Ευεργετινά αποσπάσματα

[andronikos]

Αγίου Μάρκου
ΑΔΕΛΦΕ μου, εάν περιπέσης εις την ακηδίαν και παντοιοτρόπως στενοχωρηθής υπό της κακίας αυτής, να ενθυμηθής αμέσως την ώραν του θανάτου και την φοβεράν κόλασιν. Καλλίτερον όμως θα είναι να προσκολληθής προς τον Θεόν δια της προσευχής της ελπίδος προς την ευσπλαχνίαν Αυτού, παρά να έχης εις την ψυχήν σου τας φοβεράς της κολάσεως εικόνας, όσον και εάν είναι ωφέλιμοι.
(Υπόθεσις ΙΓ΄Εδαφ.Δ΄Τόμος Γ)

[andronikos]

Αγίου Μαξίμου
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ μεν ολοψύχως κάθε άνθρωπον, αλλά μονον εις τον Θεόν να στηρίζης τας ελπίδας σου και με όλην σου την δύναμιν να τον υπηρετής.όταν ο Θεός μας συντηρή με την πρόνοιαν και την αγάπην Του, τότε και οι φίλοι φιλοστόργως θα μας πλησιάζουν και θα μας περιποιούνται, ενώ οι εχθροί μας δεν θα ημπορούν να μας κάμουν κακόν. Όταν όμως ο Θεός μας αποστραφή τότε όλοι οι εχθροί μας θα μας καταβάλουν.
(Υπόθεσις ΚΑ΄Εδαφ.ς΄Τόμος Γ)

[andronikos]

Αγίου Εφραίμ
ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, να είσαι πάντοτε νηφάλιος και να προσέχης τον εαυτόν σου.Ποτέ να μή επηρεάση την ψυχήν σου ανθρώπου πρόσωπον, είτε μικρού, κατά την κοινωνικήν θέσιν, είτε μεγάλου, είτε δυνάστου. Κανείς από τους ανθρώπους δεν θα ημπορέση να σε γλυτώση από το άσβεστον πύρ της κολάσεως. Πρόσεξε τι λέγει το πνεύμα του Θεού " Τί γάρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδίσει, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή ;" (Ματθ. ις΄26)
2. Μή χάσης λοιπόν την δόξαν του θεού, εξ αιτίας της προσκαίρου δόξης και τιμής των ανθρώπων, δια φαγητόν, ή ποτόν, ή ένδυμα ή οότι δήποτε άλλο από τα υλικά πράγματα. Όλα αυτά τα υλικά πράγματα φθείρονται και καταστρέφονται, οι πράξεις όμως ενός εκάστου και αι αγαθαί και αι πονηραί, γράφονται και μένουν παντοτεινά, χωρίς να σβύσουν.
3. Αδελφέ μου, ο νούς σου προς τα επουράνια να στρέφεται και αυτά να σκέπτεται όχι τα επίγεια, που είναι πρόκαιρα, δια να επιτύχης όσα υπεσχέθη ο επουράνιος Πατήρ εις τα τέκνα του και απολαύσης την δόξαν, που απολαμβάνουν όσοι ευηρέστησαν τον Κύριον, δηλαδή οι Άγιοι.
(Υπόθεσις ΚΓ΄Εδαφ.Β΄Τόμος Γ)

[andronikos]

Αββά Μάρκου
ΕΚΕΙΝΟΣ που ειλικρινώς ματανοεί χλευάζεται από τους άνομους και αμαρτωλούς, αυτό όμως είναι και απόδειξις, ότι ευχαριστεί τον Θεόν
(Υπόθεσις ΚΕ΄Εδαφ.Γ΄Τόμος Γ)

[andronikos]

Αντιόχου του Παντέκτου
Ο ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ Μοναχός ομοιάζει με δένδρον, που ούτε βαθείας ρίζας έχει, ούτε καρπόν φέρει, ως εκ τούτου δεν δύναται να ανθέξη την πνοή του ανέμου. Όπως δε ακριβώς η πομφόλυξ (=σαπουνόφουσκα) εξαφανίζεται μόλις σπάση,τοιουτοτρόπως χάνεται και η ανάμνησιςτου υπερηφάνου μετά τον θάνατόν του. Κατ' αντίθεσιν προς προσευχήν του ταπεινού, η οποία προσελκύει την ευσπλαχνίαν του Θεού, η δέησις του υπερηφάνου παροργίζει τον Ύψιστον.
(Υπόθεσις ΚΘ΄ Εδαφ.Δ΄ Τόμος Γ΄ )

[andronikos]

Αββά Μάρκου
ΤΙΠΟΤΕ να μη σκέπτεσαι ή να πράτης χωρίς σκοπόν, σύμφωνον με το θέλημα του Θεού, διότι εκείνος ο οποίος βαδίζει εις την ζωήν του χωρίς σκοπόν, ασφαλώς θα ματαιοπονήση.
Όταν ο νούς λησμονήση τον κατά Θεόν σκοπόν των πράξεων, τότε και αυτό ακόμη το ολοφάνερον έργον της αρετής ουδεμίαν ωφέλειαν επιφέρει.
(Υπόθεσις ΛΑ΄ Εδαφ. Β΄ Τόμος Γ΄)

[andronikos]

Αγίου Εφραίμ
ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΗΣ μίαν εργασίαν, να σκέπτεσαι το αποτέλεσμα αυτής, και πρό της μάχης να εξετάζης μετά προσοχής τον αντίπαλον, διότι έχει γραφή, εκείνος που προέρχεται από τον Θεόν προφυλάσει τον εαυτόν του και ο πονηρός δεν τον εγγίζει ( Ιωάν. Ε΄ , 18 - 19 ).
2. Μοναχέ πρόσεξε να μη σε εύρη ο εχθρός (= ο διάβολος) να κάμνης κάτι που δεν αρμόζει εις το μοναχικόν σου σχήμα, εφ' όσον δεν θα συμβήαυτό, ποτέ μην τον φοβηθής.
(Υπόθεσις ΛΑ΄ Εδάφ. Ε΄ Τόμος Γ΄)

[andronikos]

Αββά Ησαϊα
ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, κάθε ημέραν να περιμένης, ότι θα σου συμβή πειρασμός, ή θάνατος, ή θλίψις, ή μεγάλοι κίνδυνοι. Πρόθυμα λοιπόν να υπομένης τους πειρασμούς αυτούς, χωρίς να ταράσσεσαι, έχων υπ΄ όψιν σου πάντοτε, ότι (Πράξεις ιδ΄, 22)
(Υπόθεσις ΛΓ΄Εδάφ. ς΄)

[andronikos]

Αγίου Ησαϊα
ΤΟ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ευχαρίστησιν κατα την ώρα του πειρασμού, είναι δύναμις αποδιώκουσα εις τα οπίσω τους επιτιθέμενους πειρασμούς.
(Υπόθεσις ΛΔ΄ Εδάφ. Δ΄)

[andronikos]

Αββά Ισαάκ
ΤΑ ΠΑΘΗ ομοιάζουν με μικρά σκυλάκια, τα όποία έχουν συνηθίσει να συχνάζoυν έξω από τα κρεοπωλεία, αυτά λοιπόν φεύγουν αμέσως μόλις τους βάλη κανείς την φωνήν. Όταν όμως τα αφήσης ελεύθερα, αποθρασύνονται και επιτίθενται ως μεγάλοι λέοντες,
2. Εκμηδένισε και αποδίωξε την μικράν επιθυμίαν, η όποία μόλις ήρχισε νά κινήται εις την ψυχήν σου, δια νά μη καταφλεγής από το σφοδρότατον αυτής πύρ, όταν πλέον θα έχη γιγαντωθή μέσα σου. Διότι η φροντίς την οποίαν επιδεικνύoμεν εγκαίρως και η υπομονή να εξαλείψωμεν τά διάφορα μικρά πράγματα, απομακρύνουν τον θανάσιμον κίνδυνον που προκαλούν τα μεγάλα πράγματα. Εάv δε κανείς δεν κατορθώση να νικήση τα πλέον ασήμαντα, πως τότε θα καταβάλη τα σοβαρά και αξιόλογα ;
3. Δείξε ενώπιον του Θεού υπομονήν κατά την αντιμετώπισιν των μικρών και ανυπολογίστων ενοχλήσεων του εχθρού, δια να μη ζητήση από σε σκληροτέρας θυσίας. Το να προσέχης καί να απέχης από τα διάφορα αυτά μικροσφάλματα, ας είναι διά σε νόμος απαράβατος και ας χρησιμεύουν ως προϋπόθεσις, ώστε δι' αυτόν να νικήσης τον Διάβολον, και να μη δυνηθή να σε φέρη εις μεγαλύτερα.
4. Εαν ό Ασκητής δεν υπακούση εις τον διάβολον, που τον παρακινεί να βγή πέντε μόνον βήματα από το κελλί του, είναι ποτέ δυνατον νά πεισθή από τον διάβολον να εγκαταλείψη την έρημον ; η να μεταβή εις πόλεις; Ο Ασκητής πάλιν που δεν αποφασίζει να σκύψη ολίγον μόνον άπο το παραθυράκι του ησυχαστηρίου του, δια να μη δεχθή την προσβολην του εχθρού, είναι δυνατόν να υπακούση εις αυτόν και να εξέλθη από το κελλίον του ;
5. Εκείνος, που μόλις και μετά βίας δέχεται να φάγη το απόγευμα ολίγον φαγητόν, πώς είναι δυνατόν να παγιδευθή και να εξαπατηθή από λογισμούς αμελείας και λαιμαργίας, ώστε να φάγη προ της ωρισμένης, δια τον Ασκητήν, ώρας; ή πώς είναι δυνατόν να ορεχθή πολυτελή φαγητά, εκείνος πού εντρέπεται να χορτάση και από αυτήν την λιτήν ξηροφαγίαν του Μοναχού; Αυτός πάλιν, που δεν πείθεται από τον διάβολον να προσέξη το ιδικόν του σώμα, πώς είναι δυνατον να περιεργασθή την ωραιότητα ξένων σωμάτων;
6. Αυτό είναι το διακριτικον γνώρισμα της πάλης εναντίον του εχθρού και της κατ' αυτού αντιστάσεως. 'Έχοντες αυτό το γνώρισμα υπ' όψιν των οι σοφοί δεν αφήνουν τους εαυτούς των να εκτεθώσιν εις μεγάλους αγώνας και πολέμους αλλ' αντιμετωπίζοντες νικηφόρως δι' υπομονής τας μιικράς επιθέσεις του διαβόλου, προφυλάσσονται επιτυχώς από τους κόπους και τον κίνδυνον, που έχουν αι μεγαλύτεραι συγκρούσεις με τον διάβολον. Εκείνος, που δεν δίδει σημασίαν εις τα διάφορα μικροπράγματα ευθύς εξ αρχής και νικάται από αυτά, δίδει αφορμήν εις τον εχθρόν να τον πολεμή και εις μεγάλα ζητήματα. Παραδείγματος χάριν• ο διάβολος πρώτον αγωνίζεται να εξαφανίση την άδιάλειπτον ευχήν απο την καρδίαν και ευκόλως μετά ταύτα πείθει τον άνθρωπον να αδιαφορήση και να παραλείψη την προσευχήν, που γίνεται εις προσδιωρισμένας ώρας, καθώς και τον σωματικόν κανόνα.
7. Εις άλλην πάλιν περίπτωσιν προσπαθεί ο διάβολος να αποχαυνώση τον λογισμόν του Ασκητού, ώστε να γευθή φαγητόν προ τής κεκανονισμένης ώρας. Αφού λοιπόν επιτύχη και καταργήση την εγκράτειαν, πολεμεί να παρασύρη τον άνθρωπον πέραν πάσης ηθικής τάξεως και πειθαρχίας, δηλαδή εις ακρασίαν και ασωτείαν.Αλλοτε πάλιν επιδιώκει να εμβάλη εις τον άνθρωπον την πονηράν σκέψιν, να θεωρή ως ασήμαντον πράγμα την μετα φιληδόνου προσοχής θεώρησιν της σωματικής του γυμνότητος, η την αυτάρεσκον παρατήρησιν άλλης τινός ωραιότητος τών μελών του, όταν αποδύεται τα ενδύματά του, η όταν ευρεθή προ του ύδατος, και αντικατοπτρίζεται εις αυτό το σώμα του, η όταν καθίση δια την φυσικήν ανάγκην τής αφοδεύσεως του σώματος. Επίσης εις τον άνθρωπον εμβάλλει, εις άλλην περίπτωσιν, την σκέψιν να βάλη απροσέκτως το χέρι του μέσα απο τα ιμάτιά του και να εγγίση τα μέλη του.
8. Εάν λοιπόν κατορθώση και παρασύρη τον άνθρωπον προς μίαν εκ τών υποδείξεών του αυτών, τότε απoθρασύνεται και υποβάλλει εις αυτόν μεγαλύτερα και σοβαρώτερα πράγματα. Τοιουτοτρόπως ο Ασκητής, ο οποίος προηγουμένως μετά προσοχής ηγρύπνει δια να έχη περιωρισμένην καί ησφαλισμένην την διάνοιάν του και ως εκ τούτου εθεώρει σημαντικήν ζημίαν και την παραμικροτέραν περιπλάνησιν της σκέψεώς του, φθάνει εις το σημείον ο ίδιος να ανοίξη εις την αμαρτίαν πικράς και χαλεπάς θύρας, ώστε δι' αυτών να εισέλθη και να τον τυραννήση. Ας μη λησμονώμεν, ότι οι λογισμοί ομοιάζουν με ύδωρ, το οποίον διοχετεύεται δια σωλήνος, όπως δε ακριβώς το ύδωρ, εφ' όσον δεν συναντά οπήν εις τον σωλήνα, δεν εξακοντίζεται επιζημίως, τοιουτοτρόπως και οι λογισμοί εφ' όσον συγκρατούνται από παντού διαβαίνουν με ευταξίαν, εφ' όσον όμως συναντήσουν μαν διέξοδον (=δηλαδη την συγκατάθεσιν τής ψυχής μας) τότε επιτυγχάνουν και πραγματοποιούν καταστροφήν παντός εμποδίου και ερήμωσιν.
9. Ο εχθρος τής ψυχής μας, ο διάβολος, παραμένει πάντοτε απέναντί μας και κατασκοπεύει μετά προσοχής ποίαν θύραν των αισθητηρίων θα του ανοίξη η αμέλειά μας δια να εισέλθη. Μόλις δε αντιληφθή μίαν θύραν αφρούρητον, αμέσως ο παμπόνηρος εισάγει εις την ψυχήν μας δι' αυτής τας αποσκευάς του. Ας φροντίσωμεν όμως ημείς να αντικαταστήσωμεν τους μεγάλους κόπους, (που προέρχονται από τον πόλεμον με τα μεγάλα πάθη) με μικρούς (που οφείλονται εις την εύκολον αντιμετώπισιν τών πονηρών λογισμών) και χωρίς δυσκολίαν θα τον κατανικήσωμεν.
(Υπόθεσις ΙΑ΄ Τόμος Γ΄)