"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Καλησπέρα παιδιά, έχω καιρό να εμφανιστώ στο φόρουμ, :) εσείς ΄βλέπω συνεχίζετε ακάθεκτοι (χαίρομαι, χαίρομαι...) ακόμα και τις λογομαχίες σας Μπράβο, αυτό είναι δείγμα εγρήγορσης (δεν κάνω πλάκα)
Λοιπόν, αίτηση για βοήθεια από μια ανήμπορη τίγηρ (=τίγρη)
Πνεύματικά έφτασα υπό μηδενός (-15 και λίγα λέω ) πού καιρός για πρόσευχή εκκλησία μυστήρια...
Δουλειά σε περιβάλλον "ανθυγιεινό" (με πολλούς πειρασμούς, νόστιμους και μη ) μακριά από πνευματικό (είμαι σε επαρχιακή πόλη και φοβούμαι-ντρέπομαι- ...Είμαι και σε μια φάση αναζήτησης (όχι πνευματικής...αλλά δεν λέω άλλα _
ΑΑΑΧ, χωρίς φίλους χωρίς λεφτά ....
Τις προσευχές σας παρακαλώ
Ό,τι έχετε ευχαρίστηση

ΥΓ Είμαι σίγουρη ότι θα αρχίσετε τα εκ καθέδρας κυρήγματα, αλλά μου έχετε λείψει τόσο πολύ που ακόμη κι αυτά θα είναι ευπρόσδεκτα
Φιλιά σε όλους
Τίγρη

Προσωπικά 'ο,τι προσευχή και να κάνω δεν θα πιάσει τόπος! Αλλά θα κάνω μια προσπάθεια όσο παταει η τιγρης...εεε...η γάτα ήθελα να πω!
Καλές υπομονές!

Μην το λες, μην το λες...Κάνε εσύ κι έχει ο Θεός,
Σ'ευχαριστώ πάροικε

Για να διευκρινίσω, το αίτημα αφορά τις προσευχές σας και μόνο, για μια φτωχή τίγρη
(όχι χρήματα κύριοι-ες, δώστε αλλού )

δεν κανεις καλυτερα μια προσευχη για μας?διοτι εμεις μονο λογια ειμαστε δηλ αερα κοπανιστο.

O yparxei έχει δίκιο. Αν περιμένεις από μας ΣΩΘΗΚΕΣ!

Παιδια ευχαριστω για τις απαντησεις αλλά μην το χαλάτε το θεμα με άκαιρες μετριοφροσύνες
Ο καθενας κανει ότι μπορεί και αυτό το λίγο είναι που μετραει τελικα

οχι δεν ειναι μετριοφροσυνη η ψευτοταπεινοφροσυνη.
λες να ναι?

παντως αν ειναι τοτε φανταζομαι ειμαι σε ακομα χειροτερο επιπεδο απο οτι νομιζα :)

Όταν κάποιος άνθρωπος ζητάει την προσευχή μας, δεν είναι ωραίο να λέμε "τώρα σώθηκες", "προσευχήσου για μας καλύτερα" κτλ γιατί εκτός των άλλων είναι σα να τον αποθαρρύνουμε. Ο καθένας μπορεί να έχει στιγμές αδυναμίας και χρειάζεται τότε μια συμπαράσταση, έστω και λεκτική :)

Tigri εγώ δεν σε ξέρω αλλά όταν διάβασα το γράμμα σου σκέφτηκα να σου απαντήσω. Δεν ξέρω σε τι κατάσταση είσαι, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι όλοι πέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε! Καλό θα ήταν νομίζω να ξεπεράσεις το άγχος με τον πνευματικό και τις ντροπές γιατί το σημαντικό είναι η συμφιλίωση με τον Θεό και όχι το πώς θα μας βλέπει μετά ο πνευματικός! Που να ξερες τι έχει ακούσει από μένα ο δικός μου πνευματικός που είμαστε και φίλοι κιόλας και η ντροπή μου θα μπορούσε να είναι διπλάσια και να σκέφτομαι κάθε φορά που τον βλέπω (αρκετά συχνά) :Ποπο! Τι να σκέφτεται τώρα; δεν αξίζει κάτι τέτοιο να σε κρατάει μακρυά απ' αυτό το πανέμορφο μυστήριο και το ξέρεις πολύ καλά! Άσε λοιπόν την πιπίλα που σου έβαλε κάποιος "άλλος" στο στόμα και κάνε κάτι!

Με αγάπη Χριστού, Λένα.