Πνευματικός διάλογος με τον Ηγουμ. της Ιερά Μονής Αγ.Παύλου

[Domna]

Πνευματικός διάλογος με τον ηγούμενο της Ιερά Μονής Αγ.Παύλου-Αγ.Όρους π.Παρθενίου

Ο π.Παρθένιος εδώ και 36 χρόνια είναι ηγούμενος στην μονή την οποία εχτισε τον 10ο αιώνα ο Αγ.Παύλος ο Ξηροποταμινός.Στο μοναστήρι μπήκε ως δόκιμος στα 21 του χρόνια.Τώρα είναι γνωστός και αγαπητός όχι μόνο στο Άγιον Όρος αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα,έχοντας πολλά πνευματικά τέκνα.
Ο π.Παρθένιος έχει μείνει ένας ανθρωπος της προσευχής ,της ταπείνωσης και της σιωπής,σαν ένας γέροντας της παλιάς εποχής.
Κατόπιν προσκλήσεως του μητροπολίτου Μολδαβίας κ.κ.Θεοφάνη,φέτος στις 14 Οκτωβρίου θα φέρουν προς προσκύνηση στο Ιάσιο της Ρουμανίας,επ'ευκαιρίας της εορτής της Οσίας Παρασκευής της Επιβατινής το δεξί χέρι του Αγ.Μάξιμου του Ομολογητή,το οποίο φυλάσσεται στην Μονή του Αγ.Παύλου.
Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα της συνέντευξης που παραχώρησε ο ηγούμενος της Μονής Αγ.Παύλου π.Παρθένιος στον Σίλβιου Αντρέι Βλανταρεάνου για το περιοδικό ''Lumea Credintei''


Πάτερ γεννηθήκατε στην Κεφαλλονιά.Μιλήστε μας λίγο για την παιδική σας ηλικία και για το ποιές ήταν οι συνθήκες τότε.
-Είχα οκτώ αδέλφια.Οι γονείς μου άνθρωποι απλοί,προσπάθησαν να μας οδηγήσουν στον σωστό δρόμο.Γι'αυτό μπορώ να πω ότι ήμασταν μια καλή χριστιανική οικογένεια.Ο πατέρας μου εκοιμήθη στα 86 του χρίνια ενώ η μητέρα μου στα 92 της χρόνια.Ο πατέρας μου ήταν πολύ σκληρός αλλά και πολύ ηθικός άνθρωπος και σεβόνταν τις παραδόσεις..Η μητέρα μου ήταν ένα αρνάκι του Θεού.Όχι επειδή ήταν μητέρα μου αλλά ζούσε σαν μια μοναχή στο μέσο του κόσμου
Εγώ γεννήθηκα το 1931.Η δεκαετία 1940-1950 ήταν πολύ δύσκολη για την Ελλάδα.Πολέμοι,εμφύλιοι,αίμα,πολύ αίμα,δολοφονίες.Από τότε γύρισε ο κόσμος ανάποδα.Με τόσα κακά και τόσες αμαρτίες οι άνθρωποι βρισκόνταν σε αξιοθρήνητη κατάσταση.
Σιγά-σιγά η Ελλάδα επανήλθε,ακολούθησε αυτή η περίοδος ειρήνης,αλλά τώρα τα πράγματα έφτασαν να είναι χειρότερα από ότι μετά τον Β Παγκ.Πόλεμο.
Τώρα έχουμε την παγκοσμιοποίηση.Δεν έχουν σημασία ούτε οι παραδόσεις,ούτε το Ευαγγέλιο,τίποτα, τα πάντα ισοπεδώθηκαν.Να φυλάξει ο Θεός επειδή οι άνθρωποι έχουν υποφέρει και θα υποφέρουν και στη συνέχεια.Εμεις έχουμε την ελπίδα μας στο Θεό,στην Παναγία και στους αγίους μας.Τα πράγματα όμως χειροτερεύουν.
-Πώς αποφασίσατε να γίνετε μοναχός;
-Πιστεύω ότι ήταν θέλημα Θεού.Η μητέρα μου μού έλεγε:«Να προσεύχεσαι στην Παναγία να γίνεις ένα καλό παιδί»Με μάθαινε να αποφεύγω τις αμαρτίες και εγώ άκουγα ότι μου έλεγε.Όταν ήμουν 16 ετών προσευχόμουν στην Παναγία να βρώ μια δουλειά για να βοηθήσω την οικογένειά μου.Πιο πολύ με ένοιαζε για την οικογένεια μου και όχι για εμένα.Αυτή λοιπόν ήταν η προσευχή μου,να βρω μια δουλειά,να γίνω καλό παιδί και να μην αμαρτάνω.Αυτήν την προσευχή την έκανα μετά της 12 τη νύχτα.Είχα ορίσει να προσεύχομαι μέχρι στις 12.30π.μ,πολλές φορές και μέχρι στις 1π.μ διαβάζοντας κάτι από τους Άγιους Πατέρες.
Ένα βράδυ, ενώ προσευχόμουν,δεν ήξερα τι άλλο να πω και είπα:«Παναγία μου δεν έχω τι άλλο να πω.Εσύ ξέρεις καλύτερα τι μου χρειάζεται και να με βοηθήσεις να το κάνω!»
Εκανα μετάνοια,σημείωσα το μαξιλάρι μου με το σημείο του Σταυρού και ξαπλώνοντας άκουσα μια φωνή από την εικόνα της Παναγίας:«Εσύ θα γίνεις μοναχός»!Εγώ δεν ήξερα καν τι είναι ο μοναχός..Έμεινα έκπληκτος.Ηταν μια φωνή γυναικεία,αλλά φωνή θαυμάσια,παραδεισιακή.Το επόμενο βράδυ έκανα την ίδια προσευχή και ξάπλωσα περιμένοντας να δω τι θα γίνει.Τότε άκουσα πάλι μια φωνή που μου έλεγε:«Παιδί μου ,αφού στο είπα,μοναχός θα γίνεις»!
Αυτή ήταν η αρχή προς τη μοναχική ζωή αν και πριν ούτε δεν το είχα σκεφτεί.Είχα πνευματικό,εκκλησιαζόμουν,εξομολογούμουν και σιγα-σιγά μου ήρθε αυτός ο πόθος και στα 21 μου πήγα στο μοναστήρι.Ήθελα να πάω από τα 17 αλλά επειδή ήμασταν μεγάλη οικογένεια και ο πατέρας δεν τα κατάφερνε μόνος,περίμενα να απολυθεί ο αδελφός μου από τον στρατό
Ήρθα εδώ στο μοναστήρι το 1954,τα Θεοφάνεια.Μού άρεσε πολύ το μοναστήρι και οι πατέρες.Μ'ανάπαυε το μέρος και το αγάπησα.Από τότε μέχρι σήμερα παλεύουμε.Εχουμε την ελπίδα μας στο Θεό και στην Παναγία.Ακόμη κι αν έχουμε πολλές αμαρτίες προσευχόμαστε στην Παναγία μας να μας βοηθήσει να σωθούμε να μην χάσουμε τον Παράδεισο.



Ι.Μ.Αγ.Παύλου
-Τριανταέξι χρόνια είστε ηγούμενος.Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα για έναν ηγούμενο;

-Μα το να είσαι ηγούμενος!Και τι πιο εύκολο να κάνει κάποιος υπακοή.Καθόμουν μια φορά και σκεφτόμουν πως πέρασαν τόσα χρόνια.Κατάλαβα ότι μόνο με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας τα καταφέρνουμε στις δυσκολίες.
-Η Λακκοσκήτη ανήκει στη Μονή Αγ.Παύλου.Οι πατέρες εκεί σας αγαπούν ιδιαίτερα επειδή συμβάλατε αποφασιστικά στο να σωθεί η σκήτη
-Όταν ήμουν νέος η υπακοή μου ήταν στο δάσος.Εφτά χρόνια ήμουν σ'αυτήν την υπακοή,μεχρι το 1974 που εκλέχθηκα ηγούμενος.Ήταν μια υπακοή πολύ δύσκολη.Δεν υπήρχαν τότε δρόμοι όπως σήμερα.Πήγαινα στην καλύβα στο δάσος με τα πόδια ή με το μουλάρι.Τότε,στα 1966-1970, η Λακκοσκήτη είχε αρχίσει ήδη να ερειπώνει.Ζούσαν εκεί 6-7 πατέρες,τους θυμάμαι όλους με τα ονόματά τους.Έβλεπα τη σκήτη να γκρεμίζεται και εκλαιγε η καρδιά μου.Σιγά-σιγά δεν έμεινε κανένας.Ο τελευταίος που έμενε εκεί ήταν ο Νεόφυτος ο διάκος ο οποίος ήρθε μετά στο μοναστήρι όπου έζησε έξι χρόνια.


ΛΑΚΚΟΣΚΗΤΗ
-Γνωρίζω ότι κάνατε αμέτρητες επεμβάσεις προς το Οικ Πατριαρχείο για να ξανακατοικηθεί η σκήτη από Ρουμάνους μοναχούς -Ναι,πάρα πολλές προσπάθειες και πολλούς αγώνες.εγώ προσωπικά παρακάλεσα πολλές φορές τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.Με πολύ πόνο καρδιάς τον παρακάλεσα να επιστρέψουν εκεί Ρουμάνοι μοναχοί.Με τη βοήθεια της Παναγίας και του Αγ.Δημητρίου τα καταφέραμε.Τώρα όταν πηγαίνω στη σκήτη χαίρομαι πολύ.Υπάρχουν μοναχοί,ιερείς,γίνεται Θεία Λειτουργία.Τι όμορφα,τι όμορφα!
-Με χαρά διαπίστωσα ότι εδώ στο μοναστήρι σας έχετε ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στην αγία οικογένεια Μπρανκοβένι.Πρέπει να είναι το μοναδικό στο Άγιον Όρος περεκκλήσι αφιερωμένο σε ρουμάνους αγίους.Πως σας ήρθε η σκέψη;
-Ο Άγ.Κωνσταντίνος Μπρανκοβεάνου(Εδώ) είναι ένας από τους κτήτορες της μονής μας.Με τα χρη΄ματα που έστειλε ανακαινήστηκε όλη η δυτική πλευρά του μοναστηριού και το παρεκκλήσι των Αγ.Κωνσταντίνου και Ελένης.Ηταν ένας από τους μεγάλους υποστηρικτές της μονής μας.


http://proskynitis.blogspot.com/2010/10 ... st_12.html

[stathis73]

Εγω ο αχρειος και ελεινος εχω αυτον τον αγιο γεροντα για πνευματικο, εχω αναριθμητα θαυματα και οπως μου ειπε και ενας αρχιμανδριτης ¨" σταθη θα δωσουμε λογο στο Θεό , γιατι γνωρισαμε αυτον τον αγιο ανθρωπο και μειναμε στασιμοι.
Οταν καμια φορα τον ρωταω τι κανετε γεροντα μου απανταει " αγωνιζομαι παιδι μου" κατευθειαν σε ελενχει με αγαπη παντα.
Χαρη σε αυτον τον αγιο καναμε παιδια με την γυναικα μου και ποσες αλλες ευλογιες ηρθαν στο σπιτι μας απο αυτον τον αγιο ανθρωπο.

Εγω θα σας πω ενα δυο περιστατικα με την παναγια που μου εχει πει.

Οταν παιδι μου με καλεσαν οι πατερες απο το βουνο και με κατεβασαν κυριολεκτικα απο την μπουλντοζα( ο γεροντας ειχε διακονημα στο βουνο εκεινη την εποχη) μου ειπαν οτι οι πατερες αποφασισαν να με κανουν ηγουμενο εγω στεναχωρεθικα και ειπα τοσοι αγιοι πατερες εγω θα γινω ηγουμενος και ηρθα στο κονακι στην θεσσαλονικη, το βραδυ οπως εκανα προσευχη μου λεει μου εμφανιστηκε η Κυρα μας η Παναγια και μου ειπε " να γυρισεις πισω στο μοναστηρι και εγω θα ειμαι υπευθηνη για ολα"
Μια αλλη φορα οταν ητανε μικρος τον πηρε η Παναγια και το γυρισε μεσα στο Αγιον Ορος και τον εφερε στην μονη του Αγιου Παυλου οπου ειχε την πρωτη του κοντρα με τον εξω απο εδω οπου τον ειδε μεσα στον ναο και τον ρωτησε τι θελεις εσυ εδω και ο γεροντας του απαντησε γιατι οπως μου ειπε τον ειδε σε μορφη ανθρωπου-τερατος και τι σε νοιαζει εσενα τι θελω εδω αναφορα θα σου δωσω και αλλα πολλα περιστατικα που οταν κοιμηθει ο γεροντας θα βγουν στο φως της ημερας.
Ο πατερ Μυρων που ειναι ο πνευματικος στην Σιμωνος Πετρα μου ειπε μια φορα οτι τον αποκαλουν τον γεροντα παιδι της Παναγιας, στο Αγιο Ορος.
Να εχουμε την ευχη του.

[smarti]

Στάθη ευχαριστούμε πολύ για την προσωπική σου κατάθεση. Μεγάλη ευλογία. Βοήθεια σου!

[vasilisalt]

Στάθη ευχαριστούμε πολύ για την προσωπική σου κατάθεση. Μεγάλη ευλογία. Βοήθεια σου!

Αυτός είναι ο Στάθης μας!!!

[stathis73]

Στάθη ευχαριστούμε πολύ για την προσωπική σου κατάθεση. Μεγάλη ευλογία. Βοήθεια σου!

Αυτός είναι ο Στάθης μας!!!

Παραδειγμα προς αποφυγη ειμαι Βασιλη, ο καλος θεος να με λυπηθει

[Dimitris39]

Να σας πω και εγω μια πρωσοπικη μου εμπειρια απο τον π.Παρθενιο Ηγουμενο της Ιερας Μονης Αγιου παυλου?


Οχι δεν λεω ειναι δικη μου Ιστορια
να τον εχει η Παναγια μας παντα καλα τον χρειαζεται ολη η Ορθοδοξια Ρωσια Ρουμανια ολοι απο εκει περνανε

[aposal]

Σχετικά με την προσκυνηματική μας εκδρομή στο Α.Ο. φέτος, είχα κάνει αίτημα στον Παναγιώτη να παρεκκλίνουμε προς τη συγκεκριμένη Μονή, προκλειμένου να δούμε τον συγκεκριμένο Γέροντα, αλλά μου το αρνήθηκε χαρακτηριστικά.
ΕΓΩ είμαι ο αρχηγός της εκδρομής, μου είπε, και δεν επιτρέπω αλλαγές από το αρχικό σχέδιο...

[stathis73]

Αποστολε καποια στιγμη ειχε κανει επεμβαση και πηγα να τον δω και ελεγα απο μεσα μου τη καθομαι τωρα εγω διπλα σε αυτον τον ανθρωπο και αρχισα να λεω Κυριε Ιησου Χριστε Ελεησον Με απο μεσα μου και γυρναει και μου λεει " την ευχη να την λες ολοκληρη και οχι μιση ειναι παγιδα δογματικη του διαβολου ο Ιησους Χριστος μου λεει ειναι και Υιος του Θεου , γι αυτο να την λες ολη και σιγα σιγα, καρδιακα, αυτα για σημερα οπως λεει και ο φιλος μου ο μητσος τα αλλα τα απιστευτα τα κραταω για μενα.

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Αποστολε καποια στιγμη ειχε κανει επεμβαση και πηγα να τον δω και ελεγα απο μεσα μου τη καθομαι τωρα εγω διπλα σε αυτον τον ανθρωπο και αρχισα να λεω Κυριε Ιησου Χριστε Ελεησον Με απο μεσα μου και γυρναει και μου λεει " την ευχη να την λες ολοκληρη και οχι μιση ειναι παγιδα δογματικη του διαβολου ο Ιησους Χριστος μου λεει ειναι και Υιος του Θεου , γι αυτο να την λες ολη και σιγα σιγα, καρδιακα, αυτα για σημερα οπως λεει και ο φιλος μου ο μητσος τα αλλα τα απιστευτα τα κραταω για μενα.

η αλήθεια για τον άγιο αυτό γέροντα φαίνεται ξεκάθαρα Στάθη , στο πρόσωπό σου , όταν δηλαδή μιλάς για αυτόν και σε βλέπει κάποιος ...

πίσω από το κονσερβοκούτι του υπολογιστή κρύβονται πολλά ...

ο θεός να τον έχει καλά τον Παρθένιο...

είναι ο πρώτος άνθρωπος που αντίκρυσα στο ΑΟ πριν 22 ολόκληρα χρόνια και η μονή Αγίου Παύλου το πρωτο μοναστήρι που διανυκτέρευσα.

[Dimitris39]

Ερχοτανε απο την Αγιου παυλου με πολλους προσκυνητες και μοναχους στην Νεα Σκητη
για το Πανηγυρη περυση ,φτανοντας στον Ναο μπροστα
οπου ειτανε πανω απο 300 προσκυνητες και μοναχοι αναμεσα τους και εγω τερμα πισω περιμενα
ειρθε προς εκει σε εμενα και μονο
παιρνοντας εγω την ευχη του με δινει μια σιγανη στο στομα με το χερι με
κοιταει χαμογελαει και γυρισε για να μπει μεσα στον ναο

Το ερωτημα μου ειτανε γιατι ειρθε εως εκει σε μενα?

ας το ξεφουρνισω
περνουσα εκεινη την περιοδο μια δυσκολη στιγμη της ζωης μου
και η κινηση του αυτη και το χαμογελο μου εδωσε να καταλαβω πολλα
δεν χρειαστηκε να μιλησω μαζι του ειχα κιολας καταλαβη
και περιμενα με υπομονη Και????????

Δοξα τον Θεο ολα καλα
Τελικα ο Θεος δεν αργει καθολου εμεις ειμαστε ανυπομονοι

Καλη συνεχεια εχω μαθημα