Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

[ΜΙΧΣ]

είπαμε... πρέπει να έχει κάποιος Θείο Ερωτα για να τρέξει να πέσει στο κοχλαστό καζάνι... και αυτό δεν αποχτιέται με το να καθόμαστε στον καναπέ και να κοιταζόμαστε στον καθρέπτη. Και κάτι άλλο... η παρουσία στο Π. 'Αρεως ενάντια στις ηλεκτρονικές ταυτότητες μικρό βήμα ήταν και αυτό. Ηταν όμως βήμα, ήταν και ανάληψη θέσης για μερικούς, ήταν και σταμπάρισμα για άλλους. Ο Θεός ας μας ελεεί και ας μας δίνει δύναμη για όσα έρχονται ή για άλλους όσα ήδη ήρθαν και έχουμε πολύ μέλλον ακόμη.

[Μ.Δ.Κ.]

Οι γενναίοι αυτοί και καθαροί απόγονοί σου ( Λεωνίδα), -- κ’εσύ και οι σύντροφοί σου υπέρ της πατρίδος σας σκοτωθήκατε και της θρησκείας σας – κ’ εμείς σ’ αυτό ετοιμαζόμαστε.

Γιάννης Μακρυγιάννης



Όταν ένας Μακρυγιάννης πολιορκούμενος στο ίδιο του το σπίτι, περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή, να έρθει το τέλος του ( τότε ειπώθηκαν τα ανωτέρω, σε καιρό ειρήνης με ΄΄ελεύθερο΄΄ ελληνικό κράτος )αυτός που είχε αντιμετωπίσει το θάνατο πρόσωπο με πρόσωπο δεκάδες αν όχι εκατοντάδες φορές στο πεδίο της μάχης, ο μπαρουτοκαπνισμένος λοιπόν Μακρυγιάννης, είπε ότι σ΄αυτό ετοιμαζόμαστε.
Είχε τη σοφία να πει σ ‘αυτό ετοιμαζόμαστε, και όχι το αβέβαιο αυτό και εμείς θα κάνουμε.
Σ’ αυτό λοιπόν ετοιμαζόμαστε είναι και η δική μου απάντηση , στο ερώτημα του Στέφανου.

Κατα τα λοιπά όλη η ζωή του χριστιανού δεν μπορεί να είναι παρα μια προετοιμασία, την τελευταία πινελιά στην όλη εικόνα του κάθε ανθρώπου τη δίνει πιστεύω ο ίδιος ο Θεός, δεν είναι στο χέρι ουδενός άλλου. Κανείς δεν μπορεί να γίνει ομολογητής σε επίπεδο μάρτυρος χωρίς δύναμη εξ' ύψους.

Και ναι ( paulina) έχει πολλά να πεί η πραγματικότητα, η ιστορία, και ειδικώτερα η εκκλησιαστική ιστορία. Ολόκληροι πληθυσμοί και λαοί αλλαξοπίστησαν και αρνήθηκαν τον Χριστό. Αν η προετοιμασία μας είναι μέχρι αγαπώ τη φύση τα δάση και τα βουνά, τα ζώα, τη πολική αρκούδα, το χριστουγεννιάτικο δένδρο και τα λαμπάκια με την αγαπημένη μου οικογένεια, όλα αυτά καλά είναι, ποιό το όφελος όμως σε περιόδους κρίσεως σαν αυτές που περιγράφεις;

[paulina]

ποιό το όφελος όμως σε περιόδους κρίσεως σαν αυτές που περιγράφεις;

Απλά απάντησα με ιστορικά γεγονότα σε αυτούς που πιστεύουν ότι εκείνη την ώρα θα τα δώσουν όλα για τον Χριστό και σε αυτούς που πιστεύουν ότι θα κάνουν πίσω. Και πάντα μιλάω για το μαρτύριο.

Άλλωστε είπα ότι ο σκοπός μας είναι η Βασιλεία των ουρανών και τον δρόμο για την κατάκτηση της μας την δείχνει ο ίδιος ο Κύριος. Είτε έτσι, είτε αλλιώς..

[Ελένη]

Στενοχωριέμαι… Αλήθεια στενοχωριέμαι… ούτε αγάπη βλέπω ούτε κατανόηση… Ξέρετε κάτι αδέλφια μου… Θυμίζουμε συνοδούς ασθενών που επειδή διάβασαν και 5 - 105 βιβλία ή 5-105 ιστοσελίδες στο ίντερνετ έγιναν ιατροί... και έρχονται μετά να δείξουν ότι ξέρουν… Επειδή αδελφέ μου Διονύση το έθεσες σε στυλ ότι καλά τα λαλώ, ίσως να είναι ότι εγώ είμαι ο ασθενής και όχι οι συνοδοί… Εγώ πάσχω και βιωματικά λοιπόν καταλαβαίνω τι έχω και έχω ακούσει για θεραπείες αλλά περιμένω τον ιατρό να μου πει το σωστό… Ως ασθενής βέβαια,έχω λόγο στη θεραπεία μου, αντιλαμβάνομαι, αφουγκράζομαι και διψώ να μάθω αλήθειες και θεραπείες….. Αν εμβαθύνεις περισσότερα στα λόγια μου θα καταλάβεις τι εννοώ…

Το θέμα μας είναι οι ταυτότητες σωστά; Καταλήξαμε στο μαρτύριο….. Αδελφέ μου Διονύση, ακριβώς επειδή δεν ξέρουμε αν θα ξημερώσουμε αύριο (αχ αυτός ο άτιμος ο αιφνίδιος θάνατος) πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί στο πως κινούμαστε και συμπεριφερόμαστε έτσι δεν είναι? Πιστεύετε, και βάζω μέσα πια όλους εκείνους που μιλούν σθεναρά για μαρτυρίες και στεφάνια, ότι οι Άγιοι την ώρα του μαρτυρίου τους (ή πιο πριν) έλεγαν πρέπει να μαρτυρήσετε?..... Και αν το έλεγαν, το έλεγαν με τέτοιο ύφος? Ή, από την άλλη, γιατί προσεύχονταν με θέρμη στο Θεό να τους δίνει δύναμη? Γιατί δεν φοβόντουσαν καθόλου? Που το λέει αυτό? Στο Συναξαριστή? Εγώ που μια φορά ξέφυγα από το Κατά Ματθαίον γιατί όλο εκεί μένω και πήγα σε άλλο ευαγγέλιο διάβασα ότι εκεί στη Γεσθημανή έτρεχε αίμα από το κεφάλι του Ιησού λόγω της έντασης και της ταραχής του….. Και αίμα να μην έτρεχε και μόνο που είπε να μη πιει το ποτήρι τούτο τι δείχνει? Ότι ήταν δειλός? Ότι δεν ήθελε να βοηθήσει το ανθρώπινο γένος ή ότι η ανθρώπινη φύση του μπορεί να «φοβήθηκε» (δεν ξέρω να πω το πραγματικό συναίσθημα γι’ αυτό και το βαλα σε εισαγωγικά) κάτι που αποτελεί για μένα ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ (και φυσικά της Ομολογίας)….. [Ο Χριστός δεν είχε παιδάκια, όπως ο αδελφός Στέφανος.... Και αν ο Χριστός κάπου είπε ότι θα πρέπει να "ξεχάσουμε" οικογένειες γιατί το είπε? Για να τις ξεχάσουμε προφανώς στην έσχατη περίπτωση που δεν ακολουθήσουν.... Μέχρι τότε αγώνας και εφόδια για να ακολουθήσουν....]

Πριν γίνει η πρώτη συγκέντρωση ήθελα να κατέβω και εγώ Αθήνα γιατί είτε το πιστεύετε είτε όχι (επειδή είμαι αρκετα ευαίσθητος άνθρωπος) η μαχητικότητα βράζει μέσα μου… Ωστόσο, σκέφτηκα ότι αν κατέβαινα, θα φανατιζόμουν…. Αυτό θα έκανα, γιατί όσο και πιο μαλακή λέξη να χρησιμοποιήσω αυτή είναι η αλήθεια…. Άλλαξα τρόπο σκέψης γιατί πριν φτάσω στα μαρτύρια και στις ομολογίες είπα να δω τον εαυτό μου…. Τα πάθη, τις αδυναμίες μου….. Αν τώρα με τη στάση μου εγώ σας δείχνω ότι δε θέλω να ομολογήσω και να μαρτυρήσω, τότε αδέλφια μου να κάνετε προσευχή και για μένα για να μπορέσω να αγιάσω και εγώ…. Ποιος δε θέλει να αγιάσει? Πως είπατε κάποιοι? Είναι εγωιστικό έτσι που το θέτω? Πιο εγωιστικό από το να μη δέχομαι ότι Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ? Γιατί νιώθω ότι έχουμε γίνει σαν τον Τελώνη και τον Φαρισαίο? Να αδράξω εδώ την ευκαιρία και να προχωρήσω τη σκέψη μου? Αν μία μαρτυρία, ένα μαρτύριο έχει υφέρποντες εγωισμούς πως το εκτιμά αυτό ο Θεός? Για φαντάσου τώρα, εγώ που δεν ξέρω που παν τα τέσσερα και με τον υφέρποντα εγωισμό που όλοι οι μορφωμένοι έχουν (ορισμένοι και φουλ φόρα παρτίδα)να αρχίσω να «πλέκω» την ιδέα της ομολογίας και του μαρτυρίου…. Ο Πνευματικός μου θα πρέπει να με καθοδηγήσει έτσι ώστε όταν θα φτάσω στο μαρτύριο η προαίρεσή μου να είναι καθαρότερη και από το απάτητο χιόνι….. Σίγουρα αν σου βάλουν τη Χατζάρα στο λαιμό δεν προλαβαίνεις να το πεις στον Πνευματικό σου (εδώ στον εαυτό σου δεν προλαβαίνεις να το πεις άρα η πιθανότητα διλήμματος δεν παίζει ) ωστόσο μέχρι να σου βάλουν τη χατζάρα, μιλάς με τον Πνευματικό σου….. Για όλα όμως….. Για όλες τις σκέψεις σου…. Ακόμα και αυτές που φαίνονται να είναι εν Δόξα Χριστού….

Τα παραπάνω τα λέω με σοβαρό ύφος γιατί δε θες χιούμορ αδελφέ μου Διονύση και θα σου κάνω το χατήρι… Αν κάπου μέσα στο κείμενο μου ξέφυγε κανένα αστείο (λόγω αυθόρμητου χαρακτήρος) να με συμπαθάς….
Κλείνοντας θα μείνω μόνο σε ένα πράγμα… Στο ότι στο θέμα του κατηχητικού, έστω όπως το εννοούσα, εγώ μου δωσες μια απάντηση και σου είμαι ευγνώμων για αυτό..... Καμιά φορά λέμε μια κουβέντα και περιμένουμε μήπως φιλοτιμηθεί κανένας και βοηθήσει... Μου πες ότι το πα και το ξαναείπα.... Αν μου απαντούσες την 1η φορά (ή έστω κάποιος άλλος αδελφός) δε θα χρειαζόταν να το επαναλαμβάνω.... Που είναι η κατά Χριστόν αγάπη που όλο ακούω αλλά δε βλέπω.... Ξέρεις τι σκέφτομαι αδελφέ Διονύση και όλα τα υπόλοιπα αδέλφια μου? Ίσως σε βοηθήσω να κερδίσεις τον Παράδεισο, αλλά μη με βοηθήσεις να τον χάσω..... Καλημέρα και να με συμπαθάτε αν σας εκνεύρισα ή τέλος πάντων σας κόλασα...

[ΜΙΧΣ]

Ελένη σχετικά με την αναζήτησή σου για κατήχηση, αν θυμάμαι καλά τουλάχιστον ένα από τα αδέρφια μας εν Κυρίω σου απάντησε με πολύ καλές πηγές. Ο Χριστός και η Παναγία μας ας φωτίζουν τα βήματά σου.

[Ελένη]

Καλημέρα γλυκιά αδελφή Μαρία … Καταρχήν σε ευχαριστώ θερμά για την ευχή σου και ανταποδίδω

Δεν έχεις άδικο σε αυτό που λες και θα ήταν αγνωμοσύνη εκ μέρους μου να θεωρήσω ότι δε βοηθήθηκα και έτσι…. Στο κείμενο έγραψα στο θέμα του κατηχητικού, έστω όπως το εννοούσα, εγώ (που το γραψα και με το κόμμα σε άσχετο σημείο ορίστε πως να κάμεις τον καμπόσο μετά ) …. Ήμουν συγκεκριμένη, δηλαδή, στο ότι δεν έχω βρει την απάντηση που ψάχνω σε συγκεκριμένα ερωτήματα…. Πώς να σου εκφράσω καλύτερα τι εννοώ…. Είναι σα να βάζω λιθαράκια για να περάσω το ποτάμι ενώ εγώ ψάχνω γέφυρα… Ωστόσο, δε σημαίνει ότι νιώθω αγνωμοσύνη για τα λιθαράκια ή δεν τα προσέχω…. Ίσως και ο τρόπος που εγώ να πρέπει να περάσω το ποτάμι να είναι μέσα από λιθαράκια.... Δε ξέρω να σου πω.... Αλλά επειδή υπάρχουν και άνθρωποι που πηγαινοέρχονται το ποτάμι με βάρκα ε, ας μου υποδεικνύουν τουλάχιστον τα λιθαράκια....Εξάλλου ρωτώντας μπορεί κάποιος με τη βάρκα του να με πάει και να σκαρφαλώσω στη γέφυρα.... Δεν ξέρω ειλικρινά δεν ξέρω να σου πω... Σου λέω τι θα ήθελα... Καλύτερα δε μπορώ να εξηγήσω τι εννοώ αδελφή Μαρία και να με συμπαθάς ...

[smarti]

Αχ, βρε Διονύση πως τα κατάφερες και πάλι?
Ελένη και Κατερίνα (αν μας διαβάζει)...σας καταλαβαίνω απόλυτα που στεναχωρεθηκατε...γιατί ο τρόπος του Διονύση για να λέμε και την αλήθεια.....είναι λίγο απότομος...για να φανταστείτε πριν 4 χρόνια σε μια συνάντηση που κάναμε στον αγιο Διονυσιο, περίμενα ( με βάση τα γραπτά του να συναντήσω έναν αυστηρό μεγάλο κύριο) και προς έκπληξη μπροστά μας μιλήσαμε με έναν γλυκητατο, γλυκομίλητο και πολύ συμπαθητικό όμορφο παλικάρι....δεν πίστευα στα μάτια μου. Μην στεναχωριεστε και μην αποτραβιεστε...Δεν κάνει προσωπική επίθεση..έτσι είναι ο Διονύσης...Που είσαι βρε Ελπίδα...να μου δώσεις δίκαιο? Βρε Διονύση και εσυ...σκέψου ότι αν είχες τον Χριστουλη απέναντι σου ..έτσι θα μιλούσες? Ελπίζω να μην μου θυμώσει αλλά στεναχωρεθηκα για τα κορίτσια......μην μου κρατήσεις κακία Διονύση........

[aposal]

Νομίζω πως ο Στέφανος δεν έγραψε τι θα ήθελε να κάνει εκείνη τη δύσκολη στιγμή της ομολογίας, αλλά τι φοβόταν ότι θα μπορούσε να κάνει (ή να μην κάνει). Απόλυτα κατανοητοί οι φόβοι του. Όπως πολύ σωστά έγραψε ο Δημήτρης (να και μια φορά που συμφωνούμε) κανείς μας δεν γνωρίζει τι θα κάνει αν δεν έρθει εκείνη η ώρα. Ας μην ξεχνάμε. την τριπλή άρνηση του Αποστόλου Πέτρου.
Η αλήθεια είναι πάντως πως όσο περισσότερο αγώνα κάνουμε και όσο περισσότερο προσεγγίζουμε τον Κύριο, τόσο πιο εύκολα θα ακολουθήσουμε το δρόμο της ομολογίας την ύστατη ώρα. Να ευχόμαστε λοιπόν να μην σταματήσουμε ΠΟΤΕ τον αγώνα, να μην χαλαρώσουμε ΠΟΤΕ, αλλά αντίθετα να ενισχύουμε τις προσπάθειές μας, ώστε να υπάρχει βελτίωση. Γιατί αν δεν υπάρχει βελτίωση θα υπάρχει οπισθοδρόμηση!

[dionysisgr]

Τωρα θα ξεφυγω απο το θεμα, που δεν ειναι οι ταυτοτητες, αλλα γενικα η ομολογια του Χριστιανου.
Αλλα ουτως η αλλως νομιζω εχει καλυφθει πληρως μεχρι εδω.

Ακουστηκαν ολες οι αποψεις, οποτε ας δουμε και κατι αλλο, που προεκυψε.

Ελενη, Ελενη, που εφτασες ως την Τροια,
απο του Παρι τον ερωτα μαγεμενη, (η κλεμμενη), οτι προτιμας.

Ελενη, ζητας κατηχηση, αλλα βλεπω αλλα το δασκαλικι το κατεχεις καλα.

Και του δινεις και καταλαβαινει, με μπηχτες, υπονοουμενα, λεπτη ειρωνια, και αλλα τινα.

Και μιλας με υφος και λογο εντελως αντιθετο με αυτο που επικαλεισαι.
Αντιφασκεις προς εαυτον μεσα στο ιδιο σου το κειμενο.

Αφου δεν ξερεις. H μηπως ξερεις. Eσυ ξερεις. Οτι ξερεις. Και εμεις ξερουμε αυτα που ξερουμε.

Το πως τα μαθαμε, ειναι δικο μας θεμα, συνηθως απο βιβλια, μαθαινει ο ανθρωπος,
και με αλλους τροπους που δεν ειναι αναγκη να τους τονιζουμε συνεχως,
αλλα δεν θα απολογηθουμε και γιαυτο, εχουμε αλλα να απολογηθουμε.

Επισης αυτα που λες για τον Κυριο Ιησου Χριστο, οτι δεν ειχε.. παιδακια, σε αντιθεση με τον Στεφανο,
θα σε παρακαλεσω να τα κρατας για τον εαυτο σου.

Τι θες να πεις, οτι δεν ειχε να χασει τοσα πολλα, οσα εμεις; Βλασφημη σκεψη. Οχι ετσι.

Δεν λεμε εδω οτι μας κατεβαινει στο κεφαλι.
Πολλα μας "κατεβαινουν" στο κεφαλι, αλλα δεν τα λεμε απαραιτητα. Θελει διακριση.

Αυτο που ειπες λοιπον συνιστα πρωτης ταξεως βλασφημια, ας δεχτουμε ακουσια, εν αγνοια.
Για να μαθαινεις, αφου θελεις να μαθεις, εαν θελεις να μαθεις.

Οχι εδω τετοια. Αυτα στην παρεα σας.

Εγωϊσμος και μαρτυριο, δεν συμβιβαζονται, παρα μονο στην σκεψη σου.

Δεν ξερω πως εχεις μαθει να εκφραζεσαι, αλλα εδω να προσπαθεις αναλογα,
να σεβεσαι αφενος το Προσωπο του Κυριου, αλλα και των μαρτυρων,
και οσα εκανε για σενα, Ο Κυριος, οπως και για ολους μας,
και αφετερου εμας που ψιλοζοριζομαστε οταν ακουμε τετοια φαιδρα.

Επισης να ξερεις οτι κατα καιρους, εχουν εμφανιστει πολλοι αδερφοι, που δειχνουν αρχικα,
οτι δεν κατεχουν, μετα στριμωχνει το θεμα, και κατεχουν, και τελικα φαινεται οτι αλλα κατεχουν,
που δεν ακουμπανε και πολυ, την δικη μας θεωρηση των πραγματων, ως Ορθοδοξων γενικως.

Δεν λεω οτι αυτο απαραιτητα συμβαινει με εσενα,
αλλα εφοσον αλλα λες,
και αλλα δειχνεις,
και αλλα κατεχεις,
τοτε εσυ εισαι υπευθυνη για οποιο μπερδεμα προκαλειται.

Εαν θες καθαρισε το προφιλ σου, να ξερουμε πως να διαλεγομαστε μαζι σου,
προς ωφελεια δικη σου, αλλωστε εσυ την ζητησες, αλλα, και ολων μας.

Αυτα τα λιγα χωρις φοβο και παθος,
ετσι εχω μαθει να διαλεγομαι, ως αυτο που ειμαι, ως Διονυσης,
δεν ειμαι κατι αλλο, και αυτο σε αλλους αρεσει, σε αλλους δεν αρεσει,
με ολα τα ελαττωματα μου, αλλα παντως, εν αληθεια μαθαμε να πολιτευομαστε,
παιρνοντας και το κοστος των συμπαθειων-αντιπαθειων.

Εσυ ξερεις, πως θα τοποθετηθεις, εχεις τον λογο,
εσυ που δεν βλεπεις αγαπη και κατανοηση σε εμας,
εφοσον τις εχεις λοιπον, τοτε να μας τις δειξεις,
με την καθαρη σου σταση και φανερωση του προσωπου σου "καθως εστι".

[smarti]