Μια προσευχή για τον μικρό Λουκά!

[smarti]

Το 2007 στον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης, όλοι ανεξαιρέτως οι γιατροί στην Ελλάδα μας πρότειναν να σταματήσουμε την εγκυμοσύνη ή στην καλύτερη περίπτωση μας «έδωσαν» την «ευκαιρία» να σκεφτούμε να σταματήσουμε την εγκυμοσύνη γιατί μας προετοίμαζαν ότι θα ήταν τεράστιος ο μελλοντικός Γολγοθάς λέγοντάς μας ότι δεν υπήρχε καμία δυνατότητα/πιθανότητα για αυτό το μωρό να μείνει ζωντανό αφού γεννηθεί ή εάν μείνει ζωντανό δεν υπήρχε καμία δυνατότητα/πιθανότητα για το μωρό μας να μείνει ζωντανό για πολλά έτη χωρίς αλλεπάλληλες εγχειρήσεις, ή ακόμα και εάν το μωρό θα ζούσε αρκετά έτη με πολλές και επικίνδυνες και κοστοβόρες εγχειρήσεις, κατόπιν θα ήταν ένας γολγοθάς για το μωρό και για μας τους γονείς δεδομένου ότι το μωρό θα χρειαζόταν την ειδική προσοχή όπως ένας αναπνευστήρας καθημερινά για το μωρό, θα είχε χαμηλό κορεσμό (κυανωτικό παιδί), θα έπαιρνε πάρα πολλά φάρμακα κάθε ημέρα, θα είχε δύσπνοιες, κ.λ.π. Επιπλέον, είχαμε την ενημέρωση ότι η ανάπτυξη του μωρού θα ήταν ανώμαλη, μη φυσιολογική, το μωρό θα υπέφερε, θα πονούσε, ότι θα ήταν παιδί με ειδικές ανάγκες, προβληματικό, και ότι το παιδί θα κατέληγε δυστυχισμένο να ρωτά τους γονείς του γιατί τον έφεραν στη ζωή. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΛΑΘΟΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ. Aπό 18 Μαΐου 2007 ήμασταν στη Γερμανία και περιμέναμε τη γέννηση του παιδιού μας, ενώ από 10-11 Μαΐου είχαμε μπει στο μήνα μας. Το παιδί μας δεν έλεγα να γεννηθεί, και στις 10/6/2007 κάναμε τον τελευταίο υπέρηχο (τον 6ο κατά σειρά ανά 2-3 ημέρες) σε νοσοκομείο του Μονάχου Γερμανίας και μας είπαν ότι το παιδί δεν λέει να βγει και κλείσαμε ραντεβού για 12/6/2007 για νέο υπέρηχο και πιθανή πρόκληση τοκετού ανάλογα με τα ευρήματα του υπερήχου γιατί είχαμε πλέον μπει στο 10ο μήνα εγκυμοσύνης. Και όμως στις 4 τα ξημερώματα στις 11-6-2007 έσπασαν τα νερά της γυναίκας μου και μετά από 20 ώρες τοκετού στις 10 το βράδυ οι γιατροί αποφάσισαν να προχωρήσουν σε καισαρική γιατί πλέον το παιδί κινδύνευε. Έτσι στις 11:24’ τοπική ώρα Γερμανίας στις 11/6/2007 γεννήθηκε ο Λουκάς μας. Ο Λουκάς μας «έπρεπε» να γεννηθεί ψηλός και με μεγάλο βάρος για να διευκολυνθεί η πάρα πολύ δύσκολη πρώτη εγχείρηση η οποία θα πραγματοποιούνταν 4-5 ημέρες μετά την γέννηση του Λουκά μας και αφού του χορηγούσαν προσταγλανδίνη η οποία κρατά ανοικτό τον βοτάλιο πόρο για να επιζήσει ο υιός μας και να γίνουν οι εξετάσεις και κυρίως ο καθετηριασμός και να παρθούν οι ανάλογες αποφάσεις. Ο Λουκάς μας γεννήθηκε 0,59 εκατοστά ύψος και 4350 κιλά, στοιχεία ιδανικά για την εγχείρηση και στατιστικώς μόνο 1% γεννιούνται με τέτοιο μέγεθος – ιδίως λόγου ύψους. Η πρώτη εγχείρηση είχε και έχει μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας, πολλές φορές και 50% και αν πετύχει η εγχείρηση μετά έχουμε το κίνδυνο του εγκεφάλου αφού πολλές ώρες έχουμε τον εγκέφαλο σε κατάψυξη και επίσης έχουμε και πάρα πολλούς κινδύνους. Ομως όλα πήγαν τέλεια. Η 2η εγχείρηση έγινε μετά από 3 μήνες τον Σεπτέμβριο 2007 και όλα και πάλι πήγαν τέλεια. Ήταν αρχικός ο προγραμματισμός για 3 συνολικά εγχειρήσεις και η τρίτη εγχείρηση έπρεπε να πραγματοποιηθεί από 18-24 μηνών και με παιδί μέχρι 12 κιλά για να έχουμε στατιστικά τα καλύτερα αναμενόμενα αποτελέσματα. Επικουρικά να αναφέρουμε ότι ο υπέρηχος στον 5ο μήνα εγκυμοσύνης έγινε στις 7/2/2007 ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος Λουκάς επίσης ιατρός Άγιος, και η πρώτη εγχείρηση του Λουκά μας έγινε στις 20/6/2007 ημέρα που είναι η εύρεση των Αγίων λειψάνων του Αγίου Λουκά της Κριμαίας. Σκεφτήκαμε από την αρχή ότι δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή αλλά από το να κρατήσουμε αυτό το μωρό επειδή αυτό το μωρό και κάθε μωρό είναι ένα δώρο από το Θεό και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ προσωπικός χώρος για τον καθέναν μας σε αυτόν τον κόσμο για να επιλέξει και για να αποφασίσει τι πρέπει και ποια πρέπει να είναι η έκβαση από μια εγκυμοσύνη και ποια πρέπει να είναι η μοίρα ενός μωρού και αν εμείς μπορούμε να αποφασίσουμε αν θα πρέπει να ζήσει ή όχι ένα παιδί. Έτσι, ο μικρός Λουκάς μπήκε στη ζωή μας στις 11/6 του 2007. Τους πρώτους 24 μήνες της ζωής του Λουκά απέδειξε ότι είναι ένα πολύ ευτυχές αγόρι, δεν σταματούσε να γελάει στον καθένα, να μεγαλώνει κανονικά και να είναι πολύ ικανοποιημένος και πολύ ζωντανός, ενώ πάντα ζητούσε βόλτα και να ανεβοκατεβαίνει σκαλιά!! Αυτό ήταν η αδυναμία του. Μέχρι την 3η εγχείρηση ήταν ένα υγιέστατο αγοράκι, οι Έλληνες γιατροί δεν μπορούσαν να πιστέψουν σε αυτό που έβλέπαν ακόμη και με βάση αυτά που έβλεπαν στα μηχανήματα με τις ειδικές εξετάσεις τους φαινόταν για ένα θαύμα που μόνο ο Θεός θα μπορούσε να κάνει τέτοια καλή δουλειά. Βλέπαμε πραγματικά καθημερινά την αληθινή ευτυχία του προσώπου του υιού μας και ελπίζαμε και προσευχόμασταν ότι τα πράγματα θα πήγαιναν συνέχεια τόσο καλά όσο πήγαν και στο παρελθόν. Τώρα ζούμε δύσκολες στιγμές από κοσμικής απόψεως από τη στιγμή που ενώ η τρίτη εγχείρηση πήγε και πάλι πάρα πολύ καλά, από τη στιγμή που σχεδόν ήμασταν έτοιμοι να γυρίσουμε Ελλάδα, ο Λουκάς μας την 5η ημέρα μετά την 3η εγχείρηση έπαθε ανακοπή καρδιάς λόγω ραγδαίας συσσώρευσης πλευρικών υγρών και μετά από εμετό την νύχτα της Κυριακής στις 4:30’ το πρωί της 31/5/2009 έπαθε αναρρόφηση. Η εγχείρηση είχε γίνει την Τρίτη 26/5/2009 ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος Αλέξανδρος ο Δερβίσης τον οποίο γιορτάζουμε στην εκκλησία της Λαοδηγήτριας στην Θεσσαλονίκη. Ο Λουκάς μετά την εντατική και μόλις την Παρασκευή το πρωί και πριν καν συμπληρωθούν 3 Χ 24ωρα μεταφέρθηκε σε πολύ καλή κατάσταση κατά τους γιατρούς στον κανονικό θάλαμο και ήταν συνδεδεμένος όπως όλα τα παιδιά με οθόνες που τον παρακολουθούσαν με κεντρικό σύστημα με οθόνες. Σε αυτές τις οθόνες παρακολουθούσαν το οξυγόνο του Λουκά και τους κτύπους της καρδιάς και την αναπνοή του αλλά παρόλο που έκανε συχνά εμετούς (πράγμα φυσιολογικό για παιδιά μετά από εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, όπως φυσιολογική είναι και η εμφάνιση πλευρικών υγρών τα οποία φεύγουν με διουρητικά φάρμακα όπως το lasix), και παρόλο που έλεγχαν συχνά το αίμα του και παρόλο που έκαναν εξέταση με υπέρηχο λίγες ώρες πριν το συμβάν (απόγευμα Σαββάτου 20-5-2009) δεν μπόρεσαν να πάρουν τη σωστή απόφαση και να τον επιστρέψουν τον Λουκά μας στην εντατική. Από την εντατική βγήκε πολύ νωρίς μετά από 2,5 24ωρα λόγω του ότι έκριναν ότι ήταν σε άριστη κατάσταση, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εγχείρηση. Δυστυχώς επειδή γνωρίζω προσωπικά και μία άλλη περίπτωση στην οποία φοβόντουσαν πολύ και έκαναν τα πάντα διαφορετικά οι ίδιοι γιατροί είναι σαν να ήθελε ο Θεός να τους παρασύρει ότι όλα είναι καλά με τον Λουκά για να συμβεί τελικά αυτό το πολύ λυπηρό αποτέλεσμα. Παραδέχονται οι γιατροί του Μονάχου ότι έγιναν πολλά αλλά μικρά λάθη τα οποία όλα μαζί κάνουν ένα πάζλ λαθών και ένα πολύ μεγάλο λάθος που επέφερε προς το παρόν αυτό το τραγικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν και υποψίες ότι τον Λουκά τον ξέχασαν κάποια λεπτά χωρίς αναπνοή και κτύπο καρδιάς γεγονός που φαίνεται ότι για να επανέλθει σε σταθεροποιημένη κλινική κατάσταση ο Λουκάς μας χρειάστηκαν 1 ώρα και 20 λεπτά και η ζημιά είναι τόσο τεράστια πράγμα που σημαίνει ότι έμεινε χρόνο αρκετό χωρίς οξυγόνο. Ακόμη και στις 4 το πρωί τα ξημερώματα ο Λουκάς μας τους έδειξε σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά και με εξέταση αίματος αποκλείστηκε και πάλι το γεγονός να πάει στην εντατική ο Λουκάς μας εκεί όπου θα είχε αποφευχθεί ο εμετός και η αναρρόφηση. Είναι λίγο πολύπλοκο να δεχθεί ένας άνθρωπος / πατέρας ότι έφερε στην ζωή εν Θεό τον υιό του, έκανε έρευνα πάλι εν Θεώ να βρεί το καλύτερο νοσοκομείο του κόσμου για να γίνουν 3 εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς, έγιναν και οι 3 εγχειρήσεις και όλα πήγαν τέλεια και τελικά ένας εμετός τη νύχτα, μία αναρρόφηση, πολλές μικρές λάθος κινήσεις των γιατρών που δεν αντιλήφθηκαν ότι τα πλευρικά υγρά στις 5 το απόγευμα του Σαββάτου θα μπορούσαν να έχουν αυξηθεί υπερβολικά μέσα σε λίγες ώρες έτσι ώστε να τον μεταφέρουν στην εντατική και να προβούν σε μία απλή διαδικασία και σχεδόν ακίνδυνη επέμβαση, να του βγάλουν τα υγρά με drilling και τώρα ο Λουκάς μας να ήταν σχεδόν εντελώς υγιής, ενώ αντιθέτως ένας εμετός λόγω υπερβολικών πλευρικών υγρών να προκαλέσει σε συνδυασμό με βαθύ ύπνο μία αναρρόφηση και τελικά έτσι να μπλοκαριστούν τα πνευμόνια και να σταματήσει η καρδιά. Νέο λάθος ότι παρέμεινε στον κανονικό θάλαμο, λάθος ότι 3 νοσοκόμες για 21 παιδιά δεν εντόπισαν εγκαίρως τον Λουκά μας και η επιστροφή στη ζωή με μαλάξεις κράτησε 1 ώρα και 20 λεπτά, πολύ μεγάλος χρόνος για να μην δικαιολογεί τις μεγάλες ζημιές στον εγκέφαλο και σε όργανα όπως το συκώτι και τα 2 νεφρά. Όμως ο Λουκάς μας είναι στην ζωή αυτή τη στιγμή και αυτό είναι ένα ακόμα θαύμα, μέχρι το επόμενο!!! Ο Λουκάς μας στις 24/5/2009 είχε εκκλησιαστεί και κοινωνήσει στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων στο Μόναχο Γερμανίας και γενικώς είναι ένα παιδί που στα 2 πρώτα χρόνια της ζωής του έκανε πράγματα τα οποία έχουν χαραχθεί βαθιά στις καρδιές μας και στις ψυχές μας. Ο Λουκάς αυτή τη στιγμή είναι σε ελάχιστη κατάσταση ανταπόκρισης λόγω σοβαρής εγκεφαλοπάθειας λόγω έλλειψης οξυγόνου. Γι αυτό πάσχει από μια δύσκολα ιάσιμη μορφή επιληψίας, από σπαστική τετραπληγία συνοδευόμενη από στοιχεία δυστονίας καθώς και από μια βαριά νευρογενή δυσφαγία, έτσι ώστε να συντηρείται τροφικά μέσω καθετήρα PEG από τις 7-8-2009. Βάσει των αποτελεσμάτων της μαγνητικής MRT καθώς και της συγκεκριμένης μορφής επιληψίας προβλέπεται από τους γερμανούς γιατρούς οι οποίοι έχουν και την κλινική άποψη αλλά και τις εικόνες από τη μαγνητική εγκεφάλου αλλά και από τα αλλεπάλληλα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα (EEGs) ότι ο Λουκάς θα παραμείνει ένα πολλαπλώς ανάπηρο παιδί. Το γεγονός να είναι ο Λουκάς μας σε κατάσταση status epilepticus είναι 230 στο 1,000,000 άτομα στις ανεπτυγμένες χώρες. Αν αναλογιστεί κανείς και το γεγονός του συνδρόμου στην καρδιά που από μόνο του είναι 240 στο 1,000,000 καταλαβαίνει κανείς για ένα θαυμαστά αρνητικό γεγονός που σε εμάς τους γονείς σημαίνει πολλά και βασικά πώς έτσι έχει επιλέξει ο Θεός να μιλήσει. Η Εικόνα που με τόσο συγκίνηση και πολύ μεγάλη χαρά λάβαμε ταχυδρομικώς από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως αλλά και το απόκομμα στην εφημερίδα που τυχαία βρήκαμε και περιέγραφε τα τόσο συγκινητικά λόγια του Πατριάρχη για την εικόνα του Αγίου Λουκά που τόσο αγαπούσε αλλά και ταυτόχρονα μας χάρισε χωρίς να μας γνωρίζει και χωρίς να του έχουμε πει την ιστορία μας και χωρίς να μας ξέρει ποιοι είμαστε και πόσο αγαπούμε τον Άγιο Λουκά, μας γεμίζει τελικά ακόμη μεγαλύτερη αισιοδοξία αλλά και χαρά ότι υπάρχει πολύ μεγάλο σχέδιο Θεού το οποίο όταν θα ξεδιπλωθεί εντελώς θα δούμε με μεγάλο δέος το χαλί από την καλή του μεριά γιατί τώρα βλέπουμε μόνο το κάτω μέρος του χαλιού το οποίο είναι γεμάτο κόμπους. Ο Θεός σίγουρα μας αγαπάει αν και όλα τώρα δείχνουν το ανάποδο. Σίγουρα τώρα δίδεται τροφή σε γνωστούς και φίλους που δεν είναι τόσο κοντά στον Θεό να μας λένε ή να ακούμε ότι λένε ότι κακώς φέραμε στην ζωή τον Λουκά και ότι τώρα τυραννιόμαστε και ότι τυραννούμε τον Λουκά μας και τον έχουμε στο κρεβάτι του πόνου. Είναι κρίμα που δικαιώνονται όλοι αυτοί προς το παρόν αλλά και αυτό εφόσον το επιτρέπει ο Θεός θα έχει το λόγο του. Εμείς θα περιμένουμε και θα ελπίζουμε. Η προσευχή κινεί ακόμη και βουνά μας διδάσκουν οι γραφές. Η αισιοδοξία μας κρατάει όρθιους και με χαμόγελο βλέπουμε τη συνέχεια. Έχουμε ανάγκη να συμπορευτείτε στον αγώνα μας και είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα μας χαρίσει αυτό που θα μας κάνει ακόμη πιο ευτυχισμένους.

http://www.facebook.com/pages/MIA-PROSE ... 344?v=info

[angieholi]

Πωπω............. Τι ιστορία είναι αυτή;
Ο Θεός να τους δίνει και να συντηρεί την τόση μεγάλη δύναμη ψυχής που έδειξαν από την αρχή....
Ο Θεός ας ελεήσει τον μικρό Λουκά.....

[balloo]

ευχομαι να συνερθει γριγορα

[stathis73]

Και μετα λεμε οτι εχουμε και εμεις προβληματα..................και οχι μονο αυτο αλλα μαλωνουμε και τα παιδια μας για το παραμικρο.

Ο Θεός να μας λυπηθη παιδια.


Και ο Αγιος Λουκας να κανει το θαυμα του και να γινει αυτο το αγγελουδι καλα.