"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος



Στην πρωινή εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας 89,5 fm μίλησε την Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου 2010, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κύριος Θεόφιλος ο Γ'.

Ο Μακαριώτατος, σε ερώτηση σχετικά με το θέμα του συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί στην Κύπρο στις αρχές Οκτωβρίου από την ΜΚΟ «ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» του πατριαρχείου Ιεροσολύμων με θέμα « Κύπρος και Άγιοι Τόποι» τόνισε : «Τα ήθη και τα έθιμα της Κύπρου τόσο τα λαϊκά όσο και τα θρησκευτικά, βρίσκονται σε μια κοινή εκκλησιαστική παράδοση με τους Άγιους Τόπους. Σήμερα που οι συνθήκες επικοινωνίας είναι πολύ πιο άμεσες, η παράδοση κοινωνείται σε όλους τους προσκυνητές. Οι αδελφοί μας οι Κύπριοι όταν επισκέπτονται τους Αγίους τόπους, αισθάνονται το ενιαίο του σώματος της Ορθοδοξίας και της Ρωμηοσύνης».

Σε ερώτηση σχετικά με τη συνάντηση των προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων τόνισε: « Η συνάντηση αυτή έγινε με πρωτοβουλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρίου Χρυσοστόμου και σκοπός της ήταν να συζητηθούν θέματα τα οποία αφορούν άμεσα ή έμμεσα τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής. Ένα άλλο θέμα που απασχόλησε τη συνάντηση ήταν η ανασύσταση του Συμβουλίου Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής εξαιτίας της ύπαρξης διαφορετικών εθνικοθρησκευτικών οντοτήτων. Τονίστηκε δε, ότι οι κατά τόπους Εκκλησίες είναι το καταφύγιο και το σημείο αναφοράς των πιστών. Η συνάντηση είχε ακόμα σκοπό και τη συζήτηση περί της μετανάστευσης του χριστιανικού πληθυσμού από τις χώρες και πόλεις της Μέσης Ανατολής όπως η Ιερουσαλήμ, ο Λίβανος και η Ιορδανία».

Ο Μακαριώτατος σε αναφορά του στο ρόλο των θρησκειών στη Μέση Ανατολή επισήμανε: « Σήμερα έχει γίνει αντιληπτή από όλους, πολιτικούς, διπλωμάτες, κ.α., η σημασία και ο ρόλος της θρησκευτικής ηγεσίας στην ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτό, όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες καλούνται να συμμετάσχουν ενεργά σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις ή διαλόγους. Η συμβολή τους, δηλαδή, είναι απαραίτητη και μη σας φανεί παράξενο αν εις βάθος χρόνου δείτε να καταφεύγουν οι πολιτικές και διεθνείς αρχές στις θρησκευτικές ηγεσίες προκειμένου να βρεθεί λύση βιώσιμη όσο αφορά το θέμα των Ιεροσολύμων. Εφ' όσον βρεθεί λύση στο θέμα των Ιεροσολύμων, τότε πλέον θα επιλυθούν όλα τα προβλήματα και περιφερειακώς αλλά και παγκοσμίως, διότι όλη η παγκόσμια κρίση έχει ως αφετηρία τα Ιεροσόλυμα. Αν λοιπόν είναι δυνατόν να επικρατήσει κάποτε παγκόσμια ειρήνη, πάλι θα εξαρτηθεί από τα Ιεροσόλυμα».

Πηγή: "Πρόναος", Ενημερωτικό Δελτίο Εκκλησίας της Ελλάδος, Τεύχος 417, 4 Οκτωβρίου 2010

Ο δικός μου προβληματισμός είναι ο εξής:

Μπορεί κάποιος πνευματικός ηγέτης να συνδυάσει το ποιμαντικό έργο που του έχει οριστεί από το Θεό και τους ανθρώπους, τηρώντας τις λεπτές ισορροπίες τόσο της πνευματικής, όσο και της κοσμικής μέριμνας;

Από τη μία είναι η από αγάπη προσπάθεια της Εκκλησίας για την παγκόσμια ειρήνη, για την αρμονική συνύπαρξη των λαών, για την εξάλειψη της φτώχειας, για την προστασία του περιβάλλοντος κλπ.
Από την άλλη είναι τα πλοκάμια της διπλωματίας, τα οικονομικά συμφέροντα, οι γεωπολιτικές ισορροπίες, που βρίσκονται μακριά από την απλότητα και την ταπείνωση, μακριά από το Σώμα του Χριστού.

Η Εκκλησία είναι ταυτόχρονα και "υπερκοσμική" αλλά και "κοσμική", οπότε δε μπορεί να της αφαιρεθεί το ενδιαφέρον για τα κοσμικά δρώμενα. Τι γίνεται όμως όταν η πλάστιγγα πιθανόν να γέρνει προς τα κοσμικά με κίνδυνο να παρασύρει και τα πνευματικά; Τι έγινε πχ. στη Δύση πριν από 12-13 αιώνες; Δεν ήταν τα γεωπολιτικά συμφέροντα αυτά που πρωτίστως ευθυνόταν για το Σχίσμα που έχει βυθίσει εδώ και 1000 χρόνια τους δυτικούς στην αίρεση;


Μπορεί η Εκκλησία να μη διαθέτει πλέον την ισχύ που είχε πριν από αιώνες στον κόσμο (ισχύ που την οδηγούσε και σε στρεβλώσεις από το ρόλο της, καθιστώντας την απόλυτα διαπλεκόμενη με τα συμφέροντα της εκάστοτε εξουσίας, τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή), αυτό όμως καθόλου δεν αλλοιώνει το ρόλο της, που δεν είναι άλλος από το να οδηγεί τους ανθρώπους στη σωτηρία.
Να προσπαθεί μήπως η Εκκλησία να ανακτήσει το "χαμένο έδαφος" της ισχύος της με άλλου είδους εμπλοκή στα πολιτικά δρώμενα; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι αν λάβουμε υπόψη πως οι προσπάθειες γίνονται για το καλό (ειρήνη, οικολογία κλπ).

Η σκακιέρα της πολιτικής όμως είναι απίστευτα δόλια, οπότε το σίγουρο είναι πως ο θρησκευτικός ηγέτης θα πρέπει να έχει μεγάλη φώτιση από το Θεό προκειμένου να προσφέρει στην ανθρωπότητα, χωρίς να διαταραχτεί στο παραμικρό η πνευματικότητα και η Ορθοπραξία.

Ας προσευχόμαστε και προς αυτή την κατεύθυνση!

Το ενδιαφέρον για την ειρήνη του κόσμου Νικόλαε, δεν είναι κοσμικό δρώμενο, αλλά έμμεσος στόχος της Εκκλησίας. Ο κυριότερος τρόπος να τον επιτύχει είναι φέρνοντας πρώτα την Ειρήνη στις καρδιές των ανθρώπων. Όμως σίγουρα μπορεί να συμβάλει και στην παγκόσμια ειρήνη προφέροντας λόγο καταλλαγής. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων ζει στην πιο ταραγμένη περιοχή αυτού του πλανήτη και είναι φυσικό να έχει σε υψηλότερη θέση προτεραιότητας την ειρήνη απ' ότι εμείς που δεν έχουμε ζήσει πόλεμο.

Ο Τιτλος απο μονος του ειναι και η απαντηση.

Εννοειται οτι οι Θρησκευτικοι ηγετες πρεπει να παιζουν ρολο και μαλιστα σημαντικο στην παγκοσμια ειρηνη και οπως εμεις οι λαικοι ψαχνουμε πνευματικους ανθρωπους για να τους συμβουλευομαστε ετσι πρεπει και οι ηγετες να παιρνουν την γνωμη αυτων των φωτισμενων θρησκευτικων ηγετων οπως ειναι ο Πατριαρχης Ιεροσολυμων, ο οποιος για εναν λογο παραπανω θα πρεπει να τον συμβουλευονται και να τον ακουνε κιολας θα ελεγα.

Αλωστε αυτος δεν ειναι ο ρολος καθε ανθρωπου του Θεου να μας διχνει την οδο που οδηγει στον Θεό μας και σε αυτην την οδο δεν νομιζω να χωραει καθε ειδους πολεμος.

Συμπροσευχή θρησκευτικών ηγετών μπροστά από ομοίωμα της "Γαίας", για τη σωτηρία του περιβάλλοντος...


Σε τέτοιου είδους σαχλές φιέστες εντοπίζεται ο προβληματισμός μου περί του ενδιαφέροντος της Εκκλησίας για την ειρήνη, το περιβάλλον κλπ, χωρίς ωστόσο να παρεκκλίνεται ούτε κεραία η πνευματικότητα και οι Ιεροί της Κανόνες.

Νικόλαε δε σ' αναγνωρίζω . Η δημοσίευσή σου και πικρόχολη είναι και εκτός θέματος. Τι έπαθε ο μετριοπαθής Νικόλας που γνώριζα;

Ζούμε σε δύσκολους καιρούς, η κρίση πλησιάζει (η πνευματική) και ένα σύμπτωμα όλης αυτής της κατάστασης είναι ο αφανισμός κάθε μετροπάθειας από όλους μας.