Σελίδα 1 από 1

Σημειώσεις από το ημερολόγιο ενός αναχωρητή...

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 02, 2009 12:41 pm
από smarti
Σημειώσεις από το ημερολόγιο ενός αναχωρητή
Mερικές ημερολογιακές αράδες ησυχαστικών στοχασμών



''Έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες στο ερημητήριό μου.
Έχω καιρό να συναντήσω άνθρωπο,να μιλήσω,να ανταλλάξω έναν χαιρετισμό.

Τι υποβλητική που είναι αυτή η ησυχία!

Μοναδική συντροφιά ο παφλασμός των κυμάτων,το σφύριγμα του αέρα,το κελάηδημα των πουλιών,οι σταγόνες της βροχής.

Τίποτα άλλο.

Εδώ είναι εύκολο να απορρίψεις τον πολιτισμό μας-αυτό το παχύ κατασκεύασμα,που στην ουσία φανερώνει διαρκώς και ποικιλότροπα την ασχήμια του ανθρώπινου εγώ.

Εδώ,επειδή λίγα ακούς,πολλά βλέπεις.
Επειδή λίγα πληροφορείσαι,πολλά μαθαίνεις.
Η φυσική ασυμμετρία, σου διδάσκει την αρμονία,το κάλλος,την ισορροπία.

Μέριμνα καμιά.
Παρηγοριά οι αναμνήσεις και φυσικά,οι αναζητήσεις.

Αυτά μέσα σου.
Γύρω σου, το χάδι της φύσης!
Σου γλείφει το κορμί της υποστάσεως.
Εγώ όμως,μεγαλωμένος στις πόλεις,με πτυχία τεχνολογίας,με δέρμα μεταλλαγμένο,δεν ξέρω τη γλώσσα της.
Αυτή μου μιλάει,αλλά εγώ δεν την καταλαβαίνω.
Δεν ξέρω τους τρόπους της.
Αγνοώ τα μυστικά της.
Είναι σαν να μου μιλάει κάποιος σε πολύ μουσική γλώσσα,που όμως εγώ αγνοώ τις λέξεις της.

Απολαμβάνω το άκουσμα!
Χάνω όμως το νόημα...
......................................................''
(Από τις ημερολογιακές σημειώσεις ενός αναχωρητή)

http://athonas.blogspot.com/

Re: Σημειώσεις από το ημερολόγιο ενός αναχωρητή...

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 02, 2009 1:39 pm
από dionysisgr
Γράφει ο "αναχωρητής" : "..Εδώ είναι εύκολο να απορρίψεις τον πολιτισμό μας-αυτό το παχύ κατασκεύασμα,που στην ουσία φανερώνει διαρκώς και ποικιλότροπα την ασχήμια του ανθρώπινου εγώ.."

Κριτική επιτρέπεται Σμάρω; καλή τη πίστη βέβαια πάντοτε, γιατί κάλλιστα μπορεί να γίνουμε και ρεζίλι.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε.

Όμως, έρχεται ένας λογισμός στον διεστραμμένο νου μου, αβίαστα θα έλεγα. και ποιος είναι αυτός;

Διαβάστε, θα σας τον πω όπως μου ήρθε..

Βέβαια, εδώ που τα λέμε, και μεταξύ μας πάντοτε, αυτός ο "παχύς" πολιτισμός μας, που με μια δόση επιπόλαιου ελιτισμού, αλλά και εγωισμού, ασυμβίβαστου με την ασκητική πολιτεία, απορρίπτει συλλήβδην και αφοριστικά, ο αδερφός μας αναχωρητής, είναι ακριβώς που του επιτρέπει να δημοσιοποιεί τις ποιητικές του απόψεις περι του ησυχασμού, σε ολη την οικουμένη.. (η καλύτερα όπου ήδη έχουν Internet)

Πάντως έμενα μου φέρνει πιο πολύ σε δοκίμιο λογοτεχνικού χαρακτήρα, καθότι οι ασκητές και γενικά οι αποτασσόμενοι τον κόσμο και αγωνιζόμενοι προς σωτηρίαν, δεν συνηθίζουν να γράφουν σε τέτοιο ύφος.

Ο ασκητής δεν νιώθει οτι είναι κατώτερος ο κόσμος από τον ίδιο, αλλά ταπεινά φρονεί οτι ο κόσμος είναι υπεράνω των δυνατοτήτων του, για να σωθεί μέσα απο την συμπλοκή με αυτόν, και αναχωρεί για να μειώσει στο ελάχιστο τις αιτίες και αφορμές των παθών, τα οποία συνιστούν κατ'ουσίαν τον "κόσμο" κατά τους Νηπτικούς Πατέρες μας.

Έτσι προχωράει στην άκρα ταπείνωση, και "πεθαίνει" ο ίδιος για τον κόσμο, αλλά δεν "πεθαίνει" ο ίδιος τον κόσμο απαξιώνοντας τον..

Αφου λοιπον θα προχωρησει τιμια και ειλικρινα στον αγωνα, θα φτασει Χαριτι Θεου, σε σημειο που να δικαιωσει το υπο του Αποστολου των Εθνων Παυλου ρηθεν στην προς Εβραιους 11 κεφ στιχ 38..

"ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς."

Αυτό όμως δεν θα το πει ο ίδιος ο ασκητής, αλλά αυτοί που θα αναγνωρίσουν και θα δικαιώσουν ει την ασκητική του πορεία, και είναι πρώτα ο Θεός φυσικά, αλλά και οι άνθρωποι που εκτιμούν και τιμούν την γνήσια αγιότητα, και την ομολογούν..

Μη δίνετε και πολύ σημασία πάντως, μέσα στην γκρίνια και στην μιζέρια είμαι από το πρωί ως το βράδυ..

Re: Σημειώσεις από το ημερολόγιο ενός αναχωρητή...

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 02, 2009 1:55 pm
από panagiotisspy
Εγραφα, έγραφα κι εγώ τα δικά μου.....
Παρεμφερή σχόλια, που λέγανε ότι οι αναχωρητές κατά τη γνώμη μου δεν γράφουν ημερολόγια, ούτε σημειώσεις κρατούν, γιατί αν γράφουν, τον κόσμο νοσταλγούν για να τα διαβάσει, επομένως όπου νάναι αναχωρούν από την αναχώρηση και στον κόσμο επιστρέφουν.....
Κι έρχεται ο σεβαστός Διονύσης και τα γράφει 100 φορές καλύτερα.....
Και τα αφελή γραπτά μου, ως φυσικόν, πίπτουν εις τον Καιάδα.....
Καλύτερα!

Παρεμπιπτόντως είναι και πολύ κοντά εδώ στην περιοχή μου,ο Καιάδας! :smile:

Re: Σημειώσεις από το ημερολόγιο ενός αναχωρητή...

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 02, 2009 2:26 pm
από smarti
Γιατί κατάλαβα εντελώς τα αντίθετα :shock: :shock: :shock:???????? Διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, νόμισα ότι ο μοναχός μιλούσε για την ομορφιά της φύσης, αλλά αυτός σαν άνθρωπος αμαρτωλός όπως και εμείς 'όλοι, δεν βλέπουμε γύρο μας την ομορφιά δεν αφήνουμε να μας μιλήσει στη καρδιά..η ομορφιά της φύσης έχει τη δική της γλώσσα και αυτή θα πρέπει να μάθουμε να εκτιμάμε, να την αφήσουμε να πλημμυρίσει την ψυχή μας...εκτιμώντας τη φύση που μας έδωσε ο Θεός θα μάθουμε σιγά σιγά να εκτιμάμε τα πάντα γύρο μας...και ίσως με αυτόν τον τρόπο να αφήσουμε να μπει και στην καρδιά μας ο Χριστούλης, ώστε να τον αγαπήσουμε από όλη μας την ψυχή...η φύση κάτι θέλει να του πει..αλλά αυτός δεν μπορεί να την καταλάβει...αυτά κατάλαβα εγώ.... :roll: :roll:
Μάλλον ζω στον κόσμο μου, για να πέσω τόσο έξω... ή μάλλον πρέπει να μάθω να κατανοώ αυτά που διαβάζω... :? :? :? :( :( :(

Re: Σημειώσεις από το ημερολόγιο ενός αναχωρητή...

Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 02, 2009 2:33 pm
από panagiotisspy
Ποιός είπε ότι έπεσες έξω Σμαρώ μου?
Η ότι δεν κατανόησες?
Μπορεί τα πράγματα να είναι έτσι τελικά, όπως τα αισθάνθηκες εσύ.....
Ποιός το ξέρει?

Απλά μπήκανε δυό γνώμες, που μοιάζανε μεταξύ τους.
Αυτό και μόνο.

Συνέχισε να τροφοδοτείς τον χώρο με τόσο όμορφες καταθέσεις.....
Σε ευχαριστούμε τόσο πολύ..... :smile: