parikos_ έγραψε:lovethink έγραψε:stratos έγραψε:παλι καλα εισαι
τι να πω και εγω; που αν πεθανω ΤΩΡΑ [δεν ξερω τι θα γινει αυριο] ειμαι καρφι για κολαση αλλα δεν φοβαμαι
κακο πραγμα να εισαι αναισθητος ;
η καλο μερικες φορες;
Εγώ θα το πω απλά χωρίς ταπεινολογίες
Ερχονται στιγμές που νιώθω καλό παιδί και κακά τα ψέμματα δεν είμαι κακό παιδί
Πιστεύω όμως ότι θα πάω στη κόλαση για δύο λόγους
ο πρώτος τη φοβάμαι και όταν φοβάσαι κάτι ότι θα πάθεις το προσελκύεις με την ίδια σου τη ψυχολογία τουλάχιστον από αυτή τη ζωή
ο δεύτερος λόγος είναι ότι θα πάω στη κόλαση γιατί το λένε οι γραφές
Δεν πάω να μιλήσω για κάποια συγκεκριμένα θέματα , ούτε θέλω να το κάνω , ούτε να εστιάσει κάποιος εκεί .
Αλλά είναι πολύ δύσκολη η ζωή ψυχολογικά όταν ζεις και σου έχουν ξεκαθαρίσει στις γραφές ότι δεν θα πας στη βασιλεία Του Θεού
Ζεις σαν να σου έχει κλείσει τη πόρτα ο αγαπημένος σου και εσύ να μένεις απ'έξω και να χτυπάς τη πόρτα γιατί νιώθεις ότι δεν σου εξήγησε τις αιτίες του χωρισμού
Εχω ακούσει περιπτώσεις αληθινές κι όλας από ανθρώπους που κινδύνεψαν για λίγο στη ζωή τους και βίωσαν επιθανάτια εμπειρία και τα τελώνια καραδοκούν και δε βλέπουν την ώρα να ορμήσουν
Βέβαια αυτός που το βίωσε , άκουσε μια φωνή να λέει "δεν είναι έτοιμος ακόμα"
Οπότε ο Θεός κάνει κουμάντο , και ο Θεός δεν θέλει κανείς μας να χαθεί
Ο Φόβος του θανάτου δεν μπορεί να πάψει να υπάρχει , ακόμα και τα ζώα που δεν έχουν γνώση έχουν ένστικτο επί του θανάτου
Φανταστείτε αλήθεια πως νιώθει ένα ζωάκι όταν δει ένα άλλο νεκρό
Θα έχει το συναίσθημα του δράματος του πρώτου ανθρώπου που βίωσε το θάνατο
Γιατί δεν μιλάς ? γιατί δεν ανασαίνεις ? τι έχεις ? πες μου ? γιατί δεν ανοίγεις τα μάτια ? γιατί δεν ακούω τικ τακ μέσα στο στήθος σου ?
Διαπίστωση θανάτου
Διαπίστωση σιωπής
Μοναξιάς
Απουσίας
και μετά διαπίστωση ανάμνησης
Ανάμνηση που σε σκοτώνει με τη σειρά της με το δικό της μοναδικά πρωτότυπο τρόπο
Φοβάμαι το θάνατο , αλλά πιο πολύ φοβάμαι μη πεθάνω μόνος
Φοβάμαι το θάνατο αλλά πιο πολύ φοβάμαι τον τρόπο που θα πεθάνω
Φοβάμαι το θάνατο αλλά πιο πολύ φοβάμαι μια ζωή χωρίς Χριστό
Φοβάμαι το θάνατο αλλά πιο πολύ φοβάμαι ότι σαν πεθάνω δεν θα υπάρχει κανείς μετά από μένα να κάνει ένα πρόσφορο να πάει σε μια εκκλησιά , να μου ανάψει ένα κεράκι ,γιατί αν δεν κάνεις οικογένεια , ή δεν γίνεις μοναχός ......... κανείς δεν θα κάνει πρόσφορο για τη ψυχούλα σου
Για αυτό αγαπώ το σκυλάκο μου
Γιατί είναι ορφανός , ανυπεράσπιστος μπροστά στη φύση όπως εγώ
O Παράδεισος αγαπητέ Μάνο έχει τα κλειδιά του. Πολύ απελπισία διακρίνω στα γραφόμενά σου. Γιατί; Κάποιος μοναχός στο Όρος, του ανέφερα κήρυγμα που άκουσα στον κόσμο από κάποιον που έλεγε ότι "τι νομίζεται από τους 60-70 που είμαστε στην Εκκλησία τώρα 2-3 να σωθούν. Του ανέφερα και μου απάντησε ο μοναχός: "Αν ο Χριστός έχυσε όλο το αίμα του στον Γολγοθά για 2-3 ανθρώπους....Θέλει πίστη. Άλλο να ξέρω ότι δεν αξίζω τον Παράδεισο κι άλλο να λέω με απελπησία ότι θα πάω στην κόλαση. Το δεύτερο είναι αμαρτία". Κάποτε φίλε μου Μάνο όταν είχα την μητέρα μου στο νοσοκομείο, ο Θεός να την αναπαύσει, ήταν κι ένας Ιερέας "καταδικασμένος" ιατρικώς. Πιάσαμε την κουβέντα και μου είπε: Αν πεθάνω, θα πώ στον Χριστό: "Κύριε αυτά τα πέντε πραγματάκια μπόρεσα να κάνω, αυτά έκανα, αν η αγάπη σου με θέλει στην κόλαση, θα παω ευχαρίστως".
Όσο για τα μνημόσυνα? Και να φύγουμε Μάνο από τη ζωή αυτή, τουλάχιστον μπορεί κάποιοι στο athos να το μάθουν και να στείλουν και για μας καμιά λειτουργιά στην εκκλησία. "Του λειπού μη λυπού" που έλεγε κι ο γ. Παΐσιος"... :D :D :D :D
ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
250-διότι εάν τώρα πλανώνται πολλοί με τα όνειρα, πόσοι άραγε θα επλανώντο εάν ανίσταντο οι νεκροί; Διά τούτο καταλήγουν οι θεοκοίνητοι πατέρες απέκλεισε τας θύρας ο Θεός>>, και δεν αφήνει κανέναν από τους νεκρούς να επανέλθει και να μας ειπεί όσα συμβαίνουν εις την πέραν του τάφου ζωήν, δια να μη εκμεταλλεύεται το γεγονός ο ανθρωποκτόνος διάβολος και σκορπίζει εις την ζωήν μας τις πονηρίες του. Αυτό δεν το βλέπομεν μήπως εις την ιστορίαν; Ο πατήρ του ψεύδους εις την εποχήν των Προφητών παρουσίασε ψευδοπροφήτες. Εις την εποχήν των Αποστόλων παρουσίασε ψευδοαποστόλους. Όταν ήλθε εις τον κόσμο ο Χριστός παρουσίασε ψευδοχρίστους. Διά τούτο ο Θεολόγος Γρηγόριος επαναλαμβάνει συχνά τον λόγον του Πλάτωνος, ότι η παρούσα ζωή πρέπει να είναι μελέτη θανάτου....
279-Ο.Μ.Βασίλειος παρατηρεί δε ότι τούτο συμβαίνει και εις αυτά ακόμη τα άλογα ζώα, και συμπληρώνει. Μάλιστα εγώ είδα κάποτε ένα βόδι εις το παχνί να δακρύζει διότι είχε ψοφήσει ο σύντροφος του και το ταίρι του εις τον ζυγόν.....
305-Εάν πρέπει να φοβούμεθα τον θάνατον, τότε πρέπει να τρέμωμεν τον δίκαιον θάνατον, διότι εκείνος, ο οποίος θα αποθάνει άδικα, ένεκα του αδίκου θανάτου του θα μεταβεί εκεί ΄όπου βρίσκεται ο χορός των Αγίων...
314-Το ερώτημα τούτο υπενθυμίζει την συνήθη ευχήν του λαού μας. Ο Θεός να μ’αξιώση να μου κλήσεις τα μάτια>> . Η επιθυμία του Θεολόγου πατρός δεν ήταν έξω από το πνεύμα ενίσχυσης της Εκκλησίας του Χριστού. Ο ίδιος ο Θεός, όταν τον γέροντα Ιακώβ εις το φρέαρ του όρκου> διά να μεταβεί εις την Αίγυπτον προς συνάντησιν του Ιωσήφ, του είπε μεταξύ άλλων¨Και ο Ιωσήφ το αγαπημένο παιδί σου από την προσφιλή σου Ραχήλ, θα σου κλείση τα μάτια (Γεν.-Μστ’-4). Εις τους χρόνους του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου το ¨έθιμο τούτο ετηρείτο με πιστότητα και ευλάβειαν....
321- Εις τον μοναχόν φορούν την μοναχικήν στολήν >>και τον μανδύαν άνωθεν επιρράπτουσιν. Διότι ο μανδύας αυτός είναι διά τον μοναχόν ώς τάφος>> Η λούσις του νεκρού είναι παλαιού εθίμου, το οποίον απαντάται ήδη από την εποχή του Ωμήρου (580-582) Και η χριστιανική Εκκλησία υιοθέτησε το έθιμο τούτο.
345-Από τον 4ον αιώνα συναντώμεν τον ασπασμόν εις το τέλος της νεκροσίμου Ακολουθίας όπως είναι σήμερα.
349-το ολίγον χώμα, που ρίχνει πρώτος ο Ιερεύς λέγων το <<γη εί και εις γην απελεύσης>>, δηλοί την διάλυσιν του σώματος εις τα στοιχεία, από τα οποία εδημιουργήθη και συνετέθη. Το δε έλαιον>> το οποίον είναι απλόν (συνηθισμένον) λάδι, και χύνεται επάνω εις τον νεκρόν σταυροειδώς , συμβολίζει τους Ιερούς και καλούς αγώνας του κεκοιμημένου οποίος ήθλησεν εν Κυρίω και ετελειώθη με αγίαν ζωήν, και τώρα πλέον θα αξιωθεί ως νικητής του θείου ελαίου και της λαμπράς ιλαρότητος του θείου φωτός. Σήμερα συνηθίζεται,όταν χύνεται το λάδι, να λέγεται ο ψαλμικός στίχος που συμβολίζει την άφεσιν των αμαρτιών <<ραντιείς με ισσώπω, και καθαρισθήσομαι πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκαθίσομαι.
365-Η εξωτερική, η βιολογική και επίγειος ζωή μας τελειώνει με τον θάνατον. Αλλ’η ψυχή, συνεχίζει να ζει και μετά θάνατον
366-Αλλ’από το σημείον τούτο προβάλουν πολλά ερωτήματα. Που και πως ζουν εκεί οι ψυχές μέχρι της Δευτέρας του Κυρίου Παρουσίας; Αφού η ψυχή εχωρίσθη από τα δεσμά του σώματος και είναι τώρα χωρίς τον σύντροφον της, πως αισθάνεται εις τον ανεκλάλητον εκείνον κόσμον; Διατηρούν εκεί συνείδησιν της ταυτότητος των; Ενθυμούνται τα όσα έζησαν κατά την διάρκειαν της επιγείου ζωής των; Ενθυμούνται τους συγγενείς και γνωστούς των, οι οποίοι ζουν ακόμη εις την γην; Εάν ναι ποίαν σχέσιν διατηρούν μαζί των; ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ
