Και η Υμνογραφία στο Όρος ανακαινίζεται ...
Κρίμα που είναι ανυπόγραφη ...
Χμ ! Ο Αι Λαυρέντιος ... Κάτι τέτοια έβλεπε για κάτι τέτοια έλεγε ...
Τέρατα και σημεία δυνάμεων Ε ?
Χμ ! Θα δούμε μεγάλα " Θαύματα " είναι προφητεμένο ....
Μας τα είπαν , δεν μας τα είπαν οι γέροντες
Ο Αι Νείλος , ο Αι Λαυρέντιος ....
Τα είπανε ...
Προσευχή χρειάζεται
Προσευχή
Έτι δεόμεθα υπέρ τουΕν Φαναριω ομολογηθεντος ως ταχα Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου σεπτoυ Ποιμένα και Πρόεδρου της πάντιμου Ορθοδοξίας και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου ..... και της σωτηρίας αυτων δια ευχων του Αι Κοσμά .....
Να σωθει και η Ορθοδοξία στο Αγιο Ορος και στο κόσμος ολο ...
Αυτο ναι , θα ειναι Θαυμα εκ Θεου ....
Το Άγιον Όρος δεν είναι πια αυτό που ήταν...
Συντονιστής: Συντονιστές
-
vasilis_m21
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 888
- Εγγραφή: Δευ Μαρ 27, 2006 6:00 am
τη γνωμη μου Μάνο,ειδικά για το Αγιον Ορος την εχω πει και στους φιλους μου αγιορειτες και εδώ:
OFF στους διακοπτες του ηλεκτρικου.
απαγόρευση κυκλοφοριας τροχοφορων εντός Αγιου Ορους.
καποιος αγιος αγιορειτης γεροντας ,μακαριστος ήδη , οταν συζητουσαμε τα περι επικοινωνιας των αγιορειτων μου είπε:"τι θελει η αλεπου στο παζαρι?"
τα τεχνολογικά θελγητρα είναι για τον μοναχό οτι και το παζαρι για την αλεπου δλδ ο τοπος οπου θα πιαστει αιχμάλωτη ...
Αυτές οι μέθοδοι μπορεί να προάγουν πνευματικά έναν ασκητή της παλιάς φουρνιάς αλλά άτομα της γενιάς μας θα τα οδηγήσουν σε ατέλειωτη δυστυχία.
Αν είναι να έχουμε δυστυχισμένα παιδιά στο Όρος, κάλλιο να πάν να μονάσουν στο Θιβέτ με πνευματικό τον Δαλάι Λάμα! (μεγάλη η χάρη του)
-
filtor
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 871
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 28, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Καλημέρα σε όλους!
Το ότι υπάρχει αγιότητα και σε πολλούς μάλιστα πατέρες, ακόμα και σήμερα, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο!
Προσωπικά, πολλές φορές αναρωτήθηκα με ειλικρίνεια αν τελικά ήταν απαραίτητη όλη αυτή η εξέλιξη με την χρήση του ηλεκτρικού και γενικότερα της τεχνολογίας.
Η απάντηση ήταν δύσκολη - προσωπικά για μένα - αλλά πάντα έγερνε προς την πλευρά της διατήρησης πάνω από όλα της ασκητικής παράδοσης, γιατί το Όρος είναι η υπερχιλιόχρονη ασκητική παράδοσή του και τα άνθη της, οι άγιοι γεροντάδες του.
Ναι, να σώσουμε και τα ντουβάρια - στο μέτρο του δυνατού - αλλά για ποιον λόγο; Για να γίνει αύριο τουριστικός φολκλορικός προορισμός που ο κάθε ένας θα παίρνει ένα "ταξί" με ένα χάρτη στο χέρι και θα το "γυρίζει" σε τρεις ημέρες;
Το Όρος ακόμη ανθίσταται κατά την γνώμη μου, χάρη στην ύπαρξη των παλαιών γεροντάδων του, αλλά υποψιάζομαι - ο Θεός να με συγχωρέσει - ότι έχει - αντιστρόφως με την ανοδική οικοδομική - φθίνουσα πνευματική πορεία...
Το ξαναλέω : το να έχουμε κάποιον γέροντα που αναπαυόμαστε ή ένα Μοναστήρι δεν αναιρεί την γενικότερη πορεία του Όρους.
Σίγουρα, πολλοί κοσμικοί βρίσκουμε παραμυθία και σήμερα αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι, μήπως η δική μας υπερπληθής παρουσία όλα αυτά τα τελευταία χρόνια έδρασε σαν παράγοντας φθοράς για το Όρος.
Αισθάνομαι καμιά φορά πως όλα αυτά τα χρόνια η φθορά του Όρους στήριξε εμάς τους κοσμικούς στο καθημερινό μας αγώνα όμως εώς πότε;
Τέλος, δεν πιστεύω πως σώνει και καλά η τεχνολογία είναι αντίθετη με την Ορθοδοξία όμως θεωρώ πως είναι ασυμβίβαστη με την ασκητική παράδοση του Άγιου Όρους.
Φίλιππος - Κοζάνη
Το ότι υπάρχει αγιότητα και σε πολλούς μάλιστα πατέρες, ακόμα και σήμερα, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο!
Προσωπικά, πολλές φορές αναρωτήθηκα με ειλικρίνεια αν τελικά ήταν απαραίτητη όλη αυτή η εξέλιξη με την χρήση του ηλεκτρικού και γενικότερα της τεχνολογίας.
Η απάντηση ήταν δύσκολη - προσωπικά για μένα - αλλά πάντα έγερνε προς την πλευρά της διατήρησης πάνω από όλα της ασκητικής παράδοσης, γιατί το Όρος είναι η υπερχιλιόχρονη ασκητική παράδοσή του και τα άνθη της, οι άγιοι γεροντάδες του.
Ναι, να σώσουμε και τα ντουβάρια - στο μέτρο του δυνατού - αλλά για ποιον λόγο; Για να γίνει αύριο τουριστικός φολκλορικός προορισμός που ο κάθε ένας θα παίρνει ένα "ταξί" με ένα χάρτη στο χέρι και θα το "γυρίζει" σε τρεις ημέρες;
Το Όρος ακόμη ανθίσταται κατά την γνώμη μου, χάρη στην ύπαρξη των παλαιών γεροντάδων του, αλλά υποψιάζομαι - ο Θεός να με συγχωρέσει - ότι έχει - αντιστρόφως με την ανοδική οικοδομική - φθίνουσα πνευματική πορεία...
Το ξαναλέω : το να έχουμε κάποιον γέροντα που αναπαυόμαστε ή ένα Μοναστήρι δεν αναιρεί την γενικότερη πορεία του Όρους.
Σίγουρα, πολλοί κοσμικοί βρίσκουμε παραμυθία και σήμερα αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι, μήπως η δική μας υπερπληθής παρουσία όλα αυτά τα τελευταία χρόνια έδρασε σαν παράγοντας φθοράς για το Όρος.
Αισθάνομαι καμιά φορά πως όλα αυτά τα χρόνια η φθορά του Όρους στήριξε εμάς τους κοσμικούς στο καθημερινό μας αγώνα όμως εώς πότε;
Τέλος, δεν πιστεύω πως σώνει και καλά η τεχνολογία είναι αντίθετη με την Ορθοδοξία όμως θεωρώ πως είναι ασυμβίβαστη με την ασκητική παράδοση του Άγιου Όρους.
Φίλιππος - Κοζάνη
-
filtor
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 871
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 28, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΕΣΑ
Βρήκα το κείμενο του γέροντα Παΐσιου που σας έλεγα χθες.
Πιστέψτε με αξίζει τον κόπο να το διαβάσουμε άπαντες και να διδαχθούμε από την διάκριση του άγιου γέροντα.
Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΕΣΑ
- Γέροντα, πώς πρέπει να χρησιμοποιεί ο μοναχός τα σύγχρονα μέσα;
- Να κοιτάξει να έχει πάντα λίγο κατώτερο από αυτό που χρησιμοποιεί ο κόσμος. Εμένα με αναπαύει να χρησιμοποιώ τα ξύλα για ζέστη, για μαγείρεμα και για εργόχειρο. Όταν όμως έτσι που πάνε με το εμπόριο των δασών μας εξαφανίσουν τα ξύλα και θα είναι δυσεύρετα, τότε θα χρησιμοποιήσω το κατώτερο που θα χρησιμοποιεί ο κόσμος’ σόμπα πετρελαίου ή δεν ξέρω τι άλλο θα είναι φθηνό και ταπεινό για θέρμανση, γκαζιέρα για το εργόχειρο κ.λπ.
- Πώς μπορεί να διακρίνει κανείς μέχρι ποιο σημείο είναι κάτι απαραίτητο σ’
ένα Κοινόβιο;
- Αν σκέφτεται κανείς μοναχικά, μπορεί να το βρει. Αν δεν σκέφτεται μοναχικά, όλα απαραίτητα είναι και μετά γίνεται κοσμικός και χειρότερα από κοσμικός. Σαν μοναχοί θα πρέπει να ζήσουμε τουλάχιστον λίγο κατώτερα απ’ ότι στον κόσμο ή τουλάχιστον όπως ζούσαμε στον κόσμο. Όχι να έχω καλύτερα πράγματα από αυτά που είχα στο σπίτι μου. Το Μοναστήρι κανονικά πρέπει να είναι πιο φτωχό από το σπίτι μου. Αυτό βοηθάει εσωτερικά τον μοναχό και βοηθάει και τον κόσμο. Τα έχει κανονίσει έτσι ο Θεός, να μη βρίσκουν ανάπαυση σ’ αυτά τα πράγματα οι άνθρωποι. Αν τους λαϊκούς τους βασανίζει αυτή η εξέλιξη η κοσμική, πόσο μάλλον τον μοναχό! Αν βρισκόμουν σ’ ένα πλούσιο σπίτι και μου έλεγε ο νοικοκύρης, «πού θέλεις να σε φιλοξενήσω, για να ευχαριστηθείς, στο σαλόνι με τα επίσημα έπιπλα ή σ’ ένα στάβλο που έχω με κάνα-δυο κατσίκες;» ειλικρινά σας λέω, εκεί στον στάβλο με τα κατσίκια θα ένιωθα μεγαλύτερη ανάπαυση. Γιατί, όταν ξεκίνησα για καλόγερος, δεν έφυγα από τον κόσμο, για να βρω καλύτερο σπίτι, να βρω παλάτι. Ξεκίνησα για κάτι χειρότερο από αυτό που είχα. Αλλιώς δεν κάνω τίποτα για τον Χριστό. Αλλά η σημερινή λογική είναι αυτή : «Καλά, θα μου πουν, αν μείνεις σε ένα παλάτι, σε τι θα βλάψει την ψυχή σου; Εκεί στον στάβλο θα μυρίζει άσχημα, ενώ στο παλάτι θα έχει και μια ευωδία, θα μπορείς να κάνεις και καμιά μετάνοια». Πρέπει να υπάρχει αισθητήριο πνευματικό. Βλέπεις, στην πυξίδα έχει και το ένα βέλος μαγνήτη και το άλλο μαγνήτη και γυρίζει. Ο Χριστός έχει μαγνήτη, αλλά πρέπει κι εμείς να πάρουμε λίγο μαγνήτη, για να γυρίσουμε προς τον Χριστό.
- Παλιά τι δυσκολίες υπήρχαν στα Κοινόβια! Θυμάμαι, στην κουζίνα είχαν ένα καζάνι μεγάλο και είχαν την μανέλλα, για να το σηκώσουν, για να το σηκώνουν. Με τα ξύλα άναβαν φωτιά, για να μαγειρέψουν. Πότε δυνατή φωτιά, πότε σιγανή, κολλούσαν τα φαγητά. Όταν κολλούσαν τα ψάρια, είχαν μια ατσαλόσκουπα, για να ξεκολλούν. Άντε να μαζεύουμε μετά την στάχτη από την φωτιά, να την βάζουμε σ’ ένα πιθάρι που είχε μια τρύπα από κάτω, να ρίχνουμε νερό να κατασταλάξει η αλισίβα, για να πλύνουμε τα πιάτα. Τα χέρια γίνονταν χάλια. Και το νερό το ανεβάζαμε με το μαγγάνι στο αρχονταρίκι. Μερικά πράγματα που γίνονται σήμερα στα Μοναστήρια, δεν δικαιολογούνται. Είδα σ’ ένα Μοναστήρι να κόβουν το ψωμί με μηχανή. Δεν ταιριάζει! Να είναι ένας άρρωστος ή φιλάσθενος, που δεν μπορεί να κόψει το ψωμί με το μαχαίρι, και είναι ανάγκη να το κόψει, γιατί δεν υπάρχει άλλος, τότε εκείνος, τέλος πάντων, δικαιολογείται. Αλλά να βλέπεις τώρα έναν γεροδεμένο να κόβει το ψωμί με την ρόδα! Αυτός μπορεί να δουλέψει κομπρεσέρ και πίρνει την ρόδα, για να κόψει το ψωμί, και το θεωρεί κατόρθωμα!
- Κοιτάξτε στα πνευματικά να προπορεύεσθε. Μη χαίρεσθε μ’ αυτά τα πράγματα’ μηχανές, ευκολίες κ.λπ. Αν φύγει από τον Μοναχισμό το πνεύμα της ασκήσεως, δεν έχει μετά νόημα η μοναχική ζωή. Αν βάζουμε την ευκολία πάνω από την καλογερική, δεν θα κάνουμε προκοπή. Ο μοναχός αποφεύγει τις ευκολίες, γιατί δεν τον βοηθάνε πνευματικά. Στην κοσμική ζωή δυσκολεύονται οι άνθρωποι από τις ευκολίες τις πολλές. Στον μοναχό, ακόμη και αν έβρισκε σ’ αυτά ανάπαυση, δεν ταιριάζει η ευκολία. Να μη ζητούμε ανέσεις. Την εποχή που έζησε ο Μέγας Αρσένιος δεν υπήρχαν ούτε λουξ ούτε τίποτε άλλο’ υπήρχαν επίσημοι φανοί στα ανάκτορα με λάδι πολύ λεπτό. Δεν μπορούσε να φέρει έναν τέτοιο φανό στην έρημο; Αλλά δεν το έκανε. Είχε ένα φυτίλι ή βαμβάκι και λάδι απ’ αυτά τα σπορέλαια, ό,τι είχαν τότε, και αυτό χρησιμοποιούσε.
Στο διακόνημα πολλές φορές δικαιολογούμε τον εαυτό μας να έχουμε μηχανές ή διάφορες άλλες ευκολίες, για να γίνει γρήγορα η δουλειά και να αξιοποιηθεί δήθεν ο χρόνος μας στα πνευματικά, και τελικά ζούμε πολυμέριμνη ζωή, με άγχος, σαν κοσμικοί και όχι σαν καλόγεροι. Όταν πήγαν σ’ ένα Μοναστήρι μερικοί νέοι μοναχοί, το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να πάρουν ταχυβραστήρες, για να έχουν χρόνο να κάνουν πνευματικά, και μετά κάθονταν με τις ώρες και κουβέντιαζαν. Δεν είναι δηλαδή ότι τις ευκολίες θα τις χρησιμοποιήσουν, για να κερδίσουν χρόνο και να τον αξιοποιήσουν στα πνευματικά. Σήμερα με τις ευκολίες κερδίζουν χρόνο, και χρόνο για προσευχή δεν έχουν.
(Απόσπασμα από το βιβλίο, «ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ», ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Α’,
Εκδόσεις : Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
Πιστέψτε με αξίζει τον κόπο να το διαβάσουμε άπαντες και να διδαχθούμε από την διάκριση του άγιου γέροντα.
Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΕΣΑ
- Γέροντα, πώς πρέπει να χρησιμοποιεί ο μοναχός τα σύγχρονα μέσα;
- Να κοιτάξει να έχει πάντα λίγο κατώτερο από αυτό που χρησιμοποιεί ο κόσμος. Εμένα με αναπαύει να χρησιμοποιώ τα ξύλα για ζέστη, για μαγείρεμα και για εργόχειρο. Όταν όμως έτσι που πάνε με το εμπόριο των δασών μας εξαφανίσουν τα ξύλα και θα είναι δυσεύρετα, τότε θα χρησιμοποιήσω το κατώτερο που θα χρησιμοποιεί ο κόσμος’ σόμπα πετρελαίου ή δεν ξέρω τι άλλο θα είναι φθηνό και ταπεινό για θέρμανση, γκαζιέρα για το εργόχειρο κ.λπ.
- Πώς μπορεί να διακρίνει κανείς μέχρι ποιο σημείο είναι κάτι απαραίτητο σ’
ένα Κοινόβιο;
- Αν σκέφτεται κανείς μοναχικά, μπορεί να το βρει. Αν δεν σκέφτεται μοναχικά, όλα απαραίτητα είναι και μετά γίνεται κοσμικός και χειρότερα από κοσμικός. Σαν μοναχοί θα πρέπει να ζήσουμε τουλάχιστον λίγο κατώτερα απ’ ότι στον κόσμο ή τουλάχιστον όπως ζούσαμε στον κόσμο. Όχι να έχω καλύτερα πράγματα από αυτά που είχα στο σπίτι μου. Το Μοναστήρι κανονικά πρέπει να είναι πιο φτωχό από το σπίτι μου. Αυτό βοηθάει εσωτερικά τον μοναχό και βοηθάει και τον κόσμο. Τα έχει κανονίσει έτσι ο Θεός, να μη βρίσκουν ανάπαυση σ’ αυτά τα πράγματα οι άνθρωποι. Αν τους λαϊκούς τους βασανίζει αυτή η εξέλιξη η κοσμική, πόσο μάλλον τον μοναχό! Αν βρισκόμουν σ’ ένα πλούσιο σπίτι και μου έλεγε ο νοικοκύρης, «πού θέλεις να σε φιλοξενήσω, για να ευχαριστηθείς, στο σαλόνι με τα επίσημα έπιπλα ή σ’ ένα στάβλο που έχω με κάνα-δυο κατσίκες;» ειλικρινά σας λέω, εκεί στον στάβλο με τα κατσίκια θα ένιωθα μεγαλύτερη ανάπαυση. Γιατί, όταν ξεκίνησα για καλόγερος, δεν έφυγα από τον κόσμο, για να βρω καλύτερο σπίτι, να βρω παλάτι. Ξεκίνησα για κάτι χειρότερο από αυτό που είχα. Αλλιώς δεν κάνω τίποτα για τον Χριστό. Αλλά η σημερινή λογική είναι αυτή : «Καλά, θα μου πουν, αν μείνεις σε ένα παλάτι, σε τι θα βλάψει την ψυχή σου; Εκεί στον στάβλο θα μυρίζει άσχημα, ενώ στο παλάτι θα έχει και μια ευωδία, θα μπορείς να κάνεις και καμιά μετάνοια». Πρέπει να υπάρχει αισθητήριο πνευματικό. Βλέπεις, στην πυξίδα έχει και το ένα βέλος μαγνήτη και το άλλο μαγνήτη και γυρίζει. Ο Χριστός έχει μαγνήτη, αλλά πρέπει κι εμείς να πάρουμε λίγο μαγνήτη, για να γυρίσουμε προς τον Χριστό.
- Παλιά τι δυσκολίες υπήρχαν στα Κοινόβια! Θυμάμαι, στην κουζίνα είχαν ένα καζάνι μεγάλο και είχαν την μανέλλα, για να το σηκώσουν, για να το σηκώνουν. Με τα ξύλα άναβαν φωτιά, για να μαγειρέψουν. Πότε δυνατή φωτιά, πότε σιγανή, κολλούσαν τα φαγητά. Όταν κολλούσαν τα ψάρια, είχαν μια ατσαλόσκουπα, για να ξεκολλούν. Άντε να μαζεύουμε μετά την στάχτη από την φωτιά, να την βάζουμε σ’ ένα πιθάρι που είχε μια τρύπα από κάτω, να ρίχνουμε νερό να κατασταλάξει η αλισίβα, για να πλύνουμε τα πιάτα. Τα χέρια γίνονταν χάλια. Και το νερό το ανεβάζαμε με το μαγγάνι στο αρχονταρίκι. Μερικά πράγματα που γίνονται σήμερα στα Μοναστήρια, δεν δικαιολογούνται. Είδα σ’ ένα Μοναστήρι να κόβουν το ψωμί με μηχανή. Δεν ταιριάζει! Να είναι ένας άρρωστος ή φιλάσθενος, που δεν μπορεί να κόψει το ψωμί με το μαχαίρι, και είναι ανάγκη να το κόψει, γιατί δεν υπάρχει άλλος, τότε εκείνος, τέλος πάντων, δικαιολογείται. Αλλά να βλέπεις τώρα έναν γεροδεμένο να κόβει το ψωμί με την ρόδα! Αυτός μπορεί να δουλέψει κομπρεσέρ και πίρνει την ρόδα, για να κόψει το ψωμί, και το θεωρεί κατόρθωμα!
- Κοιτάξτε στα πνευματικά να προπορεύεσθε. Μη χαίρεσθε μ’ αυτά τα πράγματα’ μηχανές, ευκολίες κ.λπ. Αν φύγει από τον Μοναχισμό το πνεύμα της ασκήσεως, δεν έχει μετά νόημα η μοναχική ζωή. Αν βάζουμε την ευκολία πάνω από την καλογερική, δεν θα κάνουμε προκοπή. Ο μοναχός αποφεύγει τις ευκολίες, γιατί δεν τον βοηθάνε πνευματικά. Στην κοσμική ζωή δυσκολεύονται οι άνθρωποι από τις ευκολίες τις πολλές. Στον μοναχό, ακόμη και αν έβρισκε σ’ αυτά ανάπαυση, δεν ταιριάζει η ευκολία. Να μη ζητούμε ανέσεις. Την εποχή που έζησε ο Μέγας Αρσένιος δεν υπήρχαν ούτε λουξ ούτε τίποτε άλλο’ υπήρχαν επίσημοι φανοί στα ανάκτορα με λάδι πολύ λεπτό. Δεν μπορούσε να φέρει έναν τέτοιο φανό στην έρημο; Αλλά δεν το έκανε. Είχε ένα φυτίλι ή βαμβάκι και λάδι απ’ αυτά τα σπορέλαια, ό,τι είχαν τότε, και αυτό χρησιμοποιούσε.
Στο διακόνημα πολλές φορές δικαιολογούμε τον εαυτό μας να έχουμε μηχανές ή διάφορες άλλες ευκολίες, για να γίνει γρήγορα η δουλειά και να αξιοποιηθεί δήθεν ο χρόνος μας στα πνευματικά, και τελικά ζούμε πολυμέριμνη ζωή, με άγχος, σαν κοσμικοί και όχι σαν καλόγεροι. Όταν πήγαν σ’ ένα Μοναστήρι μερικοί νέοι μοναχοί, το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να πάρουν ταχυβραστήρες, για να έχουν χρόνο να κάνουν πνευματικά, και μετά κάθονταν με τις ώρες και κουβέντιαζαν. Δεν είναι δηλαδή ότι τις ευκολίες θα τις χρησιμοποιήσουν, για να κερδίσουν χρόνο και να τον αξιοποιήσουν στα πνευματικά. Σήμερα με τις ευκολίες κερδίζουν χρόνο, και χρόνο για προσευχή δεν έχουν.
(Απόσπασμα από το βιβλίο, «ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ», ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Α’,
Εκδόσεις : Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης).
-
Misha
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
-
vasilis_m21
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 888
- Εγγραφή: Δευ Μαρ 27, 2006 6:00 am
Καλά ο π. Παϊσιος έλεγε κάποια πράγματα χρόνια ολόκληρα στα μοναστήρια του Άθωνος αλλά δεν τα τηρούσε κανένας.
Γενικά επειδή κριτίκαρε συχνά τη νέα γενιά μοναχών δεν τον πολυ πηγαίνανε, ο ντόρος έγινε μετα θάνατον διότι δεν ήταν παρών να κριτικάρει και ήδη κυκλοφορούσε γύρω απτο ονομα του ένας μύθος οπότε το εκμεταλλεύτηκαν δεόντως!
Γενικά επειδή κριτίκαρε συχνά τη νέα γενιά μοναχών δεν τον πολυ πηγαίνανε, ο ντόρος έγινε μετα θάνατον διότι δεν ήταν παρών να κριτικάρει και ήδη κυκλοφορούσε γύρω απτο ονομα του ένας μύθος οπότε το εκμεταλλεύτηκαν δεόντως!
Αδελφέ πες μου σε παρακαλώ τι είναι αυτό που πόσταρες και από που είναι η πληροφόρησή σου; Είμαι και λίγο γκαγκα...sotirio έγραψε:ΣΗΜΕΡΑ :
- «Ναυς, η πάντιμος Ορθοδοξίας αγλαΐζεται νυν δεχομένη, εκ Δυσμών σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον καλλιερούσα δ' ευσήμως ευφραίνεται εν ευσεβεία Χριστόν ικετεύουσα: Τη δυνάμει σου τον κόσμον σου περιφρούρησον εν' ομονοία συντηρών ως υπεράγαθος».
- «Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν».
-
nkope
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1347
- Εγγραφή: Σάβ Απρ 08, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Φίλε και συμπολίτη Φίλιππε,
η αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων δεν είναι αμαρτία, όταν εντάσσεται στα πλαίσια μιας πνευματικής ζωής και προς δόξαν Θεού. Η πολλή ησυχία και άσκηση έχει σχέση με το τι αντέχει ο καθένας και με την καθοδήγηση του πνευματικού του.
Φίλε sotirio,
εσύ το βιολί σου. Ότι και να συζητάμε τσουπ κι ο πάπας. Νομίζω αυτή την εμμονή σου και την παποφοβία πρέπει να την ψάξεις μήπως χρειάζεται θεραπεία. :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D
Ωιμέ!!! τι έχω πάθει έχω αρχίσει να μιλάω σαν τον lovethink.
η αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων δεν είναι αμαρτία, όταν εντάσσεται στα πλαίσια μιας πνευματικής ζωής και προς δόξαν Θεού. Η πολλή ησυχία και άσκηση έχει σχέση με το τι αντέχει ο καθένας και με την καθοδήγηση του πνευματικού του.
Φίλε sotirio,
εσύ το βιολί σου. Ότι και να συζητάμε τσουπ κι ο πάπας. Νομίζω αυτή την εμμονή σου και την παποφοβία πρέπει να την ψάξεις μήπως χρειάζεται θεραπεία. :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D
Ωιμέ!!! τι έχω πάθει έχω αρχίσει να μιλάω σαν τον lovethink.
Από την ΤV KAI την εφημεριδα Βημαdionisis έγραψε:Αδελφέ πες μου σε παρακαλώ τι είναι αυτό που πόσταρες και από που είναι η πληροφόρησή σου; Είμαι και λίγο γκαγκα...sotirio έγραψε:ΣΗΜΕΡΑ :
- «Ναυς, η πάντιμος Ορθοδοξίας αγλαΐζεται νυν δεχομένη, εκ Δυσμών σεπτόν Ποιμένα και Πρόεδρον καλλιερούσα δ' ευσήμως ευφραίνεται εν ευσεβεία Χριστόν ικετεύουσα: Τη δυνάμει σου τον κόσμον σου περιφρούρησον εν' ομονοία συντηρών ως υπεράγαθος».
- «Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν».
Η πρωτη μου αναφορα :
http://athos.edo.gr/modules.php?name=Fo ... 5930#15930
Μα πριν από εμενα ο PATIENT εγαψε :
http://athos.edo.gr/modules.php?name=Fo ... c&start=45
Τοσο το Πολυχρονιο στον Πάπα οσο και αυτά , αλλα και οσα αλλα εγιναν ειναι Δεσμευτικα και με τεραστιες πνευματικες επιπτωσεις ... και επι του Αγιου Ορους !
Βαρύτατες σωτηριολογικές επιπτώσεις, απο κάκιστες πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας !
Αναλογες σωτηριολογικές επιπτώσεις με εκεινες απο τις γνωστές εγκυκλίους των ετών 1902, 1920 και 1952 με τις οποιες εισήλθαμε στην οικουμενιστική διαδικασία, αναλαμβάνοντας μάλιστα ηγετικό ρόλο σ' αυτήν. .....
Ο Αγιος Εκείνος τόπος, λέγεται Περιβόλι της Παναγιάς. Και γνωρίζουμε καλά, πως στα περιβόλια, υπάρχουν λογής λογής δένδρα και
λουλούδια και ζιζάνια. Αν λοιπόν ανοίξουμε τα μάτια της ψηχής μας, είναι σίγουρο ότι θα δούμε και Γέροντες μελλοντικούς Αγίους. Γέροντες ταπεινούς γεμάτους από άγάπη. Πιστεύω αδέρφια, ότι δεν είναι κακό να χρησιμοποιεί κανείς την τεχνολογία όταν αυτό γίνεται με μέτρο. Και την τεχνολογία ο Θεός αφήνει να την χαιρόμαστε. Αλωστε πώς θα επικοινωνούσαμε και εμείς μεταξύ μας.
Μήπως εμείς λίγο τους ενοχλούμε με τις επισκέψεις μας και τα τηλεφωνήματά μας;
λουλούδια και ζιζάνια. Αν λοιπόν ανοίξουμε τα μάτια της ψηχής μας, είναι σίγουρο ότι θα δούμε και Γέροντες μελλοντικούς Αγίους. Γέροντες ταπεινούς γεμάτους από άγάπη. Πιστεύω αδέρφια, ότι δεν είναι κακό να χρησιμοποιεί κανείς την τεχνολογία όταν αυτό γίνεται με μέτρο. Και την τεχνολογία ο Θεός αφήνει να την χαιρόμαστε. Αλωστε πώς θα επικοινωνούσαμε και εμείς μεταξύ μας.
Μήπως εμείς λίγο τους ενοχλούμε με τις επισκέψεις μας και τα τηλεφωνήματά μας;