"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Χτές (24 Σεπτεμβρίου) γιόρταζε συν τοις άλλοις και η εικόνα της Παναγίας της Παντάνασσας. Παρακάτω παρατίθενται μερικά θαύματα απο το http://vatopaidi.wordpress.com/2009/09/ ... antanassas και που υπάρχουν στο βιβλιαράκι με τον παρακλητικό κανόνα της Παναγίας της Παντάνασσας και που κυκλοφορεί στα Ορθόδοξα Βιβλιοπωλεία

1. «Κατά την εγχείρηση δεν αφαιρέθηκε όλος ο όγκος»

Δεκέμβριος 1990

«…Μια νύχτα ενώ κοιμόμουν έκανα ένα δυνατό ροχαλητό, τεντώθηκα και με ανοικτά τα μάτια έπεσα σε κώμα. Οι δικοί μου νόμισαν ότι πέθανα. Μετά τις πρώτες βοήθειες, που μου πρόσφεραν έδειξα σημεία ζωής. Στο νοσοκομείο μου έκαναν πολλές εξετάσεις για αρκετές ημέρες και βρήκαν ότι είχα όγκο στον εγκέφαλο και έπρεπε να χειρουργηθώ το συντομότερο. Αφού εξομολογήθηκα και μου έκαναν το Άγιο Ευχέλαιο, πήγα στο χειρουργείο έχοντας την ελπίδα μου στην Παναγία την Παντάνασσα της οποίας είχα πάντοτε την εικόνα μαζί μου.

Κατά την εγχείρηση δεν αφαιρέθηκε όλος ο όγκος· έμειναν κάποια υπολείμματα. Έτσι είχα αρκετές δυσκολίες -ζαλιζόμουνα, δεν μπορούσα να περπατήσω, ούτε να μιλήσω καλά, με ενοχλούσαν οι θόρυβοι-· λόγω των εορτών των Χριστουγέννων μου επέτρεψαν να βγώ από το νοσοκομείο. Μια ημέρα ενώ ήμουν ξαπλωμένη, και πάνω από το κρεβάτι βρισκόταν η εικόνα της Παναγίας Παντανάσσης, αισθάνθηκα μια ωραία και ανεξήγητη ευωδία που κράτησε γύρω στα δέκα λεπτά και γινόταν πιο έντονη κατά διαστήματα. Στην αρχή οι άλλοι στο σπίτι δεν ένοιωθαν τίποτα· όμως στη συνέχεια αισθάνθηκαν και αυτοί την ευωδία και συγκινημένοι κατάλαβαν την αισθητή επίσκεψη της Παναγίας. Σε μερικές ημέρες επαναλήφθηκε το ίδιο φαινόμενο με την παρουσία της ευωδίας. Είχα την πεποίθηση ότι η Παναγία θα με θεραπεύσει.

Αφού μου έγιναν διάφορες εξετάσεις ξανά, βγήκε ο γιατρός με τα αποτελέσματα της αξονικής τομογραφίας και ρώτησε απορημένος: «Μήπως κάνατε καμιά θεραπεία εκτός νοσοκομείου;». «Όχι» του είπα. «Μα δεν βρίσκω τίποτε! Καμιά σύγκριση με τις παλιές αξονικές», και φώναξε ακόμα ένα γιατρό να τις δεί.

Τότε τους είπα ότι το περίμενα ότι δεν θα βρούν τίποτε· και τους διη-γήθηκα τί συνέβη. Ο γιατρός είπε: «Πιστεύω και εγώ στα θαύματα της Παναγίας, γιατί μου γιάτρεψε την κόρη μου 4 χρονών που έπασχε από λευχαιμία και τώρα είναι μια χαρά».

Ευχαριστώ την Παναγία μας για το θαύμα της

πρεσβυτέρα Ανδρούλλα Παπαχριστοδούλου



2. «Το καρκίνωμα στο δέρμα υποχώρησε»

Δράμα

«Επισκέφθηκα τη Μονή σας το καλοκαίρι του 1994…Στη ξενάγηση άκουσα για την εικόνα της Παναγίας που έχει θεραπεύσει πολλούς καρκινο-παθείς. Επειδή η μητέρα μου είχε ένα τέτοιο πρόβλημα στο δέρμα του προσώπου της, παρεκάλεσα γονατιστός την Παναγία να την θεραπεύσει και έταξα να της χαρίσω τον χρυσό μου σταυρό… Φεύγοντας λοιπόν από τη Μονή πήρα λαδάκι, το οποίο έδωσα στη μητέρα μου και μετά από επάλειψη, το καρκίνωμα στο δέρμα υποχώρησε… Όταν ξαναπήγαμε στο γιατρό του νοσοκομείου Δράμας για τη συνήθη καυτηρίαση, μας είπε ότι δεν χρειάζεται, διότι το πρόβλημα δεν υπάρχει. Από τότε η μητέρα μου είναι τελείως καλά».

Παύλος (υπασπιστής)



3. «Επρόκειτο να εγχειρισθεί σε δύο μέρες»

«Η μητέρα μου βρισκόταν στο «Μακάρειο Νοσοκομείο» Λευκωσίας. Υπόφερε από καρκίνο στην περιοχή του ρινοφάρυγγα, με πολλές αιμορραγίες από τη μύτη και το λαιμό. Τούτο επιβεβαιώθηκε με αναλύσεις και βιοψίες. Επρόκειτο να εγχειρισθεί σε δύο ημέρες… Παρακολουθούσα τηλεόραση στο σπίτι μου. Ήταν μια εκπομπή από τον «Λόγο». Συνομιλητής ήταν ο Ηγούμενος Βατοπαιδίου π. Εφραίμ. Σε μια στιγμή αναφέρθηκε στα θαύματα της Παναγίας Παντανάσσης. Αμέσως έκανα το σταυρό μου, έκανα προσευχή για τη μητέρα μου και έβαλα ένα τάμα. Όλα έγιναν το Φλεβάρη του 1995. Την επομένη ο θεράπων ιατρός του «Μακαρείου» για τη μητέρα μου, συνοδευό-μενος από ασκούμενους ιατρούς, ήλθε να την εξετάσει. Έκπληκτος λέγει στους άλλους· «Πιστεύετε στα θαύματα; Δεν έχει τίποτε!» Πράγματι δεν είχε τίποτε. Έγινε τελείως καλά, δεν εγχειρήσθηκε. Μητέρα μου είναι η Ευδοκία Ν. Παπαευριπίδη, ηλικίας 80 χρόνων και μένει στη Λεμεσό…».

Νίκος Παπαευριπίδης,

πρόσφυγας εκ Μόρφου


4. «Έπασχα από μια ασθένεια στα δύο μου αυτιά»

21 Δεκεμβρίου 1995

«Σας γράφω για ένα θαύμα που έκανε σε μένα τον ανάξιο η Παναγία η Παντάνασσα. Έπασχα από μία ασθένεια στα δύο μου αυτιά, τα οποία έβγαζαν ένα υγρό και μύριζαν απαίσια· επίσης είχα πολλή φαγούρα. Όταν ήρθα στη χάρη της Παναγίας μας στο Μοναστήρι σας, το Φεβρουάριο του 1995, άκουσα από τον Ηγούμενο της Μονής για ένα θαύμα της Παντανάσ-σης από τα τόσα που έχει κάνει. Εκείνη τη στιγμή η πίστη μου και η ελπίδα να γίνω καλά στράφηκε συγκεκριμένα στο θαυματουργό λαδάκι της Παναγίας μας της Παντανάσσης και υποσχέθηκα, ότι όταν γινόμουν καλά ως τάμα θα άφηνα στην εικόνα της το σταυρουδάκι που είχα από τη βάπτισή μου. Μόλις γύρισα στη Λάρισα άρχισα να σταυρώνω απ’ έξω τα αυτιά μου με λαδάκι. Μετά από ένα μικρό διάστημα τριών μηνών άρχισε πλέον να μή μυρίζουν και να μην αισθάνομαι φαγούρα… Σήμερα που σας γράφω είμαι μια χαρά και δοξάζω το Θεό και την Παναγία μας».

Συνέχεια απο το vatopaidi.wordpress.com...

5. «Η Παναγία η Παντάνασσα κοντά στον Γέροντα Ιωσήφ».

8 Σεπτεμβρίου 2000

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στην Μονή Βατοπαιδίου (30 Ιουλίου – 7 Αυγούστου 2000) συνέβη το παρακάτω γεγονός.

Την Παρασκευή 4 Αυγούστου ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός έπαθε οξύ καρδιακό επεισόδιο και οι Πατέρες της Μονής ειδοποίησαν το ΕΚΑΒ για να μεταφέρθεί σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Μαζί μας βρίσκονταν και δύο αδέλφια, ο Δημήτρης και ο Παναγιώτης Κουρσάρη, 14 και 12 ετών. Περιμέναμε όλοι την άφιξη του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ. Τα παιδιά ζήτησαν άδεια από τον πατέρα τους να πάνε στο χώρο προσγείωσης του ελικοπτέρου για να το δούν από κοντά. Εμείς πήγαμε στο Αρχονταρίκι και από το μπαλκόνι παρακολουθούσαμε. Είδαμε την απογείωση του ελικοπτέρου και το παρακολουθήσαμε μέχρι που χάθηκε πίσω από τα βουνά.

Σε λίγο ήρθαν τα παιδιά λαχανιασμένα από το τρέξιμο. Ο Δημήτρης μας είπε με θαυμασμό ότι καθώς στεκόταν κοντά στο ελικόπτερο είδε την Παναγία μας ντυμένη με άσπρα ρούχα να στέκεται πάνω στη θάλασσα. Ο Παναγιώτης μας είπε με ενθουσιασμό ότι είδε την Παναγία με μαύρα ρούχα να στέκει δίπλα στο ελικόπτερο. Αυτά έγιναν μετά την προετοιμασία για καρδιογράφημα στον Γέροντα Ιωσήφ που βρισκόταν μέσα στο ελικόπτερο.

Εμείς παρακαλέσαμε τα παιδιά να αφηγηθούν πάλι αυτά που είδαν για να διαπιστώσουμε την ορθότητα των λεγομένων. Έτσι διαπιστώσαμε ότι η Παναγία η Παντάνασσα, στην οποίαν ο Γέροντας Ιωσήφ έχει ιδιαίτερη αγάπη και ευλάβεια ήλθε στη δύσκολη στιγμή να του συμπαρασταθεί αλλά να διώξει και το δικό μας φόβο για την κατάσταση της υγείας του.

Μετά πήγαμε όλοι στην Παράκληση της Παναγίας, που έκανε ο Γέροντας Εφραίμ υπέρ υγείας του Γέροντος Ιωσήφ. Κατά την ώρα της Παράκλησης συνέβει το εξής θαυμαστό γεγονός. Ο Πέτρος Μιχαηλίδης, 15 ετών από τη Λεμεσό της Κύπρου προσευχόταν μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Εσφαγμένης παρακαλώντας να γίνει καλά ο Γέροντας Ιωσήφ. Σε μια στιγμή άστραψε το πρόσωπο της Παναγίας, έγινε ζωντανό και μετά επανήλθε στη κανονική του μορφή.

Γέροντά μου, την ευλογία σου,

Λουκάς Κουνές, Λάρνακα



6. Θεραπεία καρκίνου του νεφρού.

Μόσχα, 4 Απριλίου 2008

Το γεγονός που περιγράφω έγινε τον Ιανουάριο του 2006. Οι ιατροί με έστειλαν να κάνω μια εξέταση, που το αποτέλεσμά της ήταν συνταρακτικό γι’ αυτούς. Στη συνέχεια έκανα σπειροειδή αξονική τομογραφία, μια εξέταση πιο σύγχρονη και πρωτοποριακή. Το αποτέλεσμα ήταν καρκινικός όγκος στον αριστερό νεφρό. Τότε ήμουν 39 ετών. Οι γιατροί μου είπαν ότι οι άν-θρωποι ζούν πολλά χρόνια και με ένα νεφρό εάν αφαιρεθεί το ασθενές.

Στην αρχή στενοχωρήθηκα πολύ. Σχεδόν έπεσα σε λύπη. Ο πνευματικός μου, μου έλεγε. «Να προσεύχεσαι. Με ένα νεφρό μπορείς να ζήσεις πολλά χρόνια». Κατάλαβα ότι έμεινα μόνος μου με το Θεό και την Παναγία.

Στη Μόσχα υπάρχει ένα μοναστήρι Νοβοσπάσκυ όπου βρίσκεται ένα αντίγραφο μιάς εικόνας της Παναγίας της Παντανάσσης από το Άγιον Όρος, που είναι γνωστή για τα θαύματα που κάνει. Αρχισα να εκκλησιάζομαι τις Κυριακές στο μοναστήρι και να συμμετέχω στις παρακλήσεις της Παναγίας της Παντανάσσης. Επίσης έδινα το όνομά μου να μνημονεύεται στην προσκομιδή για μακροχρόνια διαστήματα.

Πέρασε ένας χρόνος και πάλι πήγα να κάνω εξετάσεις, επειδή οι ασθενείς με καρκίνο πρέπει δυο φορές το χρόνο να κάνουν αξονική τομογραφία. Αποτέλεσμα είναι ότι ο όγκος δεν μεγαλώνει αλλά φαίνεται σαν μια μικρή κύστη. Πέρασε ακόμη ένας χρόνος με εκτενείς καθημερινές δεήσεις προς την Παναγία Θεοτόκο. Η τελική διάγνωση έδειξε ότι έχω κύστη.

Δόξα σοι Κύριε,

Αρκάδιος Kholopov



7. Θεραπεία σηψαιμίας σε νεογέννητο βρέφος

Τετάρτη 27 Απριλίου 2005

Μια μέρα επισκέφθηκε το Μετόχι του αγίου Νικολάου, ένα νέο ζευγά-ρι το οποίο άρχισε να κλαίει. Ανάφεραν ότι το παιδάκι τους, το οποίο είχαν γεννήσει πριν 13 μέρες υγιέστατο, σηκώθηκαν το πρωΐ, της 13ης μέρας, και ήταν ολοκίτρινο. Το πήγαν στο νοσοκομείο της Ξάνθης, τους έστειλαν στο πανεπιστημιακό της λεξανδρούπολης και εκεί αποφάνθηκαν οι γιατροί ότι είχε σηψαιμία και ανθρωπίνως δεν υπήρχε ελπίδα, άφησαν τότε αυτοί το παιδάκι εκεί και έτρεξαν στον μοναδικό γιατρό, στον Θεό. Παρακάλεσαν να τους γίνει παράκληση και η σύζυγος άφησε στο εκκλησάκι του αγίου Νικο-λάου τον σταυρό της. Υποσχέθηκαν δε εδώ το παιδάκι δώσουν και το όνομα του αγίου Νικολάου.

Πήραν λαδάκι λοιπόν από το καντήλι της Παναγίας και του αγίου Νι-κολάου κι έφυγαν. Πήγαν εκεί σταύρωσαν το παιδάκι με το λαδάκι και μέ-χρι το απόγευμα είχε γίνει το θαύμα…

Μία εβδομάδα πριν την βάπτιση της μικρής, την έπιασε μεγάλος πό-νος, την ξαναπήγαν στην Ξάνθη στο νοσοκομείο και στην συνέχεια με το ασθενοφόρο, ο πατέρας και η μικρή στην Αλεξανδρούπολη, η δε μητέρα πήγε στο Μετόχι και παρακαλούσε την Παναγία να τους βοηθήσει και πάλι. Η Παναγία έκανε και πάλι το θαύμα και έτσι ονόμασαν την μικρή Νικολέτα και Μαρία, άνκαι γνωρίζουν ότι κανονικά ένα όνομα πρέπει να βάζουμε στα παιδιά κατά την βάπτιση, αλλά για την ανάμνηση του θαύματος έδωσαν «Νικολέτα και Μαρία».



8. Εμφάνισις Παντανάσσης σε νεαρό άπό την Καβάλα έξω από το παρεκκλήσι της στο Μετόχι

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2005

Αυτές τις μέρες ψάλλουμε παρακλήσεις στην Παναγία μας, καθώς πλησιάζει η εορτή της Κοιμήσεως Της, ειδικά όμως για ένα εννιάχρονο κοριτσάκι από την Κύπρο, την μικρή Αναστασία, που έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα.

Η μικρή Αναστασία κοιμήθηκε προχθές Κυριακή 7/8/2005 και τη Δευτέρα το πρωΐ έγινε στην Κύπρο η κηδεία της, το απόγευμα της ίδιας μέρας στις 4:30’ ένας νεαρός προσκυνητής από την Καβάλα, άγνωστος στους πατέρες και ο οποίος για πρώτη φορά ερχόταν στο Μετόχι πήγαινε στο παρεκκλήσι για να προσκυνήσει την Παναγία και χωρίς να γνωρίζει τίποτε για το κοριτσάκι.

Όπως ο ίδιος αναφέρει βγαίνοντας από το ναό συναντήθηκε στη γέφυρα της εκκλησίας με μια μοναχή η οποία κρατούσε στο χέρι της ένα κοριτσάκι. Η μοναχή του είπε ότι το κοριτσάκι δεν ήταν δικό της αλλά το παίρνει μαζί της, και προχώρησε στην εκκλησία. Ο νέος παραξενεύτηκε και νόμισε ότι η μοναχή θα πάρει ένα τόσο μικρό κοριτσάκι στη Μονή για να μονάσει. Την ακολούθησε για να την ρωτήσει από ποιό μοναστήρι είναι. Περίμενε δεκαπέντε λεπτά να βγεί και όταν έβλεπε ότι αργούσε μπήκε στην εκκλησία αλλά μοναχή και κοριτσάκι δεν υπήρχαν, είχαν εξαφανιστεί. Έψαξε παντού ακόμη και στο ιερό και πάλι, μάταια όμως, κανείς δεν υπήρχε. Τότε έτρεξε στους πατέρες και τους διηγήθηκε το γεγονός και τους παρακάλεσε να ψάξουν μαζί ακόμη και σε κρυφές γωνιές του ιερού.

Οι πατέρες τον ρώτησαν να τους πεί πώς ήταν το κοριτσάκι και τί φορούσε. Του έδειξαν φωτογραφίες που υπάρχουν στο Μετόχι από άλλες παρακλήσεις και μόλις έφτασε στην μικρή Αναστασία με βεβαιότητα είπε: «αυτό είναι το κοριτσάκι». Τον ρωτούν: «είσαι σίγουρος;». «Ναί» λέει μονολεκτικά. Τότε του εξήγησαν ότι το κοριτσάκι αυτό σήμερα το πρωΐ, δηλαδή την Δευτέρα, το έθαψαν στην Κύπρο και του είπαν όλη την ιστορία. Συγκλονισμένος έβαλε τα κλάματα, κατανοώντας ποιά ήταν η μοναχή.

1. Θεραπεία οκτάχρονου αυθίγγανου ο οποίος είχε μείνει «φυτό»

Κάποιος τσιγγάνος έπαθε τροχαίο ατύχημα και το παιδί του οκτώ χρονών έμεινε φυτό στο νοσοκομείο, δεκαπέντε μέρες. Παρουσιάζεται η Παναγία στον αδελφό του πατέρα, τον θείο του παιδιού, και του λέει: «Είμαι η Παναγία, που είμαι στη θάλασσα» -έτσι ονόμαζαν οι αυθίγγανοι της περιοχής την Παντάνασσα- να το φέρεις στο σπίτι μου και θα γίνει καλά. Πήγε στον αδελφό του και του το είπε. Αυτός μέσα στον πόνο του είπε: «Δεκαπέντε μέρες το παιδί δεν άνοιξε τα μάτια του και όταν το πάρω εκεί θα γίνει καλά»; Και το άφησε έτσι. Το βράδι πάει ο άγιος Νικόλαος και τον μαλ-λώνει. Γιατί δεν πίστεψες που σου είπε η Παναγία που είναι στη θάλασσα να το φέρεις; Δεν πειράζει όμως, από τον πόνο σου το έκανες. Φέρτο και θα κάνω εγώ τον γιατρό. Εκείνη την ημέρα άνοιξε τα μάτια του το παιδί και άρχισε να κουνάει τα χέρια του.

Μετέφεραν γονατιστοί οι γονείς το παιδί στο Μετόχι και το κρατούσαν γιατί δεν μπορούσε να περπατήσει. Όταν το έφεραν ξανά για να βαπτιστεί δεν μπορούσαν να το συγκρατήσουν. Έτρεχε πάνω κάτω, πέρα δώθε. Του έδωσαν δε το όνομα Νικόλαος.

2. Θεραπεία τριανταδυάχρονης μουσουλμάνας από το Αϊβαλί η οποία είχε καρκίνο στο στήθος

Δύο έμποροι από το Αϊβαλί, μουσουλμάνοι, που ήσαν απόγονοι Τούρκων που έφυγαν από την Κρήτη, ήλθαν εδώ στο Μετόχι (Μάλλον στην Παναγία Παντάνασσα στη Βιστωνίδα αναφέρεται). Γνωρίζουν ελληνικά από τους παππούδες τους. Είναι έμποροι και φέρνουν ψάρια από το Αϊ-βαλί στην Μηχανιώνα*. Την ώρα που έφευγαν λέει ο ένας στους πατέρες που διακονούν στο Μετόχι: «Η κόρη του αδελφού μου είναι 32 ετών με δύο παιδάκια, έχει καρκίνο στο στήθος και σας παρακαλώ κάντε μία προσευχή». Πήγε στην Παντάνασσα άναψε μία λαμπάδα και παρεκάλεσε με πίστη μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, πήρε και λαδάκι και έφυγε. Σε ενάμισι μήνα ήλθαν οικογενειακώς φέρνοντας λουκούμια και γλυκά ωραία συσκευασμένα γιατί εξαφανίστηκε ο όγκος από την κοπέλα. Σταυρωνόταν με πίστη στην Παναγία και αυτή έκανε το θαύμα της.

3. «Θεραπεία καρκινοπαθούς ιατρού»

Μια ιατρός, κάτοικος Μόσχας, έπασχε από καρκίνο. Έμαθε για την θαυματουργή εικόνα της Παντάνασσας που υπάρχει στη Μονή μας και ήλθε για να την προσκυνήσει. Όταν επέστρεψε στο σπίτι της έγινε εντελώς καλά. Οι εξετάσεις έδειξαν απουσία καρκινικών κυττάρων.

Ήλθε στη Μονή μας φέρνοντας τις ιατρικές διαγνώσεις που έγιναν πριν και μετά το θαύμα.

Γερόντισσα Νικολάϊα, Καθηγουμένη

Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου

Καλούγα, Ρωσία


Πηγή: vatopaidi.wordpress.com

Μεγάλη η χάρη Σου , Παναγία μου Παντανάσσα !

Ο πατέρας της θείας μου της Στέλλας , Αθανάσιος , πάσχει απο καρκίνο και οπως είπαν οι γιατροί του μένουν μόνο εξι μήνες ζωής ...,Η θεία μου ειναι στην Θεσσαλονίκη στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο παππούς Θανάσης και είναι πολύ θλιμμένη... αν επικοινωνήσω μαζί της , θα της πώ να προσευχηθεί στην Παναγία Παντανάσσα με πίστη ... και το θαυμα θα γίνει ! Προσευχήθηκα κι εγώ τωρα αφου διάβασα τα θάυματα .....

Μακάρι Παναγία μου να γίνει το θαύμα...