"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

το ολο θέμα της Σωτηρίας μας δεν έχει να κάνει με την σωτηρια απο την οργή κάποιου τιμωρου Θεου όπως κακώς δογματίζει η δυτική εκκλησια. αντιθετα η σωτηρια έχει να κάνει με την μετ-οχη <μετ-έχω> στην άκτιστη Χάρη! η Χάρη έχει πολλές μορφες. μια από αυτές μας έφερε από το τιποτα <ex nihilum> στο ειναι <εκ του μη όντος ει το ειναι> και δεν σταματα εκει αφου μας εφερε στο ειναι ΜΑς ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ. καθε φορα που αμαρτανουμε θα επρεπε ναι επιστρεφαμε στην ανυπαρξια αλλα να που αγαπη Του μας κρατα. μεσα από αυτη λογικη ακομα κ ο εωσφορος μετεχει στην Χαρη τουλαχιστον σε αυτην π τον συντηρει.. τοτε ποια ειναι η κολαση;; υπαρχει κ άλλη Χαρη αυτη π ειναι για τους Αγγελους κ τους Αγιους. αυτη η οποια το κατ εικονα το κανει καθ ομοιωσην! αυτη π το τριμερες το προσανατολιζει σε Αυτον π μονο Αυτος άλλωστε το αξιζει και μπορει να ικανοποιησει τους υπαρξιακους πόθους και την πνευματικη διψα κ πεινα μας! αυτην την Χάρη στερουμαστε με την αμαρτια κ αλλοιμονο αν την στερηθουμε κ αιωνια! σε αυτην την κατασταση θα βλεπουμε τον Θεο ως πυρ! ενω αντιθετα ο ληστης <ενα παραδειγμα απο την Καινη Διαθηκη> θα τον αντιλαμβανεται ως Φως! τελικα ποιος ειναι ο τιμωρος;; η απαντηση δικη σας!

Αναλύοντας ο μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος το βιβλίο της Γενέσεως, σε κάποιο σημείο εξηγεί τη σχέση - τύπο
που έχει το φυσικό φως με την Θεία Δόξα του Θεού, δίνοντας μια πολύ ωραία ανάλυση σχετικά με τη Θεία Δόξα και τον Θεό ως πυρ:

(Ομιλίες περί της Χριστιανικής Κοσμολογίας - Ανθρωπολογίας, ομιλία Νο9, http://www.pantocrator.info/gr/modules. ... oad&cid=47)


.... Λέγαμε παλιότερα ότι είναι άγνωστη η φύση του φωτός. Είναι γνωστές μόνο οι ιδιότητές που μπορεί να έχει.
Δύο βασικές ιδιότητες του φωτός είναι:
α) η φωτεινότητα του (το φως φωτίζει) και
β) η καυστικότητά του (το φως καίει)

Έχει κι άλλες πολλές ιδιότητες (βιολογικές, χημικές κλπ.), μένουμε όμως σε αυτές τις 2, γιατί θα με βοηθήσουν σε κάτι που θα ήθελα να γνωρίζετε.

Το φως, είναι τρόπον τινά εικόνα, της Δόξης του Θεού. Ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού και η δημιουργία, αντιπροσωπευομένη από το φως,
είναι εικόνα, ό χ ι του Θεού, αλλά της Δόξης του Θεού. Η Δόξα του Θεού είναι φως! Μόνο που εκείνο το φως είναι άκτιστο, είναι αδημιούργητο.

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς λέει: "Ο Θεός φώς εστί".

Ο Θεός είναι φως και αφού είναι φως, οι άνθρωποι δύνανται να το δουν, ενώ τον Θεό ΚΑΝΕΙΣ!
Η Αγία Γραφή λέγει ότι θα δούμε τη Δόξα του Θεού, δηλ. το Θείο Φως, αλλά Θεόν κανείς ποτέ δεν έχει δει, ούτε μπορεί να δει.

Η Θεία Δόξα, δεν αποτελεί στοιχείο της ουσίας του Θεού, αλλά αποτελεί την Θεία Του Δόξα, που είναι άκτιστη, αδημιούργητη,
πλήν όμως, ΜΟΝΟΝ αυτή ορατή!

Ο Χριστός είπε ότι: "οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος", διότι ολόκληρη η ύπαρξη του Δικαίου γίνεται Φως, και η ψυχή του και το σώμα του.
Ώστε να αμέσως φαίνεται, ότι στην Βασιλεία του Θεού εκείνο που θα υπάρχει, θα είναι το Φως. Αλλά το άκτιστο Φως, η Θεία Δόξης,
εικόνα του οποίου είναι το φως το κτιστό.

Ταυτοχρόνως το φως, είναι φορέας της μακαριότητας του Θεού. Δεν είναι όμως, όπως λέμε: "Δέχτηκα το φως και έχω μια φωτεινότητα". Δεν είναι έτσι.
Αλλά, όπως δέχομαι το ηλιακό φως και με ζωογονεί βιολογικά, μας δίνει θερμότητα, θαλπωρή, τόσα στοιχεία, έχω χημικές μεταβολές από το φως, έτσι και η Θεία Δόξα, γίνεται φορέας Θείας Μακαριότητας.

Έτσι αυτή η Θεία Δόξα μου δίδει τη χαρά, την ανεκλάλητη χαρά, την ειρήνη και πάσαν ευτυχία, προπαντώς όμως τη γνώση του Θεού. Έτσι αυτή η Θεία Δόξα, κουβαλάει μαζί της όλα αυτά τα στοιχεία της Μακαριότητας του Θεού. Αυτό θα συμβαίνει στην Βασιλεία του Θεού.

Όμως, όπως το φως έχει καυστικότητα (διότι αν εκτεθώ στις ηλιακές ακτίνες θα καώ) αυτό το Φως της Θείας Δόξης έχει και καυστικότητα και είναι αυτή που καίει τους ασεβείς!

Λέμε ότι στην Βασιλεία του Θεού, υπάρχει Φως και στην Κόλαση, υπάρχει το πυρ το αιώνιο, που κατακαίει και ταυτοχρόνως λέμε σκότος.
Σκότος εξώτερον, απομεμακρυσμένο, δηλαδή πηχτό σκότος, ίχνος φωτός! Ταυτόχρονα όμως λέμε και πυρ (φωτιά) κολάσεως, άρα θα πρέπει λοιπόν αυτή η φωτιά να είναι αφεγγής (αφού έχουμε βαθύ σκοτάδι, χωρίς ίχνος φωτός), να μην φωτίζει!

Πράγματι:
Όταν φεύγει από τον Θεό η Θεία Δόξης, η φωτεινότητά της σταματά στους Δικαίους, σταματά στην Βασιλεία του Θεού, χωρίς την καυστικότητα.
Και συνεχίζει και πηγαίνει στους αμαρτωλούς, χωρίς την φωτεινότητα, αλλά μόνο με την καυστικότητα.
Γι'αυτό στην κόλαση θα υπάρχει αυτός ο φοβερός βασανισμός. Είναι η καυστικότητα της Θείας Δόξης, του Θείου Φωτός, χωρίς την φωτεινότητα.

Αυτά (δηλ. την φωτεινότητα και την καυστικότητα) τα έχουμε και στο κτιστό φως, σαν μια εικόνα για να μπορούμε να συλλάβουμε τι συμβαίνει στη Βασιλεία του Θεού και τι στην κόλαση. Γι' αυτό έμεινα σε αυτές τις 2 ιδιότητες.....

το θέμα ειναι οτι αυτοι που θα εχουν φτασει στο καθ ομοιωσην κατα το δυνατόν η κοινωνια μετα του Θεου λόγω της καθαροτητος τους θα τους κανει να λάμπουν όπως ο ήλιος θα αγαλλονται και θα λιωνουν απο αγαπη για τον Θεο και για τον κοσμο! αυτοι που ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΑΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑΝ ΦΡΟΝΗΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ οταν θα ρθουν σε κοινωνια με τον Θεο δεν θα αντεχουν απο την αγαπη Του.. η αγαπη ειναι φωτια! οσοι το ενιωσαν καταλαβαινουν πως φλεγεται η καρδια απο αγαπη. αυτοι ομως θα μοιαζουν σαν τα αχυρα που μπροστα σε αυτην την φωτια θα φλεγονται. θα απεχθανονται την αγαπη θα την μισουν και αυτο θα ειναι μια απο τις κολασεις... κοινως Θεος φυλάξει

το εξηγει και εδω σε αυτη τη παλιοτερη δημοσιευση παρα πολυ ωραια.
viewtopic.php?f=18&t=9852&p=152159&hili ... 82#p152159