"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

10η.Επιστολή.

Υπομονή, παιδιά μου, μη χάνετε το θάρρος σας, λέγετε έντονα την ευχήν, μην σκορπίζετε τον νουν σας εις τα γήϊνα, έστω και αν έχετε μερίμνας, ως παρερχόμενα να τα τοποθετήτε μέσα σας, μόνον την προσευχήν και την μνήμην του θανάτου να έχετε προ οφθαλμών σας διηνεκώς, «προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου δια παντός, ίνα μη σαλευθώ» (Ψαλμ. 15,8 ).
Εάν εύχεσθε έντονα και αδιάλειπτα, δεν θα πέσετε, εάν την προσευχήν αμελήσετε, να ηξεύρετε, θα έχετε γενικήν πτώσιν.

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

11η.Επιστολή.

Εύχομαι, παιδί μου, πνευματικώς να πηγαίνης καλά. Οι δυσκολίες θα υπάρχουν, καθώς και οι πειρασμοί και τόσα άλλα, αυτά όλα όμως θα τα αντιμετωπίσωμεν με την προσευχήν και τον φόβον του Θεού. Ο διάβολος σαν λιοντάρι τρέχει εδώ και εκεί με λύσσαν, να εύρη κάποιον να τον κατασπαράξη. Δια τούτο και ημείς πρέπει να έχωμεν προσοχήν πολλήν και συνεχώς προσευχήν εις τον Χριστόν και την Παναγίαν, έως ότου τον καταργήση η δύναμις του Θεού και σταματήση την κακίαν του. Εσύ, παιδί μου, μη χάνης το θάρρος σου, αντιπολέμα τον εχθρόν με όλην την δύναμιν της ψυχής σου και η χάρις του Θεού δεν σε αφήνει να πάθης κανέν κακόν.

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

12η.Επιστολή.

Να επιμένετε εις την ευχήν, μη νομίσητε ότι τόσον εύκολα κατορθώνονται τα μεγάλα αγαθά. Θα κοπιάσετε, θα ιδρώσετε και θα ίδη ο Θεός τον κόπον και την ταπείνωσίν σας και τότε θα σας χαρίση εν ευκολία την ευχήν. Όσον εσείς θα λέγετε την ευχήν τόσον εμένα-κυρίως δε τον Θεόν-θα χαροποιήτε και την ψυχήν σας θα ελαφρώνετε. Πρέπει ο ένας να βοηθή τον άλλον υπό την εξής έννοιαν: όταν λέγετε την ευχήν εκφώνως, όταν τύχη κανείς να μη την λέγη και γυρίζη ο νους του αλλού, ακούοντας τους άλλους, ξυπνά από τον μετεωρισμόν και τον ελέγχει η συνείδησις, διατί να μη λέγη και αυτός την ευχήν, αλλά κάθεται και μετεωρίζεται, και αμέσως τότε και αυτός αρχίζει την ευχήν, οπότε εφαρμόζεται το λόγιον: «Αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά» (Παροιμίαι, 18,19 ) και «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ. 6,2 ).

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

13 η.Επιστολή.
Της Μοναχικής ζωής κύριος σκοπός είναι να ενώνει πολύ δυνατά τους μοναχούς με τον Θεόν, που είναι το άκρως εφετόν. Όταν δε κανείς είναι ηνωμένος με τον Θεόν και όταν εις την καρδίαν του κατοική ο Θεός, τότε τίποτε δεν του λείπει. Δεν υπάρχει κανένα κενόν εις την ψυχήν του, μέσα του, αλλά και κανενός υλικού πράγματος, που του είναι απαραίτητον δια να ζήση εις την ζωήν αυτήν, δεν υστερείται. Και αυτό είναι μία ακόμη απόδειξις, που δείχνει, πόσον αγαπά ο Θεός τους υπακούοντας εις Αυτόν. Ο τρόπος δε που μας ενώνει τόσον στενά με τον Θεόν είναι η προσευχή. Και λέγοντας προσευχήν δεν εννοούμεν μόνον το να προσευχηθώμεν έμπροσθεν των εικόνων, αλλά μαζί με αυτό, που πρέπει να γίνεται, ο μοναχός χρησιμοποιεί πέντε λέξεις προσευχής, τας οποίας λέγει και όταν εργάζεται και όταν τρώγη και όταν κάθεται και όταν κάνη οποιανδήποτε ασχολίαν, χωρίς να σταματά! Τας λέγομεν δε, είτε με το στόμα, είτε με τον νουν, είτε με την καρδίαν: «ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ». Το ότι δε τας λέγομεν συνεχώς, αυτό δεν μας κουράζει, εις την αρχήν πρέπει να επιμένη κανείς ολίγον, μετά όμως συνηθίζει και λέγει με μεγάλην ευκολίαν την ευχήν και δεν θέλει να την σταματήση. Λέγοντάς την δε κανείς νοιώθει τόσην ψυχικήν αγαλλίασιν, που και εις τας πλέον δυσκόλους στιγμάς, εάν υπάρξουν, δεν ταράσσεται, ούτε στενοχωρείται, αλλά με υπονονήν καταφεύγει εις τον Χριστόν, τον Οποίον παρακαλεί να τον ελεήση και ο Χριστός τον παρηγορεί και του δίνει χαράν. Τι ωραιότερον να παρακαλή κανείς κάθε λεπτόν τον Χριστόν και να λέγη το άγιον όνομά Του με τα χωματένια του χείλη; Υπάρχει μεγαλυτέρα τιμή; Εις τας λέξεις αυτάς υπάρχει ολόκληρη η θρησκεία μας. Λέγοντας «Κύριε», πιστεύομεν ότι ημείς είμεθα δούλοι του Θεού και Εκείνος κύριός μας, και αυτό τιμά τον Χριστόν, που Τον κάνομεν κύριόν μας, αλλά τιμά και ημάς, όπου είμεθα υπηρέται ενός τοιούτου κυρίου, ο οποίος είναι Θεός. Λέγοντας «Ιησού», που είναι το ανθρώπινον όνομα του Θεού, μας έρχεται εις τον νουν όλη η επί της γης ζωή του Χριστού, από την γέννησιν μέχρι την ανάληψίν Του. Λέγοντας «Χριστέ» που σημαίνει κεχρισμένος από τον Θεόν, βασιλεύς του ουρανού και της γης, δηλαδή σημαίνει Θεός με άλλους λόγους, ομολογούμεν και πιστεύομεν, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός μας, όστις εδημιούργησε τα πάντα και είναι εις τον ουρανόν και θα έλθη πάλι να κρίνη τον κόσμον. Λέγοντας «ελέησόν με», παρακαλούμεν τον Θεόν να στείλη εις ημάς την βοήθειάν Του και το έλεός Του, διότι παραδεχόμεθα ότι χωρίς την θείαν βοήθειαν είναι αδύνατον να κάμνωμεν τίποτε. Αύτη εν ολίγοις είναι η εξήγησις των αγίων αυτών λέξεων. Όποιος τας λέγει, δοκιμάζει πολλά πράγματα. Εύχομαι ολόψυχα ο γλυκύς μας Ιησούς να χαρίζη αυτήν την προσευχήν μέσα εις την ψυχήν, δια να γεύεται την πνευματικήν αμβροσίαν της προς γενικόν ανεφοδιασμόν της.

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

14 η.Επιστολή.

Να προσεύχεσαι όσον το δυνατόν συχνότερα, προσπάθησε να κατανύγεσαι, να κλαις και θα ίδης τι ανακούφισιν θα εύρης από τους λογισμούς και την στενοχωρίαν. Η προσευχή είναι ομιλία του ανθρώπου μετά του Θεού και ο προσευχόμενος εν πνεύματι συντετριμμένω και τεταπεινωμένω, πληρούται θείων χαρισμάτων και ευλογιών, δηλαδή χαράς, ειρήνης, ανακουφίσεως, φωτισμού, παρηγορίας και καθίσταται και αυτός μακάριος. Η προσευχή είναι η δίστομος μάχαιρα, η σφάττουσα απελπισίαν, κίνδυνον, στενοχωρίαν, κ.λ.π. Η προσευχή είναι το αλεξιτήριον φάρμακον όλων των ψυχικών ασθενειών και των σωματικών. Επίσης να παρακαλής την Μητέρα του Φωτός, την άχραντον Θεοτόκον να σε βοηθή, διότι είναι το μεγαλύτερον μέσον παρηγορίας μετά Θεόν. Όταν κανείς επικαλήται το άγιόν Της όνομα ευθύς αισθάνεται την αντίληψίν Της, είναι μητέρα. Όταν ήτο εις την γην έπασχε και Αυτή τα όμοια ως άνθρωπος ομοιοπαθής και δια τούτο συμπαθεί πολύ τας πονεμένας ψυχάς και τας βοηθεί ερχομένη και σπεύδουσα αρωγός.

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

15 η.Επιστολή.

Ας βραχνιάση ο λάρυγξ ημών, κράζοντας όλην την ημέραν το γλυκύτατον όνομα του Ιησού και γενήσεται γλυκύτερον εις τον νοητόν λάρυγγα, την καρδίαν, «υπέρ μέλι και κηρίον». Εν ουδενί άλλω ονόματι δυνηθώμεν καταβαλείν τα εν ημίν πάθη, ει μη εν τω ονόματι Ιησού. Εν ουδενί άλλω ονόματι δυνηθώμεν το σκότος απελάσαι από της καρδίας μας και μαρμαρυγάς φωτεινών γνώσεων επιλάμψαι εις τον νουν, ει μη εν τω ονόματι Ιησού. Δια του ονόματος τούτου θα οπλησθώμεν και ως στρατηγόν μας εις πάντα πόλεμον και μάχην θα Τον καλώμεν εις βοήθειαν, Αυτός με την πρώτην κλήσιν πάρεστι και τότε θάρσους πληρωθήσεται η ψυχή ημών και αφόβως θα χωρήσωμεν προς τον αόρατον πόλεμον υπερμαχούντος Ιησού. Ας αγωνισθώμεν εν τοις λογισμοίς, ελπίζοντες πάντοτε εις τον Θεόν. Πάντοτε ας στεκώμεθα ωπλισμένοι δια της ευχής και δια της νηφαλιότητος. Πάντοτε ας προσέχωμεν τους κλέπτας, τους αριστερούς λογισμούς, χωρίς να αφήνωμεν ανεξελέγκτους και τους δεξιούς, μήπως με το πρόσχημα του αθώου παραδεχθώμεν και το κακόν.

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

16 η.Επιστολή.

Την νοεράν προσευχήν εργασθήτε με πολλήν επιμέλειαν, υπομονήν, επιμονήν και ταπείνωσιν. Πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν είναι τυχαίον κατόρθωμα αυτός ο τρόπος της προσευχής, θέλει αγώνα αρκετόν, καθώς και χρόνον. Μη ξεχνούμε ότι ο διάβολος την μισεί αφάνταστα την νοεράν προσευχήν και επομένως θα έχωμεν τας σφοδράς αντιδράσεις του κατά ποικίλον τρόπον. Βία λοιπόν, θάρρος, υπομονή, επιμονή, ταπείνωσις και αγαπητική διάθεσις προς τον Ιησούν μας. Μην απογοητεύεσθε με τας πρώτας δυσκολίας του αγώνος, τα καλά με κόπον και πόνον κατορθώνονται. Όταν όμως θα ίδητε καρπόν—μα τι καρπόν!—τότε μόνοι σας θα είπητε: «άξιζε ο κόπος δια μίαν τοιαύτην πνευματικήν καρποφορίαν».

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

17 η.Επιστολή.

Προσεύχου, προσεύχου και μόνον προσευχή τώρα συνέχεια. Τα θαύματα της θερμής προσευχής δεν λέγονται, ούτε εξηγούνται. Θαυμάζει κανείς πως κοπάζει η θάλασσα και πως σταματούν οι άνεμοι το αγρίεμά τους! Οι πειρασμοί σαν φοβερή τρικυμία με θεόρατα κύματα και σαν άνεμος αδυσώπητος πολλές φορές ξεσηκώνονται και μας απειλούν με τελείαν απώλειαν. Αλλά με την φωνήν και με την προσευχήν: «Επιστάτα, σώσον ημάς, απολλύμεθα» (Λουκ. 8,24 ), βλέπεις όλα θαυματουργικά να γαληνεύουν και να σωζώμεθα. Αμήν.

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

18 η.Επιστολή.

Έλαβα, παιδί μου, και τα δύο σου γράμματα. Ζητείς να αποκτήσης την θείαν αγάπην και το αδιάλειπτον της ευχής. Χαρίσματα υπερπολυτελή. Χαρίσματα που προϋποθέτουν θλίψεις, πειρασμούς, χρόνον κ.λ.π. Άρα οι πειρασμοί σου, παιδί μου είναι μέσα εις τα σωστά πλαίσια και όχι εις τας απορίας μας, διατί αυτοί οι πειρασμοί; Λοιπόν αγωνίσου με αντικειμενικόν σκοπόν την θείαν αγάπην δια της συνεχούς ευχής του Ιησού. Εις κάθε πτώσιν όχι απελπισία, αλλά ανασύνταξις με αντεπίθεσιν!

============================================================================================

============================================================================================
Β΄ Περί Νοεράς και Καρδιακής Προσευχής

19 η.Επιστολή.

Εις τον κόσμον τούτον τον μάταιον ζώμεν και δεν πρέπει ούτος να μας ελκύη την καρδίαν μας και να την απορροφά ώστε να την νεκρώνη από την ζωτικότητα την πνευματικήν και να την χωρίζη από τον Πλάστην της και Θεόν. Δια τούτο οφείλομεν να προσευχώμεθα συνεχώς, παιδί μου, ώστε να επικοινωνώμεν αδιαλείπτως μετά του Χριστού μας και να αντλώμεν εξ Αυτού πνευματικήν δύναμιν, ώστε να αντιμετωπίζωμεν νικηφόρως κάθε δαιμονικήν επέμβασιν. Προσεύχου με την ευχήν του Ιησού μας και Ούτος ο θαυματουργός Κύριος, πρώτον θα μας συγχωρήση το πλήθος των αμαρτιών μας και δεύτερον δια της χάριτός Του θα μας βοηθήση να νικήσωμεν την σάρκα, τον κόσμον και τον διάβολον, τους τρεις μεγάλους εχθρούς μας. Επίσης η προσευχή είναι ο παροχεύς της κατά Θεόν χαράς και ειρήνης. Σκέψου πόσην ανάγκην έχομεν από χαράν ψυχικήν και δη θεϊκήν. Δια τούτο ας φροντίσωμεν πάση θυσία, να εκμεταλλευώμεθα κάθε διαθέσιμον χρόνον και να τον αξιοποιούμεν δια προσευχήν.

============================================================================================