"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Den exoun lampades sta monastiria.

Ας αναψει και κερακι δε πειραζει την ευλογια της Παναγιας μας να εχουμε....

eleimon έγραψε:Ας αναψει και κερακι δε πειραζει την ευλογια της Παναγιας μας να εχουμε....

καλα κεράκι κάπου θα βρεί,αλλα μην φανταζεσαι ότι είναι το πλεον εύκολο πραμα .Οι κεντρικοι ναοι τα καθολικα δεν έχουν ουτε κεράκι συνηθως,την μονη που θυμαμαι να εχει είναι η Κουτλουμουσίου,εχει βεβαια και το Πρωτατο στις Καρυες,θυμαμαι που με έβαλε να τα τοποθετήσω απο την σωστη πλευρα ένας μοναχός καποτε, και οι γεροντες στα κελλιά εχουν,οπότε επειδή τον φαντάζομαι τον Κώστα σίγουρα στην περιοχη Καρυων Κουτλουμουσίου να πάει,κερακι θα βρει

Γύρω στις 12 – 12 και τέταρτο , ο καταπέλτης του Αγία Άννα σηκώνεται. Όσοι μπήκανε , μπήκανε.
Βάζουμε πλώρη για τα Νοτιοδυτικά .
Δεν αργούμε να περάσουμε το πρώτο καβάκι. Η Δάφνη χάνεται πίσω μας.
Θεέ μου μεγαλοδύναμε , που πήγανε και το κάνανε αυτό το Μοναστήρι . Είναι Θαύμα πως τα καταφέρανε και κάνανε ένα τόσο μεγάλο κατασκεύασμα σ’αυτόν τον απότομο γκρεμνό.
Η Σιμονόμπετρα είναι το πρώτο Μοναστήρι που συναντάς , παραπλέοντας τα Νοτιοδυτικά παράλια της χερσονήσου του Άθω. Το πλοίο σταματά στον αρσανά του ,και αποβιβάζεται ένας Μοναχός .
Η παραμονή στους αρσανάδες δεν διαρκεί , παρά μερικά δευτερόλεπτα μόνο , σε ελάχιστες περιπτώσεις ξεπερνά το λεπτό.
Επόμενη στάση η Μονή Γρηγορίου , Μεγάλη η χάρη της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας. Δεν θα ξεχάσω το 2002 σε μία επίσκεψη μου , μπαίνοντας στο Παρεκκλήσι της , αισθάνθηκα την παρουσία της. Ήξερα ότι είναι εκεί , την αισθανόμουνα δίπλα μου , ενώ όλος ο χώρος ευωδίαζε σαν να ήμουν μέσα σε ένα κοριτσίστικο Παρθενικό δωμάτιο. Αξέχαστη , πρωτόγνωρη εμπειρία.
Ταις πρεσβείες της Αγίας Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς.
Βγήκανε και μπήκανε μερικά νέα παιδιά. Πλώρη για Μονή Διονυσίου. Εν τω μεταξύ στο κατάστρωμα αρχίζουν να ακούγονται διάφορα για τον καιρό. Πραγματικά στα ανοικτά η Όστρια (Νοτιάς) αρχίζει να ασπρίζει την επιφάνεια της θάλασσας. Σε μία χαράδρα του λόφου που προβάλλεται στον ουρανό , παρουσιάζεται ένας μεγαλόπρεπος καταρράκτης , που πέφτει από μεγάλο ύψος σε μία ευθεία , πάνω σ’ ένα μικρό πλάτωμα και μετά το νερό συνεχίζει μέχρι την θάλασσα.
Φτάνουμε στην Μονή Διονυσίου. Μεθαύριο είναι το Πανηγύρι τ ‘ Α Γιαννιού του Προδρόμου. Μεγάλη χαρμολύπη των Διονυσιατών πατέρων και ευλογία των προσκυνητών που θα βρεθούν εκεί. Καμιά φορά έρχονται και Δεσποτάδες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας , γιά να πάρουν και αυτοί ευλογία από την Δεξιά του Προδρόμου. Αλλά αυτά θα τα πούμαι επιτόπου πρώτα ο Θεός , εν ευθέτω χρόνο.
Ένα μπουλούκι ξεχύνεται από το φερυμποτάκι μας , και απλώνεται στην ανηφόρα προς το Μοναστήρι . Το μικρό φορτηγάκι της Μονής έχει ξεχειλίσει από τα μπαγκάζια των προσκυνητών .
Πλώρη για την Μονή Παύλου. Δεν περνάνε μερικά λεπτά και νάμαστε στον αρσανά. Ένα μικρό φορτηγάκι με κολωνάκια στην καρότσα παραλαμβάνει τους προσκυνητές και τους ανεβάζει στο Μοναστήρι , που κείτεται στην πλαγιά του λόφου μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πάνω.
Εν τω μεταξύ η Όστρια αρχίζει να φορτώνει και αρχίζει να είναι αισθητή και στα παράλια. Είναι ζήτημα αν θα φτάσουμε μέχρι τα Καρούλια.

Μονές Σιμονόπετρας και Οσίου Γρηγορίου

Μονή Διονυσίου

Σαλπάρουμε από την Παύλου και φτάνουμε στην Νέα Σκήτη σχετικά γρήγορα.
Γρήγορα-γρήγορα κατεβαίνουν στον προβλήτα ανάμικτοι Λαικοί και μοναχοί , κάτι γαιδουράκια και μουλάρια που γυροφέρνουν από δω κι από κει , συγκροτούνται έτοιμα για ανάληψη αποστολής.
Φεύγουμε στο άψε – σβήσε και νάμαστε στην Αγία Άννα. Πέντε έξη άνθρωποι και πολλά πράγματα - κούτες , καφάσια , τσουβάλια και πολλά άλλα ακουμπάνε στον στενό προβλήτα.
Λαικοί και Μοναχοί ανασκουμπωμένοι , κουβαλούν τρέχοντας , τα αγαθά σε ποιο πλατύ μέρος του κρηπιδώματος ( τσιμεντένιο πλάτωμα του Λιμανιού ). Μουλάρια συμμαζεύονται και προχωράνε σιγά-σιγά προς τη βάση του προβλήτα γιά φόρτωμα. Μεγάλη κινητικότητα.
Το καραβάκι έχει σχεδόν αδειάσει. Μερικά τσουβάλια και κουτιά μένουν κοντά στον καταπέλτη , μέσα στο πλοίο. Καθυστερούμε λίγο. Τι γίνεται άραγε?
Τελικά η Αγία Άννα φεύγει με λιγοστούς επιβάτες .
Πρόσω ολοταχώς . Τα ακροθάλασσα αρχίζουν να στέφονται με αφρό.
Περνάμε το βράχο με το σταυρό , να , εκεί είναι ο αρσανάς , άρχισε να φαίνεται. Η αφροστεφής ακροβραχιά μας υποδέχετε.
Από πάνω μας και πολύ κοντά μας , τα φρικτά καρούλια , μας κοιτούν και μας ευλογούν. Ο νούς τρέχει , βλέπει πράγματα. Βλέπει σκοινιά με καλάθια να κρέμονται , βλέπει ψαράδες να βάζουν ένα ψάρι στο καλάθι. Σκελετωμένοι άνθρωποι προσεύχονται.
Παιδιά βγήτε γρήγορα , όποιος είναι για Καυσοκαλίβια να κατέβει εδώ , δεν πάμε παραπέρα , να προλάβουμε να γυρίσουμε , ο καιρός φορτώνει.
Πάει ξυπνήσαμε.

Γιατι λεγονται φρικτα καρουλια??