"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Εάν δεν γνωρίση ο άνθρωπος τον παλαιό του άνθρωπο, για να ταπεινωθή φυσιολογικά, η ταπείνωση δεν μπορεί να του γίνη κατάσταση, για να παραμένη η θεία Χάρις. ]

Μην επιδιώκης να γίνης Γέροντας, γιατί και ως σκέψη είναι αποτυχία, Ούτε να θέλης να κάνης τον Γέροντα, εάν δεν έκανες υποτακτικός.

Εάν έγινες μόνος σου καπετάνιος, χωρίς να κάνης προηγουμένως μούτσος, συμβουλέψου τουλάχιστον τους θαλασσοπόρους, για να μη βουλιλαξης μαζί με το πλήρωμά σου (τα θαλασσόσης).

Όποιος επιδίωκει αξιώματα μόνος του, θα παλεύη και μόνος του σε όλη του την ζωή. Όποιος προωθείται από ανθρώπους, θα έχη ανθρώπους συμπαραστάτες του, και όποιος πληροφορείται από τον Θεό. Ο Θεός θα είναι συμπαραστάτης του.

Εάν τυχόν κανείς από εμάς τους Γεροντάδες είναι λιγο αλλήθωρος πνευματικά, να μη ζητάμε τυφλή υπακοή από τα Καλογέρια, για να μην πέσουμε όλοι στον γκρεμό, κατά το γραφικό : Τυφλός τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται*.*Ματθ., ιε΄, 14.

Μην έρχεσθε βιαστικά στο Μοναστήρι, πριν ξεμπλέξετε τα κοσμικά σας κουβάρια, εάν θέλετε να πλεχτήτε ομαλά στην Αδελφότητα.

Πριν αναχωρήσης από τον κόσμο, κάθε μια καρδιακή προσευχή στον Χριστό και εμπιστέψου τους γονείς και τα αδέρφια σου στον Θεό, και εις το εξής μην τους θυμάσαι, γιατί τότε είναι υποχρεωμένος ο Χριστός να τους βοηθήση.

Ο αρχάριος, που θυμάται τους γονείς και τα αδέρφια του, εμποδίζει την θεία βοήθεια. Εάν θυμάται και τον κόσμο, πλού γρήγορα ξέχασε τι τράβηξε, για να ξεγαντζωθή από τον κόσμο.

Εάν δεν μπορής να ξεγαντζωθής από τον κόσμο, αγωνίσου τουλάχιστον να ξεριζώσης το κοσμικό φρόνημα από μέσα σου.

Δύσκολα ξεριζώνεται από μέσα μας ο κόσμος, εάν δεν ξεριζωθούμε εμείς πρώτα από τον κόσμο, τις αφορμές.

Δύσκολο είναι να αποκτήση κανείς θεϊκή αγάπη, εάν δεν βγάλη την αγάπη του από την μικρή του οικογένεια, για να μπη στην μεγάλη μας οικογένεια, του Αδάμ - του Θεού.

Ο αρχάριος δεν πρέπει να ρουφήξη κοσμικό φρόνημα στην αρχή της καλογερικής, γιατί θα τσιτσιρίζη συνέχεια, σαν το κερί που παίρνει νερό στο φιτίλι στο πρώτο βούτηγμα.

Ο νέος, που έχει ζωηράδα και εγωϊσμό, δεν πρέπει να ταπεινώνεται απότομα από τον Γέροντα, γιατί θα πετάη παραφυάδες, όπως το δέντρο το νέο, που έχει πολλούς χυμούς, όταν κλαδεύεται πολύ.Ενώ το πνευματικό σου δέντρο είναι μικρό και τα κλωνάρια του χαμηλά, δέξου το πνευματικό φράξιμο και το δέσιμο του περιορισμού με χαρά, για να μην κουτσουρευτής και αχρηστευθής από τα κατσίκια. Κάνε υπομονή, να μεγαλώσης πνευματικά, για να τρέφης με τους καρπούς σου και να δροσίζης με την σκιά σου.

Το δεντράκι δένεται απαλά με χόρτο και όχι με σύρμα, γιατί πληγώνεται ο φλοιός και κατσιάζει. Και ο περιορισμός του αρχάριου να είναι απαλός, με καλοσύνη, για να μην κατσιάση πνευματικά.

Το πνευματικό παιδί δεν πρέπει να δίνη δικαιώματα πνευματικά σε κανέναν άλλον εκτός από τον Γέροντά του, ούτε να λέη λογισμούς του σε κοσμικούς και να ταπεινώνεται, διότι θα βλαφτή ψυχικά από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν την μαγάλη αρετή της ταπεινοφροσύνης.

Ο σαρκικός πόλεμος δεν είναι εμπόδιο στο νέο που θέλει να γίνη Μοναχός, αρκεί να μη σκέφτεται τον γάμο. Με λίγη άσκηση, νηστεία, αγρυπνία και προσευχή υποτάσσεται η σάρκα στο πνεύμα, όταν φυσικά υπάρχη ταπεινό φρόνημα. Αποταμιεύει δε παράλληλα ο νέος και ουράνιο μισθό από τον αγώνα του.

Μην ξεκινάτε για τον Μοναχισμό, εάν δεν έχετε ολόκληρη την καρδιά σας εσείς, γιατί θα αποτύχετε.

Ο νέος που δίνει ολόκληρη την καρδιά του στον Χριστό και αφήνεται με εμπιστοσύνη σε έμπειρο Πνευματικό Γέροντα εύκολα απεκδύεται τον παλαιό του άνθρωπο, όπως η νέα πατάτα που ξεφλουδίζεται με μεγάλη ευκολία. Ενώ ο ηλικιωμένος, εάν δεν είναι πολύ απλός και ταπεινός, μοιάζει με την παλιά πατάτα που δύσκολα ξεφλουδίζεται. Και βραστή να είναι ακόμη, πρέπει να ξεφλουδίζεται. Και βραστή να είναι ακόμη, πρέπει να ξεφλουδιστή ζεστή.

Πιο καθαρό είναι το Σχήμα που έλαβε κανείς από μικρός, και ας σκονίστηκε και λίγο με την πολυκαιρία, παρά του ηλικιωμένου, που έλαβε στα τελευταία του και το πήρε καθαρό και σιδερωμένο από τον Ράφτη στον Τάφο.

Το μεγαλύτερο μνημόσυνο για τον κόσμο και για τους προγόνους μας είναι η πνευματική μας πρόοδος, διότι δικαιούνται τότε τη θεϊκή βοήθεια - εκτός από την προσευχή μας, που έχει παρρησία, και την χαρά που νιώθουν οι παππούδες για τα καμάρια τους - ενώ από την άσχημη ζωή μας τριπλά υποφέρουν.

Ο μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι εκείνος ο άνθρωπος που αναγεννήθηκε πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές των στον Παράδεισο.

Όσοι γεννήθηκαν ανάπηροι ή έγιναν ανάπηροι από άλλους ή από δική τους απροσεξία, εάν δεν γογγύζουν, αλλά δοξάζουν ταπεινά τον Θεό και ζούν κοντά στον Χριστό, με τους Ομολογητάς θα τους κατατάξη ο Θεός.

Ο καλός Θεός είναι όλο φιλότιμο και συγκινείται και από την τιποτένια μας προσφορά! Ενώ εμείς οι άνθρωποι τρώμε το γλυκό μέλι, στον Θεό προσφέρουμε το κερί, και ο Θεός χαίρεται την προσφορά μας!

Ενώ ο Θεός με τα σκουπίδια και την κοπριά τρέφει τα δέντρα, και μας κάνουν τους ωραίους αρωματισμένους καρπούς, και μας προσφέρει πλούσια την ευλογία Του, εμείς οι ταλαίπωροι άνθρωποι με την αχαριστία μας, ενώ τρεφόμαστε από τους ωραίους καρπούς και τους κάνουμε κοπριά, έχουμε δυστυχώς και την υπερηφάνειά μας!

Όλοι οι άνθρωποι δέχονται τις πλούσιες ευλογίες του Θεού, αλλά λίγοι ευχαριστούν τον θεό και είναι ευχαριστημένοι κοντά στον Χριστό.

Πολλοί άνθρωποι τα έχουν όλα, αλλά έχουν και λύπη, γιατί τους λείπει ο Χριστός.

Γενέθλιον της Θεοτόκου τη 8η - 9 - 1980
Κουτλουμουσιανό Κελλί "Παναγούδα"
'Aγιον Όρος
Μοναχός Παϊσιος
Τέλος και τω Θεώ δόξα.

Τόν πονηρό τόν γνωρίζει ό άνθρωπος του Θεού, ένώ τους καλούς λογισμούς των ανθρώπων ό πονηρός δεν τους γνωρίζει.

* *
Η μεγαλύτερη αρρώστια στην εποχή μας είναι oi μά
ταιοι λογισμοί των κοσμικών ανθρώπων, πού φέρ
νουν τό άγχος. Τήν θεραπεία τήν δίνει μόνο ό Χριστός μέ
τήν ψυχική γαλήνη, μαζί καί τήν αιωνιότητα, αρκεί νά
μετανοήση ό άνθρωπος καί νά στραφή στον Χριστό.
* *
Ο πολύ αμαρτωλός έχει καί πολύ υλικό γιά ταπείνωση* καί ή πολλή ταπείνωση δέχεται τήν θεία Χάρη, αρκεί ό άνθρωπος νά άποφεύγη στην συνέχεια τίς αφορμές, τά αϊτια, γιά νά τήν διατήρηση.

Η έρημος πολύ βοηθάει γιά τήν εξάλειψη των ψυχικών παθών, διότι καί ή αγριάδα εξαφανίζεται στην άγονη έρημο, ενώ στον βούρκο γίνεται σάν καλάμι.

* *
Μή θαυμάζετε αυτούς πού πλησιάζουν στό φεγγάρι,
άλλ' αυτούς πού αποφεύγουν τό κοσμικό φρόνημα
καί πλησιάζουν στον Θεό καί άγάλλονται.

* *
Ο άνθρωπος πού απομακρύνεται άπό τόν Θεό, ανά
παυση ψυχική δεν βρίσκει ούτε στην πρόσκαιρη
αυτή ζωή άλλ' ούτε καί στην αιώνια. Διότι, όποιος δεν πιστεύει στον Θεό καί στην μέλλουσα αιώνια ζωή, μένει απαρηγόρητος καί σ' αυτή τήν ζωή, καταδικάζει καί τήν ψυχή του αιώνια.

0σο άποκρύνονται οί άνθρωποι άπό τήν φυσική ζωή, τήν απλή, καί προχωρούν στην πολυτέλεια, αυξάνουν καί τό ανθρώπινο άγχος. Καί όσο προχωρεί ή κοσμική ευγένεια, τόσο χάνεται καί ή απλότητα, ή χαρά καί τό φυσικό ανθρώπινο χαμόγελο.

Ο Θεός είναι άπειρος νους, καί ό άνθρωπος μέ τόν νοΰ συγγενεύει μέ τόν Θεό καί μέ τόν νοΰ Τόν πλησιάζει. Ό Θεός είναι άπειρη αγάπη, καί μέ καθαρή καρδιά ό άνθρωπος ζή τόν Θεό. Ό Θεός είναι απλός, καί μέ απλότητα πιστεύει ό άνθρωπος καί αγωνίζεται ταπεινά καί φιλότιμα καί ζή τά μυστήρια τοϋ Θεού.

Τά χρόνια περνάνε, οί άνθρωποι γερνάνε. Μή κάθεστε λοιπόν στό σταυροδρόμι. Διαλέξτε ένα Σταυρό ανάλογα μέ τό φιλότιμο σας καί προχωρείτε σ' ένα δρόμο, άπό τους δύο της Εκκλησίας μας, καί ακολουθήστε τόν Χριστό στην Σταύρωση, εάν θέλετε νά χαρήτε αναστάσιμα.

Η πνευματική προκοπή τοϋ αγωνιζομένου δεν θά έ-
ξαρτηθή άπό τόν καλό Πνευματικό Πατέρα, αλ
λά από τους καλούς λογισμούς τοϋ υποτακτικού.

* *
Ο υποτακτικός πού δέχεται πονηρό λογισμό γιά τόν
Γέροντα του, καί αφαιρείται ή εμπιστοσύνη του,
σωριάζεται πιά μόνος του, όπως γκρεμίζεται καί ό τρούλος, όταν άφαιρεθή τό κεντρικό τούβλο, τό κλειδί.
* *
Γιά νά έξαγνισθή ό νους καί ή καρδιά, πρέπει ό άνθρωπος νά μή δέχεται πονηρούς λογισμούς, αλλ' ούτε καί ό ϊδιος νά σκέφτεται πονηρά. Νά ενεργή δέ άπλα καί ταπεινά καί ν' αγωνίζεται φιλότιμα.
* *
Μεγαλύτερη πνευματική δύναμη έχουν οί αγνοί λογισμοί άπό κάθε άλλη άσκηση, νηστεία, αγρυπνία κ.λ.π. γι' αυτούς πού αγωνίζονται νά φυλάξουν τήν ψυχική καί σωματική τους αγνότητα.
* *
Ο φυσικός σαρκικός πόλεμος υποχωρεί μέ τήν νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, όταν δέν ύπάρχη υπερηφάνεια.

* *
Ο πονηρός λογισμός, όταν συνεργασθή μέ τόν σαρκι
κό παλαιό άνθρωπο, κάνει διπλό κακό στην ψυχή"
όπως καί ό διάβολος, όταν συνεργασθή μέ άνθρωπο, κάνει διπλό κακό στον κόσμο.
* *
Οι βλάσφημοι όμως λογισμοί είναι όλοι τοϋ διαβόλου
καί όχι τοϋ άνθρωπου.
* *

Oί ανθρώπινοι σταυροί είναι απλώς σταυρουδάκια, πού μας βοηθάνε γιά τήν σωτηρία της ψυχής μας, ένώ τοϋ Χρίστου ήταν πολύ βαρύς, διότι δεν χρησιμοποίησε τήν θεϊκή Του δύναμη γιά τον εαυτό Του.


Τό καλύτερο φάρμακο γιά τήν κάθε δοκιμασία μας είναι ή μεγαλύτερη δοκιμασία τών συνανθρώπων μας, άρκεϊ νά τήν φέρουμε στον λογισμό μας.

* *
'
Ο Ιησούς είναι γλυκύς, καί όποιος ακουμπήσει τήν
πίκρα τοϋ πόνου του στον Χριστό, τό πικρό μετα
βάλλεται σε γλυκό σιρόπι.


Θέλεις ή προσευχή σου νά γίνη καρδιακή, γιά νά εί
ναι ευπρόσδεκτη στον Θεό; Κάνε τόν πόνο τοϋ
συνανθρώπου σου δικό σου πόνο. Καί μόνο ένας καρδιακός αναστεναγμός γιά τόν πλησίον σου φέρει θετικά αποτελέσματα. Ή θεϊκή πληροφορία της ευπρόσδεκτης προσευχής είναι ή θεία παρηγοριά πού νιώθει μετά τήν προσευχή ό άνθρωπος.

Ό Γέρων Παΐσιος ό Ασκητής.

Γιά τόν Γέροντα Παΐσιον τόν Άσκητήν θ' αναφέρω μόνο λίγα, τά όποια έστω κι' αυτά αποδεικνύουν ολοφάνερα τίς αρετές τοϋ ανδρός καί τήν παρρησίαν του προς τόν Θεόν. Διότι έάν κάποιος βάλη τό δάκτυλο του στό βάζο μέ τό μέλι καί τό γευθεί, τότε δέν χρειάζεται άλλην άπόδειξιν, ότι πρόκειται περί μέλιτος. "Ετσι κι' έδώ μέ τά λίγα αυτά λόγια, φανερώνεται ή άγιότης τοϋ Γέροντος αύτοϋ καί τά χαρίσματα μέ τά όποια έχει προικισθεί άπό τόν Θεόν.
Κάποτε, όταν ήταν κάτοικος τοϋ Σταυρονικη-τιανοϋ Κελλίου τοϋ Τιμίου Σταυρού, τόν ακολουθούσαν δύο φίδια, τά όποια καί έτρεφεν κυρίως μέ γάλα. Αυτά πολλές φορές τά είδαν αρκετοί επισκέπτες του. Μετά όταν άλλαξε κατοικία καί πήγε στό Κελλίον "Παναγού-δα" τής Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου, έκεΐ μερικοί έπισκέπται προσκυ-νηταί τοϋ 'Αγίου "Ορους, πού τόν έπισκέφθησαν, είδαν μαύρα πουλιά τά λεγόμενα "κοτσύφια" νά ύ-
περίπτανται καί νά φτε- ρουγίζουν υπεράνω της κεφαλής του. 'Αλλά τόν πλησίαζαν καί άλλα μικρά πουλιά.
Σε άλλους πάλιν έλεγε μόλις τους καλωσόριζε, τά ονόματα τους, τίς πατρίδες τους καί μερικές φορές τά προβλήματα τους.
*
Κάποτε έπεσκέφθηκαν τόν Γέροντα Παΐσιον μερικοί Κύπριοι έκ τοϋ Συλλόγου "ΟΙ Φίλοι τοϋ 'Αγίου "Ορους". "Ενας έξ αυτών, πρίν νά φθάσουν ακόμη στό Άσκητήριον τοϋ Γέροντος, επειδή κουράσθηκεν ολίγον, ξεφωνισεν τά έξης: ""Αν κάποιος φεύγη άπό τόν κόσμο καί πηγαίνει στά δάση σάν τό ζώον, δέν είμαστε καί μεΐς υποχρεωμένοι νά τόν αναζητούμε".
Μόλις έφθασαν όμως τους περίμενε μιά έκπληξις. Είδαν μιαν πινακίδα κρεμασμενην έξω άπό τόν περιφραγμένο Κελλί του, ή οποία έγραφε! "Μήν ενοχλείτε τό ζώον, τώρα ξεκουράζεται".
*
Κάποτε πηγαίνοντας νά τόν έπισκεφθή κάποιος - νομίζω Κύπριος προσκυνητής - πρίν άνεβή στό άσκητήριό του κάτω στην ρεματιά, συνάντησε ένα μεγάλο φίδι, τό όποιον καί σκότωσε. "Οταν μετά ανήλθε στό άσκητήριό τοϋ Γέροντα καί κτύπησε τόν κώδωνα, άργησε νά τοϋ άνοιξη. Μόλις τοϋ άνοιξε όμως ό Γέροντας φαινόταν σκυθρωπός καί τοϋ εΐπεν: "Τί κακό σοϋ έκαμα καί μοϋ στέρησες τόν καλύτερο μου φίλο;" Ό δέ επισκέπτης, σκύψας τήν κεφαλήν, παραδέχτηκε τό σφάλμα του.
*
"Οταν ήταν φοιτητής τής Θεολογίας ό Κύπριος Ιερέας 'Ανδρέας 'Αγαθοκλέους επισκέφθηκε μαζί μέ κάποιον φίλον του τόν Γέροντα Παΐσιον. Μετά άπό τρίωρον συνομιλίαν πού έκαμαν μαζί του, τους άπέ-λυσεν γιά νά πάνε σέ κάποιο κοντινό Μοναστήρι. Ό καιρός όμως ήταν ολοφάνερα βροχερός καί άπό στιγμή σέ στιγμή θά ξεσπούσε καταιγίδα. Αυτοί τοϋ είπαν νά παραμείνουν κι' άλλο διότι έρχεται βροχή. Ό δέ, τους εΐπεν: "Μή φοβάσθε δέν έχει νερά τώρα, δέν θά βραχείτε". Καί άφοϋ άνεχώρησαν καί πήγαν στό Μοναστήρι πού ήθελαν, μόλις πατή-σανε τά πόδια τους στην εϊσοδο τής Μονής έπεσεν τότε φοβερή νεροποντή, σάν κατακλυσμός.
*
Κάποτε τόν ρώτησαν γιά τήν τρύπα τοϋ όζοντος, νά πή τήν γνώμην του. Καί ό Γέροντας τους άπάντησεν: ""Αν ύπαρξη μετάνοια στον Θεό δέν είναι τίποτα- μιά μυστριά είναι γιά νά κλείση ή τρύπα τοϋ όζοντος".

Κάποτε πήγε νά έπισκεφθή τόν Γέροντα Πάί'σιον κάποιος προσκυνητής έκ Κύπρου καί κάτοικος Κορωπίου 'Αθηνών, ό Μιχάλης Πετεβής, τοϋ οποίου είχε πρόβλημα υγείας ή γυναίκα του. "Οταν συναντήθηκε με τόν Γέροντα, τοϋ είπε τό πρόβλημα γιά τήν υγεία τής γυναίκας του καί τόν παρακάλεσε νά προσευχηθη στον Θεόν νά ξεπερασθή τό πρόβλημα. "Είσαι άγιος άνθρωπος καί ό Θεός θά σοϋ άκούση Πάτερ όταν προ-σευχηθής", τοϋ είπε: "Έγώ είμαι άγιος; Έγώ είμαι ένα σκουλήκι τής γής", τοϋ απάντησε.
"Οταν άνεχώρησεν, οπωσδήποτε ό Γέρων Πάί'σιος προσευχήθηκε γιά τήν ύγείαν τής γυναικός, ώς είχε συνήθειαν, όταν τοϋ ζητούσαν προσευχές, νά ανταποκρίνεται.
Πράγματι, όταν γύρισε πίσω στην 'Αθήνα καί πήρε τήν σύζυγο του στον γιατρό γιά εξέταση, δέν τής βρήκε κανένα πρόβλημα. Καί τελικά ένώ ήταν έγκυος, μέ μεγάλο γιά τους γιατρούς πρόβλημα, γέννησε φυσιολογικά χωρίς νά ύπαρξη ούδένα πρόβλημα, πράγμα πού έκανε τόν γιατρό νά φωνάξη: "Αυτό ήταν θαϋμα".

*
"Αλλοι προσκυνητές Κύπριοι ρώτησαν τόν Γέροντα Πάί'σιον γιά νά τους πή τήν γνώμην του γιά τό Κυπριακό καί τους Τούρκους, πού πήραν ένα μεγάλο μέρος τής Κύπρου καί μέ άλαζονία απειλούν καί προκαλούν τους "Ελληνες ότι θά προχωρήσουν καί περαιτέρω. Ό Γέροντας ώς νηφάλιος καί ειρηνικός οπού ήτο, τους είπε: "Αυτούς (τους Τούρκους) τους βαρέθηκε κι' ό Θεός καί σύντομα θά τους έρθη τό χαστούκισμα".

*
Κάποτε πήγαν γιά νά δουν τόν Γέροντα δύο προσκυνητές έκ Ρόδου, πατέρας καί γιος. Είχαν καί ο! δύο τήνϊδιαν άσθένειαν, τήν νεύρωσιν. Ό πατέρας εΐχεν έλαφράν νεύρωσιν (τό διεπίστωνε κανείς έκ τής ομιλίας του), ό δέ γυιός του εΐχεν όξείαν νεύρωσιν (σχιζοφρένειαν). Ό σκοπός τοϋ πατέρα του ήταν γιά νά πή στον Γέροντα νά προσευχηθη στον Θεό νά γίνη τό παιδί του καλά. Διότι όπως μοϋ είχε πει ό ϊδιος ό πατέρας του, υποφέρει άπ' αυτήν τήν άσθένειαν καί τόν ενοχλούν πολλά πράγματα καί βασανίζεται άδικα.
Πρίν λίγο, κάτω στην ρεματιά συναντήσαμε μιά χελώνα, μοϋ είπε, καί πήγε ό γιος μου γιά νά τήν άγγίξη καί τράβηξε μέσα τό κεφάλι της. Μόλις τό είδε αυτό ό γιος μου τί τόν ήθελες, έβαλε τίς φωνές. 'Υπέφερε, βασανιζόταν, κτυπιόταν, έκραύγαζεν, πώς έβαλε τό κεφάλι της μέσα ή χελώνα καί τώρα φαίνεται σάν ακέφαλη. Μετά άπό λίγο μόλις ξανάβγαλε τό κεφάλι της έξω, περπάτησε κι 'έφυγε καί τότε τοϋ πέρασε ό αναβρασμός.
Ό Γέροντας Πάί'σιος, πού τόν έπισκεφτήκανε, τους είπε περίπου τά έξης: "Πρέπει νά έχετε καί σεις πίστη γιά νά θεραπευτή ό γιος σας. Κάμετε υπομονή μέ τόν σταυρόν σας, αυτός θά σας βάλη στον Παράδεισο". Βέβαια όταν άνεχώρησαν, ό Γέροντας προσευχήθηκε γι' αυτούς,
κατά τήν συνήθειάν του.

*
"Αλλην φοράν, έπισκεφθήκανε τόν Γέροντα πάλιν πατέρας καί γιος. Ό πατέρας καταγόταν άπό τήν Κωνσταντινούπολη καί μετά ήρθεν στην έλευθέραν 'Ελλάδα. Τό παιδί του, εφηβικής ηλικίας, ήταν πνευματικά καθυστερημένο (μογγολικό). "Οταν πήγαν λοιπόν στον Γέροντα Πάί'σιο καί τόν είδαν - όπως μου εΐπεν ό πατέρας τοϋ παιδιού - ό Γέροντας εΐπεν: ""Οσο καί νά θέλω όσο καί νά προσπαθήσω, δέν θά μπορέσω νά φθάσω στό επίπεδο τής ταπείνωσης, τής απλότητας, τής χαράς καί τής ακακίας αυτού τοϋ παιδιού". "Ετσι ό πατέρας του άνεχώρησε μαζί μέ τό παιδί του, πολύ ωφελημένος καί παρηγορημένος, πού ακουσεν άπό έναν σύγχρονον άγιον Γέροντα τέτοια λόγια γιά τό παιδί του.

*
Πήγε γιά νά δή τόν Γέροντα Πάί'σιον κάποιος Μοναχός έκ τής Μονής Γρηγορίου γιά νά τόν συμβουλευθή, τί νά κάνη μέ τους λογισμούς του, διότι είχε πολύν πόλεμον άπό τόν έχθρόν γιά νά φύγη άπό τήν Μονήν τής μετανοίας του.
Πρίν όμως τόν Ίδή κατ' 'ιδίαν καί πάρει τήν γνώμην καί συμβουλήν του περί τοϋ θέματος πού τόν απασχολούσε, καθόταν μαζί μέ άλλους Μοναχούς κι' επισκέπτες στην αυλή τοϋ Κελλίου αυτού τής "Παναγού-δας". Μαζί τους ήταν καί ό μακαριστός Γέροντας. Έκεΐ συζητούσαν διάφορα θέματα.
Ό Μοναχός ρώτησε γιά μιά στιγμή τόν Γέροντα. "Γέροντα τί λές θά έχουμε πόλεμο;" Ό δέ Γέροντας τοϋ άπάντησε'αύθορμήτως. "Κοίταξε ευλογημένε τόν πόλεμο τόν δικό σου καί μήν κοιτάς αν έχουμε πόλεμο".
*

Η νυκτερινή ήσυχη προσευχή πολύ βοηθάει μέ τήν η
ρεμία της καί είναι πιό αποτελεσματική καί γιά τήν
δική μας πνευματική ανάπτυξη, όπως καί ή νυκτερινή σιωπηλή βροχή πολύ ωφελεί στην ανάπτυξη τών φυτών.
* *

Ο ύπνος μετά τήν δύση τοϋ ηλίου πολύ ωφελεί στό
σώμα. 'Αλλά καί ή αγρυπνία μετά τήν δύση τοϋ η
λίου πολύ βοηθάει τήν ψυχή μέ τήν κατανυκτική προσευ
χή.
* *

Τράβατε συνέχεια κομποσχοίνι, μέχρι νά ξεπαγώσουν τά πνευματικά λάδια, γιά νά πάρη εμπρός ή πνευματικη
να δουλευη μονη της η καρδια την ευχη .

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ
"Να παρακαλουμετον θεο να φωτιζει οχι μονο τους ανθρωπους της Εκκλησιας αλλα και αυτους που μας κυβερνουν,γιατι αυτοι με τις ενεργειες τους μπορουν να κανουν και να πουν κατι"

"Οποιος θελει σημερα να ζησει τιμια και να εχει πνευματικη ζωη δυσκολευεται.Αυτος αν δεν δειξει προσοχη,γρηγορα θα παρασυρθει απο τον κοσμικο τροπο ζωης.Παλιοτερα το καλο,η αρετη,το καλο παραδειγμα υπηρχαν παντου,με αποτελεσμα το λιγο κακο να μην διακρινεται αναμεσα στη τοση καλοσυνη.Στη σημερινη εποχη περιφρονειται το καλο,ενω υπαρχουν πολλα κακα παραδειγματα"

"Οι ανθρωποι ενω αναγνωριζουν και ξερουν ποιο ειναι το καλο,ομως ευκολα επηρεαζονται απο το κακο.Ο πειρασμος σπρωχνει τους ανθρωπους στο γλυκο κατηφορο"

Οι σημερινοι ανθρωποι κανουν για παρελασεις,οχι για μαχη.Που να κανει σημερα καποιος μαχη με το κακο?"

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ
"Σημερα η αμαρτιαεχει γινει μοδα.Αν καποιος ζει με ευλαβεια και δεν ζει κοσμικα τον κοροιδευουν και τον θεωρουν καθυστερημενο"

"Η συνειδηση ελεγχει τους ανθρωπους.Οτι και να κανουν οι ανθρωποι,ακομα κι αν φανουν αναισθητοι,παλι μεσα τους δεν θα αναπαυθουν,Ο ανθρωπος προσπαθει να δικαιολογησει τα αδικαιολογητα,χωρις ομως να βρισκει αναπαυση μεσα του,αλλα να βασανιζεται.Γι'αυτο το πιο γλυκο πραγμα ειναι να εχει κανεις τη συνειδηση του αναπαυμενη"

"Σκοπος του ανθρωπου δεν ειναι μονο να μην αμαρταινει αλλα να ανεβαινει πνευματικα"

"Ο Θεος επετρεψε την Κολαση απο αγαπη,για να πηγαινει ο αμαρτωλος με τους ομοιους του και να παρηγοριεται.Επειδη αυτους και στον παραδεισο να τους εβαζε,παλι θα υποφεραν"