Τήν παραμονήν τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἡμέραν Τετάρτην, 31ην Δεκεμβρίου 2009/13ην Ἰανουαρίου 2010, ἤδη ἀπό τῆς 4.00 μ.μ ὥρας, ἤρχισαν νά προσέρχωνται εἰς τήν μεγάλην αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου κληρικοί, μοναχοί, προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας καί Ρουμανίας, Ἕλληνες τῆς παροικίας καί ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι. Περί τήν 5.00 μ.μ. εἶχαν πληρώσει τήν αἴθουσαν ἕως καί τοῦ τελευταίου καθίσματος καί πολλοί ἵσταντο ὄρθιοι. Τήν ὥραν ταύτην καί ἐν ᾧ οἱ Ἁγιοταφῖται Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς εἶχον λάβει τάς θέσεις τῶν πέριξ τοῦ Θρόνου, προσῆλθεν εἰς τήν αἴθουσαν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’.Τότε οἱ ψάλται ἔψαλαν τό Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς τοῦ Χριστοῦ: «Μορφήν ἀναλλοιώτως…» καί τοῦ Ἁγίου Βασιλείου: «Εἰς πᾶσαν τήν γήν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου». Εὐθύς ἀμέσως ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τήν πρωτοχρονιάτικην ὁμήγυριν ὡς ἑξῆς:«Αἱ πορεῖαι σου ὁ Θεός, αἱ πορεῖαι Σου μεγάλαι καί θαυμασταί. Διό τῆς οἰκονομίας Σου τήν δυναστείαν μεγαλυνοῦμεν ὅτι φῶς ἐκ φωτός, ἐπιδημήσας εἰς ταλαίπωρον κόσμον Σου, καί τήν πρώτην ἀνεῖλες ἀράν, τοῦ παλαιοῦ Ἀδάμ, ὡς ηὐδόκησας Λόγε, καί ἡμῖν ἐν σοφίᾳ, καιρούς καί χρόνους ὑπέθου, τοῦ δοξάζειν τήν παντουργικήν Σου ἀγαθότητα. Κύριε, δόξα Σοι»
Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν βασιλόπιτταν καί ἔδωσεν εἰς ἕνα ἕκαστον τό μερίδιον αὐτοῦ, εὐχόμενος αὐτῷ ἔτη πολλά.Ἐν ᾧ ἐλάμβανε χώραν ἡ διανομή τῆς βασιλόπιττας, οἱ δόκιμοι τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς ἔψαλλον τά κάλαντα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου: «Ἀρχιμηνιά κι ἀρχιχρονιά….» καί «Ἡμεῖς ἡ νέα γενεά…».Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.
Ὁ ἔνσαρκος Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός, ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας, ἔθεσε τήν ἀρχήν τῶν καιρῶν καί τῶν χρόνων, διά νά δοξάζωμεν τήν παντουργικήν Αὐτοῦ ἀγαθότητα.
Τό γεγονός τοῦτο, δηλαδή τήν ἀρχήν τοῦ νέου χρόνου ἑορτάζομεν καί ἡμεῖς σήμερον μετά τῆς ἑορτῆς τῆς κατά σάρκα περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ὡς καί τῆς μνήμης τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας τοῦ Οὐρανοφάντορος.
Τό τέλος καί ἡ ἔναρξις τοῦ ἐνιαυσίου κύκλου ἀποτελεῖ ὁπωσδήποτε σημαντικόν ἱστορικόν γεγονός, τόσον εἰς τόν κοινωνικόν, ὅσον καί εἰς τόν προσωπικόν βίον ἑνός ἑκάστου ἐξ ἡμῶν.
Ὁ δέ ὁρισμός τοῦς ἐνιαυσίου κύκλου ἤ καλλίτερον εἰπεῖν, τοῦ χρόνου, ἐπιδέχεται ἑρμηνείαν φιλοσοφικήν, κοσμικήν ἀφ’ ἑνός καί χριστιανικήν /ἐκκλησιαστικήν ἀφ’ ἑτέρου.
Ἡ περί χρόνου ἐνιαυσίου κύκλου θεώρησις ἡμῶν εἶναι ἡ ἐκκλησιαστική τοιαύτη. Καί τοῦτο, διότι ζῶμεν καί κινούμεθα ἐντός τοῦ χώρου καί χρόνου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Νέου Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος ἐπεδήμησεν ἐκ τοῦ ταλαιπώρου ἡμῶν κόσμου καί ἀνεῖλε τήν πρώτην ἀράν, κατάραν τοῦ Παλαιοῦ Ἀδάμ.
Ὁ δέ χρόνος τῆς Ἐκκλησίας καλεῖται χρόνος λειτουργικός καί προσδιορίζεται ἀπό τό λειτουργικόν μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας, ἡ ὁποία καί ἀποτελεῖ τήν καρδιάν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς λατρείας.
«Ἐν τῇ θείᾳ λατρείᾳ ὁ Χριστός ἑνοῦται μεθ’ ἡμῶν οὐχί ὡς ὑποκειμενικόν βίωμα, ἀλλ’ ὡς ἀντικειμενική πραγματικότης».
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Χριστός ὡς Παντουργός ἀναδεικνύεται ὁ ἐξουσιαστής τοῦ χρόνου καί τοῦ χώρου. Τοῦτο δέ σημαίνει ὅτι παρελθόν, παρόν καί μέλλον παρουσιάζονται ὡς διαρκές παρόν καί ἄνευ χρονικοῦ βάθους.
Αὐτό ἀκριβῶς εἶναι καί ἡ αἰωνία βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑπό τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγκαινιασθεῖσα διά τῆς φανερώσεως τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ.
Τόν Δημιουργόν λοιπόν καί Πρύτανιν πάσης κτίσεως ὁρατῆς τε καί ἀοράτου, τόν θέμενον καιρούς καί χρόνους ἱκετεύσωμεν καί ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅπως διά πρεσβειῶν τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν μεσιτειῶν τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου καί ἐλεήμονος, «στεφανώσῃ τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς Χρηστότητος Αὐτοῦ εὐλογίαις», φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τό χριστεπώνυμον αὐτοῦ πλήρωμα τό εὐσεβές ἡμῶν γένος, τήν Γεραράν ἡμῶν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα καί σύμπαντα τόν κόσμον.
Αἴσιον καί εὐτυχές καί εὐλογημένον παρά Κυρίου τό νέον ἔτος. Ἀμήν».
Τό φλουρί τῆς βασιλόπιττας ἔτυχε εἰς τόν Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριον Ἀθανασίου.
Τήν πρωΐαν τῆς 1ης /14ης Ἰανουαρίου 2010 ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν βασιλόπιτταν διά τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν μοναστηριακόν ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τό Ἐπιτροπικόν, τήν αἴθουσαν ὅπου καθ’ ἑκάστην μετά τήν ἀκολουθίαν πίνουν τόν καφέ των οἱ Πατέρες μέ ὀλίγον ψωμίον, εὐχόμενος αὐτοῖς εἰρηνικόν, εὐλογημένον καί καρποφόρον τό Νέον Ἔτος 2010.
Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας τῆς Πρωτοχρονιᾶς περί ὥραν 4.30 μ.μ. ὁ Μακαριώτατος ἔκοψε τήν βασιλόπιτταν εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τῆς Σιών, εὐχόμενος εἰς τούς καθηγητάς καί τούς δοκίμους μαθητάς εἰρηνικόν καί εὐλογημένον τό Νέον Ἔτος 2010. Διά τούς δοκίμους μαθητάς ἰδιαιτέρως ὁ Μακαριώτατος ηὐχηθη τό ἔτος πλούσιον εἰς ἐπιτεύγματα μαθητικῆς προόδου.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
Αναδημοσίευση από:
http://www.jp-newsgate.net/gr/2010/01/13/899/