"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Ξεκινάω ένα θέμα με την εξής σκέψη.....
Πολλές φορές έχουμε ακούσει κάτι σε ένα κύρηγμα ή σε κάποιον κύκλο ομιλιών, ή διαβάζουμε κάτι σε κάποιο πνευματικό βιβλίο, μια πληροφορία δηλαδή που είναι πολύ ενδιαφέρον ή αρκετά ψυχοφελής, η οποία (αυτό που μαθαίνουμε δηλαδή) είναι τόσο εξαιρετική (ή τουλάχιστον έτσι μας φαίνεται) για να τη μοιραστούμε και με άλλους, αλλά συνήθως πολύ μικρή σαν πρόταση ή απόσπασμα, που δεν μπορεί απο μόνο του να αποτελέσει κάποιο θέμα. (Πάντα βέβαια σε σχέση με την Ορθοδοξία μας, την Αγία Γραφή ή την Ιερά μας Παράδοση, τους Πατέρες κλπ.)
Αν υπάρχει κάτι λοιπόν, που θα ήθελε κάποιος να σημειώσει, ευπρόσδεκτος! (Με μια μικρή επιφύλαξη, βέβαια, το ότι, ό,τι γράφεται μπορεί να μην αληθεύει πάντοτε ή να μην είναι ακριβώς έτσι......)]


Έτσι λοιπόν αυτά που έχω συγκρατήσει και ήθελα να σημειώσω, είναι τα εξής!:

- ο Απόστολος Λουκάς όταν ζωγράφιζε την Παναγία μας, από σεβασμό και ευλάβεια και επειδή δεν μπορούσε να την κοιτάει κατάματα, έβαλε μπροστά της μια λεκάνη με νερό και από το είδωλο που αντικατροπτιζόταν δημιούργησε τις εικόνες της! (σε κήρυγμα)

- Το τάγμα του Εωσφόρου ήταν το πολυπληθέστερο από όλα τα άλλα τάγματα των Αγγέλων, και αποτελούσε περίπου το 1/3 όλων των αγγέλων. Ήταν οι καλύτεροι όλων των Ταγμάτων, ήταν οι Στρατηγοί, ήταν ας πούμε οι "Καθηγητές", αυτοί που δίδασκαν όλα τα άλλα τάγματα, ενώ τα άλλα τάγματα ήταν οι "φοιτητές". (Ομιλία του π. Εφραίμ Δικαίου http://pantocrator.info/gr/modules.php? ... eA&show=10, Ομιλία Νο993)

- Στο Ναό του Σολομώντα υπήρχε μπάρα από την οποία ανέβαιναν οι Ιερείς, ώστε να μην φαίνονται τα πόδια τους όπως στην περίπτωση που θα ανέβαιναν σκαλοπάτια! Γιατί δεν έπρεπε να φανούν ούτε καν τα πόδια του Ιερέως, για λόγους ευλάβειας προς το πρόσωπο του! (σε κήρυγμα)

- Υπάρχει μια άποψη στους Πατέρες ότι το φίδι μπορεί να μην είχε την μορφή που το ξέρουμε εμείς τώρα, αλλά μέσα στον παράδεισο και πριν την πτώση να ήταν κάπως αλλιώς, ίσως π.χ. να είχε πόδια. Γι αυτό ίσως ο Θεός αργότερα, όταν το "καταράστηκε" του είπε: "από δω και πέρα να σέρνεσαι με την κοιλιά σου". (σε κήρυγμα)

Ο λόγος για τον οποίον ο ιερεύς το πρωί, στον Όρθρο, διαβάζει το Εωθινό Ευαγγέλιο δεξιά της Αγίας Τραπέζης, είναι ότι τη στιγμή εκείνη ο ιερεύς παριστά τον Άγγελον, τον καθήμενον εν τοις δεξιοίς! Η Αγία Τράπεζα είναι Τάφος, είναι θυσιαστήριο· όπως λοιπόν ο Άγγελος εκάθητο δεξιά του Τάφου και ανήγγειλε την Ανάσταση(στις Μυροφόρες Γυναίκες), έτσι κι ο ιερεύς κάθεται δεξιά της Αγίας Τραπέζης και διαβάζει το αναστάσιμο, εωθινό Ευαγγέλιο και αναγγέλει επίσης την Ανάσταση. (από κήρυγμα του πατρός Θεοδώρου Ζήση)

Πρόσφορο να γίνει η ζωή μας, να ζω για την Θ. Ευχαριστία, για τον θεό. Δέχομαι να ζυμωθώ, να πονέσω. Πάρε με Εσύ και κάνε με όπως πρέπει. Τα χέρια που έφτιαξαν τόσο όμορφο τον ουρανό και την γη μπορούν να φτιάξουν και την ψυχή μου. Είμαστε ιερείς στον βαθμό που θυσιάζουμε το εγώ μας στον Χριστό, και όταν πληγώνεται το εγώ μας για τον Χριστό δεν το περιθάλπουμε αλλά το αφήμουνε να πεθάνει.
Ξέρεις γιατί ελπίζω; Γιατί δέχτηκες να κάνεις αίμα Σου την χθεσιμή μαυροδάφνη με τα συντηριτικά.
(Π. Ανδρέας Κονάνος, εξ ακοής από Αθέατα Περάσματα)

Συμπόρευση στον πόνο και στην χαρά. Θα πίνουν από το ίδιο ποτήρι της θλίψεως. Μαζί θα προχωρούν στο βαθύ σκοτάδι ελπίζοντας στον ήλιο και στο φως. Σταυρός θα είναι αλλά ανθισμένος! Τι θέλει, τι τον απασχολεί; Σήμερα πως θα δώσω χαρά στον συντοφό μου; Κοιμάσαι τελευταίος και ξυπνάς πρώτος. Στις χαρές να τον ανυψώνεις πιο πολύ και στις θλίψεις να είσαι η γαλήνη, το στήριγμα. Είναι μια ψυχή που μας έδωσε ο Χριστός για να την επιστρέψουμε σε Εκείνον.

Μπαίνουν κάτω από την χάρη του θεού και λένε: ευλογησέ μας , θέλουμε αυτή η σχέση να ζήσει για πάντα, να είναι αιώνια. Σου έχει κάνει ένα δώρο ο θεός και πλάθει την Εύα και σου λέει: εγώ είμαι το πάν, και σου δίνω την Εύα που είναι ένα ελάχιστο ποσοστό της δική μου ομορφιάς για να καταλάβεις την ομορφιά της δημιουργίας. Από Αυτόν πήρε την χάρη, την ελκυστικότητα η Εύα και την προσφέρει στον Αδάμ για να θυμίζει την ομορφιά του Θεού. Από την πλευρά του Αδάμ που είναι κοντά στην καρδιά του για την ζεσταίνει με την καρδιά του. Ειναι και κοντά στο μπράτσο του για να την στηρίζει...

inaf έγραψε:Συμπόρευση στον πόνο και στην χαρά. Θα πίνουν από το ίδιο ποτήρι της θλίψεως. Μαζί θα προχωρούν στο βαθύ σκοτάδι ελπίζοντας στον ήλιο και στο φως. Σταυρός θα είναι αλλά ανθισμένος! Τι θέλει, τι τον απασχολεί; Σήμερα πως θα δώσω χαρά στον συντοφό μου; Κοιμάσαι τελευταίος και ξυπνάς πρώτος. Στις χαρές να τον ανυψώνεις πιο πολύ και στις θλίψεις να είσαι η γαλήνη, το στήριγμα. Είναι μια ψυχή που μας έδωσε ο Χριστός για να την επιστρέψουμε σε Εκείνον.

Μπαίνουν κάτω από την χάρη του θεού και λένε: ευλογησέ μας , θέλουμε αυτή η σχέση να ζήσει για πάντα, να είναι αιώνια. Σου έχει κάνει ένα δώρο ο θεός και πλάθει την Εύα και σου λέει: εγώ είμαι το πάν, και σου δίνω την Εύα που είναι ένα ελάχιστο ποσοστό της δική μου ομορφιάς για να καταλάβεις την ομορφιά της δημιουργίας. Από Αυτόν πήρε την χάρη, την ελκυστικότητα η Εύα και την προσφέρει στον Αδάμ για να θυμίζει την ομορφιά του Θεού. Από την πλευρά του Αδάμ που είναι κοντά στην καρδιά του για την ζεσταίνει με την καρδιά του. Ειναι και κοντά στο μπράτσο του για να την στηρίζει...

Η Αλήθεια και η Ομορφιά της Αγάπης....

Όταν κατά την προσευχή αισθάνεσαι αδυναμία και νύστα ξύπνα τον εαυτό σου: με ποιόν ομιλείς ψυχή μου; Μετά από αυτό παρουσίασε μπροστά οου τον Κύριο και άρχισε να προσευχεσαι με ζήλο και δάκρυα. Όταν στην προσευχή αισθάνεσαι ατονία και μελαγχολία θυμήσου πως η Αγ. Τριάδα, όλοι οι άγγελοι, οι Άγιοι και ο φύλακας αγγελό σου σε βλέπουν. Η ψυχή δεν μπορεί να μένει αργή, θα κάνει το καλό ή το κακό, σε αυτή φυτρώνει στάρι ή ζιζάνια.
Αγ. Ιωάννης Κροστάνδης

Οἱ γονεῖς πολλὲς φορές, ἴσως ἀπὸ ὑπερβολικὴ ἀγάπη, ποὺ σίγουρα δὲν εἶναι τελείως ἀπαλλαγμένη ἀπὸ τὴν φιλαυτία, ἐπιμένουν νὰ ἐπιβάλουν στὰ παιδιὰ τοὺς τὶς δικές τους ἀποφάσεις, τὶς ὁποῖες λαμβάνουν ἐκεῖνοι γιὰ λογαριασμὸ τῶν παιδιῶν τους. Ἡ δικαιολογημένη ἀντίδραση τῶν παιδιῶν, κάποιες φορὲς μάλιστα δυναμικὴ καὶ μὲ στοιχεῖα ὑπερβολῆς, δημιουργεῖ οἰκογενειακὲς συγκρούσεις μὲ κοινωνικὲς προεκτάσεις. Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὴν ἐλευθερία καὶ τὸ ἀντίθετο· ἄλλωστε, ἡ ἀγάπη χωρὶς τὴν ἐλευθερία εἶναι δικτατορία, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐλευθερία χωρὶς τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι ἀναρχία.
Το διάβασα στο Βίο της Αγίας Ευφροσύνης

κατι που ακουσα,και κατι που δεν διαβασα.
ειναι οτι τα παιδια στα σχολεια,διδασκονται απο ψηφιακη πλατφορμα ακομα και του δημοτικου,και οτι δεν υπαρχουν βιβλια στα σχολεια.
επειδη δεν ξερω πως να ανοιξω νεο θεμα το εγραψα εδω,και επειδη καλυπτομαι γνωμικως,θα ηθελα να ακουσω και την γνωμη σας πιο τεκμηριωμενη.

Γιατί η κατάκριση είναι θανάσιμο αμάρτημα; Διότι δεν έχει ΑΓΑΠΗ! Δεν έχει στοργή, δεν έχει φιλοστοργία για τον πλησίον.
Γιατί το λέμε (δηλαδή γιατί κατακρίνουμε) και χαιρόμαστε; Έχει μια χαιρεκακία.
Και πολλές φορές μπορεί να είναι αλήθεια αυτό που λέμε, ίσως βέβαια αν είμαστε λίγο εμπαθής, να το μεγενθύνουμε.
Μπορεί όμως να είναι αληθινό και αν δεν μετανοήσουμε, ο Θεός παραχωρεί να το κάνουμε και εμείς διπλό και τριπλό.
Αυτός είναι ο κανόνας και η τιμωρία της κατακρίσεως. Γι αυτό λένε οι Πατέρες: "Μην ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ με ΚΑΝΕΝΑΝ!!!!"
(ομιλία του Δικαίου Εφραίμ: http://www.pantokrator.info/gr/logos/di ... hous_a.mp3, ομιλία Νο174)

Η προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου είναι μία από τις 14 επιστολές του Αποστόλου Παύλου που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Ποιοι είναι οι Γαλάτες; Οι Γαλάτες, σύμφωνα με τους ιστορικούς και τους ειδικούς, είναι ένας λαός δυτικός, που βρέθηκε στο κέντρο της Μικράς Ασίας, μεταφερθείς εκεί από την Γαλλία, από την Γαλατία· γι’ αυτό ονομάζονται Γαλάτες. Τον 3ο π.Χ. αιώνα έκαναν κάποιες επιδρομές εδώ στις χώρες της Βαλκανικής και στη δική μας τη Θράκη και ένας Ρωμαίος τότε αυτοκράτωρ, για να αποφύγει αυτές τις επιδρομές, τους επέτρεψε να εγκατασταθούν στην κεντρική Μικρά Ασία, στην περιοχή, η οποία είχε τότε ως κέντρο τη σημερινή πρωτεύουσα της Τουρκίας, την Άγκυρα. Γύρω λοιπόν από την Άγκυρα, εκεί είναι η περιοχή αυτή, γεωγραφικά, της Γαλατίας..................Είχε επιτευχθεί ο τέλειος εξελληνισμός τους και γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος τους απευθύνει εδώ ελληνιστί την επιστολή.
από κήρυγμα του π. Θεοδώρου Ζήση