"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

"Ο Χριστός θα ξαναενώσει τις εκκλησίες, εμείς οι άνθρωποι δύσκολα θα το κάνουμε"
Συνέντευξη του ερημίτη π. Γαβριήλ (Bunge) που ασπάστηκε την Ορθοδοξία
Τετάρτη, 02 Φεβρουάριος 2011 - Συντάχθηκε απο τον/την Neskoutsny Sad



Συνέντευξη στο περιοδικό Neskoutsny Sad και στην δημοσιογράφο Anna Paitcheva παραχώρησε ο ιερομόναχος Gabriel Bunge. Ο π.Γαβριήλ γεννήθηκε το 1940 στην Κολωνία. Το 1963 έγινε βενεδικτίνος μοναχός και το 1973 ιερέας.

Είναι διδάκτωρ στη φιλοσοφία και στη θεολογία. Επίσης είναι πατρολόγος εξειδικευμένος στον ΑΣββά Ευάγριο τον Ποντικό. Από το 1980 ζει σαν ερημίτης στην Ελβετία, στην Σκήτη του Τιμίου Σταυρού, και το 2010 έγινε ορθόδοξος.

Γίνατε ορθόδοξος σε μια προχωρημένη ηλικία. Πολλές φορές τέτοιες αποφάσεις τις παίρνουμε σε προχωρημένη ηλικία. Η μεταστροφή σας στην Ορθοδοξία έλαβε μέρος στη Μόσχα τον Αύγουστο του 2010 και θορύβησε πολύ τους καθολικούς. Είπατε ότι η απόφασή σας ωρίμασε κατά τη διάρκεια της ζωής σας. Είσαστε θεολόγος, γνωστός πατρολόγος, ερημίτης. Διηγηθείτε μας πως εξελίχθηκαν τα πράγματα.

Από μικρός ακόμη έζησα το δράμα της διαίρεσης των χριστιανών: Ο πατέρας μου ήταν προτεστάντης και η μητέρα μου καθολική. Βαπτίστηκα καθολικός. Στα 21 μου χρόνια αποφάσισα να γίνω μοναχός αλλά ο πατέρας μου αντέδρασε.

Σπούδασα φιλοσοφία και έπειτα για 2 μήνες πήγα στην Ελλάδα με κάποιους φίλους. Ήταν η στιγμή όπου ανακάλυψα την ορθόδοξη εκκλησία.

Στην Αθήνα αρχίσαμε διάφορες συζητήσεις με έλληνες φοιτητές της θεολογικής σχολής οι οποίοι μας φιλοξενούσαν. Μια φορά είπα σε έναν απ’ αυτούς -ο οποίος αργότερα έγινε διάσημος θεολόγος: «Όλα είναι όμορφα σε εσάς εκτός από ένα πράγμα. Το ότι είστε χωρισμένοι από εμάς. Αυτός απάντησε: «Κάνεις λάθος. Εσείς είστε χωρισμένοι από εμάς».

Αυτή η απάντηση ήταν ένα σοκ για εμένα. Ήμουν μέλος της καθολικής εκκλησίας όπως εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι. Γνώριζα τους προτεστάντες. Τώρα γνώριζα κάτι καινούργιο. Ήξερα ότι την ελληνική εκκλησία την ίδρυσε ο Απ. Παύλος συνεπώς δεν έστεκε η κατηγορία ότι απομακρύνθηκαν από την εκκλησία της Ρώμης.

Αυτή η συζήτηση μου προκάλεσε ένα σωρό σκέψεις. Τελικά έγινα μοναχός. Αρχικά σε μια μονή βενεδικτίνων στην Γερμανία. Σύντομα οι αδελφοί παρατήρησαν την αφοσίωσή μου στην ανατολική παράδοση. Μετά με έστειλαν στο Chevetogne στο Βέλγιο σ΄ ένα μοναστήρι βενεδικτίνων ανατολικού ρυθμού. Προσπαθούσα να εμβαθύνω τις σκέψεις μου, διάβαζα, μελετούσα την ιστορία του χωρισμού των εκκλησιών.

Μόνο μια επιστροφή στις ρίζες θα μπορέσει να φέρει μια προσέγγιση. Πράγματι η εκκλησία ήταν ενωμένη για περισσότερο από μια χιλιετία. Πιστεύω να βρεθεί ένας κοινός παρονομαστής, όπως και πολλοί άλλοι το πιστεύουν.

Ο λόγος για τον οποίον αποφάσισα να γίνω ορθόδοξος θα ακουστεί δυσάρεστα στα αυτιά των καθολικών. Έφτασα δυστυχώς στο συμπέρασμα ότι η συμφιλίωση είναι αδύνατη στο επίπεδο των δομών και των ιεραρχιών. Αυτό δεν θα συμβεί, επειδή η Δύση και η Ανατολή απομακρύνονται η μια από την άλλη κατά τη διάρκεια των αιώνων.

Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν επειδή είναι δύσκολο να βρεις τον φταίχτη. Πρόκειται για γεγονότα ιστορικά. Όταν κατάλαβα ότι είναι αδύνατον να τα βρουν οι εκκλησίες αποφάσισα να γίνω ορθόδοξος. Έπρεπε σε προσωπικό επίπεδο να κάνω την δική μου συμφιλίωση.

Προσευχήθηκα πολύ, σκέφτηκα. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο από το θέλημα του Θεού. Επαναλάμβανα συνεχώς στην προσευχή μου: «Εάν δεν είναι σύμφωνο με το θέλημά Σου, στείλε μου ένα σημάδι. Μόνο Εσύ μπορείς να με εμποδίσεις να το κάνω»!

Συναντήθηκα μια φορά στο Μιλάνο με τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα (Αλφέγιεφ). Του είπα τις σκέψεις μου. Ήθελα να δω την αντίδρασή του. Μου είπε ότι θα γίνει το θέλημα του Θεού. Τα υπόλοιπα έγιναν μόνα τους: «Να’ μαι εδώ στη Ρωσία και είμαι ευτυχισμένος που είμαι εδώ».

Εν τω μεταξύ τα sites και ο τύπος των καθολικών λένε ότι είστε ένας προδότης

Δόξα τώ Θεώ δεν έχω υπολογιστή και δεν ξέρω τι λένε οι άνθρωποι. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου.

Από αφέλεια πίστευα ότι αυτό το θέμα θα περάσει απαρατήρητο, δεν έγινε όμως έτσι. Να, πέρασαν πενήντα χρόνια από όταν έγινα μοναχός, τριάντα χρόνια απ' όταν αποτραβήχτηκα σε μια απομονωμένη σκήτη.

Όταν θέλησα να γίνω μοναχός, όλοι ήταν εναντίον μου. Ο πατέρας μου ήταν διάσημος επιστήμονας. Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα, όλοι οι παιδικοί και νεανικοί μου φίλοι, όλοι ήταν εναντίον μου, κανένας δεν με υποστήριξε, με εξαίρεση τον πνευματικό μου καθοδηγητή, έναν γηραιό ηγούμενο σε κάποιο μοναστήρι.

Πολλές φορές δεν πρέπει να περιμένεις ομόφωνη έγκριση όταν παίρνεις σοβαρές αποφάσεις.

Δεν το φανταζόμουν ότι γενόμενος ορθόδοξος θα υπήρχαν τόσο σφοδρές αντιδράσεις. Δεν έχω τίποτα - το έχω ξαναπεί αυτό- ενάντια στους καθολικούς.

Εγώ απλά πιστεύω στην Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Ο Χριστός θα ξαναενώσει τις εκκλησίες, εμείς οι άνθρωποι δύσκολα θα το κάνουμε.

Αυτό που συνέβη με εμένα είναι μια προαναγγελία αυτού που θα συμβεί έστω και σε έναν άλλον κόσμο.

Πριν 30 χρόνια εγκαταλείψατε το μοναστήρι για να γίνετε ερημίτης στις Ελβετικές Άλπεις. Πώς βλέπετε το μέλλον σας;

Είδα στη Ρωσία πολλά μέρη που θα μου άρεσε να ζήσω. Μου άρεσε πολύ στην Μονή Βαλαάμ. Οι μοναχοί εκεί με υποδέχθηκαν πολύ φιλικά. Πέρασα μια μέρα με τους ερημίτες.

Είχα την αίσθηση ότι βρήκα αυτό που έψαχνα μια ολόκληρη ζωή. Τελικά όμως πήγα να μείνω μόνος μου στην σκήτη μου στην Ελβετία.

Εάν φύγετε από εκεί, ποιός θα φροντίζει τα πνευματικά σας παιδιά. Τι θα απογίνουν;

Δεν έχω κάποιο ποίμνιο με την πραγματική έννοια της λέξης. Έρχονται στην σκήτη μου πολλοί επισκέπτες για να εξομολογηθούν και να συζητήσουν μαζί μου. Δεν έχω όμως κάποια ποιμαντική ευθύνη. Σπάνια φεύγω από τη σκήτη μου.....

...Δύο ορθόδοξοι επίσκοποι, τους οποίους γνώριζα πολύ καιρό και με τους οποίους συναντήθηκα στη Μόσχα μου είπαν: «'Ήσουν πάντοτε ένας από εμάς. Τώρα κοινωνάμε από το ίδιο ποτήριο». Ακριβώς αυτό επιζητούσα.

Σε όλα τα βιβλία μου μετάφρασα κείμενα τα οποία χρονολογούνται από την πρώτη χιλιετηρίδα. Δηλαδή πριν από το σχίσμα. Ο πάπας Βενέδικτος ο 16ος γνωρίζει την Ορθοδοξία και κάνει συχνές αναφορές σ΄ αυτήν.

Σε μια από τις ομιλίες του την δεκαετία του '70 (ο τωρινός πάπας) είπε ότι εάν ενώνονταν οι εκκλησίες, η Ρώμη δεν θα είχε το δικαίωμα να απαιτήσει πιο πολύ από ότι είχε την πρώτη χιλιετηρίδα.

Θα ήταν αρκετό να κρατηθεί η ενότητα. Ένας Ορθόδοξος, εγώ ας πούμε, θα έπρεπε να του απαντήσει: «Πολύ ωραία ας επανέλθουμε στο τι ίσχυε την πρώτη χιλιετηρίδα».

Εγώ όμως δεν πιστεύω ότι αυτό είναι δυνατόν. Η καθολική εκκλησία έχει εξαπλωθεί σ' όλον τον κόσμο, αλλά δεν έχει καθόλου ομοιότητες στην Αμερική, στην Αφρική, στην Ευρώπη.

Έχουν διαφορετικές τάσεις, μερικές φορές αντιφατικές και δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Και εάν κάποιοι θα το δέχονταν, κάποιοι θα το αρνιόνταν.

Λένε ότι οι ορθόδοξοι είναι πιο επιφυλακτικοί από τους καθολικούς και όχι αντίθετα.

Το 1861 όταν πήγα στην Ελλάδα οι καθηγητές μου στην Βόννη μου έλεγαν να μην πολυέρχομαι σε επαφή με τους ορθοδόξους: «Είναι σχισματικοί, να μην έχεις επαφές μαζί τους»...

Η δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδος άρχισε κάποιες αλλαγές. Έκανε ένα άνοιγμα προς τον κόσμο. Οι καθολικοί θέλουν να δείχνουν φιλικοί προς εμάς...

Πηγή: www.romfea.gr

Τώρα τελευταία άκουσα , γιά μη δογματική ένωση των εκκλησιών είναι άραγε αυτό δυνατόν.
Τι σόϊ προσέγγιση είναι αυτή πάλι;

Δεν ξέρω Καπετάνιε, πάντως αυτός που το είπε μόνο Ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι.

Ο Χριστός θα ξαναενώσει τις εκκλησίες, για εμάς είναι τόσο δύσκολα που αγγίζει μάλλον το αδύνατο.

Το πώς θα γίνει αυτό είναι στο χέρι του Θεού. Η Ορθόδοξη πίστη για όλους τους Χριστιανούς.

Πάντως τόσο ο καθαρισμός όσο και οι συνενώσεις (των μετάλλων αλλά και άλλων ειδών και καταστάσεων ) γίνονται με τη χρήση πυρός.

Όσοι νομίζουν ότι με εκπτώσεις, συμβιβασμούς, πάρε - δώσε όχι σε ειλικρινή βάση διαλόγου, κοινά συμφέροντα, ανθρώπινες σκέψεις, ενέργειες και επιθυμίες που δεν είναι θέλημα του Θεού,θα επιτύχουν κάτι, δεν θα βρούν αντιμέτωπο μπροστά τους Τον Θεό;

Πόσοι πραγματικά επιθυμούν την ενότητα των Χριστιανών με καθαρή καρδιά; Ο Κύριος γνωρίζει. Η Εκκλησία όλη συνεχώς εύχεται. Από την μεριά των Καθολικών αλλά και άλλων ομολογιών, υπάρχουν κατα καιρούς ξεχωριστοί άνθρωποι που στο τέλος αναγνωρίζουν και δέχονται ως μόνη αληθή την Ορθόδοξη πίστη, στην οποία και συντάσσονται.

Εμείς γεννηθήκαμε Ορθόδοξοι, έχει και αυτό το τίμημά του, το τίμημα που πλήρωσαν οι πατέρες μας και οι πρόγονοί μας, αλλά θαυμαστός ο Θεός και οι ψυχές που δι' Αυτού μεταστρέφονται συνειδητά στην Ορθοδοξία, υποψιάζομαι ότι και εδώ υπάρχει τίμημα και μάλιστα μεγάλο, ο Μισόκαλος βγάζει αφρούς......, φαίνεται και σε ορισμένα σημεία της υπέροχης αυτής ανάρτησης που αφορά τον γέροντα π. Γαβριήλ και την ένταξή του στην αληθεινή πίστη την Ορθοδοξία.

Δογματικώς και οντολογικώς δεν στέκει η έννοια "ένωση των εκκλησιών", αφού
Μία η Κεφαλή μας ο Χριστός και ένα το σώμα, η Μία, Αγία, Καθολική,Αποστολική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αν μετανοήσουν από όλες τις αιρέσεις και επιστρέψουν στην Μία Αλήθεια της Ορθοδοξίας τότε καλώς και με χαρά
μεγάλη θα το δεχτούμε, όλα τα άλλα είναι πλανεμένα και φλυαρίες.

Νίκο χωρίς να θέλω να θίξω ούτε να μειώσω τον συγκεκριμένο μοναχό, θα σου πω την γνώμη μου:(μόνο 2 παρατηρήσεις)
1)είπε: "Αυτό δεν θα συμβεί, επειδή η Δύση και η Ανατολή απομακρύνονται η μια από την άλλη κατά τη διάρκεια των αιώνων."
Η Δύση ναι απομακρύνεται διότι πέφτει από το ένα σφάλμα στο χειρότερο, από τη μια κακοδοξία στην μεγαλύτερη...
Η Ανατολή δεν πάει...πουθενά! Μένει σταθερή στην Πίστη του Χριστού, χωρίς προσθήκες και μεταβολές. Είναι η Μία Εκκλησία και
δεν χρειάζεται καμία διόρθωση, ούτε βέβαια και στις δομές και Ιεραρχίες της, αφού το Συνοδικό Σύστημα είναι το Αποστολικό και ορθό.
2)είπε: "Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν επειδή είναι δύσκολο να βρεις τον φταίχτη. Πρόκειται για γεγονότα ιστορικά." Αλήθεια;
Μήπως φταίγανε οι δικοί μας Ιεράρχες στη ψευδοσύνοδο Φερράρα-Φλωρεντίας για τον εγκλεισμό, την καταπίεση, την διακοπή τροφοδοσίας και νερού, την φοβερή ψυχοσωματική καταπίεση; Μήπως φταίγαμε εμείς για τις τρομερές σταυροφορίες; κλπ Τα ιστορικά γεγονότα υπάρχουν
και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ποιος φταίει. Αν είναι δυνατόν να "φταίει" η Αν ήμουνα δυτικός θα έλεγα ξεκάθαρα, όπως ξεκάθαρα
το είπαν πολλοί πρώην δυτικοί και νυν Ορθόδοξοι, "φταίει η δαιμονική υπερηφάνεια του πάπα! η κοσμικοποίηση της δύσης...οι φοβερές αιρέσεις
της δύσης που την κατάληξαν από μέλος της Μίας Εκκλησίας σε κράτος με στρατιωτική, πολιτική κλπ εξουσία.
3)είπε: " Όταν κατάλαβα ότι είναι αδύνατον να τα βρουν οι εκκλησίες αποφάσισα να γίνω ορθόδοξος. Έπρεπε σε προσωπικό επίπεδο να κάνω την δική μου συμφιλίωση." Αλήθεια αυτό ήταν ο λόγος να γίνει Ορθόδοξος; Δεν ήταν ότι κατάλαβε που βρίσκεται η Αλήθεια του Χριστού; Δεν κατάλαβε
την αίρεση και πλάνη που βρίσκοταν όπως έκαναν χιλιάδες άλλοι αξιολογότατοι Ορθόδοξοι πρώην δυτικοί; Ήθελε την δική του συμφιλίωση; ...παράξενα πράγματα, για να μην πώ πονηρά.

Λυπάμαι Φώτιε, αν κατάφερες να βρεις ψεγάδια ακόμη και σ' αυτό τον άνθρωπο, που μετά από μια ολόκληρη ζωή ειλικρινούς αναζήτησης, είχε το θάρρος να τα βάλλει με ολόκληρη την ρωμαιοκαθολική "εκκλησία" και ν' ακολουθήσει αυτό που πίστευε σωστό.

Πρέπει επίσης να λάβεις υπόψη σου ότι το κείμενο είναι μετάφραση (μάλλον από τα γερμανικά) και πιθανόν να μην αποδίδει με θεολογική ακρίβεια τις εκφράσεις του π. Γαβριήλ.

Εγώ πάντως δοξάζω το Θεό, που υπάρχουν άνθρωποι, που μέσα στο βαθύ σκοτάδι γύρω τους έχουν το θάρρος ν΄ακολουθήσουν έστω και μόνοι εναντίον όλων την πορεία προς το Φως.

Και εγώ λυπάμαι που χωρίς επιχειρήματα και χωρίς να λες τίποτα συγκεκριμένο καταστρέφεις τον διάλογο.
Εϊπα πως τις συγκεκριμένες τοποθετήσεις σχολιάζω και όχι τον άνθρωπο.
Εσύ, απλά με κατηγορείς εμμέσως χωρίς να αναφέρεις που συγκεκριμένα διαφωνείς με τις τοποθετήσεις μου.
Πες αν θέλεις συγκεκριμένα και με λογική και όχι αφηρημένα και με αναφορά στο συναισθηματικό, θυμικό του ανθρώπου.
Τέλος πάντων, αν μπορεί να χάνει σε μετάφραση να μην μεταφέρεις λόγια που προκαλούν σύγχυση και
δεν συμβάλλουν θετικά.
Καλημέρα. Για μένα το θέμα έκλεισε.