http://www.pantocrator.info/gr/modules. ... eA&show=10
Μη λέει κανείς ότι η πνευματική ζωή έχει όρια. Αλλά επιτρέψατέ μου να σας πω ότι το 3ο στάδιο **, η μέθεξης,
δεν περιορίζεται μόνο εδώ εις τη γη, αλλά βεβαίως υπάρχει στον ουρανό, βεβαίως υπάρχει στην Βασιλεία του Θεού.
Και πως υπάρχει; Προοδευτικά! Και μάλιστα αν θέλετε, εις το διηνεκές.
Δεν σταματάει αυτή η μέθεξης ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ.... εις την αιωνιότητα..., εις το διηνεκές.
Διότι, αν ο Θεός είναι "άπειρος", αν επιτραπεί να το πω έτσι, γιατί το άπειρον δεν ταιριάζει στον Θεό, ανήκει σε λογικόν κατηγόρημα, δεν ανήκει στο Θεό το άπειρος,
αλλά πως να το καταλάβουμε όμως... μιλάμε έτσι....
Η γνώσις του Θεού, μέσα στη Βασιλεία του Θεού είναι απεριόριστη, δηλαδή διαρκώς υπάρχει η ανάπτυξης της γνώσεως, εις το διηνεκές.
Θα σας πω ένα μικρό παράδειγμα, το οποίον βεβαίως και είναι πραγματικότητα στην Βασιλεία του Θεού:
Λέγουν εκείνος ο αγγελικός κόσμος το "Άγιος, Άγιος Άγιος", ...αυτό..., "Κύριος Σαβαώθ", "Κύριος των Δυνάμεων",...αυτό είναι ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΝ!!!
Γιατί;;;; Πως;;;;;
Εμείς, ευρισκόμενοι μέσα στον χωροχρόνο μας δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε και το χειρότερο, ότι μπορούμε να αισθανθούμε μια φοβερήν ανίαν.
Δηλαδή, μπορείτε να φανταστείτε σε όλη μας τη ζωή, να λέμε αυτόν τον ύμνον; "«Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαββαώθ πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού......"
και όταν τελειώνει να ξαναρχίζουμε πάλι από την αρχή και πάλι από την αρχή και πάλι από την αρχή;;;;...
Μας λέγουν οι Ιερείς Συγγραφείς ότι κινείται ο Αγγελικός κόσμος "ασυζήτις στόμασιν", δεν σιγούν ποτέ!!!!!
Για την δική μας θα λέγαμε κατάσταση, το δικό μας μέτρο, είναι ό,τι ανιερόν!
Και θα λέγαμε... "Αυτή είναι η Βασιλεία του Θεού;;; Δεν θα την ήθελα. Εμείς ζητούμε μιαν εναλλαγήν, διότι πάντα το ίδιο μας κουράζει...."
Αλλά τι συμβαίνει όμως!!!!
Όταν τελείωσει ο ύμνος των Αγίων Αγγέλων, τότε αποκαλύπτεται κάτι καινούργιο, εις τα μάτια και τη γνώση των Αγίων Αγγέλων.
Έκθαμβοι και έκπληκτοι οι Άγγελοι γι΄αυτό το καινούργιο, που ανήκει στη θεότητα, υμνούν πάλι το Θεό,
και όταν τελειώσει πάλι ο ύμνος, νέα έκπληξις, νέα αποκάλυψις και πάλι υμνούν το Θεό.
Συνεπώς ένας θεατής απ'έξω, αν θα μπορούσε να άκουε ένα ύμνο διαρκώς λεγόμενον ο αυτός, βεβαία θα έλεγε ότι είναι κάτι το ανιερόν.
Εδώ όμως δεν υπάρχει κάτι το ανιερόν, διότι έχουμε εις το διηνεκές την αποκάλυψη του Θεού, προοδευτικώς, ώστε να δημιουργεί την έκπληξι.
Αυτό θα σας το πω με ένα παράδειγμα που πάλι κάποτε σας το είχα πει:
Μπαίνουμε σε έναν χώρο εκθέσεως... ζωγραφικής, ας πούμε.
Μπαίνουμε σε μια αίθουσα και βλέπουμε ένα πίνακα ζωγραφικής... Είναι τόσο καταπληκτκός αυτός ο πίνακας και λέμε: "Ααααα!!!!",
πάμε σε 2ο πίνακα και λέμε: "Ααααα!!!!", πάμε σε 3ο πίνακα και λέμε: "Ααααα!!!!".
Αν μαζί μας ήταν ένας τυφλός, που δεν θα μπορούσε να βλέπει βεβαίως, το εκπληκτικόν της ζωγραφικής των πινάκων και άκουγε μόνο το "Ααααα!!!!" το δικό μας...
Θα έλεγε "μα τι έπαθες και λες όλο αυτό το "Ααααα!!!!";;;
Γιατί; Γιατί αυτός δεν βλέπει, ενώ αν έβλεπε θα πάθαινε εκείνο το οποίο θα παθαίναμε και εμείς και θα περνούσαμε από εκπλήξεως εις έκπληξιν,
για κάτι πάντα καινούργιο μέσα στο χώρος της εκθέσεως, που θα βλέπαμε.
Γι΄αυτό σας είπα ότι η μέθεξις είναι εις το διηνεκές... Διότι η μέθεξις τι είναι;;;;
Είναι καινούργια αποκάλυψις, καινούργια γνώσις, πάλι καινούργια αποκάλυψις, πάλι καινούργια γνώσις, περισσοτέρα θέωσις και περισσοτέρα θέωσις και αυτό εις το διηνεκές!!!
** Στην αρχή της ομιλίας του, ο π. Αθανάσιος έχει ήδη αναφερθεί και αναλύσει τα 3 στάδια της πνευματικής ζωής ενός πιστού.
Αυτά είναι η κάθαρση, ο φωτισμός και η μέθεξης ή αλλιώς θέωση.
Προσωπικά, κάποια στιγμή είχα αυτό τον λογισμό, το αν θα είναι βαρετό αυτή η συνεχής δοξολογία.....
Ακούγοντας όμως την ομιλία του π. Αθανάσιου στο συγκεκριμένο σημείο, πραγματικά μου έλυσε την απορία μου και με το παραπάνω!!!!
