Περί κρίσεως τάχα οικονομικής, αλλά βαθιά πνευματικής...

[dionysisgr]

Αυτο που κυριαρχει στις ημερες μας, δεν εχει προηγουμενο.

Εχει κουρασει αφανταστα, και εχει φτασει σε επιπεδο φαιδροτητος και τολμω να πω ηλιθιοτητος ακομη.

Αν και εχω κλεισει την τηλεοραση, οριστικα, οπου σταθω και βρεθω, δεν ειναι δυνατο να ακουσω τιποτα αλλο, πλην αυτης της υστεριας για την "καταστροφη", που μας βρηκε. Ακομα και στα διαδικτυακα μεσα, αναπαραγεται η ιδια καραμελλα.

Το ιδιο θα εχετε νιωσει και πολλοι αδελφοι, φανταζομαι, ηδη.

Υπαρχει μια γενικη υστερια για την λεγομενη οικονομικη κριση, ενας πανικος, μια ανασφαλεια, μια τηλε-κατευθυνομενη απογνωση και απελπισια, δαιμονικου τυπου και συλληψεως, που τροφοδοτειται σκοπιμως απο τα μμε, και τα αφεντικα τους, και απο πολλους αλλους που εχουν συμφερον απο την καλλιεργεια πανικου και αποπροσανατολισμου, και ο νοων νοειτω.

Και τιθεται το ερωτημα. Δεν εχουν ξαναπερασει οι προηγουμενες γενεες, σε αυτην εδω την πατριδα, ιδια και πολυ χειροτερα χρονια;

Δεν περασαν πολεμοι, κατοχες, μικρασιατικες καταστροφες, εκτοπισεις, σφαγες, εμφυλιοι, πεινα, καθε λογης κακα και λυπηρα γεγονοτα, για τα οποια παντοτε ειναι υπευθυνη η πνευματικη καταπτωση του ανθρωπου;

Ποια ειναι η ειδοποιος διαφορα που κανει την γενια αυτη, να βυθιζεται ολοενα και πιο πολυ στην απελπισια, την απογνωση, την καταθλιψη, τον μηδενισμο, και να τα βλεπει ολα μαυρα, μπροστα και τον καιρο αναποδα;

Ενα παραδειγμα.

Ο παππους μου, ο μακαριτης Ευστρατιος μαζι με την συζυγο Δεσποινα, περασε: πεινα στα παιδικα του χρονια, πολεμησε στον Α' Παγκοσμιο πολεμο, Μικρασιατικη καταστροφη, ταλαιπωρια και προσφυγια ανα την Ελλαδα, αφου περασε διαδοχικα απο Μυτιληνη, Μακεδονια, εφτασε Πειραια, και ζουσε με το τιποτα επι χρονια μεχρι να ορθοποδησει.

Στην συνεχεια πριν συνελθει, ειχε να αντιμετωπισει, Β' Παγκοσμιο πολεμο, κατοχη, παλι πεινα, και επειτα εμφυλιο. Αργοτερα ειδε τα παιδια του να φευγουν μεταναστες στην αλλη ακρη του κοσμου, Αυστραλια, και τα στερηθηκε για χρονια.

Τελος εζησε καποια ηρεμα χρονια, και τον πηρε ο Θεος μετα απο συντομη περιπετεια με τραυματισμο και ασθενεια, μεσα σε απολυτη ηρεμια, απλοτητα και υπομονη, αλλα και Πιστη.

Εζησε 100 ετη. Μια ζωη γεματη βασανα, αγωνιες, θλιψεις, και ποτε δεν σταματησε να λεει Δοξα τω Θεω, για οτι εχουμε, και μπορουμε και βλεπουμε το φως του ηλιου καθε πρωινο.

Το τελευταιο απογευμα πριν φυγει, πηγα να τον δω, και αφου κοιταξε στο "κενο", μου ειπε, οτι: Τωρα εγω θα φυγω παιδακι μου, δεν χρειαζεται αλλο, τι με κραταει ο Θεος, να σας επιβαρυνω, εμεις δεν πρεπει να ζουμε αλλο, να παμε εκει πρεπει, να φυγουμε..

Και δεν ηταν ετσι φυσικα μονο αυτος. Ολη σχεδον η γενια αυτη, περασε τα πιο ταραγμενα χρονια, που εχει περασει επι πολλους αιωνες, καθε γενια, οχι μονο στην Ελλαδα, αλλα και σε ολη την οικουμενη.

Και ομως, με τον Θεο, κοιμοντουσαν, με τον Θεο ξυπνουσανε. Και Δοξα τω θεω και παλι Δοξα σοι.

Και μολις αρχιζε η Σαρακοστη, οι κατσαρολες κρεμασμενες στο ταβανι, και κλεισμενες στα ντουλαπια, και το αλαδωτο πηγαινε συννεφο, μαζι με τον Εκκλησιασμο, και τις μετανοιες.

Τωρα.. η συγκριση και μονο, προκαλει θλιψη.

Εκατο φορες επανω, το βιοτικο επιπεδο, και οι ανεσεις, αλλα Θεος.. πουθενα!

Ο νεοελληνας, χορτασε ψωμι, καλοπεραση, διασκεδαση, και ξεχασε τον Θεο, αλλα και τωρα που ηρθαν οι αναποδες εποχες, παλι δεν εννοει να Τον θυμηθει.

Δηλαδη ποσες ακομα πνευματικες, σφαλιαρες πρεπει να φαμε για να ξυπνησουμε; Μαλλον θα πρεπει να ερθουν και τα χειροτερα, μπαςε και κουνηθει κανενα φυλλο, στην ακρα του ταφου πνευματικη σιωπη, και την ανυδρη και αβατη ερημο που διανυουμε..

Οι ελπιδες μας στις.. αγορες, στην ΕΕ, στον εναν, στον αλλον, στα ομολογα, τα ρημαδια τα αλλα πως τα λενε, δεν τα κατεχω, στην "αναπτυξη", και εν ολιγοις στα κερατα μας τα τραγια!

Λες και θα σωθουμε με το ευρω. Οσα και να εχεις, ΔΕΝ σωζεσαι ταλαιπωρε Ελληνα!

Ακομα και εαν αυριο το πρωϊ, με καποιο μαγικο τροπο, ειχαμε την απολυτη ευημερια, μεσα στην ακρατη χλιδη, για ολους, παλι η πνευματικη μας καταστροφη, θα ηταν ακομα μεγαλυτερη, οσο ακομα μπορει να ειναι απο αυτην που διανυουμε.

Που ειναι η μετανοια μας; Που ειναι οι προσευχες μας; Που ειναι η εμπιστοσυνη μας στην προνοια του Κυριου μας;

Kαποιοι λιγοι φωναζουν μεσα στην ερημο, σαν νεοι Προδρομοι, αλλα φωνη βοωντος εν τη ερημω. Κανεις δεν τους δινει σημασια, κανεις δεν ασχολειται, και μαλλον γραφικους τους θεωρουν ολοι.

Ελα μωρα, ποιος Θεος τωρα; Αφου δεν κανει τιποτα να βοηθησει να βγαλουμε κανενα φραγκο, να "κονομησουμε", για να την περασουμε "καλα", και μετα βλεπουμε για παραδεισο, στο κατω κατω υποχρεωμενος να μας βαλει μεσα ειναι..

Λοιπον δεν παμε καλα, και θα πουν πολλοι, καλα τωρα το καταλαβες, βραδυκινητε στον νου, Διονυση;

Οχι, αλλα μαλλον τα χειροτερα ειναι μπροστα μας, και δεν μιλω για τα οικονομικα, αλλα για τα πνευματικα, γιατι απο αντιδραση και μονο, η μεγαλη πλειοψηφια που ειναι αποκομμενη απο τον Θεο, συνειδητα, θα το γυρισει σε απολυτη απιστια και αποστασια, οσο θα στενευουν οι καιροι.

Και αυτο ειναι που μας φοβιζει. Εστω και ετσι, ας εχουμε την ελπιδα μας στον Θεο, για τον Οποιον, δεν υπαρχουν αδιεξοδα, και ας αναλαμβανουμε ειλικρινα και με γενναιοτητα τις πνευματικες μας ευθυνες, με οποιο κοστος και τιμημα.

Ο Θεος, να μας ελεησει ολους.

[vasilisalt]

Καλά τα λές Διονύση.
Και έχουν μεγαλύτερη αξία τα λόγια όταν εκφράζονται από ένα ταπεινό αγωνιστή της ορθοδοξίας.

Όμως πρέπει να κατανοήσουμε και το φόβο ειδικά όταν προέρχεται π.χ. από ένα οικογενειάρχη με 2 παιδιά εφήβους στο σχολείο, με στεγαστικό δάνειο 300000 € για 30 χρόνια για την πρώτη του κατοικία κλπ.

[gol]

αυτο παντως που εχουμε δημιουργησει ειναι εικονικες αναγκες και καλυπτουμε πλεον αυτες!! στις μερες μας γενναμε αυτες τις αναγκες γιατι εχουμε πιστεψει ή μας εχουν κάνει να πιστέψουμε οτι ετσι η ζωη μας θα γινει καλύτερη, ακομα και τα παιδια μας ετσι τα μεγαλωνουμε!! θα συμφωνησω με τον Διονυση 100% στα λεγόμενα του....
ειναι μια αρχη να δουμε ποια ειναι η πραγματικη μας αναγκη ποια ειναι αληθινη αναγκη που εχουμε ως ανθρωποι.. και που πλεον πρεπει να στραφουμε..
μας εφεραν σε αυτο το αποτελεσμα γιατι αφησαμε να μας φερουν σε αυτο,οταν ο νεοελληνας εχει χασει τη ταυτοτητα του και τι εννοω? την πνευματικη ταυτοτητα του, εχουμε αφησει χωρο στον πονηρο να αλλωνιζει ,να μας φερνει σε απελπισια (μαθαμε και στη καλοπεραση )
καλο θα ηταν να κανουμε μια στροφη στα ποιο ουσιωδη πραγματα για να ερθει και η ειρηνη στη ψυχη μας!!

[vivika]

Αυτο που κυριαρχει στις ημερες μας, δεν εχει προηγουμενο.

Εχει κουρασει αφανταστα, και εχει φτασει σε επιπεδο φαιδροτητος και τολμω να πω ηλιθιοτητος ακομη.

Αν και εχω κλεισει την τηλεοραση, οριστικα, οπου σταθω και βρεθω, δεν ειναι δυνατο να ακουσω τιποτα αλλο, πλην αυτης της υστεριας για την "καταστροφη", που μας βρηκε. Ακομα και στα διαδικτυακα μεσα, αναπαραγεται η ιδια καραμελλα.

Το ιδιο θα εχετε νιωσει και πολλοι αδελφοι, φανταζομαι, ηδη.

Υπαρχει μια γενικη υστερια για την λεγομενη οικονομικη κριση, ενας πανικος, μια ανασφαλεια, μια τηλε-κατευθυνομενη απογνωση και απελπισια, δαιμονικου τυπου και συλληψεως, που τροφοδοτειται σκοπιμως απο τα μμε, και τα αφεντικα τους, και απο πολλους αλλους που εχουν συμφερον απο την καλλιεργεια πανικου και αποπροσανατολισμου, και ο νοων νοειτω.

Και τιθεται το ερωτημα. Δεν εχουν ξαναπερασει οι προηγουμενες γενεες, σε αυτην εδω την πατριδα, ιδια και πολυ χειροτερα χρονια;

Δεν περασαν πολεμοι, κατοχες, μικρασιατικες καταστροφες, εκτοπισεις, σφαγες, εμφυλιοι, πεινα, καθε λογης κακα και λυπηρα γεγονοτα, για τα οποια παντοτε ειναι υπευθυνη η πνευματικη καταπτωση του ανθρωπου;

Ποια ειναι η ειδοποιος διαφορα που κανει την γενια αυτη, να βυθιζεται ολοενα και πιο πολυ στην απελπισια, την απογνωση, την καταθλιψη, τον μηδενισμο, και να τα βλεπει ολα μαυρα, μπροστα και τον καιρο αναποδα;

Ενα παραδειγμα.

Ο παππους μου, ο μακαριτης Ευστρατιος μαζι με την συζυγο Δεσποινα, περασε: πεινα στα παιδικα του χρονια, πολεμησε στον Α' Παγκοσμιο πολεμο, Μικρασιατικη καταστροφη, ταλαιπωρια και προσφυγια ανα την Ελλαδα, αφου περασε διαδοχικα απο Μυτιληνη, Μακεδονια, εφτασε Πειραια, και ζουσε με το τιποτα επι χρονια μεχρι να ορθοποδησει.

Στην συνεχεια πριν συνελθει, ειχε να αντιμετωπισει, Β' Παγκοσμιο πολεμο, κατοχη, παλι πεινα, και επειτα εμφυλιο. Αργοτερα ειδε τα παιδια του να φευγουν μεταναστες στην αλλη ακρη του κοσμου, Αυστραλια, και τα στερηθηκε για χρονια.

Τελος εζησε καποια ηρεμα χρονια, και τον πηρε ο Θεος μετα απο συντομη περιπετεια με τραυματισμο και ασθενεια, μεσα σε απολυτη ηρεμια, απλοτητα και υπομονη, αλλα και Πιστη.

Εζησε 100 ετη. Μια ζωη γεματη βασανα, αγωνιες, θλιψεις, και ποτε δεν σταματησε να λεει Δοξα τω Θεω, για οτι εχουμε, και μπορουμε και βλεπουμε το φως του ηλιου καθε πρωινο.

Το τελευταιο απογευμα πριν φυγει, πηγα να τον δω, και αφου κοιταξε στο "κενο", μου ειπε, οτι: Τωρα εγω θα φυγω παιδακι μου, δεν χρειαζεται αλλο, τι με κραταει ο Θεος, να σας επιβαρυνω, εμεις δεν πρεπει να ζουμε αλλο, να παμε εκει πρεπει, να φυγουμε..

Και δεν ηταν ετσι φυσικα μονο αυτος. Ολη σχεδον η γενια αυτη, περασε τα πιο ταραγμενα χρονια, που εχει περασει επι πολλους αιωνες, καθε γενια, οχι μονο στην Ελλαδα, αλλα και σε ολη την οικουμενη.

Και ομως, με τον Θεο, κοιμοντουσαν, με τον Θεο ξυπνουσανε. Και Δοξα τω θεω και παλι Δοξα σοι.

Και μολις αρχιζε η Σαρακοστη, οι κατσαρολες κρεμασμενες στο ταβανι, και κλεισμενες στα ντουλαπια, και το αλαδωτο πηγαινε συννεφο, μαζι με τον Εκκλησιασμο, και τις μετανοιες.

Τωρα.. η συγκριση και μονο, προκαλει θλιψη.

Εκατο φορες επανω, το βιοτικο επιπεδο, και οι ανεσεις, αλλα Θεος.. πουθενα!

Ο νεοελληνας, χορτασε ψωμι, καλοπεραση, διασκεδαση, και ξεχασε τον Θεο, αλλα και τωρα που ηρθαν οι αναποδες εποχες, παλι δεν εννοει να Τον θυμηθει.

Δηλαδη ποσες ακομα πνευματικες, σφαλιαρες πρεπει να φαμε για να ξυπνησουμε; Μαλλον θα πρεπει να ερθουν και τα χειροτερα, μπαςε και κουνηθει κανενα φυλλο, στην ακρα του ταφου πνευματικη σιωπη, και την ανυδρη και αβατη ερημο που διανυουμε..

Οι ελπιδες μας στις.. αγορες, στην ΕΕ, στον εναν, στον αλλον, στα ομολογα, τα ρημαδια τα αλλα πως τα λενε, δεν τα κατεχω, στην "αναπτυξη", και εν ολιγοις στα κερατα μας τα τραγια!

Λες και θα σωθουμε με το ευρω. Οσα και να εχεις, ΔΕΝ σωζεσαι ταλαιπωρε Ελληνα!

Ακομα και εαν αυριο το πρωϊ, με καποιο μαγικο τροπο, ειχαμε την απολυτη ευημερια, μεσα στην ακρατη χλιδη, για ολους, παλι η πνευματικη μας καταστροφη, θα ηταν ακομα μεγαλυτερη, οσο ακομα μπορει να ειναι απο αυτην που διανυουμε.

Που ειναι η μετανοια μας; Που ειναι οι προσευχες μας; Που ειναι η εμπιστοσυνη μας στην προνοια του Κυριου μας;

Kαποιοι λιγοι φωναζουν μεσα στην ερημο, σαν νεοι Προδρομοι, αλλα φωνη βοωντος εν τη ερημω. Κανεις δεν τους δινει σημασια, κανεις δεν ασχολειται, και μαλλον γραφικους τους θεωρουν ολοι.

Ελα μωρα, ποιος Θεος τωρα; Αφου δεν κανει τιποτα να βοηθησει να βγαλουμε κανενα φραγκο, να "κονομησουμε", για να την περασουμε "καλα", και μετα βλεπουμε για παραδεισο, στο κατω κατω υποχρεωμενος να μας βαλει μεσα ειναι..

Λοιπον δεν παμε καλα, και θα πουν πολλοι, καλα τωρα το καταλαβες, βραδυκινητε στον νου, Διονυση;

Οχι, αλλα μαλλον τα χειροτερα ειναι μπροστα μας, και δεν μιλω για τα οικονομικα, αλλα για τα πνευματικα, γιατι απο αντιδραση και μονο, η μεγαλη πλειοψηφια που ειναι αποκομμενη απο τον Θεο, συνειδητα, θα το γυρισει σε απολυτη απιστια και αποστασια, οσο θα στενευουν οι καιροι.

Και αυτο ειναι που μας φοβιζει. Εστω και ετσι, ας εχουμε την ελπιδα μας στον Θεο, για τον Οποιον, δεν υπαρχουν αδιεξοδα, και ας αναλαμβανουμε ειλικρινα και με γενναιοτητα τις πνευματικες μας ευθυνες, με οποιο κοστος και τιμημα.

Ο Θεος, να μας ελεησει ολους.

Πέσ' τα Χρυσόστομε, ε... Διονύση ήθελα να γράψω!

Ναι, υπάρχουν και δυσκολίες και προγραμματισμοί και χρέη αλλά αυτά υπήρχαν πάντα...

Πολλοί από τους προγόνους μας έχασαν περιουσίες τεράστιες για τις οποίες είχαν χύσει δάκρυα, ιδρώτα και αίμα για να τις χτίσουν, έχασαν οικογένειες θρήνησαν οι γονείς παιδιά ή και εγγόνια, στερήθηκαν ακόμα και την ελευθερία τους, διώχθηκαν για το θρήσκευμά τους ή και για την εθνικότητά τους κι όμως ακόμα και μέσα από όλες αυτές τις στερήσεις την πίστη τους δεν την έχασαν κι αυτό τελικά μετράει κι αυτό τους έσωσε.

[Domna]

Διονύση , λεβέντη μου, ακριβώς κάτι τέτοια παρόμοια μας είπε πέρσι το φθινόπωρο ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος όταν είχε έρθει σε μία ελληνορθόδοξη ενορία στην Στουτγγάρδη . Μας είπε ότι δεν υπάρχει οικονομική κρίση αλλά πνευματική κρίση .
http://www.orthodoxie.net/gr/Bischoefe/ ... and_Gr.htm

[Domna]

Οι άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι που υποφέρουν από την "οικονομική ύφεση". Ακόμα και τα ζώα υποφέρουν, μόνο που εκείνα κλέβουν με… πιο έξυπνους τρόπους. Το βίντεο που ακολουθεί θα μπορούσε να αποτελεί σκηνή Χολιγουντιανής ταινίας, δεν είναι όμως…
http://trelogiannis.blogspot.com/2010/0 ... _2213.html

[christmas08]

Ακριβώς έτσι όπως τα λες είναι Διονύση. Η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη φορά που περνάει δυσκολίες ούτε και η τελευταία. Έρχονται δύσκολοι καιροί όπως είπε και ο μακαριστός Γέροντας Παϊσιος είναι καιρός να ζήσουμε "επιτέλους" πνευματικά.

[theodosis79]

Γιατί να μας πιάνει απελπισία? Μήπως έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στην πρόνοια του Θεού? Ο Κύριος μας μας δίδαξε πως πρώτα πρέπει να ζητάμε την Βασιλεία Του και μετά όλα τα άλλα. Αν εμείς που είμαστε αμαρτωλοί και γεμάτοι πάθη ξέρουμε να δίνουμε ωφέλιμα πράγματα στα παιδιά μας, δεν θα μας δώσει ο Θεός αυτό που χρειαζόμαστε?
Ξέρω επίσης περιπτώσεις ανθρώπων με πολύ καλή δουλειά, άνετη ζωή, υψηλές αποδοχές ,ανέσεις, πολυτέλειες και ότι άλλο χωράει ο ανθρώπινος νους. Επειδή όμως απο την ζωή τους απουσιάζει η αγάπη, είναι κυριολεκτικά δυστυχισμένοι. Τους κατατρώειη μοναξιά και μια όμορφη σκέψη δεν περνάει απο το μυαλό τους.
Ας παρακαλούμε τον Θεό να είναι πάντα κοντά μας και για όλα τα άλλα θα φροντίζει εκείνος. Τα θαύματα που έκανε ο Χριστός, δεν τα έκανε για να κάνει επείδηξη δύναμης αλλά για να πείσει πως όσοι έχουν πίστη μπορούν όλα να τα καταφέρουν με την βοήθεια Του. Η μήπως εμείς είμαστε πιο άξιοι απο τον Ιώβ που έχασε όλη την περιουσία του και τα παιδιά του και αρρώστησε απο βαριά ασθένεια και πάλι δόξαζε το Θεό και εμείς ποτέ δέν έχουμε έστω και λίγη πίστη στην πρόνοια Του.

[Dimitris39]

Ανησυχια ναι απελπισια οχι
πριν λιγο καιρο μιλουσα με τον Ιερεα οπου εκκλησιαζομαι εινε απλα καλος Ιερεας και πνευματικος,,
λεει ανησυχια ναι απελπισια οχι, ο Θεος θα μας δωσει με τον δικο του καταπληκτικο απλο αλλα για μερικους ακαταλαβιστικο τροπο
την λυση του καθε προβληματος που θα ερθει
λοιπον εμπηστοσυνη στον Κυριο να αφεθουμε σε εκεινον ολοκληροτικα και ολα θα γινουνε

[aposal]

Θεωρώ ότι η "πτώχευση" της Ελλάδος είναι καθαρά τεχητή και όχι ουσιαστική και - δυστυχώς - οι πολιτικοί (κάποιοι από αυτούς τέλος πάντων) γνωρίζουν την αλήθεια αλλά σιωπούν.
Έχουν ήδη καταδικάσει την Ελλάδα στον οικονομικό θάνατο, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα σχέδια των οραματιστών της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι πιστεύουν ότι ένας λαός με σοβαρές ανάγκες επιβίωσης δεν θα φέρει αντιστάσεις σε οποιαδήποτε απεμπόληση των ιδανικών του (ορθοδοξία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη).