. Όχι δεν είναι έτσι. ¨ολοι αυτοί θα δικαστούν κατά συνείδηση. Αυτός που είναι καλός με τον νόμο΄είναι καλός και χωρίς νόμο, και το αντίθετο. Τελευταίο και τσουχτερό.
Με την ψυχή ενωμένοι με την Θεότητα πήγε στον Άδη και κήρυξε, και όσοι πίστεψαν τους ανέβασε μαζί του με΄όλους τους δικαίους. κατά την Ανάσταση του Αυτό είναι τρομερό και πολές φορές με έχει απασχολίσει Δηλαδή ενώ ζει τυρανικά στην κόλαση όυτε και τότε θέλει να μετανοήσει ο αμετανόητος άνθρωπος;