Σελίδα 100 από 160

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 17, 2012 8:50 pm
από ΜΙΧΣ
toula έγραψε:Αν είσαι πλάι μου Δ. Μητροπάνος

Αν είσαι πλάι μου μπορώ
το φόβο να νικήσω
τον κόσμο ν' αγαπήσω
κι ίσως ν' αγαπηθώ
......................................
Τουλίτσα.... :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 πολύ!!!

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 5:14 am
από toula
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

Aπόψε φθινοπώριασε

Απόψε πέφτει παγωνιά
στο δρόμο και στη γειτονιά
και μες στο βράδυ το θολό
θυμάμαι και μελαγχολώ.

Απόψε φθινοπώριασε
και τ' όνειρο ξεθώριασε
καρδιά μου κάνε υπομονή
κι ο ήλιος θα ξαναφανεί.

Απόψε μύρισε βροχή
χειμώνας μπαίνει στην ψυχή
και στο δρομάκι το στενό
με πιάνει το παράπονο.


Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 6:59 am
από panagiotisspy
Χριστός Ανέστη αγαπημένα μου αδέρφια....

Κι' ένα τραγούδι,
με "αναδρομική" ισχύ,
για την Μεγάλη Παρασκευή,
αλλά και με την σαφέστατη νύξη περί της Αναστάσεως στον στίχο "να πιαστείς αϊτέ ν' ανέβεις απ' τη λησμονιά"....

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Και πού να ρίξω το μεγάλο μου καημό
όπου θ' ανοίξει η γης, θ' ανοίξει η γης
και θα ραΐσει το βουνό

Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακό
σκοτώσανε το σταυραετό και τον αυγερινό
κάτω στο σταυροδρόμι σκοτώσανε το νιο
Παρασκευή μεγάλη σταυρώσαν τον Χριστό.

Και τα κορίτσια ρίξανε κάτω τα μαλλιά
για να πιαστείς αϊτέ, να πιαστείς αϊτέ
ν' ανέβεις απ' τη λησμονιά

Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακό
σκοτώσανε το σταυραετό και τον αυγερινό
κάτω στο σταυροδρόμι σκοτώσανε το νιο
Παρασκευή μεγάλη σταυρώσαν τον Χριστό....



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 9:15 am
από ΜΙΧΣ
Παναγιώτη αδελφέ μου... :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8 :8
wow... έχω να το ακούσω δεκαετίες... ταίριαξε και με τη σημερινή λυπημένη διάθεση του καιρού μας..

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 10:08 am
από ΜΙΧΣ

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 10:18 am
από aposal
Χατζηγιάννης;
ΕΛΕΟΣ!

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 10:22 am
από vasilisalt
Ναι αυτό είναι το πρόβλημα!!! Ο Χατζηγιάννης...

Πάει πάντως (ο Χατζηγιάννης) με τον Κερμανίδη ή κάπως έτσι, τον αγαπημένο σου λαικό βάρδο!

Νομίζω πάντως πως το συγκεκριμένο θέμα έχει ξεστρατίσει εντελώς από τους αρχικούς του στόχους...

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 10:27 am
από ΜΙΧΣ
εγώ σας αγαπώ πάντως κι ας με μαλώνετε συνέχεια.... :8 :8 :8 :8 :8 :8

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 10:30 am
από aposal
Εξέφρασα απλώς μια προσωπική άποψη για κάποιον τζιτζιφιόγκο...

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Απρ 18, 2012 10:33 am
από vasilisalt
panagiotisspy έγραψε:Βάζω αυτό το θέμα, προς τιμήν των lovethink, plagiaskepsi και avvas, που αποχώρησαν πρόσφατα, καθώς και προς τιμήν όλων όσων έχουν αποχωρήσει, πρόσκαιρα ή οριστικά από το φόρουμ, όπως επίσης και αυτών που διακριτικά και αφανώς παρακολουθούν ως απλοί επισκέπτες, ενώ κάποτε διετέλεσαν μέλη, του παρόντος χώρου.
Ανέφερα τα ονόματα των Μάνου, Αντώνη και Ανδρέα, επειδή αυτοί αποχώρησαν, όσο είμαι κι'εγώ μέλος. Υπάρχουν πάρα πολλοί άλλοι, ας αναφερθούν από όποιον θέλει, ο οποίος διετέλεσε μέλος επί των ημερών τους. Εχω δει εκατοντάδες ονόματα, που δεν γράφουν πιά.

Με μια νοσταλγία, μια χαρμολύπη, αλλά και με αγάπη.
Και μια ευχή για επιστροφή τους, αν βέβαια τους αναπαύει κάτι τέτοιο.
Να είναι όλοι τους καλά.
Θεωρώ πως δικαιούνται μιά μικρή τέτοια υπόμνηση, ως μιά δικαίωση και καταξίωση, των εδώ πεπραγμένων τους.
Αλλωστε χωρίς μνήμη παρελθόντος, δεν προχωράμε μπροστά.
Και - ποιός ξέρει - ίσως κάποτε, να με αφορά και μένα αυτό το topic! :8 Λέμε τώρα! :8


Ενα τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου:

Διονύσης Σαββόπουλος – Οι παλιοί μας φίλοι (1966)

Μη, μoύ το πεις, οι παλιοί μας φίλοι, μην το πεις
για πάντα φύγαν
Μη, το ’μαθα πια, τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια
για πάντα φύγαν
Πέρασαν οι μέρες που μάς πλήγωσαν
οι μέρες που μάς πλήγωσαν
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών

Η ζωή αλλάζει, δίχως να κοιτάζει τη δικιά σου
μελαγχολία
Κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας
και ποιους θ’ αφήσεις
Πέρασαν για πάντα οι παλιές ιδέες
οι παλιές αγάπες, οι κραυγές
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών

Όμορφη είν’ αυτή η στιγμή, να το ξαναπώ, όμορφη
να σάς μιλήσω
Βλέπω πυρκαγιές πάνω από λιμάνια, πάνω από σταθμούς
κι είμαι μαζί σας
Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
Όταν τα γιοφύρια πίσω μας θα κόβονται, εγώ
θα είμαι εκεί να σάς θυμίζω τις μέρες τις παλιές
Τώρα το κατά πόσο π.χ. ο Avvas θα ΄΄τη βρίσκει΄΄ ακούγοντας Πολύ Κερμανίδη είναι ένα θέμα!!!