"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

kostas_k έγραψε:Ο Αγιος Εκείνος τόπος, λέγεται Περιβόλι της Παναγιάς. Και γνωρίζουμε καλά, πως στα περιβόλια, υπάρχουν λογής λογής δένδρα και
λουλούδια και ζιζάνια. Αν λοιπόν ανοίξουμε τα μάτια της ψηχής μας, είναι σίγουρο ότι θα δούμε και Γέροντες μελλοντικούς Αγίους. Γέροντες ταπεινούς γεμάτους από άγάπη. Πιστεύω αδέρφια, ότι δεν είναι κακό να χρησιμοποιεί κανείς την τεχνολογία όταν αυτό γίνεται με μέτρο. Και την τεχνολογία ο Θεός αφήνει να την χαιρόμαστε. Αλωστε πώς θα επικοινωνούσαμε και εμείς μεταξύ μας.
Μήπως εμείς λίγο τους ενοχλούμε με τις επισκέψεις μας και τα τηλεφωνήματά μας;

Σωστό.
Και εν ζωη Αγιους έχει ... και θα έχει ...
Και μεγάλη προσοχή θέλει οταν ζητάμε πνευματική συμβουλή ...
Σας θυμίζω οτι οχι του γεροντα αλλά του θεού τον λόγο ζητάμε και απαξ τον ζητήσουμε πρέπει να τον εφαμόσουμε ...
Να ψάξω πριν ... Και να πειράξω , να δοκιμάσω να δω τι είναι ο γεροντας .... Εχει Αγιους μα εχει και ....
Και η εντολή ειναι ΔΟΚΙΜΑΖΩ
Αλλα αν σαν πνευματικό το ρωτήσω τερμα ... Αγιος ο λογος του και ο τελευταιος του ντουνιά να ναι ...

Έχει 3-4 χρόνια τώρα.
Υπάρχει ένα μαγαζάκι στη Θεσσαλονίκη , που αυτός που τόχει πουλάει "σπασμένα" παιχνίδια και προγράμματα για υπολογιστές.
Επειδή ήταν κοντά στην δουλειά μου και τον ήξερα , τον ρώτησα μια φορά μήπως κατά τύχη είχε ένα γνωστό πρόγραμμα πολυτονισμού των μονοτονικών κειμένων.
Και έκπληκτος γυρνάει και με ρωτάει:
Tι σόι πρόγραμμα είναι αυτό; Mε παίρνουν ένα σωρό καλόγεροι απο το Άγιο όρος να τους το βρώ αλλά δεν το ξέρω...

Αυτή είναι η μία όψη του σύγχρονου αγιορειτισμού.
Η άλλη είναι η ακόλουθη.

Γέροντας με έναν υποτακτικό σε ένα κελλί που για να φτάσω ένοιωσα λίγο αναρριχητής ορειβάτης και που δεν είχαν όχι δρόμο και ρεύμα - τηλέφωνο αλλά καμία απο τις στοιχειώδεις ανέσεις. Αλληλογραφία ; :) Επικοινωνία με τον έξω κόσμο; :)
Η καθημερινότητά τους ήταν ακολουθίες, γεωργικές εργασίες στήν λιγοστή διαθέσιμη γή και κομποσχοίνι.
Αυτά.

Ο φίλος που με πήγε ως εκεί, προσφέρθηκε να σηκωθεί να καθαρίσει το μικρό παραθυράκι μέσα στο δωματιάκι του γέροντα απο κάτι πελώριους ιστούς αράχνης (σε εκείνο το σημείο φαίνονταν τουλάχιστον γιατί έμπαινε το φώς) . Αυτός όμως τον σταμάτησε χαμογελώντας :
Άφησε γιέ μου μην μου χαλάς την κουρτίνα μου και μου χρειάζεται...
Αυτή η αγία ψυχή κοιμήθηκε μόλις πριν τρία χρόνια.
Συνοδοιπόρος και συνασκητής τους ίδιους χρόνους στο ίδιο αυτό Περιβόλι της Παναγίας με τους προαναφερθέντες μοναχούς.

Ώρες - ώρες σκέφτομαι και ενδόμυχα ζητάω από τον Θεό να με βοηθήσει να πραγματοποιήσω ένα όνειρο :
Εύχομαι να μου δώσει υγεία, μπόλικο χρόνο και λίγα περίσσεια χρήματα να οργανώσουμε - όσοι πιστοί προσέλθετε! - μία ομάδα ή οργάνωση ή δεν ξέρω κι εγώ τι στην ευχή θα είναι αυτό ώστε να πάμε στο Άγιον Όρος με τσάπες, κλαδευτήρια και ότι άλλο χρειαστεί ώστε να ανοίξουμε τα κλεισμένα μονοπάτια και να συντηρήσουμε τα κατεστραμμένα, αυτά τα ίδια που τα περπάτησαν Άγια Βήματα.
Λίγο-λίγο κάθε χρονιά.
Περιοχές-περιοχές.
Με την βοήθεια φίλων ορειβατών και οποιουδήποτε άλλου γνώρισε το Όρος στην παλιά του υπερχιλιόχρονη παρθένα μορφή.
Θα έχει κι ένα συμβολικό χαρακτήρα να ανοίξουμε τα μονοπάτια που περπάτησαν ο Άγιοι γιατί μόνο μέσα από τα ίδια μονοπάτια αγιότητας μπορεί να σωθεί κανείς. ΄
Όλα αυτά τα ζητάω για να μπορεί ο γιος μου
- και ο άλλος που έρχεται με το καλό σε κάνα δυο μήνες -
να πηγαίνει στο Όρος και να καταλαβαίνει
ότι ταπείνωση είναι ο άνθρωπος να δει την γύμνια του.
Να περπατήσει από την Δάφνη στις Καρυές την ανηφόρα.
Να μαζέψει τα ξύλα που θα ανάψει την φωτιά για την σόμπα του.
Να κουβαλήσει το νερό από την πηγή, αν χρειαστεί.
Να ανάψει το κερί ή ακόμα την λάμπα πετρελαίου...
...και όσα άλλα μας επαναφέρουν στα πραγματικά μας μέτρα
και συστέλλουν το παραφουσκωμένο εγώ μας.

Με λίγες μέριμνες και δυνατότητες όπως τα είπε
- Θεέ μου τόσο ξεκάθαρα! -
ο γερό Παΐσιος.

Τις ευχές του να έχουμε και θα γίνει ΠΙΣΤΕΥΩ!

Τωρα με αυτά που έγραψες με έκανες να αναπολήσω την πρώτη μου επίσκεψη εκεί.
Τρομερή υποδοχή από την φύση .
Μόλις φύγαμε από τις Καρυές αρκετά , μας πιάνει μια νεροποντή άλλο πράγμα. Καλοκαίρι ήταν και γίναμε μούσκεμα μέχρι τα εσώρουχα.
Λάσπες , κακό... αλλά δεν γινότανε και να σταματήσουμε , δεν μπορούσαμε να καλυφθούμε πουθενά.
Και μόλις φτάσαμε μπροστά στην πύλη του μοναστηριού (Παντοκράτορος) εξαφανίζονται τα σύννεφα και έρχεται παλι λιακάδα.
Σε λίγη ώρα στεγνώσαμε και ήδη μας έκαναν ξενάγηση στο μοναστήρι...
Νομίζω αν αρχίζαμε να ανακαλούμε όλοι μας εμπειρίες από τον Άγιο Όρος τύφλα να έχουν οι αντροσυζητήσεις για το στρατό :D

PATIENT έγραψε:... μας πιάνει μια νεροποντή άλλο πράγμα. Καλοκαίρι ήταν και γίναμε μούσκεμα μέχρι τα εσώρουχα.
Λάσπες , κακό... αλλά δεν γινότανε και να σταματήσουμε , δεν μπορούσαμε να καλυφθούμε πουθενά.

Αδερφέ αυτό ακριβώς - νομίζω με το λίγο μυαλό μου - ότι είναι ταπείνωση!

...Όπως στο προηγούμενο προσκύνημά μου,
χάσαμε τον δρόμο - με 36-37 βαθμούς -
και μας είχε τελειώσει το νερό. 8O
Περπατούσαμε ήδη 5 ώρες, φοβούμενοι την αφυδάτωση
και παρακαλούσαμε να βρούμε νερό, ώσπου...
...φτάνουμε στο Παλαιομονάστηρο - μετά το μάθαμε ότι ήταν αυτό -
κι εκεί ένας σλάβος - προφανώς - απόκοσμος μοναχός
μας οδήγησε σε μια πηγή όπου το νερό έτρεχε
σε ρυθμό λίγο πιο γρήγορα από το στάξιμο βρύσης.
8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O
Έλα τώρα εσύ να περιμένεις να γεμίσει το βρώμικο
- ούτε που μ' ένοιαζε εκείνη την στιγμή - ποτήρι
σε κανένα ...δεκάλεπτο που εγώ σε ένα δεκάλεπτο
ήμουν για να πιω τον ...Αλιάκμωνα!
Κι όμως εκεί ένιωσα τι θα πει ταπείνωση!
Όπως και παρακάτω όταν από το 8ωρο 8O
περπάτημα δεν είχα κουράγιο να πάω δίπλα στο μοναστήρι
μία μικρή απόσταση λίγων μέτρων...
Τι να πρωτοπείς...

Ετσι ακριβώς είναι όπως το λές.
Ταπείνωση και ένα σωρό άλλα μαθήματα παίρνεις αρκεί να θέλεις και να δώσεις την απαραίτητη προσοχή. Ν.α έχεις δηλαδή τις αισθήσεις ανοικτές για να αντιλαμβάνεσαι και τα μικρά που περνάνε δίπλα σου.
Δεν είναι ανάγκη να αναζητούμε θαύματα και θαυματοποιούς γιατί η Χάρη του Θεού βρίσκεται παντού γύρω μας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το Αγιο Όρος
Έτσι στα γρήγορα πάλι θυμάμαι, όταν με την παρέα μου διασχίσαμε κάθετα σε μία μέρα όλη την χερσόνησο ,αλλά προς το τέλος επειδή δεν υπολογίσαμε καλά την απόσταση αργήσαμε πολύ να φτάσουμε στο τελευταίο μοναστήρι (Δοχειαρίου) και φτάσαμε αφού έκλεισε η πύλη.
Αφού μας άνοιξαν τελικά , κουρασμένοι και καταπεινασμένοι , δεν είχανε φαγητό γιατί είχε τελειώσει η τράπεζα και το μόνο που βρέθηκε ήταν λίγο ντοματόρυζο που υπό άλλες συνθήκες δεν θα γύριζα να το κυττάξω.
Ε,λοιπόν μου είχε φανεί ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ σε σημείο που έγλυφα κυριολεκτικά το πιάτο...

Καληνύχτα.

Να ειστε καλα φιλοι μου.Αν και δεν εχω παει ποτε στο Ορος--κανονιζουμε για την ανοιξη πρωτα ο Θειος--μου αγαλιασατε την ψυχη πρωι-πρωι.Να σας εχει καλα η Παναγια μας και να μας δινετε χαρα με περισσοτερες τετοιες εμπειριες

Σκεφτόμουν πριν πως στο βαθμό που θα συνειδητοποιήσουμε τους λόγους και την σκοπιμότητα του άβατου στο Άγιον Όρος θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του μοναχισμού που καλλιεργείται εκεί εδώ και χίλια χρόνια και διαφέρει από κάθε άλλη μορφή μοναχισμού.

Θεωρείς το Άβατο θετικό φαινόμενο; Όταν σε εναν τόπο μένουν μόνο άντρες δεν πιστεύεις ότι μπορεί να αγριέψουν με την απουσία γυναικών. Και ποιο είναι το όφελος όταν ναι μεν δεν πηγαίνουν γυναίκες αλλά πηγαίνει το τρίτο φύλο εκεί, είτε ως επισκέπτες είτε ως μοναχοί;

Και ο ίδιος ο γερο-Παϊσιος έφυγε απτο Όρος και πήγε στις γυναίκες στη Σουρωτή δείχνοντας ότι δεν θεωρεί το Άβατο κάτι ιδιαίτερο.
Και ο γερο- Πορφύριος έζησε σε γυναικείο μοναστήρι
και ο άγιος Νεκτάριος.

Αν δεν βλέπουμε ότι σε έναν τόπο που ζουν μόνο άντρες αγριεύουν με την απουσία γυναικών και θεωρούμε ότι οι γυναίκες είναι μόνο ένας πειρασμός, υπάρχει πρόβλημα με εμας, όχι με τις γυναίκες.